Ayam Tsemani to najbardziej egzotyczna i najbardziej tajemnicza rasa kurczaków na świecie. Wyjątkowość tego ptaka tkwi w absolutnej czerni. Dowiemy się, skąd pochodzi ta rasa, jak ją hodować i czy opłaca się ją uprawiać.
Historyczne informacje o rasie
Ta niezwykła, niebiesko-czarna kura jest najstarszym udomowionym ptakiem. Naukowcy uważają, że ludzie zajmowali się jej hodowlą kilka tysięcy lat temu. Ojczyzną czarnych kurczaków są wyspy indonezyjskie, a nawet konkretna wyspa nazywa się Jawa Środkowa. Uważa się, że Ayam Tsemani pojawił się po raz pierwszy na obrzeżach miasta Solo.
Przyjmuje się, że Ayam Tsemani pojawił się w wyniku skrzyżowania kurczaków w dżungli - domowych lub brzegowych, z kogutami zielonych kurczaków z dżungli. Istnieje również możliwość, że nie ma czystej rasy Ayam Tsemani, wszyscy jej przedstawiciele to półrasy.
Tsemani swoją całkowitą czerń zawdzięczają mutacji genetycznej, przez którą stali się ofiarami fibromelanozy. Dominujący gen odpowiedzialny za produkcję enzymu melaniny jest 10 razy bardziej aktywny u czarnych kurczaków.
Ptak na zewnątrz
Obecnie nie ma jednego standardowego opisu rasy w jej pierwotnej formie. Informacje o pochodzeniu i eksterierach przekazywane są z pokolenia na pokolenie przez mieszkańców Indonezji. Główną różnicą rasy, która czyni ją wyjątkową, jest absolutnie czarny kolor. Ponadto kury te mają czarne nie tylko upierzenie, ale także wszystkie inne części ciała - oczy, skórę, nogi, dziób, grzebień, kolczyki.
Osobnikom, które mają chociaż trochę jasnego umaszczenia, nie wolno rozmnażać się - aby nie zepsuć „czerni” rasy.
Główne oznaki zewnętrzne:
- głowa jest mała;
- korpus jest zwarty, trapezowy;
- oczy są małe, czarne;
- grzebień - prosty, w kształcie liścia, ząbkowany;
- dziób krótki, czarny, z pogrubieniem na końcu;
- kolczyki są okrągłe lub owalne;
- twarz i płatki są czarne;
- szyja średniej długości;
- klatka piersiowa - lekko wystająca;
- nogi są długie, z czterema rozstawionymi palcami;
- skrzydła ściśle przylegają do ciała, lekko uniesione;
- ogon koguta z mocno wydłużonymi warkoczami, ogon kurczaków jest skromniejszy, ale także dość luksusowy.
W Javie, podczas czytania „ayam cemani”, dźwięk „s” jest słyszany jako „ch”, więc występuje podwójna pisownia drugiego składnika nazwy rasy - „cemani” lub „chemani”.
Popularne mity na temat rasy
Czarne kurczaki Ayam Tsemani są bardzo rzadkie. Bardzo trudno je znaleźć w Rosji, a są bajecznie drogie. Nic dziwnego, że ta dziwna rasa jest owiana mitem. W Indonezji Ayam Tsemani ma mistyczne właściwości. Są tu składane w ofierze, aby zwiększyć przyrost naturalny. Miejscowa ludność również uważa te ptaki za symbol szczęścia.
Ayam Tsemani nie ma wszystkiego, co czarne, jak twierdzi wielu „ekspertów”. Po pierwsze, mają czerwoną krew z powodu hemoglobiny. Po drugie, jajka. W Internecie jest wiele zdjęć czarnych jaj Ayama Tsemaniego - to mistyfikacja. W rzeczywistości te kurczaki mają jasne jaja, zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz.
Tuszki czarnego kurczaka są rzadkie, ale jeśli znajdziesz je na półkach, prawdopodobnie są to chińskie kurczaki jedwabne. W przeciwieństwie do indonezyjskich Tsemanis mają tylko czarną skórę, a mięso, kości i narządy wewnętrzne są zwyczajne.
Rozpowszechnianie się
Po raz pierwszy Europejczycy spotkali czarne kury w latach 20. XX wieku - w tym czasie zaczęli je badać imigranci z Holandii. A kury czarne przybyły do Europy dopiero w 1998 roku, sprowadził je tu jeden holenderski hodowca.
Rasa jest rzadka; dziś można ją spotkać wśród rolników w Holandii, Słowacji, Niemczech, Czechach, Białorusi, Ukrainie, USA, Wielkiej Brytanii i całkiem sporo w Rosji.
Produktywność i produkcja jaj
Dobra kura nioska znosi około 200-250 jaj rocznie, kury z Indonezji - nie więcej niż sto. Czarne kury znoszą kremowe lub jasnobrązowe jaja. Jajka kur czarnych smakują tak samo, jak zwykłe nioski. Żółtko i białko to tradycyjne kolory. Ale mięso indonezyjskich kurczaków jest czarne, podczas gdy jest smaczne i delikatne, jest w nim mało tłuszczu i jest utożsamiane z dietą. Ta rasa ma nawet czarne kości i narządy wewnętrzne.
W celu uzyskania maksymalnej produkcji jaj zaleca się dodanie do paszy dla niosek dodatku witaminowo-mineralnego, np. „Ryabushka”.
Wskaźniki produktywności Ayama Tsemaniego:
| Indeks | Wartość |
| Produkcja jaj, jaj rocznie | sto |
| Waga jednego jajka, g | 45-50 |
| Waga kurczaka, kg | 1,5-2 |
| Waga koguta, kg | 2-2.5 |
Szczyt produkcji jaj osiąga w pierwszym roku nieśności, po czym spada liczba składanych jaj. Smak mięsa pogarsza się do 4. roku życia ptaków.
Przeżywalność młodych zwierząt wynosi 95%. Biorąc pod uwagę wysoki koszt rasy, wskaźnik ten jest szczególnie ważny dla hodowców.
Charakterystyka Ayama Tsemaniego
Czarnuszka indonezyjska nie jest szczególnie produktywna, ich hodowla jest kosztowna i odpowiedzialna. Cechy rasy, o których również powinieneś wiedzieć:
- Powolny przyrost masy ciała. Uważa się, że to długi wzrost odpowiada za cechy jakościowe mięsa.
- Nie ma tendencji do otyłości.
- Pierwsze sprzęgło ma 6-8 miesięcy.
- Zdolność do rozmnażania kogutów wynosi 10 miesięcy.
Zalety i wady
U kurczaków zwykle cenią korzyści ekonomiczne - produktywność mięsa i jaj, zdolność do inkubacji jaj. Ayam Tsemani ceni samego ptaka, jego eksterier i czystość rasy. Wygląd to główna zaleta tej rasy.
Na świecie nie ma odpowiedników indonezyjskiego kurczaka. To tłumaczy niesamowity koszt czarnych kurczaków - tylko bogaci hodowcy drobiu i kolekcjonerzy rzadkich ras mogą kupić takie ptaki.
Oprócz wyjątkowego wyglądu Ayam Tsemani ma inne zalety:
- pyszne mięso, smaczne, delikatne, a także czarne;
- kury dobrze opiekują się kurczakami;
- dobra odporność.
Niedogodności:
- niska produkcja jaj;
- kurczaki mają słabo rozwinięty instynkt lęgowy;
- nieufność i brak kontaktu;
- słabo toleruje zimno;
- specjalne warunki - ciepły kurnik i spacer, ogrodzony ze wszystkich stron.
Zalecenia dotyczące treści
Ayam Tsemani pochodzi z ciepłych miejsc, więc głównym problemem podczas ich hodowli są mroźne zimy. Aby ptaki były zdrowe i produktywne, potrzebują ciepłej i wygodnej kurnika oraz odpowiedniej diety.
Warunki zatrzymania
Kury Ayam Tsemani należą do kapryśnych „ras”. Są bardzo ciepłolubne i wymagające pod względem zawartości:
- Warunki temperaturowe. Tsemani nie tolerują dobrze temperatur poniżej zera, więc głównym warunkiem ich utrzymania jest utrzymanie ciepła w kurniku. Kiedy nadchodzi chłód, kurczaki nie mają wstępu na zewnątrz. Temperatura w pomieszczeniu nie może spaść poniżej +15 ° C.
- Tryb powietrza. Kurczaki potrzebują świeżego powietrza, więc pomieszczenie powinno być dobrze wentylowane, ale wolne od przeciągów.
- Klimat psychologiczny. Czarne kurczaki są płochliwe; w pobliżu ich domu nie powinno być żadnych ostrych obcych dźwięków. Powinieneś też do nich bardzo ostrożnie podchodzić - żeby nie przestraszyć. Kury mogą zranić się, próbując uciec.
- Oświetlenie. Na 20 mkw. m. powierzchnia wystarczająca lampa 40 watów. Lub energooszczędna lampa o wskazanej równoważnej mocy. Jasne światło nie jest potrzebne - sprzyja agresji ptaków. Aby wydłużyć okres produkcji jaj, kurnik jest oświetlany zimą na 12-14 godzin.
- Sąsiedztwo. Ayam Tsemani nie powinien kontaktować się z ptakami innych gatunków - są one nieprzyjazne i może dojść do konfliktu, który zakończy się fatalnie dla drogich ptaków.
Młode i dorosłe ptaki Ayam Tsemani są trzymane oddzielnie. Aby zapobiec walkom dorosłych ptaków, używaj okularów lub pierścienia w dziobie. Okulary nie pozwalają kurczakom „celować” i uderzać, a pierścień zapobiega zamknięciu dzioba do pełnego uderzenia. Ale te urządzenia mają wady - kurczaki mogą upuszczać okulary, a pierścień rani dziób.
Jaki powinien być kurnik?
Każde pomieszczenie, szopę lub kurnik można wykorzystać jako kurnik. Jeśli nie ma odpowiedniego pomieszczenia, budują zwykłą szopę z kamienia lub drewna. Ściany są zwyczajne, wysokość 2,5 m.
Wybierają słoneczne miejsce - Tsemani kochają ciepło. W regionach południowych kurnik jest umieszczony tak, aby latem był w cieniu. Dach jest tak zbudowany, że nie ma zagrożenia zawaleniem się pod ciężarem śniegu. W regionach południowych ważne jest, aby dach chronił ptaki przed upałem. Jako pokrycie dachowe można zastosować poliwęglan.
Wymagania dotyczące kurnika:
- Dla każdej rodziny kurczaków przygotowano oddzielną sekcję. Kurnik jest podzielony na sekcje za pomocą zwykłej siatki z ogniwami łańcuchowymi - tak, aby powietrze w pomieszczeniu dobrze krążyło.
- Budują stodołę w suchym miejscu, nie zalanym przez powódź i wody gruntowe. W przeciwnym razie konstrukcja jest umieszczana na fundamencie, po uprzednim osuszeniu gleby.
- Kurnik musi być zaizolowany. Podłoga i ściany izolowane są wełną mineralną lub pianką. Szczeliny są zamknięte, na podłogę kładzie się warstwę materiału termoizolacyjnego min 15 cm Można użyć słomy lub torfu. Zimą kurnik jest ogrzewany - instalują grzejniki elektryczne lub zapewniają ogrzewanie z wyprzedzeniem.
- W kurniku żerdzie układane są w odległości 1,5-2 m od podłogi.
- W kurnikach budowanych w południowych regionach drzwi są podwójne - niektóre są solidne, drugie - siatkowe. Solidne drzwi są zamknięte zimą, a siatkowe drzwi latem poprawiają wentylację.
- Dom jednorodzinny obejmuje jednego koguta i 19 kur.
- Okna kurnika powinny być skierowane na południe - aby zwiększyć ilość światła dziennego, drzwi - na wschód lub zachód, aby nie wiały w nich wiatry z północy.
- W regionach północnych kurniki są wyposażone w wymuszoną wentylację, która wyłącza ją podczas ekstremalnie niskich temperatur.
- Do gniazdowania buduje się budki o wymiarach 30x50x20 cm, których spód wyłożony jest sianem lub słomą. Trociny się nie nadają - będą „rozsypywać się” po bokach, a na gołych deskach mogą zostać uszkodzone jaja.
- Grzędy są zrobione z okrągłego pręta d = 5 cm Drewno musi być wysuszone i bez pęknięć, w przeciwnym razie zaczną się w nim pasożyty. Najlepszym materiałem na grzędę jest dąb lub osika.
- Karmidła wykonane są w formie bunkra lub rowka - dzięki czemu kury nie rozpraszają paszy. Otwory do karmienia są tak wykonane, aby ptak nie mógł wdrapać się na karmę stopami. Z tego artykułu dowiesz się, jak samodzielnie wykonać podajnik.
- Miski do picia wykonane są ze smoczka, w takich zamkniętych pojemnikach woda jest zawsze czysta i świeża. Jeśli chcesz tworzyć własne pijące, przeczytaj ten artykuł.
Obok kurnika znajduje się zagroda. Zemani latają dobrze, więc wysokość ogrodzenia to co najmniej 2 m. Nie trzeba siać trawy, kury i tak szybko ją wyeliminują. Lepiej posyp ziemię drobnym żwirem i podawaj zieleninę wraz z karmą.
W wolierze umieszczane są poidła, karmniki, wanienki z piaskiem i popiołem, a także wyposażona jest w szopę tak, aby ptaki mogły się ukryć przed warunkami atmosferycznymi.
Czy możesz sam to zbudować?
Czarne kury spędzają większość czasu w kurniku, więc powinien być wygodny zarówno dla życia ptaków, jak i dla usług. Zbuduj go w tempie 2 osób na 1 mkw. m.
Jak zbudować kurnik:
- Fundacja. W przypadku małej szopy fundament nie jest wymagany - wystarczy wykopać metalowy krawężnik na obwodzie - aby chronić go przed podważeniem. Budowany jest budynek kapitalny dla dużego stada. Najlepsza opcja fundamentu jest kolumnowa.
- Piętro. Lepiej zrobić podwójne podłogi - aby było cieplej. Na fundamencie kładzie się szorstką podłogę. Pomiędzy elementami skrzyni znajdują się trociny. Na wierzchu, na szorstkiej podłodze, kładzie się izolację, na przykład wełnę mineralną. Następnie zbijana jest podłoga główna. Deski są pobierane tak, aby nie było pęknięć i dziur, przez które przedostaje się zimne powietrze.
- Ściany. Wysokość - 1,8-2,5 m. Najlepszą opcją są drewniane belki. Są powalane gwoździami lub śrubami. Pręty są obustronnie kute deskami. Pomiędzy deskami a belkami układany jest materiał izolacyjny. Ściany są pomalowane w celu ochrony przed owadami i warunkami atmosferycznymi.
- Dach. Możesz zrobić dach z dwoma zboczami i przestrzenią na poddaszu. Na strychu możesz przechowywać zapasy i żywność. Najpierw wykonuje się podłogę, na której umieszcza się izolator ciepła - na przykład keramzyt lub żużel. Następnie kładą na nim pokrycia dachowe, łupek lub inny materiał dachowy.
- Woliera. Jego powierzchnia powinna być dwukrotnie większa od powierzchni kurnika. Podłoga woliery jest ziemna, aby kury mogły szukać owadów.
- Układ kurnika. Na każdego ptaka - 30 cm okonia. Grzędy nie mogą być układane jeden na drugim. Aby ułatwić czyszczenie, pod grzędami umieszcza się tace.
Co i jak karmić Ayama Tsemaniego?
Czarne kury indonezyjskie nie wymagają specjalnego żywienia, jedzą każdy pokarm i nie cierpią bez ich specjalnego pożywienia. Cechy karmienia Ayama Tsemaniego:
- Podstawą paszy może być zboże lub mieszanka paszowa przemysłowa, która obejmuje pszenicę, kukurydzę i inne zboża. Prawidłowo dobrana mieszanka paszowa jest kluczem do wysokiej produkcji jaj.
- Aby uzyskać smaczne i soczyste mięso, ptak karmi się odpadami mięsnymi i owadami.
- Dają mokry zacier, doprawiony dodatkami witaminowo-mineralnymi. W tym drugim przypadku stosuje się skorupki i pokruszone skorupki jaj - są one również niezbędne, aby zapobiec zatykaniu się wola. Zacier można przygotować z bulionów mięsnych i rybnych.
- Do paszy wprowadzany jest olej rybny. Wpływa pozytywnie na piękno upierzenia i ogólny stan zdrowia.
- W zimnych porach roku, gdy brakuje zieleni, kurczakom podaje się mąkę z trawy, siano, kiszonkę, miazgę i warzywa do ciepłego zacieru. Kurczaki są również karmione kiełkującym ziarnem. Do zacieru dodaje się drożdże i otręby.
Hodowla "Indonezyjska"
Aby otrzymać „czystej krwi” Ayama Tsemani, rodzina jest trzymana oddzielnie od innych ras. Gen „dziki” w rodowodzie „indonezyjskim” miał korzystny wpływ na płodność ptaków.
Subtelności parowania
Kury i koguty pochodzą z niespokrewnionych rodzin. Lepiej, żeby ptaki pochodziły z różnych gospodarstw. Jeśli kupisz dwa koguty, to producent zmieni się na następny rok. Idealny stosunek płci to 5 kurczaków na koguta.
Wysoka płodność została odziedziczona po dzikiej zielonej kury z dżungli. Zapłodnienie jaj w języku „indonezyjskim” wynosi prawie 100%.
Okres wylęgania
Samice mają instynkt inkubacji, ale nie jest to ich cecha obowiązkowa. Aby wykluć się lub usiąść, musisz użyć inkubatora. Nie wiadomo, czy kura wykluje jaja do końca, jeśli odmówi wyklucia, konieczne będzie pilne uratowanie sprzęgła, dlatego lepiej wcześniej przygotować inkubator.
Inkubacja trwa 21 dni. Temperatura - + 37,8 ° С. Jeśli go podniesiesz, kurczaki wyklują się z wyprzedzeniem - nie powinno to być dozwolone. Jeśli inkubator nie zapewnia automatycznego obracania jaj, musisz obracać je ręcznie co 2 godziny - bardzo ponura i odpowiedzialna sprawa. Przewracanie się zatrzymuje dopiero na dwa dni przed wykluciem się piskląt. Następnie temperaturę obniża się do + 37,5 ° C.
Zalecamy przeczytanie artykułu o cechach inkubacji jaj kurzych w domu.
Opieka nad potomstwem
Nowonarodzone kurczaki są czarne, piskliwe, z krótkim puchem. Mają silną odporność od urodzenia. Wskaźnik przeżycia wynosi 95-100%. Aby pisklęta nie zachorowały i dobrze rosły, ważne jest, aby zorganizować dla nich korzystne warunki:
- Przez pierwsze dwa tygodnie temperatura utrzymuje się na poziomie + 28 - + 30 ° C. Następnie temperatura jest stopniowo obniżana do poziomu pokojowego.
- Kiedy kurczaki dorosną, przenoszone są do oddzielnej wiatroodpornej zagrody. Młodych zwierząt nie można trzymać razem z dorosłymi ptakami; mogą być wśród nich agresywne osobniki, które zabijają młode potomstwo. Młode ptaki umieszcza się razem z dorosłymi w wieku dwóch miesięcy.
Odżywianie od pierwszych dni do dorastania
Funkcje karmienia:
- Kurczaki otrzymują początkową mieszankę paszową - zwykłe proso i jajka nie wystarczą. Do mieszanki paszowej dodaje się posiekane jajko. Sucha karma jest swobodnie dostępna.
- W pierwszym tygodniu kurczaki karmione są twarogiem o zawartości tłuszczu do 15%. Podaj również posiekaną kaszę kukurydzianą i zielenie.
- Każdemu kurczakowi podaje się witaminy - kapią do dzioba.
- Od pierwszego miesiąca życia kury są całkowicie przenoszone na zbilansowaną paszę - dobierane są według wieku. Przyjmuje się jedzenie o wysokiej zawartości białka. Dieta powinna również zawierać - mąkę ziołową, warzywa korzeniowe, suplementy mineralne. Zalecane są larwy.
- Woda jest gotowana w specjalnych miseczkach do picia. Oprócz wody pisklęta otrzymują roztwór glukozy i słabo zaparzoną herbatę.
Planowana wymiana stada
Czarne kurczaki często kupowane są w celach dekoracyjnych, w tym przypadku nie ma potrzeby spieszyć się z wymianą inwentarza żywego - ptaki mogą żyć bezpiecznie i długo ozdabiać fermę.
Teoretycznie stado lęgowe jest wymieniane co roku. Ptaki są wybierane do rozrodu i formowane jest nowe stado. Ptaki nienadające się do hodowli są sprzedawane lub poddawane ubojowi. W przypadku rasy Ayam Tsemani nie jest możliwe przeprowadzenie planowanej wymiany ze względu na rzadkość rasy. A potem degeneracja rasy staje się nieunikniona.
Aby jak najbardziej opóźnić degenerację, pozostawia się stare nioski, a najsurowszą selekcję przeprowadza się wśród młodych. Jeśli bardzo się postarasz, możesz uniknąć chowu wsobnego (więzi rodzinne) - ale wtedy z 10 kurczaków będziesz musiał wybrać nie więcej niż jedną kurek.
Choroby
Rasa nie jest bolesna. Głównymi wrogami czarnych kurczaków są pasożyty. Ponadto ptaki mogą cierpieć na choroby niezakaźne, które powodują zapalenie jajników i jajowodów. Przyczyną takich chorób może być brak witamin, niehigieniczne warunki w kurniku lub złej jakości, spleśniałe jedzenie.
Objawy i leczenie chorób kurczaków Tsemani:
| Choroby | Cechy: | Objawy | Jak to jest traktowane? |
| Aymeriosis | Nazywany przez najprostszych - eimeria. Kurczaki mogą zarazić się nimi zaraz po urodzeniu, a diagnozę podejmuje się po 10-15 dniach. | Brak apetytu, pragnienie, utrata masy ciała, potargane pióra, biegunka - najpierw biało-zielona, potem ciemnobrązowa. | W celu leczenia i zapobiegania kurczakom podaje się antybiotyki - kokcydiostatyki. Probiotyki podaje się równolegle. |
| Choroba Marka | Inkubacja trwa od 2 do 15 tygodni. Z uszkodzeniem oczu - ślepota. Im starszy ptak, tym większe prawdopodobieństwo, że zostanie trafiony. | Po pierwsze - niepewny chód, niepokój. Zapalenie spojówek obejmujące jedno oko. Guzy pojawiają się na narządach wewnętrznych. Paraliż kończyn. | Nie ma leczenia, potrzebne są szczepienia. Przeprowadza się go do jednodniowych kurczaków. Drugie szczepienie - w wieku 10 dni, trzecie - po 3 tygodniach. |
Zapobieganie chorobom:
- Stosowanie specjalnych poideł - aby brud nie dostawał się do paszy i wody.
- Regularne czyszczenie i dezynfekcja kurnika i wyposażenia.
- Unikanie ciasnoty, wilgoci, niedożywienia.
Kurczaki Tsemani nie boją się wielu niebezpiecznych wirusów, na przykład nie chorują na ptasią grypę.
Wartość ptaków i marketing
Ayam Tsemani nie jest uważana za rasę produktywną. Nie opłaca się go hodować na mięso lub jajka - ten ptak jest zbyt drogi, a jego hodowla jest również pełna trudności. Elitarne jajka czarnych kur kosztują co najmniej 12 euro, cena ptaka może wzrosnąć nawet do 2500 dolarów.
Dziś tylko najbogatsi rolnicy mogą hodować kurczaki Tsemani, nie ma dużego popytu na tak drogie kurczaki - ten rzadki ptak zainteresuje tylko egzotycznych miłośników.
Eksperci twierdzą, że znalezienie czystej krwi Ayam Tsemani jest prawie niemożliwe - oferują na rynku półrasy, które odziedziczyły czarny kolor po „Indonezyjczykach”.
Recenzje rasy
★★★★★ Petr N., 46-letni hodowca drobiu-amator, Piatigorsk. Widząc zdjęcia indonezyjskich kurczaków, od razu chciałem je kupić. Hodowca został znaleziony w Czechach, stamtąd przywiózł 10 jaj. Spośród nich wykluło się 5 kurczaków i 2 koguty. Trzy jajka były gadżetami. Jednego koguta trzymam do tworzenia krzyżówek, drugiego staram się wykorzystać do hodowli rasy. Ubój ręki nie podnosi się - taki drogi ptak, ale bardzo interesujące jest spróbować czarnego mięsa. ★★★★★ Olga G., hodowca drobiu amator 55 lat, obwód lipiecki. Koguty tej rasy są zadziorne do tego stopnia, że nie można ich trzymać na dwie części. A wszystkie kurczaki są bardzo płochliwe, nie przyzwyczajają się do ludzi. Jaja kupiłem od hodowcy w St. Petersburgu, a on - od dostawcy ze Słowacji. Wszystkie jaja były zapłodnione, wykluły się 9 z 10 piskląt.Ukryj Dodaj swoją recenzję
Imię, miasto Oszacowanie swoją opinię
Dziś jest za wcześnie, aby mówić o uprawie Ayam Tsemani na dużą skalę na mięso lub jajka. Ta rasa jest zbyt rzadka i droga. Zapobiega rozmnażaniu się tych ptaków i ich wyjątkowej termofilności. Być może rosyjscy hodowcy drobiu będą hodować własną rasę czarnuszki, krzyżując indonezyjskie kurczaki z miejscowymi nioskami. A dziś czarni „Indonezyjczycy” są wykorzystywani głównie jako droga i egzotyczna dekoracja podwórka.