Krowa Kalmyk to rasa wołowa uprawiana w wielu regionach Federacji Rosyjskiej, w tym w regionie Astrachań, Buriacji i Terytorium Stawropola. Zwierzęta tego gatunku mają 70% masy mięśniowej, mają harmonijnie złożone ciało, gęstą sierść, lekką głowę, mocne, muskularne nogi. Rasa ta wyróżnia się bezpretensjonalnością w warunkach przetrzymywania, karmienia, miejsc do spacerów. Może być hodowany nawet w regionach o rzadkich pastwiskach. W tym materiale przeanalizujemy, jakie są cechy tej rasy, jak wyglądają jej przedstawiciele, jakie mają zalety i wady tych krów, jakie warunki potrzebują i na jakie choroby są podatne.
Pochodzenie
Wiadomo, że krowa kałmucka pojawiła się na terytorium Federacji Rosyjskiej 400 lat temu. Uważa się, że koczownicy kałmuccy przywieźli go z dolnego biegu Wołgi, a także z Mongolii. Ponieważ plemiona te prowadziły koczowniczy tryb życia, krowy również przyzwyczaiły się do tego i stały się dość bezpretensjonalne dla warunków przetrzymywania. Dalsza formacja tej rasy została przeprowadzona przez dobór naturalny. W XIX wieku ten typ krowy został dobrze opisany, ale nie zastosowano do niego środków selektywnych. Ten link powie Ci o rasie krów simentalskich.
Krowy kałmuckie pojawiły się na terytorium Federacji Rosyjskiej w XIX wieku. Systematyczną pracę hodowlaną nad tą rasą prowadzono od 1920 do 1928 roku, w wyniku czego uzyskano ponad tysiąc sztuk bydła wytrzymałego o podwyższonej odporności i dużej masie mięśniowej. W przyszłości hodowcy pracowali tylko nad wzmocnieniem tych parametrów. Do tej pory wyhodowali kilka podgatunków krów, przystosowanych do różnych warunków klimatycznych.
Opis
Krowy kałmuckie są masywnymi, krępymi zwierzętami o harmonijnej budowie. Większość przedstawicieli tej rasy ma czerwony kolor z białymi plamami umiejscowionymi na ciele w dowolnej kolejności, najczęściej znajdują się one na głowie lub brzuchu. Przedstawiciele tej rasy mają dość cienki szkielet, małe złogi tłuszczu, ale grubą linię włosów na ciele, co pozwala im dobrze tolerować zarówno ciepło, jak i niskie temperatury. Ze względu na tę budowę ciała krowy i byki tej rasy są bardzo bezpretensjonalne w warunkach żywienia. Przy zmianie karmy nie tracą na wadze i nie obniżają wydajności mlecznej, dzięki czemu można je produkcyjnie utuczyć w zaplanowanym terminie. Przeczytaj o cechach kazachskiej rasy krów białogłowych tutaj.
Typ produktywności
Kalmyk, Aberdeen-Angus i Kalmyk to rasy mięsne, które charakteryzują się szybkim przyrostem masy ciała. Dorosła krowa tego gatunku przybiera do 480 kilogramów masy, a byk rozpłodowy - do 950 kilogramów. Jednocześnie 70% masy ciała przypada na tkankę mięśniową osobników (czyli więcej niż u wielu innych ras bydła), tylko 10% - na tłuszcz. Należy zaznaczyć, że wydajność rzeźna tej rasy sięga 60%.
Krowa kałmucka ma okres laktacji 8-9 miesięcy. Z jednej krowy można uzyskać od 1000 do 2000 litrów mleka, w zależności od jej wielkości. Zawartość tłuszczu w produkcie wynosi 4%.
Wygląd
Przedstawiciele tego gatunku osiągają w kłębie 128 cm, mają jasną głowę, na której znajdują się długie zakrzywione rogi, dobrze osadzone muskularne nogi i zaokrąglony brzuch . Grzbiet i lędźwie tej rasy są długie i szerokie. Pierś tej rasy jest umięśniona. Jeśli chodzi o wymię, jest małe, co wiąże się z niską produktywnością jałówek. Dowiedz się więcej o belgijskiej rasie krów niebieskich tutaj.
Krowy kałmuckie mogą mieć niewielkie odchylenia od opisanego wyglądu zewnętrznego. Wynika to z faktu, że w XX wieku wyhodowano kilka odmian rasy kałmuckiej dla różnych warunków klimatycznych, które wciąż różnią się wyglądem zewnętrznym.
Plusy i minusy rasy
Zalety krów rasy Kalmyk obejmują:
- wytrzymałość;
- odporność na niskie temperatury dzięki grubym włosom;
- bezpretensjonalność do karmienia;
- szybki przyrost masy ciała;
- zachowanie otłuszczenia nawet w suchych okresach letnich;
- wysoka smakowitość mięsa;
- możliwość zdobycia jedzenia nawet spod śniegu.
Należy zauważyć, że ta rasa krów może samodzielnie chronić się przed różnymi drapieżnikami, w tym wilkami. Nie potrzebuje stałego nadzoru pasterzy, co znacznie ułatwia opiekę nad dużym stadem.
Wady tej rasy zwykle obejmują zwiększony instynkt macierzyński. Jeśli takie krowy mają cielę, mogą nawet nie pozwolić swoim właścicielom się zbliżyć.
Cechy treści
Rasa krów Kalmyk jest bardzo bezpretensjonalna pod względem utrzymania warunków. Dobrze znosi długie ciągi, a produktywność krów nie spada. Stado toleruje zarówno wysokość temperatury do 45 stopni Celsjusza, jak i przymrozki do -40 stopni, dzięki czemu można je hodować niemal we wszystkich regionach Federacji Rosyjskiej. Wszystko, co hodowca musi zapewnić dla takiego stada to czysta obora, dużo wody pitnej i niezbędne szczepienia przeciwko chorobom. W przypadku szybkiego karmienia przedstawiciel tej rasy służy do karmienia. Trzymając cielęta w domu, zwykle przybierają na wadze w ciągu 5 miesięcy, a dorosłe bydło w ciągu 3-4 miesięcy.
Hodowla
W większości przypadków hodowcy wybierający tę rasę stosują krycie czyste. Kobiety zwykle dobrze znoszą poród, powikłania są niezwykle rzadkie . Całe mleko jałówek przeznaczane jest na karmienie młodego bydła, które przeważnie trzymane jest razem z dorosłymi. Dowiedz się więcej o rasie krów rasy czerwonej stepowej w tym artykule.
Aby uzyskać zdrowe zwierzęta hodowlane, rasy Kalmyk można kojarzyć z Herefordami, a także innymi podobnymi rasami. Potomstwo, które pojawia się z takich krzyżówek, z reguły jest bardziej odporne na różne choroby, łatwo i szybko przybiera na wadze, w niektórych przypadkach może nawet przekroczyć graniczne wartości masy podane dla byków i krów rasy kałmuckiej.
Opieka
Właściwa opieka przedstawicieli tej rasy obejmuje:
- Organizacja obszernej, lekkiej obory dla stada . W stodole zrób to sam musi być sztuczne oświetlenie, duże okna, wyposażone stragany. Wentylacja powinna dobrze działać w pomieszczeniu. Nie ma potrzeby izolowania obory, jeśli temperatura w regionie nie spadnie poniżej -40 stopni Celsjusza, wystarczy wykonać w pomieszczeniu małą podłogę ze słomy lub innej izolacji.
- Chodziłem po rozległych pastwiskach . Wskazane jest wybieranie miejsc z ziołami, ponieważ stanowią one podstawę diety krów.
- Używanie zbóż, zacieru i siana do karmienia zwierząt rano i przed snem. Stosowanie mieszanek paszowych dla tej rasy nie jest konieczne, ponieważ może to zepsuć smak mięsa.
Również zwierzęta tej rasy muszą mieć stały dostęp do czystej wody. Powinny dostawać od 35 do 60 litrów wody dziennie proporcjonalnie do ich wagi. Zimą zaleca się podgrzanie wody.
Choroby
Rasa Kalmyk nie jest podatna na choroby krów. Jeśli hodowca spełnia wszystkie standardy higieny, stado zwykle nie choruje . Tylko jeśli w okolicy występują ogniska infekcji, krowy mogą zachorować na takie dolegliwości jak leptospiroza, białaczka, promica. W przypadku naruszenia zasad utrzymania stada u krów może również rozwinąć się robaczyca. Przeczytaj o rasie krów holsztyńskich w tym artykule.
Jeśli pojawią się oznaki jakiejkolwiek choroby u krów lub byków, hodowca powinien natychmiast skontaktować się z weterynarzem w celu uzyskania wykwalifikowanej pomocy. Przed zakończeniem leczenia zwierzęta należy odizolować od stada ogólnego, zarówno w oborach, jak iw miejscach chodzenia, aby uniknąć zakażenia zwierząt gospodarskich.
Wideo
Widok przedstawia pielęgnację i utrzymanie krów kałmuckich.
wnioski
- Krowa Kalmyk pojawiła się w Federacji Rosyjskiej cztery wieki temu . Hodowcy zaczęli z nim pracować dopiero w XX wieku.
- Przedstawiciele tej rasy są muskularni , krępi, dobrze zbudowani. Mają tylko 10% tkanki tłuszczowej i 70% mięśni.
- Zalety rasy to odporność krów na różne czynniki atmosferyczne, bezpretensjonalność w żywieniu, wysoka odporność.
- Krowy kałmuckie są zwykle hodowane z przedstawicielami swojej rasy . Rzadziej spotykają się z przedstawicielami innych ras mięsnych (Hereford, British).
- Właściwa pielęgnacja stada polega na umieszczeniu inwentarza żywego w przestronnej oborze z dobrą wentylacją, czystymi pojedynczymi stanowiskami i dużymi oknami. Zęby są używane jako pasza, krowy otrzymują dużą ilość czystej, świeżej wody.
- Rasa nie jest podatna na choroby typowe dla krów.