Po raz pierwszy biała porzeczka w Wersalu została wyhodowana we Francji pod koniec XIX wieku. Krzew jest bardzo plenny i daje smaczne słodko-kwaśne owoce. Od 1959 roku odmiana znajduje się w rejestrze stanu selekcji, a ze względu na wysokie wskaźniki mrozoodporności jest poszukiwana w regionach Uralu, Środkowej Wołgi, Centralnej Czarnej Ziemi, Centralnej, Wołgo-Wiatce, północno-zachodnich regionach.
Odnosi się do średniej wielkości krzewów o wysokości do 1,5 metra. Gałęzie porzeczki rozłożyste i elastyczne, pędy trwałe.
Możesz określić odmianę na podstawie kształtu liścia - głębokiego serca. Od spodu liść pokryty jest małym puchem, a zęby wzdłuż krawędzi są krótkie i tępe. Same liście są duże. Jeśli chodzi o plon i charakterystykę uprawy, znajdziesz to w przeglądzie.
Charakterystyka
Rozważ główne cechy białej porzeczki Versailles:
-
Liście są jasnozielone, z wyraźnym niebieskawym odcieniem, pięciopłatkowe. Rozmiary są duże, poniżej znajduje się mały puch. - Kwiaty są w kształcie spodka, średniej wielkości. Racemes są rzadkie i długie, z ogonkami. Osiowe części szczotek są błyszczące, nie wypadają. Szypułki są proste i długie.
- Jagody są duże, jednowymiarowe, ważą od 0,7 do 1,3 g każda. Skórka jest bardzo cienka, prawie przezroczysta, ale raczej gęsta, ma kremowy delikatny odcień. Owoce okrągłe, miąższ kwasów słodki, soczysty. Każda jagoda stanowi 18% suchej masy, 7,5% cukrów, wskaźnik kwasowości (miareczkowany) wynosi 2,3%.
Pyszne jagody odmiany Versailles z wyraźną kwaskowatością można stosować w czystej postaci lub jako preparaty.
Zalety i wady
Główne zalety porzeczki białej odmiany Versailles:
- duże smaczne owoce;
- duże szczotki jagodowe;
- długie ogonki.
Dzięki temu bardzo łatwo jest zbierać plony bez ich uszkadzania. Charakterystyka handlowa owoców jest również wysoka. Dowiedz się, kiedy dojrzewają czerwone porzeczki tutaj.
Główną wadą tej odmiany jest rozłożysty kształt krzewu. Z kulturą należy obchodzić się bardzo ostrożnie, ponieważ pędy są cienkie i kruche.Odmiana boi się chorób - nie jest podatna na infekcję wszystkimi grzybami, ale antraknoza może wyrządzić duże szkody uprawom. Jak widać, korzyści z kultury jest znacznie więcej, ale trzeba też wiedzieć o wadach, aby uprościć opiekę i uniknąć niepotrzebnych kłopotów.
Do przycinania i innych prac profilaktycznych nie używaj nożyczek, ale dobrze naostrzonych sekatorów - więc ryzyko zranienia rośliny będzie znacznie niższe.
Funkcje lądowania
Kluczowe punkty przy dużych zbiorach to wybór okresu sadzenia, przygotowanie gleby i prawidłowe wykonanie wszystkich zaleceń, które zostaną opisane poniżej.
Wybór miejsca i terminów wyładunku
Odmiany Wersalu, Krasnej Ałtajskiej i Skorovische to rośliny kochające światło, a z powodu braku światła słonecznego mogą wydawać słabe owoce, a jagody nabierają nadmiernej kwasowości. Poza tym krzew nie lubi silnych wiatrów - z tego powodu Wersal sadzi się wzdłuż ścian budynków lub płotów.
Pod względem wilgotności należy unikać wód gruntowych. System korzeniowy krzewu może zacząć gnić z powodu częstej stagnacji wody, a ze względu na rozprzestrzeniające się gałęzie wokół podstawy krzewu utworzy się szklarnia. Przeczytaj o sadzeniu i pielęgnacji odmiany czarnej porzeczki Sugar tutaj.
Optymalną opcją gleby jest sadzenie sadzonek porzeczek na żyznych lekkich glinach i glebach piaszczysto-gliniastych o słabo kwaśnym lub obojętnym równowadze kwasowo-zasadowej.
Okres sadzenia porzeczek wersalskich to wczesna wiosna, kiedy pąki jeszcze nie zakwitły, oraz późna jesień, kiedy okres wegetacyjny krzewu dobiegł końca i „zapadł w hibernację”. Reszta roku nie jest warta wyboru jako sadzenia i przesadzania, ponieważ bardzo mała przeżywalność sadzonek lub krzewów.Przygotowanie strony
Prace przygotowawcze obejmują:
-
Przygotowanie dołu. Przede wszystkim ziemia jest poddawana jesiennej głębokiej orce, oczyszczana z chwastów i zeszłorocznych liści. Ponadto wszystkie korzenie są usuwane z poprzednich „dzierżawców” wybranej witryny. Następnie możesz wykopać otwór o średnicy 50-60 cm i głębokości nie większej niż 45 cm. - Nawozy. Możesz użyć humusu w ilości 10 kg na 1 metr kwadratowy lub zastąpić go kompostem superfosfatem o objętości nie większej niż 100 g.
- Kwasowość gleby neutralizuje popiół drzewny - 400-500 g.
Czas przygotowania dołu do sadzenia to 2 tygodnie przed sadzeniem sadzonek.
Wybór sadzonek
Zakup zdrowej sadzonki to pierwszy krok w kierunku pięknego i zdrowego ogrodu. Koniecznie sprawdź system korzeniowy materiału nasadzeniowego - musi być zdrowy i mocny, wystarczająco rozwinięty, bez uszkodzonych i suchych obszarów. Wybierz zdrowe rośliny, ponieważ chore rośliny przynajmniej słabo rosną i co najwyżej zrujnują resztę twoich zbiorów. Świeże, mocne sadzonki mają jasnozielone liście i wilgotną strukturę pokosu. Miej oko na odpowiedni poziom ich nawilżenia - jeśli zabraknie wody, z czasem kultura po prostu umrze. Dlaczego gałęzie porzeczki wysychają, ten artykuł powie.
Najlepiej zapuszczają korzenie okazy jednoroczne i dwuletnie - o wieku rośliny powinien opowiedzieć specjalista w sklepie internetowym lub szkółce. Instrukcje sadzenia
Co mamy robić:
- W przygotowanym dołku umieszcza się sadzonkę Versailles. Pamiętaj, aby obserwować kąt 45 stopni.
- Jeśli sadzi się kilka krzewów, odległość między nimi nie powinna być mniejsza niż 1 metr, a odległość między rzędami wynosi 1,5-2 metry.
- Szyjka kory jest wpychana średnio na 10 cm na głębokość, korzenie są rozprowadzane i rozprowadzane wzdłuż dna dołka oraz przykrywane mieszanką gleby.
- Wymagane jest ubijanie.
- Warto obficie podlewać - 2 wiadra wody natychmiast po posadzeniu.
- Ściółkowanie gleby - nałożyć torf na grubość 5-6 cm.
- Ostatnim etapem jest przycinanie - zostawiamy 5 zdrowych pąków.
Pielęgnacja sadzonek
Jeśli odpowiednio zadbasz o odmianę Versailles, w 100% spełni Twoje oczekiwania iw pełni spełni określone cechy. Podlewanie, coroczne przycinanie pomaga zwiększyć plony, owoce stają się soczyste i duże. Terminowe zabiegi profilaktyczne ochronią nasadzenia przed chorobami i szkodliwymi atakami owadów. Dowiedz się o popularnych odmianach różowej porzeczki pod tym linkiem.
Przycinanie
Pierwsze przycinanie krzewu można wykonać od razu podczas sadzenia, drugie wystarczy rok później w miesiącach jesiennych. W tym czasie sadzonka będzie miała już 6-7 gałęzi szkieletowych - będziesz musiał wybrać kilka z najsilniejszych z nich, a resztę usunąć, aby nie pozostały żadne pniaki. Podobna procedura jest przeprowadzana corocznie.
Wspomaganie przycinania jest potrzebne każdego roku. Polegają na usunięciu uszkodzonych, chorych, zagęszczających się pędów i gałęzi pokrywających ziemię.
Po 5 latach od posadzenia krzew porzeczki uformuje się i będzie miał od 16 do 18 gałęzi. Następnie w trakcie przycinania dokonuje się minimum odnowienia 7-8-letnich gałęzi. Pozostaw pędy zastępcze. Koniecznie też przerzedzają koronę, usuwając krzywe, słabe, nieprawidłowo rosnące gałęzie.
Wiosną w razie potrzeby można wykonać przycinanie sanitarne mające na celu usunięcie leżących na ziemi chorych, uszkodzonych gałęzi. Podlewanie
Porzeczka biała Versailles, podobnie jak czerwony cukier, jest kulturą kochającą wilgoć, ale stagnacja wody nie powinna być dozwolona, ponieważ nie toleruje ich dobrze. Utrzymuj wilgotność gleby na stałym poziomie, ale nie zalewaj nasadzeń. Przy normalnej pogodzie wystarczy podlewać trzy razy w tygodniu, ściśle rano lub wieczorem. Jeden krzak wypija dziennie wiadro wody. Podczas suszy liczba podlewania wzrasta (ale nie przesadzaj), w deszczowe dni zmniejsza się. Podczas aktywnego dojrzewania owoców rośliny należy szczególnie ostrożnie podlewać - w przeciwnym razie zbiory ucierpią. Stale sprawdzaj stopień zawilgocenia gleby - jeśli są suche, popękane, roślinom wyraźnie brakuje wilgoci.
Top dressing
W ciągu pierwszych kilku lat, pod warunkiem wprowadzenia wystarczającej ilości składników odżywczych do dołka podczas sadzenia, nawozy nie są potrzebne. Od trzeciego roku życia krzewu we wczesnych miesiącach wiosennych do obszaru w pobliżu korzeni wprowadza się 50 g mocznika, po zakończeniu zbioru karmione są odchodami kurzymi. Proporcje - litr odchodów na wiadro wody, dodatkowo zaleca się dodanie 50 g superfosfatu i 20 g siarczanu potasu.
Porzeczki należy nawozić ściśle według harmonogramu, w przeciwnym razie zacznie się pogarszać i dawać skąpe plony. Na początku lata w celu wzmocnienia lokalnej odporności rośliny wprowadza się mieszaninę kwasu borowego (3 g), siarczanu miedzi (35 g), nadmanganianu potasu (5 g). Otrzymaną kompozycję rozcieńcza się wiadrem z wodą, po czym spryskuje się krzak. Zabieg wykonuj w dni, kiedy słońce jest umiarkowane i nie ma zbyt silnych wiatrów.
Schronienie na zimę
Bez schronienia biała porzeczka Versailles może nie przetrwać zimy. Pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, jest ostrożne przycinanie po opadnięciu liści. Chore gałęzie (pod podstawą), stare pędy są usuwane, roczne przyrosty są skracane o jedną trzecią. W bezśnieżne zimy należy dodać świeżą ściółkę - jest to kompost lub humus o grubości warstwy 10-12 cm Środek ten niezawodnie ochroni system korzeniowy przed zamarzaniem. Przed ściółkowaniem gleba jest starannie wykopywana, nawożona, a następnie podlewana i spulchniana. Aby chronić naziemne części rośliny, wszystkie gałęzie są zbierane w pęczek i wiązane sznurkiem na wysokości buszu. Następnie roślinę przykrywa się agrofibrą, folią lub innym materiałem przeznaczonym do tych celów.
Choroby i szkodniki
Biała porzeczka Versailles ma dobrą odporność na mączniaka prawdziwego i frotte, ale często ma na nią wpływ antraknoza. Głównymi objawami choroby są brązowe plamy, które z czasem powiększają się i rozprzestrzeniają na sąsiednie części rośliny. Dodatkowo zabiegi przeprowadzane są z użyciem płynu Bordeaux, koloidalnej siarki. Im wcześniej oprysk zostanie wykonany, tym będzie skuteczniejszy. Ten materiał powie ci o brązowych plamach na liściach porzeczki.
Kolejnym środkiem zapobiegawczym jest regularne spulchnianie gleby, wiosenne sadzonki, spalanie ściętych gałęzi, opadłe liście. Przed rozpoczęciem aktywnego tworzenia pąków krzew jest leczony lekiem Nitrafen. Znane są przypadki uszkodzenia nasadzeń przez mączniaka prawdziwego, które objawia się szarym nalotem. W celu zapobiegania rośliny traktuje się siarczanem miedzi. Jeśli nie można uniknąć choroby, spryskaj Fitosporin.
Inną częstą dolegliwością porzeczki białej omawianej odmiany jest rdza kielichowa, której towarzyszy tworzenie się żółtych „płatków”. W tych poduszkach znajdują się zarodniki grzyba. W przypadku choroby roślinę leczy się preparatem Tsiram, „Captan lib with Bordeaux liquid. Środki zapobiegawcze są takie same jak w przypadku antraknozy. Spośród szkodników najpowszechniejsze są mszyce pędowe, ćma agrestowa i dudziarz porzeczkowy.
Zapobieganie jest najlepszą obroną przed większością chorób białej porzeczki.
Zbiór i przechowywanie
Porzeczka wersalska zaczyna aktywnie owocować 4 lata po posadzeniu. Jagody dojrzewają stopniowo, ale dzieje się to szczególnie aktywnie pod koniec lipca i sierpnia. Zbierane na kilka sposobów w miarę dojrzewania jagód. Jeden dorosły krzew daje 4-5 kg owoców.
Po dojrzewaniu jagody Versailles dobrze trzymają się gałęzi i nie kruszą się, ale nadal lepiej je natychmiast usunąć.
Jeśli chcesz zachować owoce przez dłuższy czas, zamroź je. Aby przechowywać porzeczki, użyj celofanu lub zamkniętego pojemnika, najlepiej jagoda leży w lodówce, ale nie dłużej niż tydzień. Świeże porzeczki z Wersalu są całkiem smaczne, można z nich przygotować pocieszenie, galaretkę, dżem. Bardzo pięknie wyglądają jagody, które zdobią lody lub ciasta.
Wideo
Film o porzeczce Versailles.
wnioski
- Biała porzeczka Versailles to bezpretensjonalna odmiana uprawiająca jagody o wysokich właściwościach deserowych.
- Odporność na grzyby jest normalna, ale antraknoza często wpływa na nasadzenia. Odmiana Lazyday ma dobrą odporność na antraknozę. Głównym środkiem ochrony przed chorobami i szkodnikami są zabiegi profilaktyczne.
- Nawozy należy aplikować podczas przygotowania dołków, a następnie zgodnie z harmonogramem, począwszy od trzeciego roku uprawy. W przypadku niedoborów składników odżywczych cierpią plony.
- Najlepszy czas sadzenia to wiosna lub jesień.
- Podlewanie powinno być obfite, ale nie nadmierne, ponieważ przy nadmiarze wilgoci krzewy zaczynają gnić.
- Pomiędzy roślinami wystarczy pozostawić 1 m przerwy, w nawach bocznych 1,5 m.