Rosyjska koza biała: opis rasy, zdjęcia, cechy utrzymania i hodowli, recenzje

Spisie treści:

Anonim

Rosyjska koza biała jest najpopularniejszą rasą mleczną w Rosji. Pod względem wydajności mlecznej kozy te są jak najbardziej zbliżone do najlepszych ras mlecznych - Saanen i Toggenburg. Następnie dowiemy się o cechach tej rasy, jak ją rozmnażać i jak unikać błędów.

Pochodzenie rasy

Hodowla trwała wiele wieków. Rasa rozwijała się stopniowo, z pokolenia na pokolenie. Prace prowadzono w celu zwiększenia produktywności, prostoty i zdolności przystosowania się do trudnych warunków klimatycznych.

Rasa powstawała etapami:

  1. Od wieków trwa „dobór naturalny”. Jakość rasy poprawiła się w wyniku tzw. „Selekcji ludowej”.
  2. Pod koniec XIX wieku rasę przejęli profesjonalni hodowcy, którzy dostrzegli jej potencjał.
  3. Wraz z nadejściem XX wieku rasę rosyjską skrzyżowano z kozami europejskimi, które, wyprzedzając rosyjskie kozy pod względem produktywności, nie mogły przetrwać w trudnych warunkach klimatycznych charakterystycznych dla Rosji. Na skrzyżowanie brali samce ras angielskich, niemieckich i szwajcarskich. Taka selekcja nie przyniosła specjalnych rezultatów.
  4. W latach 70. i 80. XX wieku hodowcy podjęli drugą próbę. Samice rasy rosyjskiej skrzyżowano ze słynnymi Toggenburgami i Zaanensami. Dzięki temu możliwe było wyhodowanie kóz o zwiększonej mleczności.

Wygląd zewnętrzny i wady

Rasa należy do grupy średniej wagi. Łatwo go odróżnić od innych kóz mlecznych, rosyjska biała jest znacznie mniejsza niż Zaanen i Toggenburgs - niekwestionowani liderzy w mleczności.

Znaki zewnętrzne:

  • Ciało. Mocne i wydłużone. Skrzynia jest szeroka.
  • Głowa. Mały, zgrabny. Niektóre osoby mają „kolczyki” pod szczęką.
  • Szyja. U samic wydłużony, u samców krótki.
  • Rogi. Zakrzywiony z sierpem. U kóz często są skręcone. Kozy bez rogów - do 15%.
  • Uszy. Mały, stojący typ.
  • Nogi. Średniej długości, mocne stawy.
  • Zarost. U mężczyzn i kobiet.
  • Wełna. Gruby, średniej długości.
  • Kolor. Przeważnie biały. Dostępne są opcje - kolor szarawy lub biały z beżową opalenizną.
  • Wymię. Kształt jest prawidłowy, okrągły. Sutki są wydłużone.

Wadą rasy, która decyduje o jej czystości, jest usztywnienie. Idealnie, uszy powinny być stojące i lekko spiczaste. Osobnikom z wiszącymi uszami nie wolno rozmnażać się.

Standardy męskie i żeńskie:

Parametry Koza Koza
Żywa waga, kg 73 52
Wysokość w kłębie, cm 83 54
Wysokość w kości krzyżowej, cm 80 59
Głębokość klatki piersiowej, cm 42 29
Szerokość w klatce piersiowej, cm dziewiętnaście szesnaście
Ukośny tułów, cm 75 57
Obwód klatki piersiowej, cm 103 82
Szerokość w cegle, cm pięć czternaście
Obwód nadgarstka, cm 18 8
Długość głowy, cm 20 21
Szerokość czoła, cm 12 13

Kozy mają długie ciało, mocne kości, dobrze ustawione nogi. Kozy są również dość duże, ale w większości parametrów nadal są gorsze od samców.

Główne cechy rosyjskich kóz białych

Rasa jest kozą mleczną. Głównym celem jego hodowli jest pozyskanie mleka. Wszystkie inne „pozycje dochodu” stanowią zabezpieczenie. Jak przystało na kozy mleczne, rosyjskie białe mają długie strzyki, które są wygodne do dojenia ręcznego i maszynowego.

Główną różnicą między rasą rosyjską a jej zagranicznymi odpowiednikami jest obecność puchu pod grubą szatą. Ta cecha jest związana ze zdolnością rasy do przetrwania w trudnych warunkach.

Wydajność

Obiekty związane z produktywnością:

  • Mleko. Jedna koza daje od 500 do 850 litrów mleka rocznie. Wydajność mleczna zależy od opieki. Inne wskaźniki produkcji mleka:
    • czas laktacji - 270-280 dni;
    • dzienna mleczność - 1-2 litry;
    • zawartość kalorii - 687 kcal / kg;
    • zawartość tłuszczu - 4-5%;
    • białko - 2,8-3,2%;
    • kazeina - 2,1-2,5%;
    • laktoza - 4,5-6%.
  • Mięso. Różni się przyjemnym smakiem, delikatny. Wydajność z tuszy wynosi 56%. Ze względu na wysoką zdolność reprodukcyjną rasy młode zwierzęta są często hodowane na mięso. Waga osobników zależy od płci i waha się w granicach 55-85 kg.
  • Wełna i puch. Rocznie z jednej kozy czesane jest 150-200 g puchu. Czasem są czesane po 400 g. Ciepłe, miękkie nitki są wykonane z wełny. Ilość wełny zależy od podgatunku rasy - występują kozy krótkowłose i długowłose.
  • Płodność. Kobiety przynoszą 1-2 dzieci rocznie. Częstotliwość jagniąt wynosi 2 razy w roku.
  • Skóra (kozia). Idzie do produkcji drogich materiałów skórzanych - maroko, chevro.

 Russian White ma przepływ mleka 0,4 kg na minutę. Średni czas doju to 3 minuty.

Samce są często wykorzystywane w gospodarstwach hodowlanych jako materiał do poprawy wydajności mlecznej innych ras. W dużych stadach Russian White jest używana do krzyżowania z kozami rasy Saanen i innymi rasami obcymi, które przenoszą gen powodujący wysoką produkcję mleka

Temperament kozła

Rasa wyróżnia się zrównoważonym usposobieniem. Inne cechy charakteru białych rosyjskich kóz:

  • nie ma skłonności do krzepnięcia;
  • zmienny - od posłuszeństwa szybko przechodzi w upór;
  • mądry;
  • żarłoczne - jedzą łapczywie;
  • bystre i lubiące dominować - cierpią na to bezrogie kobiety, które nie wiedzą, jak walczyć ze swoimi rogatymi współplemieńcami;
  • w przypadku strachu lub choroby mogą okazać wrogość.

Obejrzyj poniższy film, aby zapoznać się z przeglądem rasy rosyjskich kóz białych:

Obszary dystrybucji

Najbardziej rozpowszechniona rosyjska koza biała, a także jej podgatunek - rasa Gorkiego, otrzymana w środkowych i północno-zachodnich regionach Federacji Rosyjskiej. Tutaj, w większości gospodarstw, hoduje się te kozy. W gospodarstwach z regionów Moskwy, Leningradu, Iwanowa i Jarosławia całkowita populacja rasy sięga setek tysięcy głów.

Rosyjskie kozy białe oprócz tych obszarów są również aktywnie hodowane na terytorium Krasnodaru, Mordowii, Saratowa i innych regionach Federacji Rosyjskiej. Białe kozy są popularne na Białorusi i Ukrainie.

Zalety i wady

Przez setki lat naturalnej „ewolucji”, a także w wyniku systematycznej selekcji rasa zyskała zalety:

  • Dają dużo mleka.
  • Wytrzymały.
  • Mleko bez zapachu.
  • Przyjazny i towarzyski. Uznaj właściciela stada za przywódcę i bądź mu posłuszny.

Wady rosyjskich białych kóz:

  • Istnieje tendencja do degeneracji rasy. Kiedy heteroseksualiści są trzymani w tym samym zagrodzie, potomstwo może rodzić się słabe i chore. W wyniku takiego krycia rodzą się dziwactwa.
  • Dzikość w młodym wieku.

Niuanse treści

W utrzymaniu rasy rosyjskiej białej nie ma nic trudnego ani specjalnego - kozy te są płodne, bezpretensjonalne i odporne. Najważniejsze, czego potrzebują, to czyste i suche szopy, a także kompletna dieta.

Wymagania przestrzenne dla rasy białej rosyjskiej

Wymagania dotyczące ruty koziej i warunków przetrzymywania:

  • Suchą i czystą rutwicę kozią, dobrze wentylowaną, ale bez przeciągów. Kozy nie tolerują wiejących wiatrów - chorują. Świeże powietrze zmniejsza ryzyko chorób.
  • Podłogi wykonane są ze spadkiem. Podłogi wykonane są z betonu, na którym układane są deski. Na wierzch kładzie się trociny lub słomę, aby zwierzęta nie zamarzały kopyt i nóg.
  • Powietrze w stajni powinno być umiarkowanie wilgotne. Nadmiernie wilgotne pomieszczenia zwiększają ryzyko wirusów i infekcji.
  • Czyszczenie jest regularne. Jeśli nie zostaną oczyszczone w oborze, na ścianach i słomie mogą rosnąć owady pasożytnicze.

Na południu kozy można wypasać przez cały rok. W umiarkowanych szerokościach geograficznych praktykuje się metodę przetrzymywania na pastwisku lub trzymanie w oborze. Rasa nadaje się zarówno do małych prywatnych gospodarstw, jak i do hodowli na dużą skalę.

Jak i co karmić?

Warunkiem wysokiej mleczności jest odpowiednia dieta. Dopóki nie nadejdzie zimno, kóz jest karmiony trawą. Kozy szczególnie chętnie jedzą koniczynę, lucernę i trawę pszeniczną.

Wskazówki dotyczące karmienia kóz:

  • Mieszanka Vico-owsiana. Mieszanka siana ze zbóż i roślin strączkowych. Szybkość karmienia wynosi 2 kg, ale najlepszą opcją jest swobodny dostęp.
  • Kiszonka z kukurydzy. Podawany jest w okresie aktywnego doju. Norma wynosi do 1 kg dziennie.
  • Siano z suchej fasoli - do 400 g.
  • Warzywa i owoce. Do 300 g dziennie.
  • Kreda i sól. Są dodawane do paszy w zimne dni. Albo w miseczkach obok poideł umieszczali sprasowaną sól i kredę.
  • Miotły z trawy - pokrzywy i komosy ryżowej lub z gałęzi - osiki, brzozy, dębu.
  • Woda. Kozy powinny mieć swobodny dostęp do świeżej wody pitnej - wymieniana jest 2 razy dziennie. Zimą zaleca się podgrzanie wody.

Kozy chętnie jedzą młode gałęzie krzewów, gryzą korę drzew. Zwierzęta te nie powinny przebywać w pobliżu plantacji owoców i jagód.

Zalecamy przeczytanie artykułu o żywieniu kóz zimą.

Krycie: cechy rosyjskiej rasy białej

Rasa oparta jest na dzikich i niekrewnych przodkach, od których rosyjska biała dostała wczesne dojrzewanie. Młode kozy są gotowe do krycia już po 3 miesiącach. Ale należy je krować nie wcześniej niż 7-9 miesięcy. Idealny wiek do krycia to 1 rok.

Rodzaje krycia

Częstotliwość polowań na kozy wynosi od 17 do 22 dni. Na krycie jest zwykle 5-7 dni - w tym czasie samica jest niespokojna.

Opcje krycia:

  • Sztuczne zapłodnienie. Najbardziej niezawodna i skuteczna metoda. Procedura jest przeprowadzana przez lekarza weterynarii, który jest uzbrojony w wysokiej jakości materiał siewny, aby zapewnić pomyślny wynik.
  • Krycie ręczne. Właściciel wybiera osobniki do krycia. Ważne jest, aby unikać krycia między blisko spokrewnionymi osobami.
  • Darmowe krycie. Zwierzęta łączą się w pary chaotycznie, ponieważ są trzymane razem - samce i samice.

Zwierzęta najlepiej zbierać jesienią, aby dzieci rodziły się wiosną - wiosenne potomstwo jest uważane za najsilniejsze i najbardziej odporne.

Okres ciąży i cechy jagnięcia

Ciąża trwa od 143 do 155 dni. Przygotuj z wyprzedzeniem wszystko, czego potrzebujesz do jagnięcia:

  • ciepła woda;
  • nożyce;
  • czyste szmaty.

Zwykle kozy robią to bez pomocy człowieka. W rzadkich przypadkach możesz potrzebować pomocy weterynarza. Nieuchronne jagnię można rozpoznać po niespokojnym zachowaniu samicy.

Kolejność i cechy jagniąt:

  • Pierwsze młode rodzi się głową do przodu, a następnie po drugiej stronie.
  • Usuwają śluz z ust i nosa, odcinając pępowinę i dezynfekując ją.
  • Godzinę po pojawieniu się dzieci pojawia się poród. Należy go szybko usunąć.

Zdarza się, że dziecko rodzi się bez tchu. Możesz mu pomóc - wycierają mu pysk ze śluzu i wdychają powietrze do ust. Ponadto noworodek kładzie się na plecach, a nogi są zgięte i niezgięte. Zwykle te czynności pomagają młodemu oddychać.

Kiedy noworodki wyschną, podlewa się je siarą i umieszcza w specjalnym koźle dla młodych zwierząt. Jeśli potomstwo zostanie pozostawione z matką, jego produkcja mleka spadnie i trudno będzie go odzyskać.

Małe dzieci: waga, ile jest w miocie, jak dbać

Waga dziecka po urodzeniu wynosi 2,4-3,7 kg. Młody wzrost rośnie szybko, przez 6-8 miesięcy waga zwierzęcia osiąga 25-30 kg. W miocie często jest 1-2 dzieci, rzadko troje. Młode szybko się rozwijają i są bardzo wytrzymałe. Szybko wstają, aktywnie przybierają na wadze i wcześnie rozpoczynają wypas z dorosłym stadem.

Funkcje karmienia:

  • Dzieciaki, jak przystało na rasy mleczne, karmione są przez sutek. Przez 10 dni otrzymują siarę do picia, a następnie uczą się pić z miski.
  • Najpierw dzieciom podaje się mleko 4 razy dziennie, a następnie 3 razy.
  • W drugim miesiącu do diety wprowadza się płynną owsiankę i tłuczone ziemniaki z ciepłym mlekiem. Dzieci zaczynają jeść siano. Po 20 dniach można je nauczyć karmienia. Kozy hodowane w celu uzyskania mleka karmione są mlekiem przez 3-4 miesiące.

Przeczytaj artykuł o tym, jak i czym karmić swoje dzieci.

Jak wydoić kozę?

Rosyjską biel wygodnie jest doić ręcznie, ale dzięki dojeniu maszynowemu można przyspieszyć dojenie. Jeśli w gospodarstwie jest kilkadziesiąt głów, to najlepszym sposobem na pozyskanie mleka jest dojenie dojarka.

Elementy dojarki:

  • Pojemnik - podaje się do niego mleko. Wnętrze puszki pokryte jest specjalnym związkiem przeciwbakteryjnym.
  • Mechanizm dojenia.
  • Pompa z silnikiem.
  • Okulary z przyssawkami lub zaciskami.
  • Wąż do mleka.

Procedura dojenia:

  1. Przymocuj zwierzę tak, aby stało bez zakłócania pracy aparatu.
  2. W pobliżu kozy postaw miskę jedzenia - coś smacznego.
  3. Ogol wymiona.
  4. Namaść sutki środkiem dezynfekującym.
  5. Wydój pierwsze dysze ręcznie do osobnego pojemnika. Mleko powinno być czyste, bez krwi i zsiadłych skrzepów. Ich obecność wskazuje na chorobę. Takie mleko nie nadaje się do spożycia.
  6. Jeśli w mleku nie ma zanieczyszczeń, wytrzyj wymię suchym i czystym ręcznikiem.
  7. Przymocuj podgrzewane kubki udojowe do wymienia.
  8. Odłącz miseczki od sutków. Poczuj wymię - jeśli jest w nim jeszcze mleko, odciągnij je rękami.
  9. Ponownie nasmaruj sutki środkiem przeciwbakteryjnym.
  10. Umyj i wysusz urządzenie - należy to robić po każdym doju.

Maksymalna liczba jednostek udojowych to 5. Kozy umieszcza się w stanowiskach udojowych. Koza daje maksimum mleka po jagnięciu. Intensywna laktacja trwa około ośmiu miesięcy.

Jak kupić kozę rasową?

Jeśli dana osoba nie ma doświadczenia w hodowli kóz, może z łatwością sprzedać niekrwione zwierzę. Kupując kozy, warto znać oznaki czystej krwi rosyjskiej białej:

  • Umaszczenie śnieżnobiałe.
  • Piękne i zdrowe kopyta.

Odwiedź farmę - zobacz, jak tam idzie praca. Na tej podstawie dowiadują się, że zarówno mięso, jak i mleko nie będą miały specyficznego zapachu mięsa koziego.

Częste choroby rasy

Rasa wyróżnia się zwiększoną odpornością na choroby typowe dla lokalnych kóz. Russian White ma stosunkowo długie życie - 10-15 lat, w tym ze względu na wysoką odporność. Rasa rzadko cierpi na przeziębienia, brucelozę i botulizm, ale nie jest całkowicie odporna na choroby zakaźne i inne.

Kozy tej rasy mogą być chore:

  • Tympania. To obrzęk, który pojawia się podczas wczesnego wypasu pastwiskowego - rosa jeszcze się nie stopiła. We wczesnych stadiach choroba jest łatwa do leczenia. Jeśli nie podejmiesz działań na czas, zwierzę umrze.
  • Choroby pasożytnicze. Wszy i kleszcze często występują we włosach kozich. Konieczne jest okresowe mycie i czesanie zwierząt.

Rasa praktycznie nie cierpi na niedobory witamin i hiperwitaminozę - nawet jedząc samo siano białe kozy pozostają zdrowe.

Różnice w porównaniu z kozą Saanen

Z wyglądu rosyjskie kozy białe i Zaanen są bardzo podobne. Różnice:

  • Zarost. To jest główna różnica. Wszystkie rosyjskie kozy mają brodę - samice i samce, tylko te ostatnie mają ją wspanialszą.
  • Zachowanie. Kozy rasy Saanen są z natury spokojniejsze.
  • Rozmiar. Kozy rasy Saanen są większe i mają bardziej rygorystyczne proporcje ciała.

Gdzie kupić rasowe rosyjskie białe kozy?

Rosyjska koza biała jest hodowana we wszystkich regionach Rosji - od południa po północ. Lepiej jest kupować kozy w szkółkach, na przykład:

  • W hodowli "Koziy Dvor" z siedzibą w Krasnojarsku. Można tu kupić zarówno zwierzęta dorosłe, jak i młode, a także kozy kryte i dojne, kozy hodowlane i kastrowane.
  • Na farmie Valeria (Nizhny Tagil). Oferują dojenie kóz po przystępnej cenie. Wydajność mleka - do 4 litrów dziennie.

Białe rosyjskie kozy są tańsze niż rasy europejskie:

  • hodowca kóz hodowlanych kosztuje 15-20 tysięcy rubli;
  • dojenie kóz - od 5 do 12 tysięcy rubli;
  • dzieci - 1-3 tysiące rubli.

Często sprzedawane są na rynku kozy rasy białej rasy Outbred, przedstawiając je jako „Russian White”. Proszą o 3-3,5 tysiąca rubli.

Błędy przy trzymaniu kóz

Błędy popełnione przez niedoświadczonych hodowców kóz:

  • Przekarmianie dzieci. Może to prowadzić do wzdęć. Konieczne jest monitorowanie ilości wydawanej paszy. Przejadanie się może prowadzić do śmierci.
  • Wczesne pokrycie. Jest szkodliwy dla zdrowia i produktywności kóz. Pierwsze malowanie lepiej jest rozpocząć w wieku jednego roku. Wtedy koza będzie stabilna pod względem mleczności i uniknie wielu chorób. Samice wcześnie owłosione są podatne na powikłania podczas porodu, nie tolerują okresu poporodowego, szybko się starzeją i muszą być wysyłane na ubój z wyprzedzeniem.
  • Hodowla przed pierwszym jagnięciem. Często młode kozy urodzone przez wydajne matki mają wymiona przed przykryciem. Jeśli w wymieniu nie ma mleka, nie doić go. Kiedy koza zaczyna doić, przestaje się rozwijać. Składniki odżywcze potrzebne do jego rozwoju trafiają do mleka.
    Dodatkowo w wyniku wczesnego dojenia wymię jest nieprawidłowo uformowane - podczas chodzenia staje się obwisłe i łatwo kontuzjowane, może krwawić i ulegać stanom zapalnym.
  • Więzy rodzinne. Niemożliwe jest uzyskanie silnego potomstwa i wysokiej mleczności z powodu krzyżowania spokrewnionych osobników.
  • Brak chodzenia zimą. Szczególnie młode i ciężarne kobiety potrzebują spacerów. Potrzebują słońca i ruchu. Wzmacniają układ odpornościowy i szkielet. Ciężarne kozy wymagają chodzenia w celu zapobiegania - aby ułatwić poród. Spacer powinien trwać co najmniej godzinę, jeśli koza tylko stoi i przeżuwa siano, taki spacer nie ma sensu - powinien aktywnie się poruszać.
  • Przekarmienie kozy po porodzie. Koza otrzymuje tylko siano, wodę i miotły przez pierwsze 10 dni. Alkohol, zboża, mieszanki paszowe i soczyste pasze mogą powodować obrzęk wymienia, zatrzymanie żołądka i śmierć. Zabrania się również karmienia kóz po porodzie z mówcami - można wywołać obrzęk i zapalenie sutka. Niewłaściwe karmienie może prowadzić do zatrzymania funkcji żwacza, aw konsekwencji do śmierci kóz.
  • Pospieszne cięcie odkrytych kóz. Zwierzę musi odpoczywać przez 2,5 miesiąca. Można go wtedy wybiegać jak okrytą kozę, a następnie doić.
  • Zła dieta w czasie ciąży. Niedobór witamin i pierwiastków śladowych prowadzi do narodzin osłabionego potomstwa i słabej mleczności.
  • Kopyta rzadko są przycinane. Kopyta należy przycinać od 3 miesięcy. Częstotliwość obrzezania wynosi 2,5-3 miesiące. Długie kopyta powodują udrękę dla zwierząt. Może dojść do zgnilizny kopyt i innych komplikacji.

Recenzje kóz

★★★★★ Maria N., 55 lat, amatorska hodowla kóz, region Kostroma. Od dawna marzyłem o wychowaniu stada hodowlanego, ale bałam się, że zagraniczne kozy nie zapuszczą korzeni u nas, nie wytrzymają naszych mrozów. Dowiedziałem się o rosyjskiej białej rasie i kupiłem zakrytą kozę na jednej farmie. Teraz mam małe stado jednego hodowcy i siedmiu kóz. Sprzedaję mleko w mojej wiosce, a także przywożę je do miasta na sprzedaż. Mleko jest pyszne, nie pachnie - ludzie to doceniają. ★★★★★ Wasilij S., 66 lat, początkujący hodowca kóz, obwód kaliningradzki. Po przejściu na emeryturę postanowiłem założyć kozę. Ponieważ nie ma doświadczenia, wybrałem bezpretensjonalną rasę - Russian White. Koza jest posłuszna, miła, nie uparta, nie ma problemów zdrowotnych. Latem pasie się przez cały dzień. Na zimę przenoszę się do stodoły. Wlewam mleko na 4-5 litrów. Dla siebie wystarczy, a sprzedaję też sąsiadom.

Ukryj Dodaj swoją recenzję

Imię, miasto
Oszacowanie
swoją opinię

Rasa rosyjska biała nadaje się nie tylko do małej prywatnej farmy, ale także do dużej farmy. Kozy te są optymalnie przystosowane do lokalnego klimatu, praktycznie nie chorują, są bezpretensjonalne w jedzeniu, są wydajne i dają smaczne mleko.