Rasa Oryol jest uważana za jedną z najstarszych w Rosji, ale nadal cieszy się dużym zainteresowaniem krajowych hodowców drobiu kolekcjonerskiego. Kurczaki słyną z wytrzymałości, produktywności mięsa i bezpretensjonalnej pielęgnacji. Z artykułu poznasz główne cechy rasy, jej zalety i wady, a także subtelności w utrzymaniu i opiece nad drobiem.
Historia hodowli
Ojczyzna kurczaków Oryol nie jest dokładnie znana, ale wielu historyków jest skłonnych wierzyć, że przedstawiciele tej rasy zostali sprowadzeni do Rosji w XVII wieku z Iranu. Hrabia Orlov-Chesmensky odegrał ważną rolę w hodowli i dystrybucji Orlovek, dzięki czemu ten drób zyskał ogromną popularność w Rosji w XIX wieku.
Za przodków ptaków uważa się kury walczące po Malajach i kurczaki perskie. Rasy rosyjskie Uszanka, Turyngia i Brugia również brały bezpośredni udział w tworzeniu tego gatunku. W 1899 roku kury Oryol przybyły do Europy Zachodniej, gdzie wzbudziły spore zainteresowanie Niemców i Brytyjczyków.
Jednak w połowie XX wieku do Rosji przywieziono wiele nowych obcych ras mięsnych i jaj. Orlovki okazał się wobec nich niekonkurencyjny na skalę przemysłową i prawie całkowicie zniknął z ferm drobiu i gospodarstw prywatnych.
W latach 50. kilku entuzjastów drobiu zdecydowało się ożywić starą rosyjską rasę i oparło się na krzyżówce miejscowych kurczaków z Orlovkami, wybierając najbardziej odpowiednie z wyglądu osobniki. Praca hodowlana trwała ponad 40 lat, w wyniku czego rasa została przywrócona do pierwotnego wyglądu.
Cechy kurczaków Oryol
W ostatnich latach popularność kurczaków marki Oryol dramatycznie wzrosła - nioski można spotkać zarówno w małych fermach drobiu, jak i na podwórkach prywatnych ferm. W tej chwili istnieją 2 gałęzie rasy: rosyjska i niemiecka. Standardy jakości w Niemczech różnią się od krajowych, dlatego też przez długie lata selekcji i pracy hodowlanej te dostojne ptaki utraciły początkowe podobieństwo.
Orłowok należy zarówno do ras ozdobnych, jak i sportowych. Pomimo potężnego wyglądu ptaki te mają przyjazny i spokojny charakter. Nioski nie różnią się wysokimi wskaźnikami produkcji jaj, ale ich różnorodne upierzenie i bezpretensjonalna pielęgnacja przyciągają zarówno krajowych, jak i zagranicznych hodowców drobiu. Kury Oryol są zachowywane w puli genów VNITIP.
Wygląd
Wysokość Orlovkiego zwykle nie przekracza 60 cm, wyróżniają się dobrze rozwiniętymi mięśniami i mocnymi kośćmi. Głowa jest średniej wielkości, szyja jest długa, a kark gęsto owłosiony. Oczy są małe, przeważnie bursztynowe lub czerwono-pomarańczowe. Kury mają jasnożółty dziób, krótki i haczykowaty.
Grzbiet Orłowki jest niewielki, lekko spłaszczony i bulwiasty. Znajduje się na czole i prawie wisi nad nozdrzami ptaka. Płatki uszu i kolczyki są słabo rozwinięte, dość trudno je dostrzec pod wystającymi piórami zbiornika. Ogon średniej długości, dobrze owłosiony.
Koguty wyróżniają się szerokimi ramionami i dobrze rozwiniętymi, umięśnionymi piersiami. Bucky i broda są nieco mniej rozwinięte niż u kur. Zakrzywiony duży dziób i szerokie czoło sprawiają, że koguty Orłow wyglądają jak prawdziwe orły drapieżne, a potężne łuki brwiowe i głęboko osadzone oczy dodatkowo podkreślają to podobieństwo. Ogon średniej długości, dobrze owłosiony, osadzony pod kątem prostym do linii grzbietu.
Kolor
Kolor upierzenia drobiu jest bardzo zróżnicowany. W tej chwili istnieją następujące podgatunki kurczaków Oryol: perkal, biel i czerń, mahoń, cegła, czerń i czerwień. Najczęściej spotyka się osobniki w kolorze perkalu. Można je łatwo rozpoznać po krzaczastej brodzie, na którą składają się białe, pomarańczowe i szare pióra.
Ciało i pierś koguta perkalowego są czarne z białymi plamami, głowa i plecy w ceglastym odcieniu. Na skrzydłach wyraźnie widoczne są poprzeczne czarne paski z zielonkawym odcieniem. Ogon jest całkowicie czarny, ale wzorzec rasy dopuszcza parę białych piór w górnych warkoczach.
Kury mają identyczny kolor, ale kolor nie jest tak jasny jak u koguta. Na brodzie i karku jest dużo białych piór. Jasne plamy na ciele są wyraźnie zaznaczone.
Spośród monochromatycznych kolorów w naszym regionie najczęściej spotyka się białą Orłowkę. Na prywatnych fermach drobiu można też spotkać mahoniowe ptaki, których tułów i głowa są w kolorze ceglastym, a ogon jest czarny z zielonym odcieniem.
Postać
Kogut Oryol to prawdziwy właściciel fermy drobiu, gotowy w każdej chwili rzucić się do bitwy. Jego wygląd jest pełen godności, uwielbia chodzić po domu, dumnie wysuwając swoją potężną pierś do przodu. Jeśli zdecydujesz się zdobyć koguta tej rasy, możesz być pewien, że żaden inny ptak nie odważy się wkroczyć na powierzone mu terytorium - każdemu udzieli godnego odrzucenia.
Orlovets odziedziczył taką waleczną postać po swoich przodkach - malajskich kurczakach. Nie myśl jednak, że koguty tej rasy są zadziorne i agresywne. Dobrze dogadują się z innymi ptakami na wspólnym podwórzu, ale nie pozwalają innym kogutom zbliżać się do siebie i swoich kurczaków. Warstwy odznaczają się przyjaznym i potulnym usposobieniem, rzadko angażują się w walki i spokojnie współistnieją z innymi ptakami.
Produkcja jaj
Kury z porów Oryol dojrzewają stosunkowo późno i zaczynają składać jaja w wieku 8 miesięcy. W pierwszym roku można uzyskać około 180 jaj od młodej kury nioski, przez 2-3 lata liczba ta spada do 140 sztuk. Jaja są średniej wielkości, ważą do 60 g. Kolor skorupy zależy od koloru kurczaka i waha się od kremowego do jasnoróżowego.
Pomimo średniej produktywności Orlovkiego hodowcy drobiu zwracają uwagę na wysoki smak jajek.
Instynkt inkubacyjny
Kurczaki rasy Oryol są pozbawione instynktu inkubacji. Wielu hodowców drobiu nie uważa tej cechy za wadę, ponieważ z roku na rok liczba zwolenników naturalnej inkubacji maleje. Ponadto kury nie składają jaj w okresie inkubacji, co jest ekonomicznie nieopłacalne.
Jeśli zdecydujesz się na hodowlę kurczaków bez inkubatora, najlepszą opcją byłoby umieszczenie jaj Orłowki w gnieździe kury innej rasy.
Zalety i wady
Hodowcy drobiu z Syberii i innych regionów o surowym klimacie często preferują kurczaki Oryol, ponieważ łatwo dostosowują się do różnych warunków środowiskowych, nie tracąc przy tym swoich cech produkcyjnych. Do zalet rasy należą również:
- dekoracyjny wygląd;
- dobra wydajność mięsna;
- wytrzymałość;
- bezpretensjonalna treść;
- wysokie walory smakowe produktów mięsnych.
Ta rasa ma również swoje wady:
- spadek produkcji jaj niosek wraz z wiekiem;
- powolny wzrost ptaka;
- późne dojrzewanie warstw;
- słabe upierzenie kurczaków, co stwarza pewne trudności w ich hodowli.
Pomimo wszystkich zalet Orlovki nie jest hodowany na skalę przemysłową. W chwili obecnej hodowcy wyhodowali wiele ras mięsnych i jaj o wyższych wskaźnikach wydajności. Najczęściej kurczaki Oryol można znaleźć w małych kurnikach, gdzie są hodowane bardziej w celach dekoracyjnych.
Cechy treści
Potulny charakter Orlovki pozwala na trzymanie ich w tym samym pomieszczeniu z innymi ptakami. Decydując się na zakup nie tylko kurczaków, ale także koguta, warto dać im osobny dom. Orlovets nie będzie tolerować konkurentów na swoim terytorium, więc walki w kurniku są nieuniknione. Jeśli nie można zorganizować oddzielnego miejsca zatrzymania, podziel terytorium przegrodą.
Na środkowym pasie Orłowka może z łatwością znieść zimowe mrozy w nieogrzewanym pomieszczeniu, ale gdy temperatura spadnie do -30 stopni i poniżej, w kurniku należy zainstalować grzejnik. W regionach, w których występują ostre zimy, zaleca się wstępne ocieplenie ścian kurnika wełną mineralną lub ekstrudowaną pianką polistyrenową.
Jeśli jesteś zainteresowany tym, jak samodzielnie zrobić kurnik, możesz przeczytać ten artykuł.
Wielkość pomieszczenia dla kurnika zależy od liczby drobiu i powinna odpowiadać 5 sztuk na metr kwadratowy. m. Podłoga kurnika musi być pokryta ściółką ze słomy, trocin, suchego mchu lub wiórków torfowych. Zimą w celu ocieplenia pomieszczenia należy zwiększyć grubość warstwy podściółki do 40 cm. Wiosną ściółka jest czyszczona, dezynfekowana i suszona, a następnie układana jest nowa.
Opieka
Kurczaki Oryol nie wymagają opieki, ale aby uzyskać dobre wyniki, kurom nioskom należy zapewnić komfortowe warunki życia. Obowiązkowe elementy każdej fermy drobiu to:
- podajniki;
- pijący;
- gniazda do składania jaj;
- okoń;
- obszar spacerowy.
Przy wyborze karmników i poideł należy wziąć pod uwagę, że dziób Orłowki jest krótki i mocno zakrzywiony. Lepiej jest wybierać płytkie, szerokie pojemniki, które są umieszczone na podłodze domu lub zawieszone na jego obwodzie.
Jak zrobić pijaka własnymi rękami, możesz przeczytać tutaj.
Jako gniazda do składania jaj można użyć małych drewnianych skrzynek lub koszy, których dno pokryte jest słomą lub sianem. Na każde 5 kur wyposażone jest 1 gniazdo. Nie zapomnij o legowisku - miejscu odpoczynku i snu ptaków. Doświadczeni hodowcy drobiu zalecają wykonanie go z drewnianych prętów o przekroju 50x50. Takie słupy montuje się w zaciemnionej części kurnika na wysokości 80 cm od podłogi.
Strefa spacerowa jest najczęściej wyposażona bezpośrednio przy kurniku od strony południowej. Pod względem wielkości powinien zajmować co najmniej 50% powierzchni pomieszczeń do trzymania drobiu. Plac spacerowy powinien być ogrodzony ocynkowaną siatką o wysokości 2-2,2 m, aby Orłowki nie mogły po nim latać.
Niektórzy rolnicy wyprowadzają kurczaki na spacery po ogrodach warzywnych i sadach, gdzie jedzą kiełki chwastów i tępią ślimaki i larwy szkodników.
Karmienie
Aby uzyskać dobry przyrost masy ciała, Orlovs potrzebuje zróżnicowanej diety. Dieta drobiu musi obejmować różne pasze zbożowe, soczyste warzywa, rośliny okopowe i produkty mleczne. 3-4 razy w tygodniu można oferować warstwami mokre zacier, składający się z pokrojonych ugotowanych ziemniaków z gotowanym na parze jęczmieniem. Można tam również dodać odpady rybne, kości oraz mączkę mięsno-kostną.
Czasami pożądane jest dodanie nierafinowanej gryki do głównej paszy. Zawiera dużą ilość żelaza, które pozytywnie wpływa na produkcję jaj i rozwój mięśni drobiu. Ponadto dieta powinna zawierać dodatki mineralne, takie jak sól kuchenna, piasek z muszlami, wapień (frakcja 0,5-1,5 mm).
Dobrym rozwiązaniem będą również gotowe przemysłowe mieszanki paszowe, które zawierają już suplementy witaminowe, białka i minerały. Ważne jest, aby zwracać uwagę na dostępność świeżej wody pitnej u osób pijących. Umieść je tak, aby ptak mógł w każdej chwili podlecieć i bez przeszkód ugasić pragnienie.
Hodowla
Aby odnieść sukces w hodowli Orlovki, należy wziąć pod uwagę niektóre niuanse tej rasy. W tej chwili dość trudno jest znaleźć ptaki rasowe, które w pełni spełniają normy. Ich hodowla prowadzona jest głównie przez profesjonalnych hodowców drobiu oraz uczestników różnych wystaw ptaków.
Należy również pamiętać, że nioski Oryol osiągają dojrzałość dość późno, więc nie ma sensu kupować kurczaka poniżej 2 lat. Uważa się, że ptaki nie nadają się do hodowli, jeśli posiadają:
- niska waga jak na twój wiek;
- niewystarczające upierzenie szyi i karku;
- cienki dziób;
- niewłaściwy kolor podgatunku.
Do inkubacji wybiera się duże jaja o odpowiednim kształcie z gęstą skorupą. Muszą być świeże, trwałość - nie więcej niż 5 dni. W przypadku kurczaków wylęgowych zaleca się stosowanie specjalnych inkubatorów z regulacją mikroklimatu i temperatury.
Zalecamy przeczytanie artykułu o cechach inkubacji jaj kurzych.
Hodowla kurcząt
W inkubatorze kurczaki wykluwają się w dniach 20-21. Po urodzeniu umieszcza się je w dużym pudełku lub pudełku, na dnie którego układane są trociny lub siano. Musisz codziennie zmieniać tę pościel.
Pisklęta rasy Oryol wyróżniają się stosunkowo niską przeżywalnością i wymagają stałej uwagi. Rosną powoli, upierzenie pojawia się późno. Kurczaki nie tolerują wysokiej wilgotności i zimna, są podatne na przeziębienia.
Pisklęta nie przystosowują się dobrze do zmian warunków zewnętrznych, dlatego w pierwszych dniach życia należy je trzymać w pomieszczeniu nagrzanym do +35 stopni. Pod koniec pierwszego tygodnia temperatura spada do +32. Dlatego dom należy co tydzień schładzać o kilka stopni. Optymalna temperatura do utrzymania młodego bydła to +23 stopnie.
W pierwszym tygodniu pisklęta karmione są co 2 godziny. Najlepszym pożywieniem dla nich w tym okresie będą siekane jajka na twardo, kasza kukurydziana i jęczmienna, twarożek, soczyste warzywa, starta marchewka i gotowane ziemniaki. Ponadto dieta jest rozszerzana co 3-4 dni, dodając nowe pokarmy i pokruszone zboża. Liczba posiłków jest stopniowo zmniejszana - do końca trzeciego tygodnia powinny być ich 4.
Jeśli wolisz stosować paszę przemysłową, starannie dobieraj ją na podstawie wieku kurczaków. Przez pierwsze 10 dni pisklęta są karmione ciepłą przegotowaną wodą o temperaturze około 30 stopni. W wieku 3 tygodni jest stopniowo schładzany do +18. Napój jest zwykle mieszany z witaminami według wieku i probiotykami dla lepszego trawienia.
Linienie
Naturalny fizjologiczny proces upuszczania piór może onieśmielać niedoświadczonego rolnika. W gęsto upierzonych Orlovkach jest to szczególnie zauważalne, ponieważ w okresie linienia warstwy prawie całkowicie tracą brodę i czołgi. U kurcząt powyżej jednego roku linienie trwa zwykle od 4 do 8 tygodni.
Sezonowe wylinki mogą występować wiosną, latem i jesienią. Dwie pierwsze mijają prawie niezauważalnie, a ich występowanie zależy od warunków klimatycznych regionu, w którym przebywają ptaki. Jesienne linienie jest najbardziej rozległe, ponieważ pióra są odnawiane w całym ciele ptaka. Najczęściej w tym okresie kury przestają składać jaja.
Jak wybrać rasowego ptaka?
Kurczak pełnej krwi Oryol musi w pełni odpowiadać zatwierdzonej normie. Małżeństwo rasy można określić na podstawie:
- słabo rozwinięte upierzenie na głowie;
- obecność garbu;
- mały wzrost ptaków;
- niedowaga ze względu na wiek;
- wąskie plecy i klatka piersiowa;
- obecność resztkowego upierzenia na palcach stóp i śródstopiu;
- brązowawy kolor ciała;
- czarna broda;
- prosty cienki dziób.
Nie warto kupować takich ptaków, ponieważ nie będą one odpowiadały cechom rasy i mogą po prostu Cię rozczarować. W tej chwili w Rosji jest wiele ferm zależnych, w których można kupić kurczaki hodowlane i jaja wylęgowe Orlovki. Na wystawach specjalistycznych można również spotkać kolekcjonerów zajmujących się hodowlą drobiu oraz mieć gwarancję zakupu kurczaka czystorasowego.
W prezentowanym filmie hodowca opowiada o rasie kurczaków Orlovskaya:
Częste choroby
Kurczaki Oryol rzadko chorują przy odpowiedniej opiece. Jeśli mimo wszystko zauważysz objawy złego samopoczucia w warstwach, powinieneś prawidłowo zdiagnozować i niezwłocznie rozpocząć leczenie.
Najczęstsze choroby niezakaźne kurczaków Oryol i metody ich leczenia
| Nazwa choroby | Główne objawy | Leczenie |
| Awitaminoza | Ogólne złe samopoczucie, utrata masy ciała, luźne stolce, zmniejszona produkcja jaj, blady grzbiet, letarg. | Po badaniu krwi lekarz przepisze kompleks brakujących witamin i minerałów, które należy dodać do karmy kurczaka. |
| Zapalenie pochewki ścięgna | Kulawizna, letarg, odmowa jedzenia, obrzęk w okolicy stawu. | Wprowadzenie do diety soczystych warzyw drobiowych. |
| Dna | Biegunka, przebarwienia kału, upośledzenie funkcji motorycznych, obrzęk stawów, podwyższona temperatura ciała. | Picie 2% wodnego roztworu soli wodorowęglanowej, 0,25% urotropiny. |
| Krople jamy brzusznej | Zwiększenie objętości brzucha, zmiana jego kształtu, duszność, letarg. | W łagodniejszych postaciach choroby wypompowuje się płyn z jamy brzusznej i stosuje się leki moczopędne. |
| Cloacite | Biegunka, zapalenie kloaki, pojawienie się wrzodów krwotocznych, utrata masy ciała, brak składania jaj. | Zabieg Cloaca z 1% roztworem Rivanolu, nawilżenie maścią terramycyną, Levomekol. |
| Nieżyt żołądka i jelit | Depresja świadomości, niebieski przegrzebek, zmniejszenie apetytu, biegunka, gorączka. | Dieta zawierająca sfermentowane produkty mleczne, roztwory siarczanu żelazawego 0,2%, jodek potasu 0,02%. Po ocenie stanu lekarz weterynarii może przepisać ptakowi antybiotyki: tetracyklinę, neomycynę. |
Recenzje kurczaków rasy Oryol
★★★★★ Irina, 38 lat, hodowca drobiu amator, terytorium Krasnodar. Na wystawie dostałem swoje kurczaki Oryol, bardzo podobał mi się ich wygląd. Dobrze się spieszą, nie wymagają opieki. Jestem całkowicie zadowolony ze swojego wyboru. ★★★★★ Aleksander, 46 lat, rolnik, obwód Archangielski. Istnieje wiele problemów hodowlanych, jaja są małe. Kurczaki rosną bardzo wolno. Myślę, że nie są one korzystne w treści, postanowiłem się wycofać.Ukryj Dodaj swoją recenzję
Imię, miasto Oszacowanie swoją opinię
Kurczaki Oryol stopniowo zyskują na popularności, a obecnie wielu hodowców drobiu chciałoby mieć w swoim gospodarstwie rasowego okazałego ptaka. Pomimo średniej produktywności, przy dobrej opiece, kury są nieśne nawet zimą, a drób słynie z doskonałego smaku. Ptaki rosną powoli, ale waga dorosłego kurczaka może osiągnąć 5 kg.