Ogórki to pnącza. Oczywiście, gdy łodygi znajdują się na ziemi, kultura nadal da pewien plon, ale zdecydowanie mniej niż może. A owoce jednocześnie gorzej rosną, dłużej dojrzewają i często znikają, gdy znajdują się w cieniu liści. Podwiązka rozwiązuje wszystkie problemy i przyczynia się do znacznego wzrostu plonów. W szklarni taka procedura jest obowiązkowa, ponieważ przestrzeń „pod dachem” jest tu ograniczona i nieopłacalne okazuje się oddawanie całej powierzchni tylko na ogórki.
Metody podwiązek
Istnieją 4 popularne techniki wiązania ogórków. Wynika to z różnorodności samej kultury i dużej popularności hybryd wśród letnich mieszkańców. Odmiany te wyróżniają się wyjątkowym plonem ze względu na wiele czynników, ale jednym z nich jest rodzaj owocowania tzw. Kiść i bukiet. W związku z tym konieczne jest związanie takiego krzaka w specjalny sposób, w przeciwieństwie do zwykłych.
Przeczytaj, jak wiązać pomidory w szklarni z poliwęglanu tutaj.
Pionowy
Najłatwiejszy i najpopularniejszy sposób. Jego podstawą jest konstrukcja w kształcie litery U, składająca się z dwóch kratownic o wysokości do 2 m. Pomiędzy kratownicami na wysokości 1,5-2 m przeciągany jest drut lub nylonowy sznur, a następnie sznurek jest mocowany do sznurka. Drugi koniec sznurka jest przywiązany do kołka umieszczonego obok rośliny. Zapewnia to indywidualne wsparcie dla każdego krzaka.
Główna łodyga jest zawiązana na sznurku. Wszystkie wąsy są usuwane, gdy roślina rośnie. Niektórym ogrodnikom zaleca się usunięcie wszystkich pędów bocznych, pomimo ich wielkości.
Schemat pionowej podwiązki do ogórków Główną zaletą tej metody jest maksymalna ilość światła, jaką otrzymuje każda roślina. Jednocześnie owoce nie stykają się z podłożem, co eliminuje ryzyko gnicia lub żółknięcia.
Poziomy
Ta konstrukcja wymaga cięższych i mocniejszych podpór, dlatego zamiast kratek zaleca się montaż podpór metalowych o wysokości do 2 m. Montowane są na końcu i na początku legowiska ogrodowego. Następnie kilka sznurów jutowych lub sznurków jest ciągniętych poziomo między słupkami w odległości 30 cm od siebie. Z ziemi pierwszy rząd jest również umieszczony na wysokości 30 cm.
Poziome sznury pełnią funkcję wsparcia dla rośliny. Centralne i wszystkie duże pędy boczne są unieruchamiane, gdy rosną do sznurka. W tym samym czasie zachowane są wszystkie pędy rośliny, jednak ogórek po osiągnięciu pierwszego poziomu - 30 cm przestaje rosnąć w górę i zaczyna rosnąć wszerz. Przy dużej długości rzęsy są zdezorientowane i często zdeformowane.
Podwiązka ogórkowa Ta metoda jest bardziej odpowiednia dla małych szklarni, w których wzrost roślin jest ograniczony. Przy dużej długości łodygi ta metoda jest wyjątkowo niewygodna.
Ślepota
Ta metoda pozwala kontrolować wzrost rośliny na wysokości i szerokości. Podstawą jest zwykła konstrukcja podwiązki pionowej. Główna łodyga jest przymocowana do wspornika pionowego, a wszystkie anteny i pędy w odległości 50 cm od poziomu gleby są usuwane. W tym przypadku owoce utworzą się tylko na centralnej łodydze, co zapewnia lepszy wzrost i mniejszą podatność na choroby ogórków w szklarni.
Ogórki podwiązać metodą „oślepiającą” W przypadku ogórków pęczkowych ta metoda jest niedopuszczalna. W przeciwnym razie mieszkaniec lata traci połowę zbiorów.
Formacja krzewów
Ta kategoria obejmuje wszystkie metody mające zastosowanie do ogórków kiściowych.
- Krzew - zachowując nie tylko centralne, ale i boczne łodygi. Najbardziej rozsądne jest użycie specjalnych konstrukcji wykonanych z metalowych prętów do takiej podwiązki, ponieważ ważne jest tutaj przestrzeganie jednego warunku: związanie pędów bocznych pod kątem 60 stopni.
Technika jest następująca : główna łodyga jest związana - jej wąs jest owinięty wokół pionowego wspornika głównego 2-3 razy. Należy uważać, aby nie przyciąć łodygi. Po raz pierwszy podwiązka jest wykonywana 20-25 dni od momentu zejścia na ląd. W miarę wzrostu rośliny takie podwiązki będą wymagały 2-3 sztuk.
Po pojawieniu się pierwszych jajników na bocznych szwach, zaczynają one być również naprawiane - są przywiązane do głównej łodygi, a nie do kratki pod kątem 60 stopni. Wybierają oczywiście najpotężniejsze rzęsy. Te dodatkowe się zatrzymują. Pęd boczny jest mocowany wąsem środkowej łodygi - kilkakrotnie się obraca.
Krzewowa metoda uprawy ogórka Po podwiązce konieczne jest usunięcie wszystkich nadmiarowych pędów i anten. W przeciwnym razie wydajność będzie zauważalnie mniejsza.
- Siatka to uproszczona wersja, która nadaje się do ogórków zwykłych i kiści. Jest to z reguły rama pionowo-pozioma wykonana z drutu metalowego. Możesz również zrobić to sam ze sznurków przymocowanych do krat. Jednak metalowa konstrukcja ma tę zaletę: można ułożyć siatkę w formie piramidy lub trójkąta, co pozwala uformować bardziej zgrabne krzaki.
W tym przypadku podwiązka jako taka nie jest wykonywana : roślina niezależnie przylega do anten i strzela do podpór poziomych i pionowych. Ogrodnik musi tylko usunąć dodatkowe anteny.
Podwiązka ogórkowa metodą „Grid”
W szklarniach z poliwęglanu
Powłoka szklarniowa z poliwęglanu ma wiele zalet w porównaniu ze szkłem. Materiał zatrzymuje ciepło, co pozwala szybko wyhodować ogórki w szklarni z poliwęglanu. Wydawałoby się, że w warunkach nadmiaru ciepła i światła nie ma potrzeby stosowania dodatkowych środków. Tak nie jest, konieczne jest wiązanie ogórków w szklarni z poliwęglanu, ponieważ owoce stykające się z ziemią odbierają światło i ciepło nierównomiernie i dojrzewają gorzej.
Przeczytaj o uprawie pomidorów w szklarni z poliwęglanu tutaj.
Przeczytaj o uprawie cebuli na piórku w szklarni w tym materiale.
Przykład szklarni wykonanej z komórkowego poliwęglanu Co jest niepożądane w szklarni, ponieważ są to siatki metalowe: zbytnio się nagrzewają. Inne materiały są używane do podwiązki
Szmaty tekstylne
Jako materiał do pończoch często stosuje się zwykłe tkaniny. Niewiele osób nie ma starych używanych rzeczy lub bielizny, które nie są już odpowiednie do ich przeznaczenia. Spośród nich wstążki są cięte na szerokość 2-4 cm, które można zszyć razem, aby uzyskać odpowiednią długość.
Najlepszym materiałem na podwiązkę są strzępy Zaletą tej metody jest absolutna dostępność, wadą jest niska wytrzymałość takiej podwiązki.
Cienkie długie gałęzie
Możesz również użyć takiego naturalnego materiału, jak cienkie gałęzie. W tym celu wybiera się gałęzie drzew - cienkie i tak proste, jak to możliwe, oczyszczone z kory, aby pozostała jedna gałązka. Taki pręt jest przymocowany u góry za pomocą drutu, a pod nim jest zagłębiony w ziemię. Można go przymocować zarówno do kratki, jak i bezpośrednio do profilu szklarni, jeśli nie jest wysoka lub wzdłuż ścian znajdują się łóżka ogórkowe.
Podwiązkę można wykonać z naturalnych materiałów - gałęzi Plus - ogórki lepiej trzymają się na takim wsporniku, ponieważ nie jest całkowicie gładkie. Minus - przy wysokiej wilgotności pręty nie będą w stanie długo.
Szpagat
Sznurek to najwygodniejszy materiał. Różni się wysoką wytrzymałością, nie gnije ani nie pleśnieje. Do uprawy roślin należy wybrać sznurek jutowy, a nie syntetyczny. Ta ostatnia jest mocniejsza, ale to właśnie wysoka wytrzymałość w tym przypadku okazuje się wadą: pod ciężarem rozwijającej się rośliny sznurek jest rozciągany, nić staje się cieńsza i po prostu przecina łodygę.
Sznurek jest przymocowany do górnej podstawy kratki lub do profilu szklarni i opuszczony na ziemię. Tutaj materiał jest przymocowany do kołka. Jeśli to konieczne - metoda krzewów, przymocuj dodatkowe sznury do pędów bocznych, cofając się od środkowego wspornika 40-50 cm.
Najdogodniejszym materiałem do wiązania ogórków jest sznurek
Jak najlepiej zawiązać
Podwiązka ogórków w szklarni zależy od wielkości struktury i różnorodności ogórków uprawianych w szklarni. Tak więc przy małej powierzchni szklarni stosuje się podwiązkę pionową, rzadziej poziomą. W tym drugim przypadku wymagane są mocniejsze podpory, aw małej szklarni można przymocować poziomo rozciągnięty sznurek bezpośrednio do ramy konstrukcji.
W przypadku wysokich, przestronnych szklarni metoda pionowa jest znacznie bardziej odpowiednia. Ponadto złożone metody podwiązki - tworzenie krzewu, siatki, można również stosować tylko przy wystarczającej powierzchni.
Przeczytaj o tym, jak uszczypnąć ogórki w szklarni pod linkiem.
Ogórki pęczek wymagają obowiązkowego uformowania krzewu. Można je również uprawiać w małej szklarni, ale liczba roślin powinna być minimalna.
Samą strukturę podwiązki ogórków należy zbudować przed zasadzeniem uprawy Ogólne zalecenia dotyczące ogórków pończochowych są następujące:
- konstrukcja podwiązki jest budowana przed sadzeniem materiału , ponieważ instalacja może uszkodzić pędy i liście;
- najlepiej przymocować sznurek lub taśmę do podłoża za pomocą kołków . Te ostatnie znajdują się z góry w pobliżu każdego krzaka;
- nie ciągnij zbyt mocno sznurków, w przeciwnym razie będą mocno wbijać się w liście i pędy;
- podwiązka zaczyna się, gdy ogórki osiągają wysokość 30 cm . Z reguły jest 5-6 liści. Późniejsza podwiązka jest znacznie trudniejsza do wykonania, ponieważ łodyga staje się bardziej krucha, im dłuższa;
- pętla na samej roślinie jest miękka, aby nie uszkodzić łodygi i nie dać jej miejsca na wzrost;
- lepiej jest użyć metalowych wsporników do ramy - mogą wytrzymać duże obciążenie. W przypadku podwiązki preferowane są naturalne materiały - juta, bawełna, łyk. Sznury syntetyczne są zbyt mocne i podczas pociągania przecinają łodygi i liście.
Wideo
wnioski
Wiązanie ogórków w szklarni jest jeszcze bardziej obowiązkową procedurą niż wiązanie roślin uprawianych na zewnątrz. W tym drugim przypadku roślina ma możliwość swobodnego osiedlenia się w ogrodzie. W szklarni ze względu na mały obszar jest to niedopuszczalne. Podwiązka pozwala nie stracić zbiorów i zaoszczędzić miejsce.
Przeczytaj o szczypaniu ogórków w tym artykule.