Dziś w domu, na farmach i w przemyśle hoduje się ogromną liczbę różnych ras jaj, jaj mięsnych i mięsnych kurczaków. Kurczaki karłowate, które często różnią się przewagą nad zwykłymi, zyskały szczególną popularność. Wiele ras odmiany karłowatej charakteryzuje się wysoką produkcją jaj i doskonałym smakiem do mięsa, pomimo wielkości ciała. Jednocześnie ich utrzymanie może być niezwykle opłacalne ze względu na minimalne koszty paszy i pomieszczeń. W tym artykule dowiesz się, które rasy karłów są dziś aktualne i jakie są cechy ich zawartości.
Cechy skał karłowatych
Główną cechą kurczaków karłowatych jest ich wielkość i masa ciała. Ale pomimo tego, że waga ptaka wynosi od pół do półtora kilograma, kurczaki są w stanie wyprodukować dość duże jaja (do pięćdziesięciu gramów) o wydajności ponad stu do dwustu sztuk rocznie. Mięso ptaków karłowatych ma również doskonałe właściwości smakowe, a dzienne zapotrzebowanie na pokarm jest znacznie niższe niż w przypadku odmian konwencjonalnych.
Kurczaki karłowate, choć małe, w większości przypadków mają dobre cechy produkcyjne. Tymczasem warto zwrócić uwagę na drugą stronę ras karłów - ich kapryśną opiekę. Większość gatunków kocha ciepło i nie toleruje wilgoci. Dlatego podczas uprawy nie zapomnij o ogrzewaniu kurnika zimą.
W wystawach często biorą udział kurczaki karłowate. Aby było to możliwe, ważne jest, aby w momencie zakupu i hodowli wybrać odpowiednie młode bydło, tak aby spełniało wszystkie zalecane standardy rasy.
Wspólne rasy
Obecnie wyhodowano wiele różnych ras karłów, w tym ozdobnych.
Bentamka
Bentamka to rasa kurczaków znana od dawna. Japonia jest uważana za swoją ojczyznę, ale dziś istnieją podgatunki hodowane w innych częściach świata. Niezwykły smak mięsa, przypominający zwierzynę, to cecha rasy o wadze do jednego kilograma. Jednocześnie produktywność jaj wynosi do stu pięćdziesięciu jednostek produktu rocznie.
Latem można usunąć z nich od dwudziestu do trzydziestu kurczaków. Rasa ma następujące popularne podgatunki:
- Holenderski kurczak z białym czubem. Osobniki tego gatunku są całkowicie czarne, ale jednocześnie mają biały grzebień. Dzięki takiemu połączeniu bentamy uprawiane są również jako odmiana ozdobna. Wadami grzywacza holenderskiego jest słaba odporność nawet na lekkie chłody oraz podatność na choroby oczu (mykoplazmoza i zapalenie spojówek).
- Nanjing bentham. Ma żółto-pomarańczowe ubarwienie i czarny śliniak (pieski). Odcień łap jest niebieskawy, grzebień nakrapiany.
- Pekin. Od samego początku swojego istnienia hodowano je na cesarskim dworze Chin. Kurczaki mają kulisty ogon i krótkie nogi pokryte piórami.
- Padwa. Charakterystyczny kolor jest ciemnozłoty lub srebrzysty z odcieniem. Wśród przedstawicieli są grzywacze i brodacze.
- Ałtaj . Rasa została wyhodowana na terytorium Ałtaju i zyskała dużą popularność dzięki miniaturowemu rozmiarowi i wspaniałemu upierzeniu. Ptaki nie mają charakterystycznego koloru, często są białe z czarnymi plamami.
- Perkal. To jedna z najpopularniejszych odmian. Samce mają czarne upierzenie z zielonym odcieniem, samice mają szeroką gamę kolorów. Zarówno samice, jak i samce pokryte są małymi plamkami, najczęściej czerwonymi.
- Malezyjska serama. Ptak ma miniaturowy rozmiar o maksymalnej wadze siedmiuset gramów. Charakterystyczną cechą jest pionowe ułożenie ciała i ogona skierowane ku górze.
- Yokohama. Podgatunek pochodzący z Japonii, gdzie hodowano go na dziedzińcach zamożnej szlachty. Ptak ma podniesioną klatkę piersiową i bardzo długi ogon. Jednocześnie mają bardzo smaczne mięso i wysoką produktywność - do stu sześćdziesięciu jaj rocznie.
Bentamy to dobre kury lęgowe, ale inkubatory do hodowli najlepiej kupować, zwłaszcza jeśli planowany jest duży lęg.
Z tego artykułu możesz dowiedzieć się o inkubatorze „Idealna kura lęgowa”.
Shabo
W inny sposób Shabo jest również nazywane Szabotem. Rasa została wyhodowana w Japonii i hodowana w zamożnych domach dla rozrywki. Cechą charakterystyczną tego gatunku jest nieproporcjonalna budowa ciała, krótkie nogi i wysoki pionowy ogon. Ich upierzenie może być gładkie lub kręcone. W tym samym czasie ptaki mogą mieć prawie dowolny kolor, ale najczęściej występują osobniki czarno-żółte. Samice przynoszą do osiemdziesięciu małych jaj o wadze około trzydziestu gramów rocznie.
Krasnoludzcy Szaboci są wymagający pod względem treści. Zdecydowanie potrzebują przestronnego spaceru. Dodatkowo należy je chronić przed wilgocią i zabrudzeniami, dlatego aby uniknąć zawilgocenia, należy zadbać o odpowiednią wentylację w kurniku.
Małe angielskie walki
Wśród ras walczących Lesser English stał się bardzo popularny i rozpowszechniony. Ptaki mają silną budowę, odporność na pospolite choroby i agresywny charakter. Jednocześnie kurczaki mają różne kolory: od srebrnego po złoty i czerwony z wielobarwnymi plamami na plecach i klatce piersiowej. Samice mają stosunkowo niską produktywność - około czterdziestu jaj ważących nieco ponad dwadzieścia gramów rocznie. Masa przedstawicieli rasy jest również niewielka - do sześciuset gramów.
Dwarf Wyandotte
Zewnętrznie krasnolud Wyandotte jest podobny do swojego przodka. Małe kurczaki hodowano w Niemczech w XIX wieku, a najpopularniejszą odmianą jest srebro. W tym przypadku masa kurczaków sięga jednego kilograma, a produktywność samic to sto dwadzieścia jaj rocznie. Zaczynają się spieszyć stosunkowo wcześnie i osiągają dojrzałość płciową do piątego lub siódmego miesiąca życia. W tym artykule dowiesz się o rasie kurczaków Wyandotte.
Ptak ma szeroką klatkę piersiową i mocną budowę, płatki uszu są długie i czerwone, oczy są pomarańczowe. Dobrze znoszą mrozy i nagłe zmiany warunków atmosferycznych.
W przeciwieństwie do wielu innych kurczaków karłowatych, Wyandotte nie wymaga opieki. Krasnolud Leghorn
Odmiana ta została wyhodowana z produktywnej rasy jaj Leghorn w XIX wieku we włoskim porcie Livoro.
Ptak ma białe upierzenie i czerwony grzebień oraz kolczyki, ich dziób jest koloru żółtego. U samic ogon jest opuszczony, u samców podniesiony.
Rasa wyróżnia się zwiększoną produktywnością jaj. Tak więc samice dają dwieście sześćdziesiąt dużych (do sześćdziesięciu gramów) jaj rocznie, co różni się od większości przedstawicieli innych ras karłów. W tym samym czasie spożycie żywności jest o czterdzieści procent mniejsze niż w przypadku zwykłych Leghornów.
Sibright
Za kolebkę tej odmiany uważa się Anglię, a prace nad jej pracami w kraju rozpoczęły się na początku XIX wieku.
Sibright może mieć różne kolory, ale jego charakterystycznymi cechami są następujące cechy:
- zwarta sylwetka z podniesioną klatką piersiową;
- krótkie nogi;
- mała głowa z różowym przegrzebkiem.
Masa ptaków nie przekracza sześciuset gramów. Jednak wydajność sięga nawet stu jaj rocznie. Kury mają przyjemny wygląd i mogą być hodowane również jako rasa ozdobna.
Brama karłowata
Budowa krasnoludzkiego Brahmy jest silna i mięsista, spłaszczona. Te kurczaki są bezpretensjonalne w opiece i łatwo tolerują zimną pogodę i nagłe zmiany warunków pogodowych.
W tym przypadku osoby obu płci mają spokojne usposobienie.
Zazwyczaj kury Brahmy są hodowane w celu uzyskania pysznego mięsa. Zaletą trzymania kurczaków karłowatych jest niskie spożycie paszy, ale jednocześnie waga ptaka sięga półtora kilograma. Od jednej samicy można uzyskać do osiemdziesięciu małych jaj rocznie.
O kurczakach Bramy możesz dowiedzieć się tutaj.
Dwarf Cochinchin
Cochinchins po raz pierwszy pojawiły się w Chinach, gdzie były hodowane, w tym jako gatunek dekoracyjny. Osoby mają mocną, ale zwartą sylwetkę oraz wyraźny brzuch i klatkę piersiową. Waga każdego z nich rzadko przekracza osiemset gramów. Głowa jest mała i zgrabna. Przeczytaj o rasie kurczaków Cochinchin tutaj.
Ptak ma usposobienie spokojne i spokojne, można go wręcz oswoić. Ponadto mają dobrze rozwinięty instynkt inkubacji kurczaków.
Produktywność samic wynosi około osiemdziesięciu do stu jaj rocznie.
Cechy treści
Kurczaki karłowate wymagają mniejszego obszaru wzrostu. Jednak ta zasada nie dotyczy obszarów spacerowych, najlepiej są one wystarczająco duże. Ważną cechą utrzymania takiego ptaka jest potrzeba zwrócenia większej uwagi na czystość i suchość. Faktem jest, że piórko małych kurczaków szybko wchłania brud i wilgoć, dlatego często chorują i umierają. Dlatego kurniki należy codziennie czyścić, pamiętając o zmianie ściółki. Najlepiej jest używać materiałów najbardziej pochłaniających wilgoć. Ten link powie Ci o ściółce z bakteriami do kurnika.
Podstawowe wymagania dotyczące treści:
- Czystość, suchość, ciepło i brak przeciągów.
- Obecność dodatkowego sztucznego oświetlenia. Długość godzin dziennych należy zwiększyć do dwunastu do czternastu godzin.
- Obecność kąpieli przeciwpasożytniczych (w tym popielnych) na terenach spacerowych. Należy również umieścić w nich pojemniki z piaskiem i skałą muszlową.
- Dziesięć do piętnastu osób powinno stanowić co najmniej metr kwadratowy powierzchni głównej sali.
Schemat żywienia kurcząt karłowatych jest zwykle taki sam, jak dla normalnych kurczaków. Zimą zaleca się dodawanie do pożywienia mąki ziołowej i ziaren porośniętych w celu uzupełnienia zapasów witamin i zwiększenia produkcji jaj . Dieta powinna zawierać mieszanki zbożowe, mieszanki paszowe, nabiał, zioła i warzywa, składniki mineralne i witaminowe, ryby oraz mączkę mięsno-kostną. Niezbilansowana pasza może powodować zahamowanie wzrostu, słabą wydajność, choroby i śmierć. Prawidłowy schemat podawania posiłków to trzy do czterech razy dziennie.
Niektórzy hodowcy używają technologii podłóg z siatki, aby ich kurniki były suche. Jednak w takim pomieszczeniu kurczaki karłowate mogą zranić łapy.
Jakie problemy napotka hodowca drobiu?
Kurczaki karłowate powinny być trzymane wyłącznie w oddzielnych pomieszczeniach, aby uniknąć agresji ze strony „pełnowymiarowych” ptaków. Ponadto należy zwrócić uwagę na to, że nie wszystkie kurniki mogą być odpowiednie: dla takiego ptaka nie nadają się wielopoziomowe okonie (należy używać zwykłych o wysokości nie większej niż trzy centymetry), wysokie karmniki i poidła. Należy również wziąć pod uwagę, że temperatura w kurniku nie powinna spaść poniżej piętnastu i wzrosnąć powyżej dwudziestu pięciu stopni, dlatego pomieszczenie należy ogrzewać zimą.
Opady mogą stanowić poważny problem podczas trzymania kurczaków karłowatych. Kiedy pada deszcz, należy zwrócić szczególną uwagę na czystość. Ponadto kurczaki mają słaby układ odpornościowy, dlatego ważne jest, aby chronić je przed zwierzętami domowymi i dzikimi oraz ptakami.
Zamiast dodatkowego ogrzewania można zastosować specjalistyczne maty handlowe, które pochłaniają nadmiar płynu i uwalniają energię cieplną.
Wideo
Ten film opowiada o rasach kurczaków karłowatych.
wnioski
- Wiele rodzajów kurczaków karłowatych jest pożytecznych w utrzymywaniu na prawie każdą skalę, ponieważ spożywają stosunkowo mało pożywienia i nie wymagają dużych pomieszczeń.
- Większość ras karłów ma doskonałe właściwości dekoracyjne.
- Ptaki wyróżniają się stosunkowo niską produktywnością, jednak szybko osiągają dojrzałość płciową.
- Istotną wadą trzymania kurczaków karłowatych jest trudność w utrzymaniu suchości i czystości w kurniku ze względu na słabą odporność i niewielki wzrost osobników.