Odmiany jabłek ze zdjęciami i opisami: 30 najlepszych odmian

Spisie treści:

Anonim

Istnieje wiele odmian jabłoni, które ogrodnicy wolą uprawiać na swojej stronie. W artykule przedstawiono tylko najlepsze odmiany jabłoni, charakteryzujące się różnymi okresami sadzenia i dojrzewania. Każda z odmian różni się smakiem i wyglądem.

Odmiany letnie

Letnie odmiany jabłoni przeznaczone są głównie do spożycia w stanie świeżym. Takie odmiany owocują przez całe lato, a ogrodnicy z niecierpliwością czekają na dojrzewanie owoców, aby cieszyć się pysznymi, soczystymi owocami.

Wypełnienie białe

Odmiana Białe wypełnienie ma długą historię. Jego wygląd związany jest z selekcją ludową. Uważa się, że odmiana pochodzi z krajów bałtyckich i wkrótce rozprzestrzeniła się w całej Europie. Niektórzy zwolennicy są przekonani, że jest to stara rosyjska odmiana.

Drzewa są średniej wielkości, rzadko przekraczają 4-5 m. Korona jest piramidalna, z czasem staje się okrągła. Kora jest szorstka, jasnoszara. Liście są średnie, eliptyczne. Owoce młodej jabłoni osiągają wagę 120-150 g, jabłka dorosłych roślin ważą około 60 g. Kształt jabłek jest okrągły, skórka jest zielona, ​​z czasem uzyskuje biały odcień. Skórka jest cienka, miąższ delikatny.

Pierwsze owoce pojawiają się po 5-6 latach od posadzenia sadzonki. Średni plon z młodego drzewa wynosi około 200 kg. Zbiór odbywa się na początku sierpnia. Po posadzeniu sadzonki ważne jest, aby zapewnić jej stałą wilgotność.

Składanie

Jest to wczesna odmiana jabłoni uzyskiwana w wyniku naturalnego zapylenia. Uważa się, że jego ojczyzną są kraje bałtyckie, gdzie odmiana pojawiła się na początku XIX wieku.

Jabłonie są średniej wysokości. Młode rośliny mają szeroką piramidalną koronę, która staje się zaokrąglona w miarę dojrzewania drzewa. Kora jest szara. Pędy są wydłużone. Liście szarozielone, lekko spłaszczone, płaskie.

Owoce są średniej wielkości, ważą od 80 do 100 g, czasem nawet do 180 g. Jabłka są lekko spłaszczone, kulistostożkowate. Powierzchnia prążkowana, skórka blada, zielonkawożółta, bez rumieńca. Skórka jest delikatna, cienka, miąższ soczysty, aromatyczny.

Owoce dojrzewają wcześnie: w regionach położonych w centralnej Rosji jabłka pojawiają się od początku do połowy sierpnia, w regionach południowych - pod koniec lipca. Po usunięciu owoce można przechowywać nie dłużej niż 2-3 tygodnie w chłodnym pomieszczeniu.

cukierek

Odmiana została wyhodowana w latach 40. ubiegłego wieku w mieście Michurinsk. Podczas krzyżowania użyto dwóch odmian - Korobovka i Papirovka. Na całym świecie praktycznie nie ma podobnych odmian.

Roślina jest mocna, wysoka, szybko rośnie. Już w wieku trzech lat drzewo osiąga do 3 metrów wysokości. W młodym wieku korona jest wąska, gdy rośnie, staje się rozłożysta, szeroko piramidalna. Liście są średnie do dużych, ciemnozielone. Owoce są okrągłe, małe, ich waga nie przekracza 100-150 g. Skórka jest ciemnoróżowa z czerwonym odcieniem, podskórnie dużo białych plamek. Miąższ jest kremowy, soczysty, miodowo-cukierkowy.

Po zbiorach owoce przechowuje się przez 3-4 tygodnie w chłodnym miejscu. Plon odmiany dobry, roczny. Około 50 kg jabłek jest usuwanych z drzewa 6-9 lat. W ciągu pierwszych kilku lat opieka nad sadzonką polega na regularnym podlewaniu.

Grushovka Moskwa

Odmiana Grushovka to naturalna selekcja jabłoni. Ta odmiana ma ponad dwieście lat. W 1797 roku jabłoń została szczegółowo opisana przez słynnego naukowca A.Bołotowa w pracy naukowej.

Drzewa rozłożyste, wysokie, ich wysokość sięga 7 m. Owocowanie przy dobrej pielęgnacji trwa około 60 lat. Dorosłe drzewo charakteryzuje się kulistym kształtem korony, u młodej rośliny jest stożkowate. Kora ma kolor żółto-pomarańczowy. Owoce są małe, ważą około 70 g, rzadziej spotyka się okazy cięższe - 100-120 g. Skórka jest żebrowana, cienka, żółta lub zielona. Miąższ soczysty, śnieżnobiały, smak słodko-kwaśny, zapach przyjemny.

Owocowanie następuje po 5 latach od posadzenia. Po dojrzewaniu owoce są przechowywane nie dłużej niż 3-4 tygodnie. Zbiory już na początku sierpnia, rzadziej pod koniec lipca. W sezonie z jednego dorosłego drzewa zbiera się od 100 do 200 kg jabłek.

Mantet

Uważa się, że ta odmiana pochodzi z Kanady. Został uzyskany przez swobodne zapylanie Grushovka Moskovskaya. Ale niektórzy ogrodnicy są przekonani, że odmiana jest rosyjska.

Roślina dorasta do wysokości nie większej niż 4,5 m. Ma okrągłą lub owalną koronę, nie pogrubioną. Liście są duże, skórzaste, o błyszczącej powierzchni, o ciemnozielonym odcieniu. Blaszka liściowa charakteryzuje się eliptycznym kształtem. Kwitnienie przypada na połowę maja. Owoce są drobne, ważą od 90 do 180 g. Jabłka mają kształt stożkowaty, zaokrąglony kształt. Skórka jest jędrna, cienka, gładka, koloru żółtozielonego lub żółtego. Miąższ jest biały z lekko różowym odcieniem, soczysty. Aromat nie wyczuwalny, smak słodki z lekką kwaskowatością.

Pierwszy plon zbiera się w trzecim roku po posadzeniu. Z młodej jabłoni dostają 20-65 kg, od dorosłej rośliny - do 70 kg. Właściwa pielęgnacja przedłuży owocowanie drzewa do 50 lat. Dojrzewanie owoców następuje w połowie lub pod koniec lipca i na początku sierpnia. Okres trwałości wynosi nie więcej niż 2 tygodnie.

Jesienne odmiany jabłoni

Jesienne odmiany jabłoni są preferowane przez ogrodników, którzy sprzedają owoce po zbiorach. Takie odmiany dojrzewają jesienią, można je przechowywać przez długi czas bez utraty swoich walorów zewnętrznych.

Synapa północna

Odmiana została uzyskana w wyniku swobodnego zapylenia przez hodowcę SI Isaev, który wykorzystał materiał siewny odmiany Kitayka Kandil.

Energiczne, potężne drzewo z szeroką piramidalną cienką koroną. Kora jest szaro-brązowa. Wysokość dorosłego drzewa sięga 7 m. Liście są małe, o błyszczącej powierzchni i szerokim kształcie, o ciemnozielonym, lekko szarawym odcieniu. Owoce są średniej wielkości, mają kształt kulisto-stożkowaty, osiągają wagę 110-130 g. Skórka jest zielona z brązowo-czerwonym rumieńcem. Widoczne są liczne, jasne punkty podskórne. Miąższ biały jest soczysty, w smaku słodki z przyjemną kwaskowatością, struktura gęsta i drobnoziarnista.

Owocnikowanie wysokiego drzewa następuje po 5-6 latach od posadzenia. Drzewa karłowate zaczynają kwitnąć przez 2 lata. Plony są wysokie - z dorosłego drzewa zbiera się do 150 kg jabłek.

Borovinka

Po raz pierwszy odmiana została opisana na początku XIX wieku przez A.T. Bołotowa. Naukowiec M. V. Rytov opisał odmianę Borovinka ponad 150 lat temu. Odmiana przypadła do gustu mieszkańcom Ameryki Północnej, którzy zaczęli ją uprawiać na swoich działkach. Nazwali także jabłoń Oldenburga.

Drzewo może dorastać do 5 m. Kora ma oliwkowy odcień. Liście są owalne, ciemnozielone. Owoce są kuliste, o gładkiej powierzchni i średniej wielkości, ich waga nie przekracza 90 g. Miąższ jest soczysty, ziarnisty. Skórka jest gładka, jasnozielona z różowymi smugami. Smak jest bardziej kwaśny niż słodki.

Owocowanie następuje w 4 lub 5-10 roku po posadzeniu. W wieku dziesięciu lat roślina przynosi dobre plony - z jednego drzewa usuwa się średnio 60-75 kg owoców. W wieku 25-30 lat roślina może przynieść plony nawet do 200 kg.

Odważyłem się

Jest to obca odmiana pochodzenia amerykańskiego. Podczas krzyżowania hodowcy używali dwóch rodzajów jabłek - Jonathan i Wagner. Odmianę Idared uzyskano w 1935 roku. Ze względu na dobrą produktywność i walory handlowe odmiana stała się popularna nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale także w Rosji.

Idared to silna, jesienna odmiana o mieszanym owocowaniu. W wieku dorosłym wysokość jabłoni osiąga 3-5 m. Roślina ma szeroką, owalną lub kulistą koronę. Kora jest szarobrązowa, gładka. Liście są średnie, wydłużone, ze spiczastymi krawędziami, ciemnozielone. Owoce są kuliste, średniej wielkości, ich waga sięga 140-190 g. Skórka jest bladozielona, ​​cienka, gładka. Jest kilka dużych punktów podskórnych. Kremowy miąższ jest jędrny, jędrny i soczysty. Aromat słaby, smak słodko-kwaśny.

Owocowanie następuje po 5-6 latach od posadzenia. Owoce zbierane są pod koniec września, przed pierwszymi przymrozkami. Z młodego drzewa zbiera się około 30 kg owoców, az rośliny w wieku 15 lat można usunąć do 90 kg jabłek. Owoce są przechowywane przez około 6 miesięcy.

Prochowiec

Odmiana Macintosh przyciąga swoją historią wyglądu. W 1796 roku w Ontario pewien John Mackintosh kupił farmę. Podczas porządkowania ogrodu znalazł kilka sadzonek jabłoni. Po przesadzeniu ich w nowe miejsce rośliny umarły, ale jedna jabłoń zapuściła korzenie, otrzymując imię na cześć rolnika.

Drzewo jest średniej wielkości, korona rozłożysta, bogata. Liście są małe, jajowate, jasnozielone. Owoce są duże, ważą do 180 g. Skórka jest jasnożółta, z lekkim rumieńcem i karminowymi prążkami. Skórka jest gładka, błyszcząca, gęsta, ale cienka. Miąższ biały, soczysty, aromatyczny. Smak owocu jest słodko-kwaśny, przyjemny.

Dojrzewanie owoców nie odbywa się symultanicznie. Pierwsze owoce dojrzewają w sierpniu, roślina owocuje do końca października. Z jednej rośliny zbiera się do 200 kg jabłek, czasem liczby sięgają 300 kg. Owoce przechowywane w chłodnym pomieszczeniu są przechowywane do wiosny bez utraty smaku i wyglądu.

Bolotovskoe

Odmiana jabłek została wyhodowana przez hodowcę Jewgienija Nikołajewicza Siedowa w 1977 roku. Celem hodowli było wyhodowanie odmiany o podwyższonej odporności na parcha. Osiągnięto to poprzez hybrydyzację odmiany Skryzhapelkh 1924.

Rośliny mają kulistą koronę, nie zagęszczoną. Wysokość drzew jest powyżej średniej, sadzonki rosną szybko i dobrze się rozwijają. Kora jest gładka. Liście są wydłużone, ciemnozielone. Owoce są duże, charakteryzują się spłaszczonym kształtem. Waga jednego jabłka dochodzi do 160 g. W fazie dojrzałości technicznej skórka jest jasnożółta, w pełnej dojrzałości pojawia się różowoczerwony rumieniec. Skórka tłusta, miąższ soczysty, gęsty, o jasnozielonym odcieniu.

Roślina zaczyna aktywnie owocować od 7-8 lat po posadzeniu sadzonki. Owoce zbierane są w połowie września. Z jednej dorosłej rośliny zbiera się do 200 kg jabłek. Prawidłowo przechowywane owoce tracą swoje właściwości dopiero w połowie lutego.

Odmiany zimowe

Odmiany zimowe mają swoje własne charakterystyczne cechy. Główną cechą takich odmian jest to, że owoce są spożywane kilka tygodni po zbiorach.

Bogatyr

Odmiana ta została wyhodowana przez hodowcę Siemiona Fiodorowicza Czernienkę. Ta późno zimowa odmiana uważana jest za jedną z najbardziej produktywnych. Do hodowli wykorzystano odmiany Reneta Landsberg i Antonovka.

Roślina wysoka, korona rzadka i rozłożysta. Liście są owalne, ciemnozielone. Owoce mają płasko-okrągły kształt, szeroką podstawę, gładką powierzchnię z wyraźnymi żebrami. Po usunięciu skórka jest jasnozielona, ​​ale w pełni dojrzała żółknie. Występuje lekki czerwony rumieniec. Miąższ jest gęsty, chrupiący, drobnoziarnisty, średnio soczysty. Owoce są słodkie z kwaskowatością, aromat delikatny. Średnia waga jednego jabłka wynosi 200 g, czasami można znaleźć duże okazy - 400 g.

Zaletą tej odmiany jest obfite, roczne owocowanie, które rozpoczyna się 6-7 lat po posadzeniu sadzonki. Z jednego dorosłego drzewa zbiera się od 55 do 80 kg plonu. Pełne dojrzewanie owoców następuje w połowie grudnia.

Rycerz

Odmiana została wyhodowana przez słynnego hodowcę Isaev Sergei Ivanovich. Do hodowli wykorzystano dwie odmiany jabłoni - Pepin Shafranny i Anis Polosaty.

Roślina jest energiczna, krępa, na zewnątrz podobna do małego dębu. Gałęzie są potężne i duże, korona jest gęsta. Liście są duże, ciemnozielone. Owoce są średniej wielkości, ważą około 200 g. Kształt kulisto-stożkowaty, skórka gładka, kremowa z czerwonymi prążkami.

Owocowanie rozpoczyna się w trzecim roku po posadzeniu. Przy odpowiedniej pielęgnacji ogrodnicy mogą w sezonie zebrać ponad 230 kg owoców z rośliny. Owoce są przechowywane prawie do maja, zachowując swój wygląd, nadają się również do spożycia w stanie surowym i do technicznego przetworzenia.

Renet Simirenko

Nie wiadomo, kiedy dokładnie otrzymano odmianę. Jabłoń otrzymała swoją nazwę na cześć ojca Lwa Płatonowicza Simirenko. Uważał, że odmiana pochodzi z przypadkowego skrzyżowania. Odmiana została wpisana do Państwowego Rejestru Związku Radzieckiego w 1947 roku.

Roślina jest wysoka, charakteryzuje się szeroko rozłożystą koroną. Kora jest ciemnoszara, po słonecznej stronie pomarańczowa. Liście są wydłużone, jajowate, jasnozielone z błyszczącą powierzchnią. Owoce są średnie lub duże, o regularnym okrągłym kształcie. Skórka jest jasnozielona w dojrzałości technicznej, żółknie podczas przechowywania. Przeciętna waga jabłka wynosi 150-200 g. Miąższ owoców jest kremowobiały, delikatny, soczysty. Owoce są słodkie, lekko pikantne.

Jest to odmiana o wysokiej wydajności. Z jednej dorosłej rośliny usuwa się 140-170 kg owoców. Owocowanie pojawia się 4-5 lat po posadzeniu. Owoce dojrzewają w drugiej połowie września i połowie października. Przy odpowiednim przechowywaniu owoce tracą swoje właściwości dopiero w następnym roku.

Antonovka

Nikt nie wie dokładnie, jak pojawiła się odmiana Antonovka. Niektórzy twierdzą, że jest to przypadkowa hybryda odmiany z dziką leśną jabłonią. Powszechnie przyjmuje się, że jabłoń pochodzi z regionu Tula lub Kursk. Odmiana została po raz pierwszy opisana przez N.I. Krasnoglazova w 1848 roku.

Roślina jest silna, ma owalną koronę, która w miarę wzrostu staje się kulista i rozłożysta. Kora młodych gałęzi i pędów brązowieje. Liście są podłużne, jasnozielone. Owoce są małe, ich waga nie przekracza 160 g. W okresie dojrzewania skórka staje się zielona z żółtym odcieniem. Podczas przechowywania owoce całkowicie żółkną. Miąższ jest lekki, słodki, kwaśny smak jest mocno zaznaczony.

Owocowanie rozpoczyna się 7-8 miesięcy po posadzeniu. Pełne dojrzewanie owoców następuje na przełomie września i października. Liczba owoców rośnie wraz ze wzrostem drzewa. Z rośliny mającej 20 lat można zebrać do 200 kg jabłek rocznie. Owoce są przechowywane przez długi czas, około trzech miesięcy. Przy odpowiedniej pielęgnacji okres przydatności do spożycia może wydłużyć się do 4 miesięcy.

Antaeus

Jest to zimowa odmiana jabłek uzyskana przez hodowców Białoruskiego Instytutu Badawczego ze skrzyżowania białoruskiej odmiany maliny z krzyżówką Newtosh i Babushkino. Antey został wpisany do Państwowego Rejestru Białorusi jako szczególnie cenna odmiana pod względem produktywności.

Roślina jest średniej wysokości, nie przekracza trzech metrów. Korona ma zaokrąglony kształt piramidy. Gałęzie mają kolor jasnobrązowy, podczas gdy młode pędy są zdominowane przez ciemnobrązową korę. Liście są duże, owalne, ciemnozielone. Owoce są duże, ważą średnio 200 g lub więcej. Kształt jest zaokrąglony, stożkowaty, lekko spłaszczony. Skórka jest zielona. Miąższ zielonkawy, soczysty. Jabłka są słodko-kwaśne, o delikatnym aromacie.

Owocowanie rozpoczyna się w trzecim roku po posadzeniu sadzonki. Plon osiąga 50 kg z rośliny. Odmiana charakteryzuje się zwiększoną odpornością na mróz, średnią odpornością na szkodniki i parch. Owoce zbierane są we wrześniu-październiku. Jabłka w pełni dojrzewają kilka miesięcy po zbiorach. Przechowywany do maja przyszłego roku.

Najsmaczniejszy i najsłodszy

Istnieją najlepsze odmiany, które są szczególnie cenione za słodki smak, doskonały smak i atrakcyjność handlową. Należą do nich kilka odmian, które zostały uznane przez większość ogrodników.

Białoruskie słodycze

Jest to szybko rosnąca odmiana zimowa, wyhodowana przez hodowców Instytutu Sadownictwa Republiki Białoruś około 20 lat temu. Odmiana została wpisana do Państwowego Rejestru Rosji w 2005 roku.

Drzewo jest średniej wielkości, rośnie szybko, osiągając wysokość trzech metrów przez 8-9 lat. Dominuje zaokrąglona lub zaokrąglono-stożkowa korona. Owoce są duże, ważą około 160-180 g. Jabłka mają kształt kulisty, czasem asymetryczny. Skórka jest gładka, gęsta, zielono-żółta. W pełni dojrzałe jabłka żółkną. Miąższ jasny, gruby, półtłusty, delikatny, słodki i soczysty. Aromat jest lekki.

Owoce są usuwane z drzewa we wrześniu-październiku. Pełne dojrzewanie następuje dwa miesiące po zbiorach. Owoce są dobrze przechowywane do lutego.

Spartakus

Odmiana jabłek została wyhodowana w Stacji Doświadczalnej Samara w połowie XX wieku przez hodowcę S.P. Kedrina. W tym czasie hodowca aktywnie angażował się w krzyżowanie różnych typów jabłoni. Udało mu się więc wyhodować tę wyjątkową odmianę.

Roślina jest średniej wielkości, kora jest brązowa. Pędy równe, proste, brązowawo-czerwone. Drzewo nie przekracza 6 metrów wysokości. Ma szeroką, gęstą koronę o okrągłym piramidalnym kształcie. Liście średnie, owalne, podłużne, zielone. Owoce są średniej wielkości, ważą od 90 do 130 g, czasem osiągają 300 g. Kształt jest okrągły. Skórka jest gęsta, błyszcząca, koloru żółtego z paskami o jaskrawoczerwonym odcieniu. Miąższ jest drobnoziarnisty, delikatny. Smak jest słodko-kwaśny.

Owoce osiągają dojrzałość techniczną w pierwszej połowie września. Drzewo zaczyna owocować 3-4 lata po posadzeniu. Niektóre rośliny zaczynają kwitnąć w drugim roku. Zalety tej odmiany obejmują wysokie właściwości konsumenckie i handlowe.

Nektar

Jest to odmiana kolumnowa, która pojawiła się w 1987 roku w Moskiewskim Instytucie Ogrodnictwa. Hodowcy N.G. Morozova i V.V. Kinchin zajmowali się hodowlą. Do selekcji użyto nasion dawcy (genu) KV 103. Oficjalną nazwę jabłoni otrzymała w 1993 roku.

Wysokość drzewa nie przekracza 2-2,2 m. Drzewo kolumnowe, korona zwarta. Liście są duże, wydłużone, koloru zielonego. Owoce są okrągłe, średnie i duże. Jeden owoc waży od 100 do 250 g. Skórka jest gęsta, biało-żółta. Miąższ soczysty, gruboziarnisty, biały, słodki. Smak to miód.

Z pięcioletniej rośliny można uzyskać około 9 kg owoców. Wraz z wiekiem produktywność znacznie spada. Roślina może owocować do 15 lat, podczas gdy może rosnąć do 50 lat. Zalety obejmują zwartość rośliny. Wśród niedociągnięć wyróżnia się krótki okres trwałości - nie więcej niż 1 miesiąc.

Korobovka

Korobovka to stara wczesnoletnia odmiana ludowej selekcji. SI Isaev był zaangażowany w jego hodowlę. Odmiana została po raz pierwszy opisana naukowo w 1855 roku. Istnieje przypuszczenie, że jabłoń otrzymała swoją nazwę ze względu na fakt, że owoce sprzedawano nie na wagę ani na sztuki, ale w pudełkach, takich jak jagody.

Roślina jest średniej wielkości, odporna na zimno. Korona ma kształt miotły. Pędy o ciemnobrązowym odcieniu. Liście lekko zakrzywione, zaokrąglone eliptyczne, ciemnozielone. Owoce są małe, ich waga nie przekracza 40 g. Zaletą jest wyraźny aromat. Jabłka są płaskie, ich skórka jest zielonkawożółta z wiśniowymi paskami. Miąższ jest lekki, soczysty, słodki.

Odmiana owocuje 5-7 lat po posadzeniu. Zbiory są zbierane przez 10, czasem 15 lat. Pełne dojrzewanie jabłek następuje na przełomie lipca i sierpnia. Z jednej dorosłej rośliny uzyskuje się do 70 kg owoców.

Miodunka

Hodowlą tej letniej odmiany zajęto się już w latach 30-tych XX wieku. Prace hodowlane prowadził znany biolog - Isaev S.I. Medunitsa, który udało się uzyskać przez skrzyżowanie dwóch odmian - Cinnamon striped i Wesley.

Drzewo jest wysokie, osiąga wysokość 4-5 metrów, korona jest szeroka, mocna. Liście owalne, długie, ciemnozielone. Owoce są średniej wielkości, ważą od 100 do 150 g. Skórka jest żółtozielona z czerwonym rumieńcem. Jabłka są zaokrąglone, lekko spłaszczone. Miąższ jest lekko kremowy, gęsty, soczysty, słodki.

Roślina zaczyna owocować w trzecim roku po posadzeniu. Owoce dojrzewają pod koniec sierpnia. Średni plon z drzewa to około 180 kg. Zalety odmiany Medunitsa to zwiększona odporność na mróz, parch.

Odmiany zielone

Jabłka z zieloną skórką są szczególnie cenione nie tylko przez ogrodników, ale także tych, którzy znają dobroczynne właściwości owoców. Najlepsze odmiany jabłoni obejmują kilka odmian.

Babcia Smith

Odmiana została wyhodowana w 1868 roku. Pierwsze owoce uzyskano w Nowej Południowej Walii. W 1935 roku odmiana pojawiła się w Anglii, w 1976 - w USA i Kanadzie. Prace selekcyjne przeprowadziła krajowa hodowczyni Mary Ann Smith, odmianę udało jej się uzyskać poprzez zapylenie australijskiej jabłoni dziką francuską.

Drzewo jest średniej wielkości, jest naturalnym półkarłem, ma rozłożystą koronę. Owoce dojrzewają duże, ich waga sięga 300 g. Skórka jest intensywnie zielona, ​​jabłka okrągłe lub lekko owalne. Istnieją brązowawo-czerwone plamy. Miąższ jest lekki, soczysty, słodko-kwaśny.

Owoce dojrzewają pod koniec września. W odpowiednich warunkach okres przydatności do spożycia jest długi - do następnych zbiorów. Pielęgnacja polega na regularnym przycinaniu i karmieniu.

Golden Delicious

Odmiana sezonowa o nieznanym pochodzeniu. Sadzonka została przypadkowo znaleziona w Południowej Wirginii ponad sto lat temu. Potem został rozpoznany na całym świecie. Ogrodnicy uwielbiają tę odmianę za jej łatwość i prostotę w uprawie i pielęgnacji.

W roślinie korona ma kształt stożka; gdy rośnie, rozszerza się i nabiera okrągłości. Liście są owalne, szerokie, jasnozielone. Owoce są wydłużone, duże, o masie do 200 g. W okresie dojrzałości technicznej skórka jest jasnozielona, ​​aw pełnej dojrzałości staje się złocistożółta. Jabłka są równe, wydłużone, prawie zawsze w tym samym kształcie. Istnieją małe podskórne kropki w kolorze czarnym. Miąższ jest soczysty, słodki. Owoc dobrze pachnie.

Roślina zaczyna owocować w drugim lub trzecim roku po posadzeniu. Zbiory rozpoczynają się od połowy do końca września. Odmiana charakteryzuje się wysokim plonem. Siedmioletnie drzewa mogą wyprodukować 250-300 centów z hektara.

Odmiany czerwone

Większość ogrodników lubi odmiany czerwonych jabłek. Owoce w okresie dojrzewania wyglądają kolorowo na drzewach zdobiącym ogród. Jest kilka najlepszych czerwonych jabłek.

Red Delicious

Ta odmiana zimowa została wyhodowana w Stanach Zjednoczonych i pochodzi ze spontanicznej mutacji jabłoni Delicious. Na drzewie wyrosła gałąź z czerwonymi jabłkami - była dobrze widoczna. Rosyjscy naukowcy doszli do wniosku, że jest to cenny okaz i wpisali go do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych.

Roślina jest średniej wielkości, dorasta do około 5,5 m. Korona ma owalny kształt, w starszym wieku staje się spłaszczona, kulista. Gałęzie są średniej grubości. Liście są duże z postrzępionymi krawędziami, koloru ciemnozielonego. Owoce w okresie pełnego dojrzewania nabierają bogatej czerwieni, ważą od 100 do 300 g. Miąższ jest jasnozielony, soczysty, chrupiący, pachnący. Smak jest słodko-kwaśny.

Zbierane od końca września do końca października. Z jednej rośliny (dziesięcioletniej) uzyskuje się około 150 kg owoców. Ze względu na szorstką skórkę jabłka są przechowywane przez długi czas i są transportowane na duże odległości bez uszkodzeń.

Florina

Florina to efekt pracy francuskich hodowców, którzy wykorzystali przy tym kilka odmian - sadzonkę Malus floribunda 821, Starking, Rum Beauty, a także słynne Golden Delicious i Jonathan. W wyniku licznych wielokrotnych krzyżowań mieszańców udało się uzyskać odmianę.

Drzewo jest średniej wielkości, osiągające wysokość do trzech metrów. Rośliny rosnące na podkładce karłowatej dorastają do dwóch metrów. Drzewa mają szeroko okrągłą koronę. Kształt owocu jest bardziej cylindryczny, czasem kulistostożkowaty, wyczuwalna niewielka asymetria. Gramatura od 110 do 150 g. Skórka jest gęsta, elastyczna, koloru żółtego z głębokim czerwonym rumieńcem. Miąższ zielonkawo-biały, soczysty, delikatny. Aromat jest przyjemny. Smak jest słodko-kwaśny.

Drzewo zaczyna owocować 4-5 lat po posadzeniu. Wydajność rośnie z biegiem lat. Z pięcioletniej rośliny ogrodnicy usuwają od 5 do 10 kg owoców, z jabłoni w wieku 10 lat zbierają około 60-70 kg jabłek. Zalety odmiany to wysoka odporność na choroby oraz możliwość długotrwałego przechowywania.

Jonathan

Jest to stara odmiana, wyhodowana na początku XIX wieku w Ameryce Północnej. Podczas krzyżowania użyliśmy odmiany Ezop i jabłoni Spitzenburg. Uważa się, że odmiana otrzymała swoją nazwę na cześć Jonathana Hingleya, którego żona wyhodowała nową odmianę z lokalnej odmiany Connecticut używanej do produkcji cydru.

Drzewa są średniej wielkości. Roślinę charakteryzuje szeroka, okrągła korona, średniej wielkości liście o matowej zielonej powierzchni. Owoce są średnie, ważą 100-150 g. Skórka jest błyszcząca, cienka, koloru zielonego z głębokim czerwonym rumieńcem. Dojrzałe jabłka nabierają jasnożółtego odcienia. Miąższ jest biały z zielonkawym odcieniem, następnie zmienia kolor na jasnożółty. W smaku delikatny i słodki.

Roślina zaczyna owocować w wieku 6 lat, czasami 4-5 lat. Młode rośliny produkują około 20 kg owoców. Drzewa w wieku 10 lat lub starsze dają dwukrotnie większy plon. Owoce zbierane są od połowy września do połowy października. Jabłka można przechowywać do marca, jeśli są schłodzone.

Lobo

Jabłoń została wyhodowana w Kanadzie w 1906 roku. Do selekcji wykorzystano nasiona odmiany Macintosh - poddano je swobodnemu zapylaniu. W 1920 roku odmiana stała się szczególnie popularna; zaczęli ją uprawiać nie tylko zwykli ogrodnicy, ale także znani hodowcy.

Drzewa są średniej wielkości, mają owalną koronę. Po zakończeniu wzrostu korona staje się okrągła, przerzedzona. Młode pędy są koloru wiśniowego. Liście są duże, jasnozielone, jajowate. Owoce są duże, ważą do 180 g. Kształt kulisty lub lekko stożkowaty, wydłużony. Skórka jest żółtozielona w okresie dojrzałości technicznej, podczas dojrzewania nabiera czerwonego odcienia. Miąższ jest biały, drobnoziarnisty. Owoce są słodkie, lekko kwaśne, soczyste.

Rośliny zaczynają owocować za 3-4 lata. Zbiór odbywa się pod koniec listopada. Z jednego dorosłego drzewa zbiera się do 380 kg owoców. Przechowywane są do stycznia w temperaturze od 2 do 7 stopni.

Gloucester York

Odmiana pojawiła się w 1951 roku w Niemczech. Krzyżowanie zostało przeprowadzone przez niemieckich hodowców przy użyciu dwóch odmian - Glockenapfrel i Richard Delicious. Jabłoń nie tylko otrzymała pozytywne cechy od swoich rodziców, ale także uzyskała zwiększoną odporność na mróz. W Rosji odmiana stała się popularna nie tylko wśród ogrodników, ale także w przemyśle przetwórczym.

Drzewo rośnie szybko i ma kształt piramidalny lub bardzo owalny. Owoce są duże, okrągłe, ważą od 180 do 200 g. Skórka jest jasnożółta z purpurowo-czerwonym rumieńcem. Skórka jest cienka i gładka. Miąższ kremowy, gęsty, soczysty. Smak jest słodko-kwaśny, aromat wyraźny.

Owocowanie następuje 4 lata po posadzeniu. Zbierane pod koniec września. Z dorosłej jabłoni zbiera się od 40 do 75 kg. Uprawa jest zwykle przechowywana w chłodnym miejscu przez cztery miesiące. Transport jest dobrze tolerowany.

Najlepsze odmiany jabłoni dla centralnej Rosji

Środkowa strefa Rosji to europejska część kraju, charakteryzująca się umiarkowanym klimatem kontynentalnym. W celu uprawy jabłoni i ich łatwej pielęgnacji należy wziąć pod uwagę cechy odmianowe, które są nieodłącznie związane z klimatem umiarkowanych szerokości geograficznych. Istnieje kilka najlepszych odmian jabłek w centralnej Rosji.

Zhigulevskoe

Odmiana została wyhodowana przez hodowcę S.P. Kedrina, który skrzyżował jabłoń Borovinka z amerykańską odmianą Wagner. Zhigulevskoe to jesienna, wysokowydajna odmiana, która zyskała popularność w Rosji.

Roślina jest średniej wielkości, ma szerokopiramidalną lub wysoko okrągłą koronę, która nabiera w okresie owocowania. Korona nie jest bardzo pogrubiona. Pędy i pień są koloru ciemnobrązowego. Liście są duże, podłużne, jajowate, ciemnozielone. Owoce są duże, ważą od 120 do 200 g. Jabłka są okrągłe, czasem szeroko żebrowane. Skórka jest gęsta, tłusta, jasnożółta z jaskrawoczerwonym rumieńcem. Pod skórą znajduje się wiele szarych kropek. Miąższ jest kremowy, gruboziarnisty. Smak jest słodko-kwaśny.

Odmiana charakteryzuje się wczesną dojrzałością i wysoką wydajnością. Pierwsze owoce pojawiają się w 4 lub 5 roku po posadzeniu. Z jednego drzewa zbiera się do 240 kg owoców. W zależności od pogody owoce dojrzewają na początku września.

Gwiazda

Odmiana została wyhodowana przez rosyjskiego hodowcę Chernenko S.F., któremu udało się zdobyć gwiazdę poprzez skrzyżowanie jabłoni Anis i litewskiej odmiany Pepinka. Hodowlę odmiany prowadzono przez wiele lat, aż do uzyskania dobrych wyników.

Jabłoń rośnie duże, osiągając wysokość ponad 5 metrów. Korona drzewa rozpościera się, jest ciężka, zaokrąglona. Liście są małe, owalne, ząbkowane, ciemnozielone. Owoce są okrągłe, spłaszczone, średniej wielkości, o masie do 130 g. Skórka jabłek jest gładka, jasnozielona, ​​na całej powierzchni owocu znajduje się głęboki czerwony rumieniec. Miąższ jest drobnoziarnisty, soczysty. Smak jest słodko-kwaśny.

Owocowanie następuje 3-5 lat po posadzeniu jabłoni. Zbierane od września do października. Szczytowy plon zaczyna się po 7-10 latach, kiedy to roślina produkuje 100 kg owoców w sezonie. Aby nie stawić czoła spadkowi plonów, ogrodnik musi przestrzegać zasad pielęgnacji.

Rozkosz

Słynny hodowca Isaev zajmował się hodowlą odmiany. Naukowiec skrzyżował uprawiane i dzikie odmiany jabłek. W 1961 roku hodowcy udało się osiągnąć dobry wynik, w wyniku czego uzyskano odmianę Uslada, odporną na silne mrozy i parch.

Roślina jest średniej wielkości, jej wysokość sięga 3-4 metrów, dlatego często określana jest jako karłowata. Młode drzewo ma okrągłą koronę, potem staje się owalne. Skórka jest zielona z jaskrawym szkarłatnym rumieńcem.
Pod skórą widoczne małe szare kropki. Miąższ jest biały, lekko różowawy. Owoce są duże, ważą do 170 g. W smaku słodko-kwaśnym, przypominającym maliny. Aromat jest delikatny.

Zbierane na przełomie sierpnia i września. Owocowanie rozpoczyna się 4-5 lat po posadzeniu. Owoce dojrzewają corocznie. Z jednej jabłoni można zebrać średnio 60-80 kg dojrzałych owoców.

Jeśli wiesz, które odmiany są uważane za najlepsze do sadzenia w takim czy innym czasie, będziesz mógł wyhodować na swojej stronie piękną, potężną roślinę, która co roku zadowoli dużą liczbę pysznych jabłek. Do najlepszych odmian należą odmiany jesienne, zimowe, letnie oraz te, które mają zieloną lub czerwoną skórkę.