Indyk Victoria: charakterystyka i opis rasy szerokopiersiowej Stawropol

Spisie treści:

Anonim

Indyki to prawdopodobnie największy drób. Niektóre krzyże mogą ważyć do 20 kilogramów. Rosną bardzo szybko, szybko wyprzedzając kurczaki, gęsi i inne ptaki. Mięso jest dietetyczne i jest odpowiednie dla osób starszych i dzieci. A także ci, którzy mają skłonność do nadwagi. Tego ptaka można hodować we wszystkich regionach, z wyjątkiem prawdopodobnie Dalekiej Północy.

I to tylko dlatego, że pisklęta indycze nie tolerują wilgoci i zimna. Ale dorośli, jeśli są w pełni nakarmieni, znoszą trzydziestostopniowe mrozy. Dzięki takim pozytywnym cechom hodowla indyków jest szeroko rozpowszechniona na podwórkach prywatnych działek. Zwłaszcza krzyże.

W końcu to ptak o ulepszonych cechach rodzicielskich. Oczywiście materiał hodowlany w naszych czasach jest trudny do kupienia, ale jeśli uda ci się kupić pisklęta indycze Victoria, to przy odpowiednim karmieniu i pielęgnacji możesz zaopatrzyć się w mięso indycze na cały rok i rozpieszczać swoją rodzinę produktem dietetycznym. Ale jak osiągnąć wysoką produktywność, cechy rasy, utrzymanie i karmienie, zostaną omówione w tym artykule.

Charakterystyka rasy

Indyki Victoria zostały wyhodowane przez rosyjskich hodowców i najlepiej nadają się do uprawy w małych gospodarstwach domowych w naszym kraju. Przyczyną jest nie tylko dostosowanie się do cech klimatycznych kraju, ale także ich wysoka produktywność, łatwość pielęgnacji, a także wysoki próg odporności na choroby ptaków. Ze względu na pozytywne cechy rodziców krzyż odziedziczył wczesną dojrzałość i wytrzymałość, płodność oraz bardzo szybki przyrost masy ciała. Indyki Victoria są śnieżnobiałe, mają dobrze rozwinięte muskularne nogi, klatkę piersiową i zwartą sylwetkę.

Jest to typ brojlerów, ponieważ niektóre osobniki tej krzyżówki mogą ważyć około 20 kilogramów w wieku dorosłym, przy spożyciu paszy przez cały okres karmienia około 3 kilogramów na kilogram przyrostu masy ciała.

W wieku uboju przedstawiciele tego krzyża zwykle osiągają: samce (22 tygodnie) - do 15 kg; suki (20 tygodni) - do 9 kg. Często zdarza się, że można było wyhodować samce indyków Victoria o wadze 20 kg lub więcej, dlatego rasa ta jest klasyfikowana jako brojler. Na 1 kg przyrostu masy ciała na każdą osobę, spożycie paszy wyniesie 3,14 kg na okres karmienia.

Wygląd

Rasa jest dobrze przystosowana do wypasu. Krzyż ma wydłużony szeroki korpus, a także:

  • Piękne śnieżnobiałe upierzenie, przylegające do ciała bez żadnych inkluzji;
  • Mięśnie klatki piersiowej są dobrze rozwinięte;
  • Indyki różnią się rozmiarem od indyków, niewielką naroślą skóry nad dziobem; Ich upierzenie jest luźniejsze;
  • Głowa jest mała, ciemnoróżowa;
  • Nogi średniej długości, szeroko rozstawione, ciemnoróżowe;
  • Długość ciała samca wynosi około metra, a indyków około 80 cm.

Ptak może bezpiecznie przelecieć nad wysokim płotem. Dlatego konieczne jest wycięcie dla nich jednego skrzydła, jeśli istnieje możliwość wyjścia do ogrodu.

Postać

Same indyki są bardzo spokojnymi ptakami, nie marnują energii, szybko rosną i rozwijają się. Jeśli kurnik, w którym żyją ptaki, jest przestronny, a mikroklimat zbliżony do optymalnego, to chodzą osobno, cicho chichoczą, szukają pożywienia i nikogo nie znęcają. Dorastając, indyki rozwijają poczucie własności. Są uprzejmymi indykami, które kochają i odpędzają od swoich małych przechodniów stada, a także drapieżników. Indyki i indyki są odporne, dość odporne na stres. Są znacznie spokojniejsi i wolniejsi niż ich dzicy krewni. Ale to są ptaki, które bardzo kochają wolność. Indyki mogą cierpieć na depresję, wtedy siedzą w jednym miejscu, mocno sapiąc, a czasami wykazują agresywność.

Indyki połykają małe kamyczki, żwir lub kamyki, aby poprawić trawienie.

Zalety i wady

W przeciwieństwie do innego drobiu liczba ras indyków jest ograniczona. W związku z tym, że w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku do kraju sprowadzono indyki szerokopiersiowe z Anglii, a hodowcy rosyjscy kontynuowali z nimi prace hodowlane, pojawiło się 10 linii, a po ich połączeniu trzy krzyżówki:

  1. Łatwo.
  2. Środkowy.
  3. Ciężki.

Do tych ostatnich należą indyki Victoria, które hodowcy drobiu uwielbiają uprawiać na swoich podwórkach. Ponieważ ten krzyż ma wiele zalet. Jak na przykład:

  • Dobra przeżywalność młodych zwierząt, wysoki poziom odporności wrodzonej;
  • Szybki wzrost i przyrost masy ciała;
  • Wysoki zwrot z paszy;
  • Dobra produkcja jaj;
  • Mięso dietetyczne;
  • Odporność na różne stresujące sytuacje;
  • Dobrze znoszą mróz, zimą mogą mieszkać w nieogrzewanym kurniku;
  • W przypadku wolnego wybiegu oszczędności paszy są dobrze odczuwalne.

Przeczytaj o hodowli indyków jako firmie pod tym linkiem.

Ten ptak nie ma wad, ale często trudno jest kupić zastępczy młody wzrost.

Wydajność

Produktywność jest jedną z głównych cech indyków, ale charakteryzuje się bardzo wysokim stopniem zmienności. Ten wskaźnik ma dwa składniki:

Wydajność jaj. Jest to główna cecha hodowlana, czyli liczba jaj składanych przez indyka w danym okresie.

Wydajność mięsa. Bardzo użyteczna właściwość drobiu, charakteryzująca się masą i smakiem mięsa w wieku rzeźnym. W przypadku indyków jest to główny wskaźnik. O poziomie produktywności mięsa decyduje przede wszystkim tempo wzrostu piskląt zastępczych i ich zdolność do wykorzystania paszy. Dlatego zadanie każdego hodowcy drobiu sprowadza się do hodowli bydła indyków, co dałoby dużą ilość dobrej jakości mięsa. Możesz dowiedzieć się o zaletach mięsa z indyka tutaj.

Wydajność mięsa i przyrost masy ciała

Indyki to największy drób. Ten wskaźnik jest szczególnie wysoki w krzyżach, do których należy Victoria. Żywa waga poszczególnych osobników tej rasy sięga 18-20 kilogramów dietetycznego mięsa. Charakterystyka szybkości ich wzrostu jest znacznie wyższa niż w przypadku innych ras, a jeszcze bardziej w przypadku gęsi, kurczaków i kaczek. Ubój indyków można prowadzić od dwudziestego drugiego tygodnia, a indyków od dwudziestego. Średnio, przy prawidłowej diecie, waga żywych samców w tym okresie wynosi 13 kilogramów, a samic - 9 kilogramów. Ale są to raczej przeciętne wskaźniki, ponieważ są mniejsze osobniki, ale częściej są jeszcze bardziej masywne.

Produkcja jaj

Indyki są bardzo dobrymi nioskami, zwłaszcza jeśli w pomieszczeniu jest sztuczne oświetlenie do trzymania tego ptaka. Wtedy ten okres jest dość długi. Składanie jaj u indyków rozpoczyna się w wieku 9–10 miesięcy i trwa do sześciu miesięcy. Ogólnie od jednego osobnika można uzyskać średnio około 85 jaj. Każdy waży od 85 do 90 gramów. Skorupki jaj są jasnożółte z brązowymi plamkami. Przy prawidłowej obsadzie stada indyków i indyków płodność jaj jest wysoka i waha się w granicach 97%.

Pisklęta indycze mają wysoki wskaźnik przeżywalności. W wieku czterech miesięcy śmiertelność może wynosić około 6%. I nie jest to spowodowane chorobą, ale różnymi urazami.

Zadowolony

Często właściciele domów trzymają wszystkie rodzaje drobiu w jednym pomieszczeniu. Wskazane jest wyposażenie osobnego pomieszczenia dla indyków. Latem mogą znajdować się w tymczasowych lekkich budynkach, a zimą w wyposażonym kurniku. Warunki trzymania indyków:

  • Cztery indyki w wieku czterech miesięcy lub jeden dorosły umieszcza się na jednym metrze kwadratowym;
  • Latem sadzenie powinno być mniejsze niż zimą;
  • Otwory okienne w domu powinny być równe jednej dziesiątej powierzchni podłogi;
  • Lepiej jest chronić okno od strony pomieszczenia za pomocą metalowej siatki;
  • Przed umieszczeniem młodych zwierząt na wymianę należy zdezynfekować pomieszczenie gorącym roztworem sody kalcynowanej i kreoliny (200 gramów tego leku na wiadro wody);
  • Dzienne zapotrzebowanie indyków na wodę wynosi około pół litra. Dlatego konieczne jest posiadanie wystarczającej liczby pijących;
  • Grzęda indyków to niezbędny element wyposażenia do ich utrzymania. W tym celu lepiej nadają się gładko strugane drewniane klocki. Lepiej jest składać grzędy, aby ułatwić konserwację;
  • Norma umieszczenia ptaka na grzędzie: długość 35-40 cm, przekrój poprzeczki 7 x 7 cm, odległość między prętami 60 cm, wysokość od ściółki 80-90 cm.

Wskazówki dla początkujących hodowców drobiu

Zdrowie indyków zależy w dużej mierze od mikroklimatu pomieszczenia, w którym będą się one znajdować:

  • Optymalna temperatura dla indyków trzymanych na zewnątrz wynosi 12-16 stopni. A kiedy cela ma około 16 lat, dla indyków dobowych w miesiącu ich życia, 24 stopnie powyżej zera;
  • Dom powinien mieć zarówno naturalne, jak i sztuczne oświetlenie. Można to zrobić za pomocą lamp żarowych lub fluorescencyjnych.

Indyki w wieku od 4 do 7 miesięcy przenosi się na ośmiogodzinny dzień, a od ósmego miesiąca do końca składania jaj, dzień powinien wynosić około 14 godzin.

Optymalne warunki używania indyków to 6-7 miesięcy.

Tworząc stado należy zostawić 1 indyka na 15 indyków.

Jeśli nie planuje się inkubacji jaj, nie ma potrzeby trzymania samców.

Zasady żywienia

Pasza musi być dobrej jakości i zawierać wszystkie składniki niezbędne do wzrostu masy mięśniowej młodych zwierząt zastępczych. Istnieją następujące rodzaje karmienia:

  • Mokry;
  • Suchy;
  • Łączny.
Przy karmieniu na sucho indyki Victoria cross będą potrzebowały 40-45 kilogramów mieszanki paszowej na głowę w okresie wegetacji.

Suszenie pozwala właścicielowi zmniejszyć koszty pracy związane z przygotowaniem paszy. Wartość odżywcza suchych mieszanek jest zbilansowana, więc nie trzeba mieszać niczego więcej, jeśli indyki chodzą.

Aby poprawić trawienie, indyki dodają do żwiru 0,5% masy pożywienia. W celu uniknięcia biegunki młode osobniki - ułamek do 2 mm, a dla dorosłego ptaka do 5 mm.

Młode zwierzęta

Młode osobniki rosną dość szybko, co oznacza, że ​​trzeba je często karmić. Dwa tygodnie po urodzeniu pisklęta indycze powinny być karmione tylko mokrą papką co dwie godziny, stopniowo zmniejszając liczbę karmień do czterech do pięciu razy dziennie. Miesiąc później do diety młodych zwierząt włącza się również sucha karma. W ciepłych porach roku, począwszy od drugiego miesiąca życia, indyki mogą być wypuszczane na terytorium do spacerów. Przeczytaj w tym materiale, jak karmić pisklęta indycze od pierwszego dnia.

Zacier z młodych ptaków powinien być świeży, ugotowany godzinę przed karmieniem. Pokarm, którego nie zjedli od pół godziny, jest usuwany z karmników.

Na przykład dieta piskląt Victoria i Grade Maker może wyglądać następująco:

  • Pierwsze trzy dni po urodzeniu dają mokry zacier z drobnych zbóż, posiekanych jaj i zieleni. Dodaj 20 gramów oleju rybnego do jednego kilograma karmy;
  • Od 4 do 11 dni możesz dodać twarożek i trochę pokruszonej kredy do zacieru z warzyw i jajek;
  • 12-21 dni zacier jest przygotowywany z małych zbóż, posiekanych gotowanych ziemniaków, jajek, posiekanych warzyw, mączki mięsno-kostnej. Do składu paszy można również dodawać witaminy, jogurt, mleko, twarożek i kredę jako źródło wapnia dla młodych, rosnących osobników;
  • Miesięczne pisklęta indycze wzbogacane są o rozdrobnione ziarna kukurydzy i pszenicy. W tym artykule dowiesz się, jak dbać o indyki.
Stół. Dieta piskląt indyczych.

W diecie ptaków należy uwzględnić olej rybny. Zawiera wiele witamin, które przyczyniają się do prawidłowego wzrostu i rozwoju.

Dorośli ludzie

Indyki Cross Victoria są podatne na otyłość, dlatego ich dieta powinna być zbilansowana. Zazwyczaj dorośli są karmieni trzy razy dziennie. Rano i wieczorem ptakowi podaje się mieszankę paszową i zboże. Na obiad przygotuj mokry zacier, dodając do nich drobno posiekane warzywa.

Dawka pokarmowa powinna składać się z następujących pokarmów:

  • Płatki. Groch, proso, jęczmień, pszenica, mielone ziarna kukurydzy;
  • Zwierząt. Mięso i mączka kostna i rybna;
  • Soczysty. Buraki, marchew, kapusta i nie tylko.

Latem ptaki powinny otrzymywać wystarczającą ilość zielonki, a mianowicie: pokrzyw, lucerny, koniczyny, kapusty itp. Przed karmieniem zaleca się zmielić pokarm roślinny. Zimą zieloną żywność zastępuje się sianem i igłami. Do zacieru dodaje się olej rybny i witaminy apteczne.

Grzyby można przygotować nie tylko przy użyciu wody, ale także serwatki, jogurtu czy chudego mleka. W składzie tych produktów znajduje się wiele użytecznych pierwiastków śladowych, które są niezbędne dla rozwijającego się organizmu krzyża.

Choroby i profilaktyka

Cross Victoria mają bardzo dobrą odporność na choroby, ale przy złej jakości karmieniu i utrzymaniu nadal są podatne na niektóre patologie:

  • mykoplazmoza dróg oddechowych;
  • ospa;
  • gruźlica;
  • zapalenie błony maziowej;
  • robaki.

Wrażliwe młode zwierzęta reagują na choroby ostrzej niż dorosłe osobniki. A jeśli mówimy o infekcjach, to w przypadku przedwczesnej odpowiedzi możesz stracić całe stado. Pisklęta indycze bardziej niż dorosłe są podatne na takie choroby zakaźne:

  • hemofilia;
  • histomonoza;
  • pulloroza;
  • paratyfusowy;
  • zakaźne zapalenie zatok.

Ponadto wpływa na zdrowie ptaka i naruszenie norm sanitarno-higienicznych dotyczących utrzymania Dlatego też, aby nie dopuścić do pojawienia się chorób i na skutek spadku produktywności, kurniki powinny być dobrze przygotowane do osiedlenia piskląt zastępczych:

  1. Wszystkie wewnętrzne konstrukcje przechowalni, podłogi, wyposażenia i zapasów należy umyć 1,5-2% gorącym roztworem sody kalcynowanej. 150-200 gr. na 10 litrów wody.
  2. Karmniki, gniazda, okonie myje się ługiem popiołowym. Do jego przygotowania 1 kg popiołu drzewnego rozpuszcza się w 5 litrach wody. Następnie gotuje się i rozcieńcza na pół wodą.
  3. Przedmioty metalowe są traktowane palnikiem i myte w roztworze dezynfekującym.
  4. Po przeprowadzonej dezynfekcji ferma jest zamykana na trzy godziny, po czym wentylowana i suszona. Dwa do trzech dni przed zasiedleniem kurnika należy dobrze ogrzać kurnik. Przeczytaj o dezynfekcji kurnika tutaj.
Ptaki powinny mieć zbilansowaną dietę i świeżą żywność. Dom należy utrzymywać w czystości, regularnie zmieniać ściółkę i czyścić karmniki.

Obserwuj swoje zwierzęta, czasami je sprawdzaj. W przypadku podejrzanego zachowania, przejawów objawów choroby, należy odizolować i leczyć osobę.

Wideo

Film o wystawie indyków biegowych Victoria.

wnioski

Krzyże Victoria i Bronze-708 są uprawiane zarówno przez duże gospodarstwa, jak i przez hodowców drobiu na ich prywatnych terenach. Występowanie i popyt na rasę tłumaczy się tym, że ma wiele zalet:

  1. Szybki wzrost.
  2. Wysoka przeżywalność młodych zwierząt dzięki dobrej odporności wrodzonej.
  3. Pyszne dietetyczne mięso.
  4. Bezpretensjonalność ptaków i prostota ich utrzymania.
  5. Możliwość dostosowania do prawie każdego klimatu.
  6. Spokojne usposobienie i odporność na stres.

Aby ptak dobrze się rozwijał, musi mieć zapewnione komfortowe warunki życia, zbilansowaną dietę i wysokiej jakości paszę. A dzięki przestrzeganiu norm sanitarnych i higienicznych ryzyko chorób jest znacznie zmniejszone.