Pszenica durum i miękka: porównanie botaniczne i agronomiczne

Cała pszenica ozima i jara dzieli się na odmiany twarde i miękkie. Kupując chleb lub makaron, warto wiedzieć, z jakiej mąki są zrobione. Dowiemy się, jakie są różnice między pszenicą durum i miękką i czy istnieje różnica w ich technologii rolniczej.

Cechy odmian twardych i miękkich

Pszenica durum i miękka mają szereg różnic botanicznych, które z góry określają warunki ich wzrostu i cechy jakościowe otrzymanej z nich mąki.

Ogólny opis botaniczny pszenicy

Pszenica jest twarda i miękka, ma liście, kłosy, ziarniak i włóknisty system korzeniowy. Z tak zwanego stożka wzrostu pojawiają się liście - łodyga i korzeń. Wzrost liści trwa, dopóki roślina nie zakwitnie i nie zostanie zapłodniona.

Główna łodyga pszenicy ma 7-10 liści, pędy boczne - 5-8. Liście łodygi są przymocowane do łodygi przez pochwę.

Ucho to kwiatostan, składający się z pręta i kłosków. Kwiaty są biseksualne i jednopienne, umieszczone między łuskami. Kwiaty pszenicy składają się ze słupka i trzech pręcików otoczonych wypukłymi łuskami, wewnętrznymi i zewnętrznymi. Ziarno to owoc pszenicy. Jego składnikami są nasiona, zarodki, okrywy nasienne, płodny grzebień i bielmo.

Charakterystyka pszenicy durum

Pszenica durum zawiera dużo glutenu i organicznych barwników - karotenoidów. Ziarna są szkliste i twarde.

100 g pszenicy durum zawiera:

• białka - 13 g;
• tłuszcze - 2,5 g;
• węglowodany - 57,5 ​​g.

Wartość energetyczna 100 g mąki z pszenicy miękkiej - 304 kcal.

Według GOST R 52554-2006 pszenica durum dzieli się na dwa podgatunki:

1. Solidne sprężyny (durum). Jest podzielony na ciemny bursztyn i jasny bursztyn.
2. Zima jest ciężka.

Dzięki karotenoidom „twarda” mąka ma delikatny kremowy odcień.

Charakterystyka pszenicy miękkiej

Takie odmiany nazywane są również zwykłymi. Są wybredni, jeśli chodzi o warunki wzrostu. Znoszą kaprysy pogody i niedoskonałość gleby, na której rośnie. Dlatego te mało wymagające odmiany w Rosji zajmują praktycznie wszystkie zasiane obszary przeznaczone pod pszenicę.

Odmiany pszenicy miękkiej są najbardziej odporne na suszę, mrozoodporne i wcześnie dojrzewające ze wszystkich odmian tej uprawy.

100 g miękkiej pszenicy zawiera:

• białka - 11,8 g;
• tłuszcze - 2,2 g;
• węglowodany - 59,5 g.

Wartość energetyczna 100 g mąki z pszenicy miękkiej - 304-306 kcal.

Według GOST R 52554-2006 wyróżnia się odmiany miękkie:

• ziarno czerwone wiosna / zima;
• białoziarnisty wiosna / zima.

Wszystkie te odmiany, z wyjątkiem zimoziarnistej białoziarnistej, posiadają kilka podgatunków różniących się od siebie kolorem ziaren oraz parametrami szklistości.

Różnice biologiczne zbóż

Różnice biologiczne między pszenicą miękką i durum:

• Trzon. W odmianach miękkich łodygi są cienkie i puste w środku, w odmianach twardych grubościenne.
• Caryopsis. Pszenica miękka ma ziarna o konsystencji mącznej, szklistej lub półszklistej. Kolor - od białego do czerwonego. U odmian twardych ziarno jest szorstkie, małe, żółtawe lub brązowe. Ziarna durum są wydłużone.

Gdzie rosną?

W Rosji 95% wszystkich zasiewów pszenicy obsianych jest odmianami miękkimi. Dla pomyślnego wzrostu pszenica miękka potrzebuje klimatu o wysokiej wilgotności powietrza.

Kraje i regiony, w których uprawia się odmiany miękkie:

• Rosja;
• Zachodnia Europa;
• Australia;
• CIS.

Odmiany twarde potrzebują suchego powietrza. Ta pszenica najlepiej rośnie na obszarach o klimacie kontynentalnym.

Kraje i regiony, w których uprawia się pszenicę durum:

• USA;
• Kanada;
• Azja;
• Północna Afryka;
• Argentyna.

Która pszenica jest zdrowsza: twarda czy miękka?

Każda pszenica jest dobra, jeśli jest spożywana z umiarem. Mąka obu rodzajów zawiera złożone węglowodany, wiele witamin, minerałów, pierwiastków śladowych i innych przydatnych substancji. Ale mąka z pszenicy durum jest zdecydowanie uważana za bardziej przydatną.

Wszelkiego rodzaju produkty z mąki pszennej:

• korzystnie wpływają na układ nerwowy, mięśnie, skórę, paznokcie i włosy, wszystkie narządy wewnętrzne;
• stymulować aktywność umysłową;
• wzmocnić układ odpornościowy;
• poprawić samopoczucie.

Wyższość użyteczności pszenicy durum tłumaczy się zwiększoną zawartością białka, błonnika i składników mineralnych. Mąka „twarda” zawiera więcej białka niż mąki miękkie i mniej węglowodanów. Zawartość kalorii jest również mniejsza, ale dość nieznaczna.

Do czego jest to używane?

Właściwości biologiczne ziarna decydują o cechach jakościowych mąki otrzymanej z pszenicy. Stosowanie mąki jest uzależnione od glutenu. Od tego zależy lepkość i lepkość ciasta, a ostatecznie jakość uzyskanych produktów.

Pszenica miękka

Skrobia w ziarnach miękkich gatunków jest duża i miękka, więc mąka wychodzi krucha, cienka, prawie nie wchłaniająca wilgoci. Ma niską zawartość glutenu. Ciasto jest luźne i niewystarczająco elastyczne, a chleb jest kruchy i mocno kruchy.

Produkty wykonane z mąki o niskiej zawartości glutenu szybko starzeją się. Służy do chleba, bułek, ciast i ciastek.

Do produkcji makaronu niepożądane jest stosowanie „miękkiej” mąki. Makaron szybko się zagotuje i traci swój kształt.

Mąka z odmian pszenicy miękkiej to:

• Mocne - bogate w gluten.
• Średni - z wystarczającą ilością glutenu do pieczenia chleba i robienia makaronu.
• Słaby - jest w nim mało glutenu, mniej niż 18%.

Ziarno pszenicy zwyczajnej jest bogate w witaminy B, D, K, E i P, kobalt, molibden, krzem, żelazo, mangan, siarkę, fluor, miedź, wapń, potas, jod, wanad i cynk.

Pszenica durum

W ziarnach twardych cząsteczek skrobi są małe i dość twarde. Mąka jest drobnoziarnista, zawiera podwyższony poziom glutenu i posiada zdolność aktywnego wchłaniania wody. Ciasto jest miękkie i elastyczne. Produkty wypiekane z mąki z pszenicy durum długo zachowują miękkość.

Z „twardej” mąki daje wspaniały makaron - nawet po ugotowaniu zachowuje swój kształt.

Mąka durum zawiera dużo fosforu, wapnia, potasu, sodu, jodu, cynku, manganu, magnezu, żelaza, witamin z grupy B, biotyny, karotenu, choliny, folacyny, niacyny, witamin z grupy D i innych przydatnych substancji.

Na opakowaniu makaronu z mąki „twardej” znajduje się litera A, od „miękkiego” - litera B. Makaron importowany „twardy” jest oznaczony słowem durum lub semolina.

Szkody i przeciwwskazania

Sucha masa pszenicy zawiera 7-22% białka, z czego większość to gluten. To właśnie to specyficzne białko jest powodem, dla którego produkty wykonane z dowolnej mąki są całkowicie przeciwwskazane dla osób z celiakią.

Produkty wykonane z mąki wszystkich odmian pszenicy są przeciwwskazane dla ludzi:

• z cukrzycą;
• otyły;
• z wysokim poziomem cholesterolu.

Osoby cierpiące na schorzenia przewodu pokarmowego powinny zachować ostrożność podczas spożywania produktów pszennych, zwłaszcza w okresach zaostrzeń.

Niewłaściwe spożycie produktów pszennych prowadzi do:

• wzrost masy ciała;
• utrata siły i zmniejszona energia.

Aby produkty pszenne były mniej szkodliwe, zaleca się:

• dawać pierwszeństwo pszenicy durum;
• makaron jemy bez tłustych sosów i sosów.

Popularne odmiany

W Rosji uprawia się kilka odmian pszenicy miękkiej i durum. Pomimo dużej przydatności tego ostatniego, miękkie odmiany są uprawiane w Rosji - są bardziej odporne i produktywne. Wiele regionów po prostu nie nadaje się do uprawy pszenicy durum.

Odmiany miękkie:

• Ilias. Sadzić do 1 m wysokości. Uszy są pozbawione zadziorów. Odmiana odporna na wyleganie i zimno. Jego wydajność może osiągnąć 75-85 c / ha. Owocnikowanie następuje 200 dni po wysianiu nasion w ziemię. Różni się dobrym krzewieniem. Cecha - można wysiewać po zbożu. Odporny na zarazę głowy Fusarium. Polecana do uprawy na glebach z dużymi dawkami nawozów azotowych. To odmiana zimowa od francuskiego producenta.

  

• Lars. Odmiana o wysokich plonach w połowie sezonu. Odporny na wyleganie. Posiada wysoką odporność na mączniaka prawdziwego i rdzę. Przy zastosowaniu technologii intensywnych wykazuje plony na poziomie 70-97 c / ha. Okres wegetacji wynosi 300-314 dni. Mąka ma wysokie właściwości wypiekowe. Bardzo odporny na mróz, ponieważ został wyhodowany specjalnie dla krajów Skandynawii.
  
• Ulubiony. Pszenica ozima. Odnosi się do wartościowych odmian. Osiąga wydajność 90 c / ha. Dojrzewanie - 280 dni. Słabo reaguje na suszę. Potrzebuje podlewania. Dobrze znosi mróz. Ziarna zawierają około 35% błonnika.
  
• Shestopalovka. Wczesna dojrzewająca pszenica jara. Roślina osiąga wysokość nie większą niż 0,9 m. Uszy są bladozielone. Nie kładzie się ani nie kruszy. Wydajność do 80 kg / ha. Okres dojrzewania wynosi 285 dni.
  
• Galina. Odmiana mieszańcowa dla regionów centralnych i północno-zachodnich Pszenica ozima o plonie do 70 kg / ha. Owocowanie następuje po 290 dniach. Jest bogaty w białko. Roślina osiąga wysokość 0,9 m.
  

Odmiany twarde:

• Kubanka. Odmiana późno dojrzewająca. Regiony jego uprawy obejmują Ałtaj, Kałmucję, Północny Kaukaz i Zachodnią Syberię. Charakterystyczną cechą jest to, że bułki są dłuższe niż ucho. Ziarna są szkliste, długie. Kolor - żółty lub jasnożółty.
  
• Beloturka. To odmiana arnautki. Uprawiany w regionie Wołgi. Odmiana podzielona jest na trzy podgatunki. Kolce są kolczaste, czerwone, gęste, czworościenne. Ziarno jest białe.
  
• Krasnoturka. Pszenica jara o szklistych ziarnach bogatych w azot. Jedna z najlepszych odmian w Rosji. Jego uszy są średniej długości i gęste. Ziarna są podłużne. Elitarne rodzaje pieczywa wypiekane są z mąki Krasnoturka.
  
• Garnovka. Uszy są niebieskawe. Ziarno jest gęste, szkliste, wydłużone. Odmiana uprawiana jest w regionie Kuban oraz w regionach południowo-wschodniej części kraju. Do produkcji makaronów premium używa się mąki.

  

• Czarny kłosek. Różni się w rozwiniętym systemie korzeniowym. Uprawiany w południowych regionach Federacji Rosyjskiej. Może rosnąć na glebach niewystarczająco wilgotnych. Ze względu na wolniejsze tempo wzrostu rentowności spadają. Może być stłumiony przez chwasty. Uszy są ciemne, długie, z wyraźnymi żłobieniami.
  
• Meljanopus. Wybór pszenicy na makaron. Odmiana odporna na wyleganie. Nie kruszy się. Odporna na suszę i dobrze znosi upały. Zbierane nawet w warunkach suszy. Rosnący region - stepy kaspijskie.
  
• Saratów. Odmiana odporna na wyleganie. Uszy są cylindryczne, białe, szorstkie. Ziarna są duże, szkliste, wydłużone, z krótkim grzbietem. Ze względu na dużą zawartość ziarna w kłosach odmiana daje wysokie plony. Jest uprawiany w różnych regionach Rosji.
  
• Bezenchukskaya. Odmiana w połowie sezonu. Dobrze znosi długotrwałe susze. Uszy są pryzmatyczne. Markizy są dwukrotnie dłuższe niż kolec. Odmiana jest odporna na chwasty i ma dobrą odporność. Nawet przy minimalnym podlewaniu daje dobre plony.
  
• Ottawa. Odmiana wiosenna Durum. Do produkcji elitarnych płatków zbożowych, drogiego pieczywa i wysokiej jakości makaronów używa się twardego ziarna. W Rosji ta odmiana rośnie w bardzo małych ilościach. Regiony uprawne - region Kaukazu Północnego i Rostowa. Kolec jest niezwykle gęsty, markizy są długie, umieszczone wzdłuż wału. Ziarna są długie, bursztynowe. Charakterystyczna cecha - roślina osiąga wysokość 1-1,1 m.
  

W Rosji całkowite zbiory durum wynoszą 1-1,2 miliona ton. Średni plon pszenicy durum to 25-26 c / ha, maksymalny - 50-60 c / ha. Odmiany wiosenne są gorsze od zimowych pod względem plonu - jest mniejszy o 20%.

Porównawcza technologia rolnicza

Technologia rolnicza pszenicy durum i miękkiej różni się jedynie niuansami. Uprawiając określoną odmianę pszenicy, należy wziąć pod uwagę, jakich warunków wzrostu ona wymaga. Zwróć uwagę, że jest więcej różnic w technologii rolniczej odmian zimowych i wiosennych niż twardych i miękkich.

Płodozmian

Wybór poprzednika uzależniony jest także od klimatu regionu i rodzaju pszenicy. Na przykład odmiany ozime są często sadzone na czarnym ugorze i nie zaleca się ich uprawy po słoneczniku, kukurydzy lub Sudanie. Odmiany wiosenne dobrze rosną po roślinach strączkowych i uprawach rzędowych. Ale w suchych regionach zaleca się również wysiew pszenicy jarej na czarne ugory.

Pszenicę durum wysiewa się tylko w parach. Nie jest w stanie dać dobrych zbiorów w jednym miejscu dwa razy z rzędu. Jeśli po zbożach wysiewasz twardą odmianę, jakość ziarna znacznie się pogarsza. Konieczne jest zapewnienie ziemi odpoczynku.

W roku, w którym pole jest odłogowane, należy zadbać o zatrzymanie wilgoci w glebie. W tym celu pole jest oczyszczane z chwastów za pomocą środków mechanicznych lub przy pomocy herbicydów. W okresie przed zimą prowadzone są prace nad zatrzymaniem śniegu.

Przygotowanie przed wysiewaniem

Gleba przed zasiewem pszenicy jest poluzowana i wyrównana. Podejmowane są działania mające na celu zachowanie wilgoci, zniszczenie chwastów i osadzenie w ziemi pozostałości roślin poprzednich. Specyfika zabiegów przedsiewnych zależy od pogody, dostępnego sprzętu i stanu gruntów ornych.

Uprawa klasyczna stosowana w uprawie pszenicy miękkiej:

• Bronowanie i uprawa. Warstwa wysiewu nie powinna zawierać dużych grudek.
• Walcowanie. Zapewnia kontakt nasion z glebą.
• Przetwarzanie zimą. Odbywa się po zebraniu poprzednika. Gleba zwiększa gromadzenie się wilgoci, a liczba w niej szkodników jest zmniejszona.
• Po dwóch tygodniach gleba jest zaorana pługiem. Głębokość orki wynosi 20 cm.
• Peeling - dysk, a następnie udostępnij. Wykonywany jest po uprawach strączkowych i ścierniskowych.

Cechy siewu pszenicy durum:

• Podczas uprawy twardej pszenicy ozimej ważne jest, aby zmaksymalizować gromadzenie się wilgoci w glebie. Jeżeli w górnej warstwie gleby jest ona mniejsza niż 20 mm (miąższość - 20 cm), wysiew zostaje przerwany.
• Orka pleśniowa odbywa się na polu z trawami ugorowanymi i wieloletnimi. Po roślinach strączkowych obróbka powierzchni jest wystarczająca, aby zatrzymać wilgoć w glebie.
• Zabieg przedsiewny i kultywację przeprowadza się na głębokości siewu. Ostatni raz glebę uprawiano w poprzek siewu na głębokość 8 cm.
• Jeśli przed siewem pada deszcz, kultywację należy powtórzyć.

Północ

Techniki siewu pszenicy różnią się w zależności od klimatu, warunków pogodowych i cech odmiany pszenicy. Optymalny czas siewu:

• odmiany jare - 2. dekada września;
• odmiany ozime - pierwsza dekada wiosny.

Jeśli gleby są rzadkie lub na polu wyrosły niesparowane rośliny, pszenicę ozimą wysiewa się na początku września. Po ugorach i na glebach żyznych siew zbliża się do zimy. Pomaga to chronić pszenicę przed muchami zbożowymi, a także zapobiega kiełkowaniu.

Głębokość sadzenia nasion w glebie wynosi 3 cm, parametr ten zależy od czasu siewu. Siew odbywa się w rzędach. Rozstaw rzędów 15 cm Po wysianiu glebę należy zwinąć.

Zalecana głębokość sadzenia dla pszenicy durum ozimej to 4-6 cm, przy siewie odmian jarych uwzględnia się stan gleby. W przypadku czarnoziemów wystarczy pogłębić nasiona o 3-5 cm, w suchych regionach głębokość siewu może wzrosnąć do 6-8 cm.

Zapłodnienie

Wszystkie rodzaje i odmiany pszenicy reagują na nawozy. Kultura rośnie szczególnie dobrze na żyznych glebach. Aby uzyskać plon w granicach 30 c / ha, do gleby aplikuje się odpowiednio 90, 25 i 60 kg azotu, fosforu i potasu. Dawki nawozów są zróżnicowane z uwzględnieniem strefy klimatycznej, stanu gleby, poprzednika itp.

Nawozy stosuje się z uwzględnieniem sezonu wegetacyjnego:

• na początku - azot;
• wraz ze wzrostem łodyg zwiększa się dawka azotu;
• na etapie formowania się ziarna wprowadzanie azotu jest minimalne;
• w okresie krzewienia potrzebny jest fosfor;
• w okresie kłoszenia - potas.

Dzięki potasowi wzrasta odporność pszenicy, zwiększa się wielkość ziarna.

W pasie centralnym nawozy nakładane są kompleksowo - organiczno-mineralne. Kiedy obornik i torf są stosowane razem, plon podwaja się.

Odmiany pszenicy durum są niezwykle wymagające pod względem żyzności gleby. Tolerują suszę, ale nie przyniosą dobrych zbiorów na ubogich glebach. Pszenica durum jare szczególnie potrzebuje nawozów. Na 1 cent zboża zużywa 4 kg nawozów azotowych.

Dlaczego plony spadają?

Skutki walki hodowców i rolników o zwiększenie plonów są często równoważone przez czynniki negatywne. Istnieje wiele powodów, dla których spadają plony.

Główne przyczyny spadku wydajności:

• nasiona niskiej jakości;
• ataki szkodników i choroby owadów;
• niekorzystne warunki;
• brak nawożenia, niewłaściwa uprawa gleby, duże / małe głębokości siewu itp.

Niedawno dodano kolejny negatywny czynnik wpływający globalnie na spadek plonów wszystkich rodzajów i odmian pszenicy - zmiany klimatyczne. Co więcej, według prognoz naukowców w ciągu najbliższych 20 lat problem będzie się nasilał.

Negatywne czynniki związane ze zmianą klimatu:

• temperatura w nocy wzrośnie;
• liczba niekorzystnych czynników wzrośnie;
• liczba owadów wzrośnie;
• wzrośnie zachorowalność na choroby.

Zwiększona wydajność

Aby utrzymać plony pszenicy na wysokim poziomie, rolnicy muszą nieustannie dostosowywać się do zmian - globalnych i lokalnych. Jednocześnie hodowcy pracują nad stworzeniem odmian odpornych na nowe warunki klimatyczne.

Aby zwiększyć plon pszenicy miękkiej i durum, stosuje się te same metody:

• Nawożenie jest niezbędnym warunkiem uzyskania wysokiego plonu. Ponadto bardziej efektywne jest dokarmianie roślin metodą dolistną. Dzięki opryskom możliwe jest zwiększenie krzewienia i zmniejszenie dawki wysiewu.
• Terminowe karmienie może sprawić, że ucho będzie 1,5-2 razy większe i zwiększyć wagę wołka. Aby osiągnąć efekt, odżywianie należy podać pod koniec tworzenia się łusek kwitnienia.

Choroby i szkodniki pszenicy

O stopniu odporności pszenicy twardej i miękkiej na choroby i szkodniki decydują cechy biologiczne odmiany, specyficzne warunki uprawy (gleba, pogoda itp.) Oraz przestrzeganie zasad techniki rolniczej.

Metody zwalczania chorób i szkodników:

• Z mączniaka prawdziwego, zgnilizny korzeni, rdzy i innych chorób na etapie kłoszenia i kłoszenia pszenicę opryskuje się fungicydami. Zastosuj Fundazol 50%, Bayleton, 25% i inne.
• Larwy mielonego chrząszcza, szkodliwe żółwie, chrząszcze chlebowe, czerpaki zbożowe, pijaki i inne owady są niszczone przy użyciu BI-58, Decis i innych preparatów.

Aby zapobiec wyleganiu pszenicy jarej, uprawy traktuje się rundą - 4 litry na 1 hektar, w fazie wschodzenia rośliny do tuby. Stosowanie wycieczki można łączyć z fungicydami i herbicydami - o ile dozwolone jest mieszanie.

Czyszczenie

Pszenicę jara miękką zbiera się przy wilgotności ziarna 15-20%, pszenicy ozimej 14-17%. Zatrzymanie na 10 dni może znacznie zmniejszyć wydajność. Odmiany wiosenne i zimowe zbierane są poprzez bezpośrednie łączenie. Odmiany zimowe można również zbierać osobną metodą - jeśli na polu jest dużo chwastów.

Przy zbiorze twardych odmian ważna jest terminowość. Pszenica durum jest znacznie bardziej wymagająca niż pszenica miękka pod względem czasu zbiorów. Opóźnienie może prowadzić do utraty wielkości i jakości plonów. Zbiór przeprowadza się osobno, z wyprzedzeniem identyfikując obszary, na których rośnie silna i słaba pszenica. Na prądach powstają partie ziarna, oddzielone jakościowo i nie są mieszane podczas czyszczenia i suszenia.

Dla Rosji pszenica miękka jest uprawą strategiczną, ale to twarde odmiany są źródłem zdrowszej mąki. Pomimo podobieństwa technologii rolniczej pszenicy durum nie można uprawiać w większości regionów Federacji Rosyjskiej, ponieważ wymaga ona suchego klimatu.