Wśród tradycyjnych ras mięsnych i jajowych kurczaków istnieją gatunki, które nie są przeznaczone do jedzenia. Hodowla walczących kogutów ma zupełnie inny cel - rozrywkę. Walka kogutów to kolorowa, kolorowa, brutalna, ale wciągająca akcja. Tutaj hodowane są rasy, które nie znają strachu, są agresywne. Czasami kupujący są gotowi zapłacić dziesiątki tysięcy za jednego żołnierza - jak popularna jest ta zabawa. W wielu krajach wyhodowano własne rasy, różniące się temperamentem, wyglądem, sposobem walki - każdy wybiera jednostkę spełniającą oczekiwania przyszłego właściciela. Koguty walczące są sportowcami wśród ptaków.
Charakterystyka pospolitych ras kogutów bojowych
Przedstawiciele tego gatunku szybko zdobywają popularność we współczesnej hodowli drobiu, gdyż zapewniają stabilny i wysoki popyt nie tylko na rynku krajowym, ale i międzynarodowym. Ptaki mają charakterystyczny wygląd, który od razu odróżnia je od współplemieńców.
- Osoby mają pionową pozycję ciała.
- Ciało jest wąskie, klatka piersiowa wąska, muskularna.
- Głowa jest niewielka na długiej i wydłużonej szyi.
- Pazury tej rasy są bardzo mocne, a mocny dziób jest potężną bronią w walce.
- Opływowy kształt uzupełnia upierzenie, które jest mocno dociśnięte do podstawy.
- Koguty nie odczuwają strachu, są agresywne w stosunku do swoich bliskich i zarozumiałe.
Nie ma jednoznacznej definicji wagi walczących ptaków, wszystko zależy od rasy. Rozprzestrzenianie wynosi od 0,5 kg do 7,5 kg.Wiek również różni się znacznie od 11 miesięcy do 3 lat. Dlaczego potrzebujesz koguta w kurniku, ten artykuł powie ci.
Gatunki wojownicze są karmione wyłącznie pokarmami białkowymi.
Popularni przedstawiciele, ich hodowla
Obecnie istnieje wiele ras bojowych, każdy kraj ma co najmniej jeden gatunek tych niesamowitych ptaków. Poniżej znajdują się opisy najstarszych i najbardziej uderzających gatunków.
Shamo
Shamo - jeden z najpopularniejszych, ich imię tłumaczy się jako wojownik, niewielu jest mu równych. Rasa jest podzielona na 3 kategorie o równych cechach zewnętrznych, różnice są widoczne tylko w wadze:
- duże, gigantyczne;
- średni;
- gatunki karłów.
Na zewnątrz koguty:
- szeroka, wydłużona głowa z muskularnymi policzkami;
- szyja nie jest prosta, ale wydłużona i zakrzywiona;
- sylwetka nagiej kości pośrodku jest wyraźnie widoczna na wystającej klatce piersiowej;
- wysoki wzrost.
Są doskonałymi wojownikami, których cechą charakterystyczną jest nieustępliwość w walce, odwaga, nieustraszoność i inteligencja bojowa. Shamo są odporne i łatwo tolerują wilgoć, skrajne temperatury i są odporne na choroby układu oddechowego i wirusowe. Jednocześnie nadal musisz uważnie opiekować się zwierzętami i monitorować ich stan.
Przeczytaj o chorobach kur niosek tutaj.
Czystość rasy jest koniecznie monitorowana, a krzyżowanie, mieszanie krwi jest niedozwolone.
indyjski
Osobniki z gatunku indyjskiego mają mocne, muskularne nogi, które aktywnie wykorzystują w walce z rywalami. Te koguty uzyskano przez skrzyżowanie kilku gatunków, dlatego pomimo wyraźnych cech bojowych mają szereg wad. Na przykład odmiana indyjska nie toleruje dużej wilgotności, wilgoci, a ptaki są również wrażliwe na zimno.
Ta rasa absolutnie nie jest odporna, rywal może ją po prostu zagłodzić. Są jednak łatwe do nauczenia i bardzo potężne. Zasada ich walki to szybkość, agresywność. Jeśli w pierwszych minutach indyjski kogut nie wygrał, to niestety szanse na wygraną są znacznie zmniejszone.
Rasa malajska
Z zewnątrz koguty malajskie ostro odróżniają je od innych plemion:
- wysoki wzrost, do 90 cm;
- piękny, łukowaty ogon, złożony z wąskich, długich piór;
- wypukłe plecy i szyja wygięte w łuk.
Wszystkie te piękne linie tworzą jedną, z trzema spektakularnymi falami, co jest główną cechą rasy.
W przeciwnym razie typowymi oznakami rasy walczącej są:
- wypukłe skrzydła;
- wysokie, przezroczyste ramiona ze skóry;
- mała głowa spłaszczona po bokach;
- rozwinięta klatka piersiowa w połączeniu ze słabymi mięśniami brzucha;
- dobrze rozwinięte łuki brwiowe nad wystającymi perłowo-złotymi oczami.
Upierzenie malajów jest brązowe, czerwono-brązowe, z czarnymi lub pszenicznymi plamami, gęste. Ptaka często porównuje się do feniksa. Głowa i wierzchołki piór są koloru czerwonego, a wzdłuż ogona występują długie, czarne i cienkie linie. Pomimo wyraźnego monochromatycznego ubarwienia, na każdym końcu pióra znajduje się czarno-zielona plamka z dodatkowym małym perłowym jabłkiem. Kiedy kogut unosi skrzydła, na grzbiecie widoczne są białe końce, chociaż puch jest w większości przypadków czarny. Przeczytaj o kurczakach karłowatych tutaj.
Nogi rasy malajskiej są bez piór, z żółtymi, mocnymi palcami i pazurami. Zasadniczo ptak pracuje dziobem podczas walki.
Daqans
Dakany lub kulangi to najstarsza rasa kogutów bojowych na świecie. Pierwsze wzmianki o ptakach odnotowano w annałach Tamerlana. Uzyskanie rasy, której ojczyzną jest Azja Środkowa, jest interesujące, ponieważ selekcja została przeprowadzona przez dobór naturalny najbardziej odpornych i silnych osobników.
Największych wojujących przedstawicieli krzyżowano z kurami wybranymi do wskaźników zdrowotnych. Ta niekonwencjonalna metoda hodowli trwała kilka dziesięcioleci. Ale w rezultacie pojawili się Daqanie, znani na całym świecie ze swojego okrucieństwa i niezwyciężoności.
W dzisiejszych czasach kulang nie jest używany w walkach kogutów, ale jest hodowany wyłącznie w celu utrzymania gatunku do celów dekoracyjnych. Cechy zewnętrzne ptaka:
- potężny, dobrze zbudowany szkielet;
- duża waga, do 5 kg, a rekordziści ważyli wszystkie 9 kg;
- wydłużone nogi szeroko rozstawione;
- słaby, delikatny beżowy grzebień;
- dziób jest mały i lekko zakrzywiony;
- ubarwienie dwóch rodzajów: łososiowe oraz połączenie brązu i czerni, z zielonym odcieniem na ogonie i piórach górnych skrzydeł.
Daqanie są niepokonani dzięki swojej zaradności. Wraz z typowymi oznakami walczącego koguta elastyczność mięśni daje znaczną przewagę nad przeciwnikiem.
Bojownicy z Korei
Koguty koreańskie nie są tak rozpowszechnione jak inne rasy. Ich charakterystyczne cechy są następujące:
- maść brązowo-płowa;
- mała głowa z lekko potarganymi piórami;
- zakrzywiony dziób, słabo rozwinięty przegrzebek;
- nogi mocne, z minimalnym upierzeniem.
Odmiana wyróżnia się głównie techniką walki. Jednostki są bardzo podatne na regularne treningi i potrafią zapamiętać taktykę. Zwinność połączona z umięśnionymi nogami daje dobre efekty w ringu.
Azil
Azil jest uważany, podobnie jak kułagi, za starożytną rasę. Ale jeśli pierwsze pochodzą ze stepowych szerokości geograficznych, to ptaki te pojawiły się po raz pierwszy w Indiach. W tym celu w Europie Azil otrzymał przydomek Raj. Ich znakiem rozpoznawczym jest siła połączona z niesamowitą wytrzymałością.
Zewnętrzny:
- niski wzrost i krępa budowa;
- nogi są krótkie, w przeciwieństwie do swoich współplemieńców, ale równie potężne;
- uszy są ostre, a dziób duży i zakrzywiony;
- w kolorze dominują kolory czerwony, brązowy i lekko szary.
Zdarzają się przypadki, gdy kogut spędził kilka walk na ringu bez przerwy. Azil osiąga swoją pełnię życia w wieku 2 lat, pod warunkiem, że jest odpowiednio karmiony pokarmem z przewagą białek i witamin. Przeczytaj o rasie kurczaków Golosheyka pod tym linkiem.
Pomimo swojej agresywności i niezwyciężoności, jednostki są bardzo przyjazne dla swoich właścicieli i rozpoznają ich po głosie.
Obecność inteligencji obserwuje się również w bitwie; Azil wyróżnia się przebiegłością i zwrotnością. Wydaje się, że rozważa swoje ataki. Ale jednocześnie kogut wymaga regularnego treningu, bez nich wojownik staje się leniwy i infantylny.
Lari
Larry to przystojny reprezentant, który dzięki swojej technice sprawia, że walka jest ekscytująca. W zręcznej taktyce reprezentantowi pomagają szeroko rozstawione nogi, zwiększające prędkość rzutu. Główne znaki zewnętrzne są następujące:
- średniej wielkości czaszka na długiej szyi;
- mocna klatka piersiowa;
- kolor w różnych kolorach.
Kogut uwielbia popisywać się przed słabszymi plemionami, tańcząc z wdziękiem. Hodowcy odradzają trzymanie kilku przedstawicieli rasy w jednym zagrodzie, gdyż ze względu na zarozumiały charakter dochodzi do częstych walk prowadzących do kontuzji i kontuzji. Dzięki regularnym treningom Larry przynosi właścicielowi regularne zwycięstwa w zawodach. W tym materiale dowiesz się o ogrzewaniu kurnika zimą.
belgijski
Rasa belgijska wyhodowana w XVII wieku we Flandrii. Petukhov był początkowo przygotowany do bitew i tworzył zwycięskie cechy. W przeciwieństwie do typowych przedstawicieli, Belgowie nie mają wyprostowanej postawy, lecz poziome i powiększone ciało pokryte mięśniami.
Pomimo niskiej prędkości i mobilności myśliwiec jest solidny i wytrzymały. Niektórzy fani walk kogutów porównują go do tytana tego sportu. Występuje przeciwko rasie indyjskiej lub Shamo, ponieważ po prostu wyczerpuje przeciwnika, oszczędzając energię podczas ruchu.
Są bezpretensjonalni i nie wymagają specjalnych warunków przetrzymywania. Osoby są nie tylko odporne, ale także niewrażliwe na infekcje, choroby układu oddechowego powszechne u kurczaków.
Dlaczego wyhodowano w Rosji
Walki kogutów są oficjalnie zakazane w prawie wszystkich krajach, w tym w Rosji.
Hodowla kogutów bojowych na terenie Federacji Rosyjskiej ma dwa cele:
- treść dekoracyjna, utrzymanie genetyki;
- eksport do udziału w konkursach.
Elitarnego koguta o dobrych cechach fizycznych i charakterze można sprzedać za kilka tysięcy. Rekordowa cena osiągnęła 500 000 rubli za sztukę. Przy regularnym uczestnictwie w wystawach, konkursach - zwierzaki zbierają nie tylko nagrody, ale także zachęty pieniężne. Obecnie hodowla walczących kogutów do celów dekoracyjnych jest bardzo szeroko rozwinięta w Rosji, istnieją nawet federacje i wspólne organizacje kontrolujące wydarzenia.
Dzięki odpowiedniemu szkoleniu, racjonalnemu żywieniu i śledzeniu rasy kogut przyniesie właścicielowi doskonały dochód.
Jak zachować i czym karmić koguta
Aby wychować wojowniczego wojownika, należy natychmiast nakarmić go pokarmem białkowym, przyzwyczaić do codziennego treningu. W większości przypadków rasy pojawiły się w gorących krajach, które nie są zaznajomione z rosyjskimi mrozami, dlatego zgodnie z genetyką koguty są wrażliwe na zimno i skrajne temperatury. Zwróć uwagę na warunki życia zwierząt domowych:
- Na 3 ptaki 1 mkw. lokal m. Jeśli rasa jest zbyt wojownicza, każda z nich jest trzymana na oddzielnym wybiegu.
- Koguty nie są używane w aranżacji, ponieważ ze względu na specyfikę konstrukcji koguty w nocy mogą spaść z nich i zranić się.
- Temperatura w pomieszczeniu nie powinna spaść poniżej 11-15˚С.
- Konieczne jest ogrodzenie obszaru spacerowego wysokim ogrodzeniem, ale nie więcej niż 70 cm.
Miej oko na higienę przyszłych zwycięzców. Regularne mycie szamponem sprawia, że pióra są błyszczące, a także usuwa roztocza i pióra. Oczywiście głównym celem jest odżywianie. Tylko pokarmy białkowe, kukurydza, rośliny strączkowe są w stanie tworzyć mięśnie i zapobiegać pojawianiu się warstw tłuszczowych.
Zboża w diecie kogutów walczących stanowią 70% całości.
Nie zapomnij o regularnej czystej wodzie w miseczkach do picia, dodawaniu do diety jogurtu, serwatki mlecznej. Wymagane są kompleksy witaminowe, aw ciepłe dni bez wypasu na trawie. Zimą zwierzęta karmione są mąką z trawy i sianem.
Kolejnym aspektem jest trening. Wyróżnia je dwa kryteria:
- bitwa w powietrzu;
- walczyć na twardej powierzchni.
Pierwsza opcja jest dobra do szybkich walk, ponieważ jednostka szybko się wygasza i nie ma dużej wytrzymałości, w przeciwieństwie do swoich rodaków.
Koguty nazywane są ulotkami lub rodakami. Oto kilka zasad dotyczących treningu:
- rozpocząć trening od 1 roku życia;
- przez pierwsze 10 minut koguty walczą z otwartymi dziobami;
- następnie kaganiec nakłada się na dziób;
- pierwsze 2 sesje sparingowe nie odbywają się z doświadczonym zawodnikiem;
- tylko trzeci trening służy do oceny waleczności jednostki.
Oprócz sparingów, koguty zmuszane są do biegania codziennie przez 10-20 minut, co wzmacnia mięśnie nóg.
Wideo
Ten film opowie Ci o rasach walczących kogutów.
wnioski
- Rasy walczących kogucików są hodowane od dawna i są niezwykle popularne na całym świecie (pospolity / pospolity od Rosji po Koreę i Szkocję, tak zwany kogut szkocki).
- Bojownicy są podzieleni na rodzaje: lotnicy i rodacy.
- Aby zawody odniosły sukces, prowadzą codzienne treningi (bardzo ważne jest, aby trenować). Aby utrzymać ton, w karmnikach musi znajdować się pokarm białkowy.
- Główne oznaki zewnętrzne to: wyprostowana sylwetka, mała głowa i bardzo mocne nogi.