Królik rudy - Nowa Zelandia, charakterystyka i opis rasy NZK

Spisie treści:

Anonim

Rasa królików czerwonych nowozelandzkich jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych i znanych na całym świecie. Wynika to z doskonałych walorów dekoracyjnych i praktycznych futra, przydatności mięsa, bezpretensjonalności zwierząt i ich zdolności do życia w prawie każdych warunkach klimatycznych. Jednocześnie króliki rasy nowozelandzkiej nieco różnią się od przedstawicieli innych gatunków i wymagają szczególnej troski o zachowanie jakości ich wełny. Ale nawet początkujący może poradzić sobie z takim problemem, jeśli ściśle przestrzega zasad sprzątania. Z tego artykułu dowiesz się, od czego zacząć i jak osiągać dobre zyski.

Charakterystyka i opis rasy królików rudych nowozelandzkich (NZK)

Króliki rasy nowozelandzkiej mogą mieć nie tylko czerwoną, ale i białą sierść. Zostały wyhodowane z gatunków półdzikich w Stanach Zjednoczonych i tam odnotowane na początku XX wieku. Przeczytaj o hodowli bydła mięsnego w Rosji tutaj.

Czerwony królik nowozelandzki należy do ras mięsno-skórnych. Jego futro jest krótkie, grube i miękkie, elastyczne, a kolor czerwony jest bardzo popularny. Główne cechy królików:

  • długość ciała wynosi około pięćdziesięciu centymetrów, budowa ciała jest muskularna;
  • grzbiet i lędźwie szerokie, mięsiste, głowa mała;
  • oczy mają ciemnobrązowy odcień;
  • masa ciała waha się w granicach pięciu kilogramów.
Nowozelandzka czerwona to wcześnie dojrzewająca rasa królików średniej wielkości o mięsnej skórze i jasnym umaszczeniu.

Króliki tej rasy wyróżniają się wysoką plennością i produkcją mleka. W jednym okrolu są w stanie wychować nawet dwanaście młodych, które szybko rosną i nabierają masy mięśniowej.

Królik nowozelandzki jest świetny dla początkujących, ponieważ wymaga mniej konserwacji i kosztów w porównaniu do innych ras.

Popularne rasy

Rasa królików nowozelandzkich jest dwojakiego rodzaju: rudego i białego. Biały królik nowozelandzki został wyhodowany w wyniku pracy hodowców na osobnikach cierpiących na albinizm. Charakterystyczną cechą białych królików jest ich wszechstronność w porównaniu z czerwonymi - ich futro jest farbowane i łatwo przybiera dowolny odcień. Kolor oczu zwierząt jest czerwony. W przeciwnym razie cechy obu ras są całkowicie takie same.

Króliki czerwono-białe można ze sobą krzyżować, ale dla uzyskania najlepszej jakości futra najlepiej zachować autentyczne właściwości ras. Ten link zawiera opis i cechy rasy kurczaków Wyandot.

Aby zwierzęta brały udział w wystawach i wykazywały się ich charakterystycznymi cechami, przy zakupie zwierząt ważne jest sprawdzenie wszystkich cech określonej rasy.

Cechy hodowli i opieki

Króliki są bardzo bezpretensjonalne w karmieniu i utrzymaniu, dlatego ich hodowanie jest bardzo opłacalne. W tym celu zaleca się nabycie pary w wieku trzech miesięcy z różnych linii. Koszt takich zwierząt w dużych gospodarstwach może wynosić trzysta lub pięćset rubli. Kupując, należy zwrócić uwagę na ich wygląd. Musisz więc sprawdzić następujące cechy:

  • wystarczająca otłuszczenie (w wieku trzech miesięcy masa ciała powinna wynosić od półtora do dwóch i pół kilograma);
  • błyszczący płaszcz;
  • czysty nos i czyste błyszczące oczy;
  • mobilność i wigor.


Dojrzałość płciowa występuje u samic w wieku od sześciu do siedmiu miesięcy. W takim przypadku królik może być większy niż samiec. Tylko króliki z różnych linii mogą być przygotowane do krycia, aby zapobiec bliskim związkom. Na dwa tygodnie przed tym wskazane jest rozpoczęcie systemowego żywienia zwierząt i dostarczanie im wszystkich niezbędnych witamin, minerałów i składników pokarmowych. Przeczytaj także o karmieniu rasy kurczaków paduańskich.

Karmienie

W pierwszym tygodniu króliki żywią się wyłącznie mlekiem matki, stopniowo należy je przenosić na pokarm dla dorosłych. Okres przejściowy może trwać do jednego miesiąca, po którym młode będą musiały zostać oddzielone od matki i przeniesione do oddzielnych klatek.

Dorośli muszą być karmieni dwa razy dziennie. Podstawą ich diety jest skoncentrowana i połączona pasza w granulkach, które mogą sięgać nawet 200 gramów na głowę dziennie. Do diety należy również wprowadzić zboża (owies, jęczmień, kukurydza), które przed podaniem należy namoczyć przez trzy godziny. Latem możesz podawać zielenie i blaty w dużych ilościach. Uprawy okopowe, warzywa i owoce są zalecane o każdej porze roku. Pasza musi być w pełni zbilansowana, dlatego ważne jest, aby sprawdzić obecność witamin i minerałów w wystarczających ilościach. Białko mleka można również podawać codziennie. Na podstawie tego materiału możesz dowiedzieć się o rasie kurczaków Xin Xin Dian.

Nie wolno nam zapominać o konieczności ciągłego przebywania w komórkach czystej wody, którą należy wcześniej zagotować. Ponadto w pomieszczeniu do zgrzytania zębami zawsze powinny znajdować się szorstkie gałęzie i kora sosny.

Dla królików rasy nowozelandzkiej zarówno niedobór pożywienia i składników pokarmowych, jak i ich nadmierna ilość są niebezpieczne, ponieważ w tym przypadku otyłość jest możliwa, zwłaszcza jeśli zwierzęta trzymane są w ciasnych klatkach.

Zadowolony

Latem czerwone króliki można trzymać na zewnątrz. Aby to zrobić, możesz wyposażyć klatki lub woliery w baldachim przed deszczem i światłem słonecznym. Przebywanie na świeżym powietrzu jest szczególnie korzystne dla młodych. Przeczytaj także o rasie kurczaków Ameraukan w tym artykule.

Zimą do trzymania królików można wyposażyć wielopoziomowe klatki z dobrą wentylacją. Najlepsza temperatura w zimowych pomieszczeniach wynosi od 18 do 20 stopni, ale niższe temperatury są dopuszczalne. Dno klatek może być listwowe lub siatkowe; na podłodze zawsze powinna znajdować się miękka, łatwo zdejmowana pościel. W ten sposób możesz zbierać siano i słomę, trociny w granulkach. Oprócz cotygodniowego czyszczenia zaleca się dezynfekcję ścian i sprzętu roztworem nadmanganianu potasu lub wapna gaszonego. Dla każdego zwierzęcia wystarczy mniej niż pół metra kwadratowego powierzchni.

Klatki i woliery najlepiej obracać skierowane na południe. Tak więc będą się równomiernie nagrzewać od światła słonecznego, a koszt ciepła będzie niższy. Nie należy zapominać o konieczności sztucznego wydłużania godzin dziennych za pomocą lampy elektrycznej.

Aby jakość wełny pozostała na wysokim poziomie, konieczne jest utrzymywanie specjalnych szczotek i okresowe czesanie futra.

Króliki nie tolerują wilgoci, więc ściółka powinna dobrze wchłaniać wilgoć, a podłoga powinna ją przepuszczać.

Zapobieganie chorobom

Dezynfekcja sprzętu (karmniki i poidła, szczotki do czesania wełny, nożyczki), ścian, sufitu i podłogi jest obowiązkowym elementem profilaktyki chorób grzybiczych, infekcji bakteryjnych i wirusów. Ponadto konieczne jest ograniczenie kontaktu królików z innymi zwierzętami i dzikimi gryzoniami (szczury, myszy). Szczepienie jest również ważne po odsadzeniu szczeniąt od matki. Przeczytaj także o wietnamskich chorobach świń.

Aby uchronić zwierzęta przed liszajami, zapaleniami skóry, pastereloozą, kokcydiozą oraz wadami wyglądu i kończyn, należy przeprowadzać systematyczne badania. Aby uniknąć zapalenia spojówek, nos i oczy powinny być zawsze czyste i wolne od strupów. Aby zapobiec wzdęciom, infekcjom jelitowym i rozstrojom żołądkowo-jelitowym, należy monitorować jakość paszy i podawać tylko świeżą żywność. Przydatne jest okresowe dodawanie do wody słabego roztworu nadmanganianu potasu. Przeczytaj, jak usunąć pchły z królików tutaj.

Wideo

wnioski

  1. Hodowla i utrzymywanie białych królików nowozelandzkich, srebrnych i czerwonych jest opłacalna i wygodna. Ich koszt przy zakupie do hodowli jest dość niski, a same zwierzęta są bezpretensjonalne i wybredne w kwestii jedzenia.
  2. Króliki zajmują mało miejsca i wygodnie jest je sprzątać i dezynfekować w pomieszczeniach.
  3. Przed zakupem krycia zwierząt wymagana jest dokładna kontrola wzrokowa.
  4. Oprócz zdrowego mięsa króliki wytwarzają wysokiej jakości futro, nadające się do każdego zastosowania i posiadające doskonałe walory dekoracyjne.