Rasy mięsne przepiórek: nazwy, cechy, cechy treści

Spisie treści:

Anonim

Dzikie mięso przepiórcze uważane jest za pyszne ze względu na niezrównany smak, walory zdrowotne, soczystość i miękkość. Popyt na mięso przepiórcze skłonił wielu rolników do rozwoju działalności polegającej na hodowli ras mięsa przepiórczego. Cechy ras mięsnych przepiórek domowych i ich rodzaje zostaną omówione dalej.

Cechy ras mięsnych przepiórek

Przepiórki były pierwotnie udomowione do produkcji jaj zdrowszych niż kurze. Po spróbowaniu mięsa tych ptaków ludzie wpadli na pomysł, aby hodować przepiórki, aby je zdobyć. Ale obecnie jest mniej ras mięsnych niż jaj.

Przepiórki to małe ptaki. Aby uzyskać wystarczającą ilość mięsa, należy je utuczyć. Dlatego głównym warunkiem hodowli ptaków mięsnych jest tucz. Jeśli zostanie zaobserwowany, konieczne jest sformułowanie diety, aby przepiórki otrzymywały witaminy i minerały wraz z pożywieniem, aby były obecne zielenie. Wszystko to nie tylko pozwoli ptakom przybrać na wadze, ale także zapobiegnie chorobom.

Jedną z cech przepiórek mięsnych jest to, że uzyskane z nich mięso jest dietetyczne. Osobie trudno jest uzyskać od niego nadwagę. Ponadto mięso pomaga wzmocnić układ odpornościowy i złagodzić stan niektórych chorób.

Ponadto cechy ras mięsnych obejmują:

  • Masa tuszy jest znacznie wyższa niż w przypadku pospolitych gatunków dzikiego ptactwa. Niektóre rasy osiągają wagę 300-400 gramów.
  • Przyrost masy ciała jest znacznie bardziej intensywny. Czynnik ten zależy od regularności i jakości karmienia.
  • Rasy mięsne wymagają częstych posiłków w dużych ilościach.
  • Te rodzaje przepiórek wyróżniają się niskim sprzężeniem jaj. To jest powód trudnego uzyskania potomstwa.

Pod wszystkimi innymi względami przepiórki mięsne nie różnią się od innych gatunków tych ptaków.

Rodzaje ras mięsnych przepiórek i ich charakterystyka

Hodowla przepiórek mięsnych doprowadziła do pojawienia się różnych gatunków. Różnią się między sobą pewnymi czynnikami, dlatego przed rozpoczęciem hodowli konieczne jest podjęcie decyzji o wyborze jednej lub drugiej rasy.

Rodzaje mięsa przepiórczego są następujące:

  • Biały teksański

  • faraon
  • Virginia
  • Mandżurski
  • Kalifornia

Biały teksański (albinos)

Jedną z często hodowanych ras jest przepiórka biała Texas. Nazwa gatunku związana jest z miejscem jego pochodzenia - Teksas, USA.

Charakterystyczną cechą takich przepiórek, która mówi o ich czystej krwi, jest biały kolor upierzenia bez przeplatania się z innymi kolorami. Wyjątkiem są czarne kropki na białym grzbiecie głowy.

Jeśli mówimy o pojawieniu się albinosa z Teksasu, to ma następujące charakterystyczne cechy:

  • gęsta sylwetka z szerokimi plecami i wystającą klatką piersiową;
  • ciało podłużne z krótką szyją i średniej wielkości owalną głową;
  • oczy - czarne koraliki;
  • dziób jest proporcjonalny do wielkości głowy, jego kolor jest jednolity, jasnoróżowy lub z ciemną plamą na czubku;
  • kolor piór jest wyłącznie biały, ale z tyłu głowy może znajdować się kilka czarnych kropek;
  • nogi przepiórki białej teksańskiej są dobrze rozwinięte do biegania, których dolna część jest różowa;
  • temperament spokój.

Oprócz danych zewnętrznych rasa mięsna drobiu ma dobrą wydajność. Jest wyświetlany w następujących liczbach:

  • waga: mężczyźni - 350 gramów, kobiety - 450 gramów, maksymalny możliwy wskaźnik to 550 gramów;
  • ilość mięsa na wyjściu: od samic - do 350 gramów, od samców - do 250 gramów;
  • dojrzewanie funkcji rozrodczych - 60 dni;
  • liczba składanych jaj rocznie - 200 sztuk;
  • masa 1 jajka wynosi 12 gramów, ale możliwy jest również wskaźnik 20 gramów;
  • wskaźnik przeżywalności piskląt wynosi 80%.

faraon

Egipska nazwa tej rasy mięsa przepiórczego wcale nie odzwierciedla pochodzenia tego gatunku. Został uruchomiony w Stanach Zjednoczonych w latach 60. ubiegłego wieku. „Autorem” tej rasy przepiórek został amerykański naukowiec-hodowca A. Marsh. Naukowiec osiągnął to zmniejszając produkcję jaj, zwiększył zysk mięsny drobiu o 40%.

Możesz odróżnić faraona od innych przedstawicieli przepiórek za pomocą danych zewnętrznych:

  • Pierwszym jest kolor, choć tutaj nie różni się on zbytnio od koloru innych dzikich ptaków. Upierzenie ma pstrokaty szaro-brązowy kolor z wieloma plamami w kolorze białym, czarnym i szarym.
  • Głowa jest mała, owalna.
  • Oczy są okrągłe, małe, czarne z ciemnoszarą obwódką.
  • Dziób jest proporcjonalny do wielkości głowy i jest ciemnoszary lub czarny. Różowy dziób jest rzadki, chociaż występuje u tego gatunku ptaków.
  • Nogi mocne, szaro-różowe.
  • Masa tuszy samców i samic różni się od siebie: w pierwszym osiąga 200-250 gramów, w drugim - 300-350 gramów.

Zbiór jaj nie jest wysoki w porównaniu z rasami jaj: tylko 200-250 jaj rocznie.

Wielu przedsiębiorców wybiera rasę faraona do hodowli, ponieważ ma ona następujące cechy:

  • dobry przyrost mięsa z 1 tuszy;
  • wielka korzyść dla ludzkiego organizmu: dostarczanie wszystkich niezbędnych witamin i minerałów;
  • liczba jaj, choć mała, ale są one duże (w porównaniu ze standardowymi parametrami) i świetnie się nadają;
  • potomstwo ma wysoki wskaźnik przeżywalności i szybkie dojrzewanie;
  • wysokiej płodności.

Obecność wad nie wpływa na popularność tej rasy. Wady obejmują:

  • wysokie wymagania co do treści;
  • niski sprzęg jaj (chociaż nie jest to tak ważne dla rasy wołowej);
  • ubarwienie podobne do u dzikiego ptactwa obniża wartość gatunków udomowionych dla kupujących rolników.

Przepiórka dziewicza

Rasy Virginian, w przeciwieństwie do ras mięsnych, nie można nazwać szeroko rozpowszechnioną. Niektórzy europejscy rolnicy hodują je jako zwierzęta ozdobne. A jednak jest zainteresowanie rasą jako źródłem mięsa, ponieważ od 1 osobnika dostają 200-300 gramów czystego produktu.

Wygląd rasy Virginia nie może być nazwany specjalnym:

  • rozmiar ciała jest mały, zaokrąglony;
  • kolor upierzenia jest brązowy z wieloma ciemnymi i jasnymi plamami;
  • czarno-białe paski biegną od czoła do szyi;
  • ciemnoszary lub szary dziób z karbowanym brzegiem;
  • długość ogona - 5-7 cm.

Przedstawiciele tej rasy są bezpretensjonalni pod względem treści. Nie wymagają przestronnych klatek ani specjalnych rodzajów karmy. Ale wolą mieszkać w parach.

Przepiórka mandżurska

Przepiórka mandżurska należy do grupy najpopularniejszych ras mięsnych tych ptaków. Został wyhodowany w północno-wschodnich Chinach, a przodkami stały się zwykłe dzikie ptaki. Pierwotną funkcją rasy mandżurskiej było składanie jaj. Pozostaje aktualne do dziś, ale te przepiórki są również hodowane na mięso.

Tylko wprawne oko profesjonalisty może łatwo odróżnić rasę mandżurską, ponieważ zewnętrzne dane przepiórek są bardzo podobne do japońskich lub faraonów. A jednak opisaną rasę przepiórek można określić na podstawie następujących kryteriów:

  • Barwna czerwień lub jasnobrązowe, orzechowe kolory Kobiety mają bardziej różnorodne wtrącenia niż samce.
  • Miniaturowy zaokrąglony korpus.
  • Mała głowa na krótkiej szyi. Upierzenie na głowie jest ciemniejsze niż na tułowiu.
  • Oczy to małe czarne koraliki.
  • Dziób jest również mały, jego kolor jest szaro-brązowy.
  • Nogi są cienkie, ale mocne. Mają szaro-różowy kolor.
  • Postać jest impulsywna, kapryśna i nieśmiała.

Liczbowe wskaźniki rasy z Mandżurii są następujące:

  • waga samicy - 300-350 gramów, mężczyzna - 250 gramów;
  • ilość mięsa uzyskanego z 1 tuszy samicy - 200 gramów, samca - 150 gramów;

  • rocznie przepiórki znoszą do 200-220 jaj, waga jednego waha się w granicach 13-16 gramów.

Charakterystyczną cechą rasy, a także jej godnością, jest bezpretensjonalność w jedzeniu. Ptaki szybko przybierają na wadze zarówno na specjalnej karmie, jak i na domowej karmie.

Przepiórka kalifornijska

Rasa przepiórek kalifornijskich występuje częściej w Ameryce Północnej. Są hodowane zarówno do produkcji mięsnej, jak i jako zwierzęta ozdobne. Ten ostatni czynnik jest możliwy dzięki pięknemu upierzeniu. Właśnie dlatego przepiórki kalifornijskie są uważane za najpiękniejszą rasę mięsną.

Piękno ptaków w upierzeniu: ma opalizujący kolor brązu lub szarości. Przelew spływa od głowy do łydki. Po bokach, głównie na skrzydłach, znajdują się jasne pasy. Na klatce piersiowej znajdują się kolorowe plamy. Na czubku głowy znajduje się grzebień składający się z 3-4 piór. Samice są nie tylko większe w masie, ale także jaśniejsze w upierzeniu.

Z jednej tuszy przepiórki kalifornijskiej uzyskuje się 200-300 gramów czystego zdrowego mięsa.

W warunkach hodowli takich przepiórek powinny być przestronne klatki, ponieważ u ciasnych ptaków więdną, słabo przybierają na wadze i składają wiele pustych jaj.

Jakie rasy mięsne przepiórek są hodowane w Rosji?

Hodowla przepiórek w Rosji to stosunkowo młody biznes, ale aktywnie nabiera tempa. Na terenie kraju powstało już kilka dużych ferm przepiórek, w których ptaki hoduje się nie tylko na potrzeby konsumpcji krajowej, ale także na eksport.

Do najpopularniejszych ras mięsnych w Rosji należą:

  • faraon
  • Albinos z Teksasu
  • Mandżurski

Przepiórki kalifornijskie są również hodowane w małych ilościach, ale w celach dekoracyjnych.

Wymienione rasy mięsne ptaków są bardzo dobrze przystosowane do warunków zmiennego rosyjskiego klimatu, chociaż są hodowane w zamkniętych żłobkach.

Warunki przetrzymywania i hodowli przepiórek na mięso

Do hodowli przepiórek na cele mięsne konieczne jest zapewnienie im wszystkiego, czego potrzebują: siedliska i pożywienia.

Siedlisko

Musi spełniać następujące warunki:

  • ptaki powinny być trzymane w klatkach;
  • aby przepiórki nie były ciasne, należy przestrzegać zasady - na 1 ptaka powinno być 20 metrów kwadratowych. zobacz komórki;
  • wielkość komórki 90 × 40 × 20 cm;
  • w przedniej części klatki powinny znajdować się komórki, do których ptaki mogą łatwo włożyć głowy;

  • na zewnątrz klatek, pod celami, znajdują się karmniki i poidła, aby ptaki karmiły się bez wychodzenia z domu;
  • na dnie klatek powinny znajdować się tace na jajka i odpady organiczne;
  • temperatura w miejscu zatrzymania waha się od +18 do +22 stopni;
  • oświetlenie w celach musi być przeprowadzane - nie jasne, ale stałe przez cały dzień;
  • wilgotność w komórkach wymaga dużej - co najmniej 70%;
  • czyszczenie mieszkania przepiórek powinno być regularne;
  • otwory wentylacyjne są konieczne, ale takie, aby nie powodowały przeciągów;
  • ptaki wybrane do uboju są trzymane oddzielnie od masy, po uprzednim podzieleniu ich na samce i samice.

Niezbędna pasza

Karmienie przekłada się na przyrost masy przepiórki. Istnieją dwa rodzaje kanałów, których możesz użyć:

  • zakupione dla przepiórek lub kurczaków;
  • domowe.

Jeśli druga opcja zostanie wybrana jako priorytet, to koniecznie zawiera w swoim składzie:

  • płatki;
  • warzywa;
  • zieleń;
  • kawałek kredy;
  • Sól;
  • mączka rybna;
  • nierafinowany olej.

Taka kompozycja przyczyni się do nasycenia przepiórki wszystkimi niezbędnymi elementami.

W pogoni za zyskiem nie możemy zapominać, że przekarmianie ptaków może niekorzystnie wpłynąć nie tylko na ich stan, ale także na liczbę składanych jaj.

Hodowla ras przepiórek

Rozmnażanie przepiórek jest łatwe do przeprowadzenia w niewoli. Aby to zrobić, wybierz 1 mężczyznę i 2-4 kobiety. Wszystkie wybrane ptaki umieszcza się we wspólnej klatce. Po zebraniu jaj umieszcza się je w inkubatorze, który można wykonać samodzielnie lub zakupić.

Okres inkubacji trwa 17 dni. Przy prawidłowym przestrzeganiu wszystkich warunków potomstwo pojawia się 18 dnia.

Rasy przepiórcze są opłacalną inwestycją dla przedsiębiorczości rolniczej. Koszty hodowli będą wymagały niewiele, ale konieczne jest spełnienie wszystkich warunków utrzymania ptaków: regularne karmienie, utrzymanie komórek w czystości, zapobieganie chorobom itp. W efekcie bardzo cenione na rynku zdrowe, dietetyczne mięso.