Williams (Pyrus communis 'Williams') to klasyczna gruszka późnego lata. Odmiana została wyhodowana w Anglii pod koniec XVIII wieku, ale dużą popularność zyskała dopiero w XIX wieku.
Aktywne rozprzestrzenianie się tego gatunku zostało przeprowadzone przez Richarda Williamsa, od którego imienia gruszka wzięła swoją nazwę. W latach dwudziestych XIX wieku odmianę zaczęto uprawiać w całej Europie. Pear Williams ma alternatywne nazwy w innych krajach: w Ameryce owoc nazywa się Bartlett, aw Rosji Duchess Summer. Sadzonki tego typu mogą zakorzenić się na prawie każdym kontynencie.
Charakterystyka drzewa
Przedstawiciele odmiany Williams należą do kategorii drzew silnych. Szeroka, rozłożysta korona nie ma jasno określonego kształtu, ale najczęściej jest klasyfikowana jako piramidalna. Wydłużone grube pędy często mają łukowaty kształt.
Drzewa charakteryzują się drobnym ulistnieniem. Liście są owalne, lekko zakrzywione, w różnych odcieniach zieleni. Odmiana charakteryzuje się późnym, ale długim kwitnieniem.Odmiany zapylające
Każdy podgatunek ma wybrane odmiany nadające się do zapylenia:
- Odmiana zimowa dobrze plonuje w okolicach Oliviera de Ser i Duchess.
- Letnia księżna jest pożądana do sadzenia w pobliżu drzew Lesnaya Krasavitsa, Aleksandrovka, Pass Krassan.
- Czerwień Williams jest doskonale zapylana gruszkami Bere Giffard lub Gardi, Favorite Klapp.
Wysokość drzewa
Przedstawiciele gatunku są klasyfikowani jako nisko w porównaniu z innymi odmianami. Dojrzałe drzewa rzadko rosną powyżej 3 metrów wysokości.
Długość życia
Rośliny udomowione mają krótszą żywotność niż rośliny dzikie. Wraz ze spadkiem plonu dorosłe drzewa są odmładzane, co wydłuża okres owocowania.
Przy odpowiedniej pielęgnacji średni czas trwania wynosi około 80 lat. Aktywne owocowanie rozpoczyna się 7-8 lat po posadzeniu sadzonki.Zimotrwalosc
Grusze nie tolerują przymrozków, a nawet silniejszych mrozów, dlatego uprawiane są głównie na obszarach o ciepłym klimacie. Sadząc roślinę na podmokłej glebie, zwłaszcza na niskim terenie, młode sadzonki mogą lekko zamarzać.
Wydajność
Wydajność zależy od warunków środowiskowych, w których rośnie drzewo. Na terytorium Krasnojarska drzewa w wieku 12-18 lat dają średnio 100-200 c / ha, w warunkach Krymu liczba ta wyniesie 80-150 kg na roślinę.
Cykliczne owocowanie
Williams wykazuje wczesne, długie kwitnienie. Dojrzałość wymienna w owocach następuje w drugiej dekadzie sierpnia. Produktywność w niewielkim stopniu zależy od warunków klimatycznych, ponieważ drzewa są dość odporne.
Samopłodność
Przedstawiciele gruszki są samozapłodni, do powstania jajnika potrzebują innych odmian gruszek. Zaleca się sadzenie jako zapylacze w pobliżu:
- Olivier de Serre;
- Piękno lasu;
- Bere Bosc;
- Podaj Crassana;
- Aleksandrowka.
Williams jest szczepiony na gruszce lub pigwie. W tym samym czasie owocowanie rozpoczyna się wcześniej, o 5 (gruszka) lub 4 (pigwa) lat.
To, na czym możesz posadzić gruszkę, powie ten link.
Oporność na choroby
Williams jest słabo odporny na choroby i szkodniki. Nieprawidłowo wyhodowane drzewa są silnie dotknięte parchem, mszycami, miedzią, które mogą prowadzić do ich śmierci.
Opis owocu
Owoce Williamsa mają standardowy kształt gruszki. W zależności od podgatunku owoce mogą być nierówne i nierówne. Kolor skórki w dojrzałym stanie różni się w zależności od podgatunku od złocistego do głębokiego burgunda. Po jednej stronie płodu może pojawić się opalenizna o czerwono-brązowym odcieniu. Ze względu na duży rozmiar i wysoką wydajność gruszki mogą wyłamać gałęzie pod własnym ciężarem.
Zawartość kalorii
Ze względu na wysoką zawartość błonnika i niską wartość energetyczną gruszki doskonale nadają się do różnych diet. Tworzą uczucie sytości w żołądku i pomagają pozbyć się z organizmu nadmiaru tłuszczu, cholesterolu i toksycznych substancji. Zawartość kalorii - 47,6 kcal Białka - 0,6 g Tłuszcze - 0,3 g Węglowodany - 11,3 g Woda - 87,5 g. Skład chemiczny: zawartość cukru 8,3%, zawartość substancji stałych 13,8%, kwasy - 0,42%, P-aktywne katechiny 42,6 mg / 100 g, kwas askorbinowy 5,4 mg / 100 g.
Dowiedz się o zawartości kalorii w gruszce z tego artykułu.
Smak
Owoce wyróżnia doskonały smak. Biały soczysty miąższ z żółtawym odcieniem ma delikatny winno-słodki smak. Charakterystyki deseru dopełnia kwaśny miąższ i aromat gałki muszkatołowej.
Wielkość owoców
Wszystkie podgatunki odmiany dają duże owoce, których wielkość nie jest mniejsza niż średnia. Najmniejsze gruszki ważą 150-170 g. Większe i masywne owoce produkują młode drzewa - 200-250 g. Gruszki mają kształt podłużny, z typową, lekko wyboistą powierzchnią.
Za pomocą
Cechy zewnętrzne i smakowe gruszek w pięciostopniowej skali degustacji ocenia się na 4,8 punktu.
Owoce wszystkich podgatunków są uważane za deser i można je jeść na świeżo. Ze względu na bogaty aromat i delikatny smak miazga nadaje się do wyrobu dżemów, dżemów, soków.
Odmiany
Williams ma kilka podgatunków:
- Williams Red (Rouge Delbara);
- Duchess Summer (Williams Summer);
- Odmiana zimowa potocznie zwana Curé.
Podgatunek Cure jest szeroko rozpowszechniony w ciepłych regionach, ale lekki trzask zimna nie szkodzi w znacznym stopniu roślinie, która zachowuje zdolność do owocowania. Odmiana charakteryzuje się obfitym kwitnieniem, z dobrym ukształtowaniem jajników. Duże kwiaty mają biało-różowy odcień. Najlepszymi sąsiadami zapylającymi są grusze Olivier de Ser i Duchess. Owoce duże, lekko podłużne, mają masę 150-250 g. Skórka jest intensywnie żółta, często z podłużnym brązowym paskiem. Gruszka ma ziarnisty, soczysty miąższ o słodko-kwaśnym smaku.
Drzewa są wysokie i mocne, z gęstą piramidalną koroną. W okresie aktywnego owocowania, ze względu na surowość owoców, gałęzie mogą opadać.Podgatunek Williams latouważany jest za jednego z najlepszych przedstawicieli gatunku gruszki ze względu na wysoką wydajność. Okres aktywnego wzrostu drzew kończy się po 10-12 latach od posadzenia. Roślina jest uważana za niską lub średnią. Gałęzie i pień są żółtawe. Odmiana charakteryzuje się późnym okresem kwitnienia, kwiaty są białe. Warunki pogodowe nie wpływają na ten proces. Najlepszymi zapylaczami dla gatunku będą drzewa Pass Crassan, Lesnaya Krasavitsa, Aleksandrovka. Pierwsze dojrzałe gruszki pojawiają się pod koniec sierpnia i na początku września. Aby przedłużyć okres przydatności do spożycia, zbiory rozpoczynają się wcześniej niż w momencie pełnego dojrzewania. Owoce są średniej wielkości, ważą 150-160 g. Gruszki mają błyszczącą zielonkawożółtą skórkę z małą różową plamką po jednej stronie. Mogą wystąpić nieprawidłowości lub nierówności. Mają doskonałe właściwości smakowe.Soczysty miąższ żółtawo-biały jest bardzo słodki, z lekką kwasowością i wyraźnym aromatem.
Drzewa z podgatunku czerwonego Williamsa rosną małe, ze zwartą koroną i kilkoma liśćmi. Rośliny zaczynają aktywnie owocować od piątego roku po posadzeniu sadzonek. Odmiana charakteryzuje się późnym kwitnieniem i wysoką wydajnością. Najlepszą parą do zapylenia będą drzewa Bere Gardi, Bere Giffard, Favorite Clappa Gruszki dojrzewają pod koniec sierpnia. Duże owoce mają podłużny kształt i wyboistą skórkę, charakterystyczną bogatą bordowo-różową barwę. Masa od 150 do 200 g. Miąższ kremowy soczysty, lekko ziarnisty, słodko-kwaśny, z bogatym aromatem i nutami gałki muszkatołowej. Zbiory są przechowywane do zimy.
Sadzenie, pielęgnacja
Pear Williams jest bardzo wrażliwa na spadki temperatury, nadmierną wilgoć. Sadzonki są słabo odporne na choroby drzewiaste i szkodliwe owady. Odmiana wymaga starannej pielęgnacji i okresowej pielęgnacji środkami ochronnymi. Jeśli nie przestrzega się warunków techniki rolniczej, zamiast zdrowego, owocującego drzewa ze słodkimi gruszkami można otrzymać skarłowaciałą roślinę z dużą predyspozycją do śmierci.
Przeczytaj o przetwarzaniu gruszek na wiosnę przed szkodnikami i chorobami w tym materiale.
Lądowanie
Przed rozpoczęciem sadzenia należy dokładnie wybrać miejsce. Miejsce powinno mieć swobodny dostęp do światła słonecznego i pożywnej wodoodpornej gleby. Jeśli gleba nie jest dostatecznie nasycona, można ją wcześniej dodatkowo nawozić. Jeśli wody gruntowe są blisko, należy zadbać o system odwadniający lub zmienić miejsce lądowania.
wyczucie czasu
Młode drzewa można sadzić dwa razy w roku - wiosną i jesienią.
Sadzenie wiosenne odbywa się przed przerwaniem pąków, ale po nadejściu wiosennych przymrozków. W takim przypadku drzewa będą mogły stać się wystarczająco silne w ciepłym sezonie.
Sadzenie jesienne przeprowadza się po zakończeniu sezonu wegetacyjnego, kilka tygodni przed nadejściem chłodów. Sadzonki będą mogły otrzymać maksymalną ilość składników odżywczych zebranych w glebie w okresie letnim.
Niemożliwe jest sadzenie w temperaturach ujemnych - materiał do sadzenia natychmiast umrze.
Technologia i inżynieria rolnicza
Do sadzenia sadzonki Williamsa nadaje się dołek o parametrach 60x60x80 cm Przed umieszczeniem rośliny w ziemi należy dokładnie zbadać jej system korzeniowy, usunąć uszkodzone lub wysuszone części i namoczyć przez 3-12 godzin w roztworze stymulatora korzeni (heteroauzyna). Korzenie drzewa są równomiernie rozmieszczone w dole do sadzenia, przykryte ziemią ogrodową i na górze wstępnie przygotowaną mieszanką. Mieszankę przygotowuje się z 1 części gleby ogrodowej, 1 części próchnicy, 350 g siarczanu potasu, 350 g superfosfatu. Obok sadzonki umieszcza się kołek, aby ją podeprzeć.
Z czego lepiej wyrosnąć
Jako materiał do sadzenia pożądane jest wybranie sadzonek w pierwszym lub drugim roku życia, o wysokości około półtora metra. Ich średnia liczba gałęzi waha się od 3 do 5. Długość systemu korzeniowego to ok. 20-30 cm Młode drzewo nie powinno mieć widocznych uszkodzeń, liści ani wyrośniętych korzeni. Sadzonka powinna mieć również dobrze uformowany centralny pęd.
Przeczytaj o sadzeniu sadzonek gruszy na wiosnę tutaj.
Odległość między drzewami
Miejsce lądowania powinno być dobrze osłonięte od wiatrów, ale powinno mieć wystarczającą ilość naturalnego światła. Drzewa zapylające należy umieszczać blisko materiału nasadzeniowego, uwzględniając wielkość drzew dojrzałych. Wskazane jest wcześniejsze sporządzenie wzoru lądowania. Silne dorosłe rośliny wymagają około 6-7 metrów przestrzeni, średniej wielkości 4 metry.
Opieka
Drzewa Williams wymagają standardowej pielęgnacji przez całe życie - podlewania, karmienia, przycinania i przygotowywania do sezonu zimowego. Potrzebują obfitego podlewania przez pierwsze dwa do trzech lat po posadzeniu - 3-4 razy w tygodniu. Dorosłe rośliny podlewamy w zależności od warunków klimatycznych - od 3 do 6-7 razy w sezonie.
Strefa korzeni może być pokryta ściółką, która pozwala zatrzymać wilgoć i zwalczać chwasty. Top dressing
Rośliny, które jeszcze nie owocują, są karmione corocznie wiosną. Jako nawóz odpowiedni jest zgniły obornik z dodatkiem 100 g azofoski, który rozprowadza się cienką warstwą wokół drzewa na systemie korzeniowym. Dorosłe gruszki zapładnia się jesienią podczas kopania. Glebę wzbogacamy nawozami mineralnymi w połączeniu z materią organiczną.
Przeczytaj, jak karmić gruszkę wiosną.
Przy słabym kwitnieniu i prawdopodobieństwie niskiego plonu można przeprowadzić dodatkowe nawożenie po zrzuceniu jajnika.
Dojrzewanie owocu
Usuwalna dojrzałość gruszek Williamsa następuje w połowie sierpnia. Konieczne jest zbieranie na czas, ponieważ duże owoce mogą łamać gałęzie.
Przechowywanie owoców
W przypadku przedwczesnego zbioru plon można przechowywać przez 15 dni i łatwo znosi transport. W lodówce gruszki zachowują świeżość do 45 dni. W pełni dojrzałe owoce wytrzymają nie dłużej niż tydzień.
Odmłodzenie
Po dziesięciu latach owocowania drzewo stopniowo zmniejsza plon. Przy znacznym spadku plonu roślina musi zostać odmłodzona - usuń nadmiar pędów. Podczas odmładzania w pobliżu drzewa pozostawia się pień i 2-3 najsilniejsze gałęzie. Wszystkie inne pędy są odcięte. Ta procedura pozwala skoncentrować składniki odżywcze w mniejszej liczbie pędów, co poprawi jakość i wielkość plonu rośliny.
Przycinanie
Młode rośliny powstają wczesną wiosną, przed początkiem przepływu soków. Wszystkie pędy boczne są ścięte z drzewa, z wyjątkiem 4-6 najsilniejszych. Dorosłe gruszki należy przycinać dwa razy w roku. Jesienią przeprowadza się przycinanie sanitarne (usuwanie uszkodzonych części), wiosną - przerzedzanie (w celu uformowania prawidłowej korony).
Do jakich regionów ta odmiana jest bardziej przystosowana
Z Anglii gruszka dotarła na terytorium Francji i Krymu, a następnie do południowych regionów Rosji. Jako odmiana wzorcowa jest powszechnie uprawiana na całym świecie. W Rosji Williams uprawia się głównie na południowych terytoriach kraju - Terytorium Krasnodarskie, Kaukaz, Adygea. Uprawiana jest na terenie Ukrainy, Łotwy, Gruzji, Mołdawii.
Wideo
Film o odmianie gruszki Williams.
wnioski
- Pear Williams to jedna z najstarszych i najbardziej klasycznych odmian. Wyhodowany w Anglii, ale rozpowszechniony na całym świecie.
- Odmiana ma trzy podgatunki - Williams letni, Williams zimowy i Williams czerwony.
- Gatunek odznacza się wysokimi cechami zewnętrznymi i smakowymi owoców.
- Drzewa preferują obszary o ciepłym klimacie, ponieważ mają niską mrozoodporność.
- Rośliny nie tolerują chorób i ataków mszyc i miedzianek.
- Odmiana słynie z wysokich plonów i dużych rozmiarów owoców, które należy zebrać na czas, aby nie uszkodzić drzewa.