Wiśnia Tamaris to nisko rosnące drzewo owocowe o szerokiej, rzadkiej, lekko wzniesionej koronie. Odmiana owocuje na gałęziach bukietu, kwitnie późno.
Owoce duże, smaczne, dość słodkie (w porównaniu z innymi odmianami wiśni). Dojrzewając później, przenośność jest przeciętna. Wiśnia Tamaris należy do odmian o uniwersalnym zastosowaniu, posiada wysokie walory techniczne. Owocowanie następuje za 3-4 lata, czasem trochę wcześniej. Płodność jest wysoka, ale przy odpowiednim sąsiedztwie plony mogą wzrosnąć.
Drzewa są wykorzystywane do kształtowania krajobrazu, sadzenia sadów owocowych. Odmiana została wpisana do Rejestru Państwowego dla regionów Północnego Kaukazu, Środkowej Czarnej Ziemi.
Opis i cechy odmiany
Odmiana Tamaris została wyhodowana w Wszechrosyjskim Instytucie Badawczym Ogrodnictwa i Szkółkarstwa im. V.I. I.V. Michurin. Jest krótki, wytrzymały, plenny i owocuje o dobrych właściwościach smakowych. Odmiana macierzysta - czarne towary konsumpcyjne. Wiśnia Tamaris została wpisana do rejestru państwowego w 1994 roku. W tej chwili uprawiany jest w różnych regionach Federacji Rosyjskiej. Przeczytaj o najlepszych odmianach dla regionu moskiewskiego tutaj.
Na etapie hodowli nasiona wiśni Tamaris zostały poddane działaniu EI - etylenoiminy, specjalnej substancji mutagennej.
Drewno
Roślina osiąga nie więcej niż 2 m wysokości, bardzo rzadko jest nieco wyższa. Korona jest okrągła, szeroka, średniej gęstości, uniesiona ku górze. Kora jest brązowa, gałęzie bukietu owocują. Pędy są długie, brązowe, mają brązowy odcień, tworzą kilka soczewic. Pąki są owalne, nieznacznie odbiegają od samego pędu. W tym materiale dowiesz się o wróżce odmiany wiśni.
Liście są średniej wielkości, na krawędziach znajdują się ząbki dwurożne, płytka gładka. Powierzchnia liścia jest gładka, ciemnozielona, bez pokwitania. U podstawy liści znajdują się małe ciemnoczerwone gruczoły. Kwiaty są białe, małe i mają pewne podobieństwo do róż. Płatki są zaokrąglone. Daty kwitnienia są późne.
Owoc
Owoce wiśni Tamaris mają masywny, duży, okrągły kształt. Górna część jagód jest lekko spłaszczona, podstawa zaznaczona niewielkim wgłębieniem, na brzuchu wyróżnia się mały szew. Skórka jest ciemnoczerwona, fioletowa, na skórze widoczne są małe brązowe plamki. Miąższ jest delikatny, soczysty. W tym artykule dowiesz się, kiedy możesz przeszczepiać wiśnie.
Kamień jest okrągły, duży, łatwo pozostający w tyle za miazgą. Owoce trzymane są na średniej grubości szypułce. Między łodygą a samą jagodą znajduje się warstwa oddzielająca.
Plon odmiany dość wysoki, smak dobry.
Cechy:
Cechy wiśni Tamaris:
-
Zimotrwalosc jest wysoka, plon jest stabilny o kadej porze roku. Przy ostrych wiosennych skokach temperatury możliwy jest niewielki spadek płodności z powodu zamarznięcia nerek. Nie zdejmuj osłony z drzew z wyprzedzeniem. - Odporność na choroby jest dobra, szczególnie na grzyby, które powodują żółknięcie liści, pojawienie się na nich czerwonych kropek, przebarwienie talerza na brązowe, całkowite wysuszenie. Aby drzewa dobrze znosiły choroby, należy o nie dbać, regularnie wykonywać zabiegi profilaktyczne.
- Cherry Tamaris to samo płodne owoce roślin. Ze względu na tę samą wysokość słupka i pręcika owoce zawiązują się w zamkniętym pąku kwiatowym. Współczynnik płodności wskazuje, że odmiana owocuje bez aktywnego udziału w zapylaniu innych roślin. Jednocześnie doświadczeni ogrodnicy zalecają sadzenie go obok wiśni Bessey, Zhukovskaya, Nochka, Malyshka, Turgenevskaya, ponieważ zwiększa to potomstwo. Tamaris jest również dobrym zapylaczem dla innych odmian wiśni.
- Okres dojrzewania, plon, przenośność - średni plon drzewa, które zaczyna owocować 2-4 lata po posadzeniu, wynosi 8-10 kg. Wskaźnik ten można zwiększyć przestrzegając zasad techniki rolniczej. Trwałość jagód jest średnia. Aby wiśnie lepiej znosiły przechowywanie, transport, należy przestać je podlewać na tydzień przed zerwaniem.
Wiśnia tamaris dobrze rośnie, ale tylko na odpowiednich glebach. Zapylacze nie są wymagane, jednak przy odpowiednim sąsiedztwie uprawy zauważalnie rosną.
Rozwój
Cherry Tamaris wymaga następujących warunków uprawy:
- Klimat - miejsce, podobnie jak w przypadku innych odmian, wybierz takie, które jest chronione przed zimnymi wiatrami, jak najbardziej ciepłe i słoneczne. Wysoka wilgotność jest szkodliwa dla krzewów - jeśli to możliwe, sadzić na wzgórzach, pagórkach lub po prostu w miejscach, w których woda gruntowa jest dość głęboka (co najmniej 2 m). Nisko rosnące drzewa stosunkowo dobrze tolerują wilgoć, ale lepiej rosną w suchych warunkach.
- Gleby są lekko kwaśne, żyzne lub obojętne. Skład mechaniczny - glina, glina piaszczysta, piaszczysta. Jeśli gleba jest kwaśna, dodaj do dołka wiadro piasku i 5 kg mąki dolomitowej (w każdym).
- Sadzenie odbywa się przy użyciu wysokiej jakości sadzonek, najlepiej jednorocznych i dwuletnich, ponieważ słaby materiał do sadzenia po prostu nie rośnie. Należy je kupić w wyspecjalizowanych sklepach lub szkółkach, zwracać uwagę na stopień rozwoju korzeni. Regularnie podlewaj glebę, aby roślina nie wysychała.
Dowiedz się, jak sadzić wiśnie na wiśniach pod tym linkiem.
Pąki sadzonki powinny być zdrowe, nienaruszone, bez oznak choroby lub uszkodzenia, korzenie powinny być świeże, bez suchych lub zdeformowanych części. Doświadczeni ogrodnicy twierdzą, że dwuletnie sadzonki rosną lepiej niż jednoroczne ze względu na rozwinięty system korzeniowy.
- Otwory są zaznaczone w odległości około 2 m od siebie (ponieważ krzaki są małe). Nie zapomnij o konieczności sadzenia zapylaczy na miejscu, jeśli jeszcze ich tam nie ma, a jeśli tak, opracuj schemat uwzględniający specyfikę lokalizacji różnych drzew. Otwór wykopuje się na głębokość 60-80 cm, górną warstwę gleby oddziela się, miesza z obornikiem (weź ściśle zgniły obornik), kompostem lub torfem 1: 1. Usuń dolne gliniaste części gleby lub wykonaj z nich boki otworów. Możesz dodać trochę potasu i fosforu do dołka (najlepiej w ramach złożonych nawozów).
- Drenaż na dnie otworu wykonuje się za pomocą gruzu lub żwiru. Humus, mąka dolomitowa, mieszanka gleby i próchnicy są dokładnie mieszane, a następnie otwór wypełnia się powstałą masą nieco ponad połową i ustawia kołek. Z ziemi tworzy się kopiec, korzenie są delikatnie prostowane. Szyjka korzeni powinna znajdować się na poziomie gleby. Sadzonka zapada się w dołek i zasypia.
- Pozostaje przywiązać sadzonkę do kołka, ostrożnie ubić glebę i uformować wodopój.
Dodatkowo zaleca się ściółkowanie terenu wokół pnia trocinami i torfem.
Opieka
Główne środki do pielęgnacji wiśni Tamaris:
- Podlewanie - nie powinno być niewystarczające ani nadmierne. Do jednego nawadniania wystarczą 3 wiadra wody, lepiej jest obficie dodawać płyn, ale rzadko, niż stopniowo, ale często. Nawilżaj gleby zgodnie z harmonogramem lub po wyschnięciu. Odżywianie systemu korzeniowego powinno być szczególnie aktywne w okresie masowego zawiązywania owoców. Przed zbiorem podlewanie zostaje zatrzymane - w przeciwnym razie pogorszy się jakość utrzymania i transport owoców. Wskazane jest jednoczesne mulczowanie.
- Należy stosować nawozy . W przypadku wiśni tamaris, podobnie jak w przypadku większości innych odmian, idealne są odchody krów i ptaków, można też stosować złożone nawozy mineralne. Nawożenie wskazane jest etapami - wiosną, przy aktywnym kwitnieniu, w środku lata (okres aktywnego owocowania). Spraw, aby rozluźnienie było powierzchowne - nie zaleca się przesadzania. Ważne jest, aby nie przesadzać z karmieniem. Rzadko się pojawiają chwasty, ale jeśli się pojawią, są usuwane.
- Cięcie odbywa się wczesną wiosną, nie wcześniej niż od drugiego roku życia. Głównym celem zabiegu jest utrzymanie kształtu korony, wyeliminowanie zgrubień, usunięcie wszystkich zbędnych i złych gałęzi. Pędy korzeni są niszczone natychmiast po uformowaniu. Pokryj plastry var. W chłodne, deszczowe dni procedura nie jest wykonywana.
- Przygotowanie do zimy - odmiana Tamaris mimo dobrej mrozoodporności wymaga odpowiedniego przygotowania do zimy (kora młodych drzewek bez zadaszenia może ulec pęknięciu). Potrzebne jest również schronienie, zarys śniegu. Frostbones są czyszczone i traktowane płynem Bordeaux, ale ta procedura byłaby lepiej przeniesiona na wiosnę.
W celu ochrony wybielaj gałęzie szkieletowe i pnie jesienią, powtórz procedurę latem. Po nadejściu stabilnych mrozów na młode sadzonki wiśni nałóż świerkowe gałęzie, aby chronić je przed zimnem i gryzoniami.
Plusy i minusy tej odmiany
Dla odmiany opady nie są straszne, przymrozki też - generalnie dość odporna na czynniki zewnętrzne, plenna, plenna, "silna". Aby chronić się przed chorobami grzybiczymi, potrzebne są regularne zabiegi profilaktyczne. Mrozoodporność jest normalna, ale w ostre zimy pąki mogą zamarzać. Uprawa szybko rosnąca - jeśli stan się poprawi, zbiory można zbierać przez 2-3 lata po posadzeniu. Przeczytaj o cechach odmiany wiśni Kharitonovskaya tutaj.
Owoce wiśni Tamaris mają wysokie, niemal deserowe właściwości.
Kompaktowe, krzaczaste drzewa zajmują minimum miejsca na stanowisku, są łatwe w pielęgnacji, a zbiory nie są szczególnie trudne. Również małe uprawy łatwiej tolerują bezpośredni kontakt z pobliskimi wodami gruntowymi. Drobne czereśnie dobrze rosną na terenach o silnym wietrze, ponieważ praktycznie nie pękają. Odmiana Tamaris jest idealnie dostosowana do warunków klimatycznych strefy środkowej.
Wideo
Film o sadzeniu wiśni.
wnioski
- Wiśnia Tamaris jest mrozoodporna, wymaga standardowej pielęgnacji, uprawiana jest głównie w centralnych regionach Federacji Rosyjskiej.
- Główna pielęgnacja uprawy obejmuje podlewanie, karmienie, ściółkowanie, przycinanie.
- Dla lepszego ukorzenienia stosuj młode sadzonki (jednoroczne, dwuletnie), dołki nawozimy podczas przygotowania.
- Schronienie na zimę, wymagane są inne prace przygotowawcze.
- Obecność zapylaczy na miejscu jest opcjonalna.
- Niskie krzewy tej odmiany zajmują minimum miejsca na terenie i praktycznie nie pękają pod wpływem dużego obciążenia wiatrem.