Pszczelarstwo to dochodowy biznes nawet dla początkujących. A głównym celem właściciela pasieki jest zebranie jak największej ilości miodu i produktów ubocznych. Dlatego każdy, kto dopiero uczy się podstaw tej lekcji, martwi się pytaniem: ile miodu można zebrać z jednego ula w sezonie? Przybliżona prognoza to 20-30 kg, ale wszystko zależy od wielu czynników.
Ilość miodu na określony czas
Pszczoły zawsze podają różne ilości miodu, ale można obliczyć średnią, na przykład za sezon lub za 1 rok. Każdy pszczelarz będzie miał własne dane. Poniżej znajdują się przybliżone wskaźniki wydajności miodu w różnych okresach czasu.
Na sezon
Średnie wskaźniki zbierania miodu w sezonie można obliczyć z góry, wiedząc, ile ramek z miodem znajduje się w ulu. Na wylocie z każdego mamy od 1 do 1,5 kg produktu. Jeśli standardowa liczba ramek wynosi 12, to ostatecznie można uzyskać od 12 do 18 kg miodu. W praktyce ilość ta zmniejsza się do 11-15 kg, to norma. Nie jest możliwe wyczyszczenie całego plastra miodu, zwłaszcza że nie wszystkie ramy, a zwłaszcza te zewnętrzne, są całkowicie wypełnione.
Pszczelarz w swoim filmie pokazuje, ile miodu usuwa z rodziny pszczół w sezonie:
Nigdy nie można z góry obliczyć maksymalnej i minimalnej ilości miodu. Doświadczeni pszczelarze latem regularnie zbierają z ula 60-80 kg miodu. Średnie wskaźniki, które mogą być równe, wynoszą od 30 do 40 kg na sezon.
Za rok
Liczba miodów zbieranych w ciągu roku liczona jest od momentu pierwszego wypompowania do przygotowania pszczół do zimowania. Jeśli jedna rodzina pszczół wyda od 30 do 40-45 kg miodu w sezonie, wskaźniki w ciągu roku wzrastają kilkakrotnie (60, 80 kg). Jednak pożądana wydajność może być mniejsza niż planuje pszczelarz z tych samych powodów - nie wszystkie plastry są całkowicie wypełnione, część produktu pozostaje w nich.
W sprzyjających zbiorom miesiącach iw idealnych warunkach ilość zebranego nektaru sięga 100-120 kg. Przyjmuje się, że pszczoły dobrze sobie radzą i niejednokrotnie wypełniają ramki, a rosnące w pobliżu miodody dają im taką możliwość. Kiedy pszczelarze urządzają pasiekę na kółkach, udaje im się zebrać rekordowe 200 kg miodu w ciągu roku.
Jakie czynniki wpływają na zbiór miodu?
Pszczelarstwo nie jest łatwym rzemiosłem i musi opierać się na kilku elementach: geografii obszaru, dobrych uli dostępnych do użytku i rasie pszczół. Ale ilość nektaru, jaką może przynieść jedna kolonia pszczół, zależy od wielu czynników:
- Klimat ogólnie : temperatury powietrza, wczesna lub późna wiosna i jesień, surowe lub łagodne zimy.
- Pogoda , która ma bezpośredni wpływ na objętość podstawy kwiatowej. W suchym miesiącu zbiory są minimalne, ponieważ brakuje roślin miododajnych.
- Wybrana lokalizacja . Miodowa podstawa jednego ula może być znacznie większa niż w innym.
- Zdrowie owadów . Pszczoły silne i silne przynoszą znacznie więcej miodu niż osłabione.
- Rasy pszczół, które są bardziej i mniej produktywne.
Jak zwiększyć produktywność pasieki?
Opierając się na opisanych powyżej czynnikach, pszczelarze stosują różne metody pszczelarskie, które zwiększają produktywność (na przykład powiększają rodzinę lub zmieniają królową w okresie głównego przepływu). Wiele zależy od szczęścia i umiejętności pszczelarza. Aby w ulach było dużo miodu, doświadczeni właściciele przestrzegają następujących zasad:
- umieszczanie uli we właściwych miejscach;
- wydedukować silną rodzinę pszczół;
- kontrolować wylęg, zostawiając miejsce na miód.
Istnieją sposoby na zwiększenie produktywności jednej pasieki. Popularność to tzw. Wędrówka - przenoszenie uli z miejsca na miejsce. Metodę tę często stosuje się na terenach górskich, gdzie w pobliżu pasieki występuje wiele roślin miododajnych. Najbezpieczniejsza odległość, jaką można przesunąć ule to do 30 km od miejsca stałego zimowania. Przez rok możesz dokonać 3-4 migracji i więcej.
Aby pobudzić pszczoły do tworzenia nowych zapasów miodu, właściciel regularnie pobiera miód, a właściciele ula mogą go uzupełniać do 10 razy w sezonie. Należy pamiętać, że pszczołom pozostawia się pewną ilość nektaru na zimę.
Ilości miodu w zależności od obszaru
Są regiony, w których pszczoły były hodowane od niepamiętnych czasów i mają duże plony, początkowo korzystne ze względu na udane połączenie klimatu i wzrostu roślin miododajnych. Na łąkach dobrej jakości łączny plon wynosi około 80 kg nektaru pszczelego z hektara, na łąkach gorszych - do 50 kg, a na bagnach - tylko do 20 kg z hektara. Spośród naturalnych terenów miododajnych najwięcej miodu dostarczają lasy lipowe, roślinność zrębów, wypalonych i otwartych przestrzeni, łąk, mokradeł i pastwisk.
Bilans miodowy otaczającego obszaru można obliczyć, określając powierzchnię roślin miododajnych (w promieniu 2 km), pomnóż tę liczbę przez produktywność miodową roślin miododajnych i zsumuj całkowitą ilość miodu, jaką pszczoły mają zebrać ze wszystkich roślin miododajnych w sezonie.
Regiony Rosji
Średnio na terytorium Rosji od jednej rodziny otrzymuje się od 7 do 17 kg miodu handlowego. Najbardziej „miodowe” regiony kraju: Republika Baszkirii, terytorium Ałtaju, Tatarstan, Primorye. W tych częściach z jednego ula zbiera się co najmniej 40-50 kg miodu i więcej. Dla górskiej strefy leśnej Uralu i Dalekiego Wschodu charakterystyczną strefą „miodową” jest lipa, prezentowana w czystej postaci. Dzienny przyrost masy jednego ula sięga 10-20 kg.
Nie bez powodu Baszkiria nazywana jest krainą miodu. Nektar pszczeli pozyskiwany jest w pasiekach, na skalę przemysłową oraz w lasach z gniazd dzikich pszczół (borti). Z jednej strony miodu jednorazowo zbierać od 1 do 15 kg. Średnia liczba to 5 kg miodu. Dziś w regionie działa około 400 tablic operacyjnych, w najbardziej udanym roku pszczelarze wydobywają z nich 3-4 tony miodu. Przeczytaj więcej o pszczelarstwie Baszkirów tutaj.
Ponadto 10 najlepszych regionów miodowych obejmuje:
- Region Krasnodar;
- Rostów;
- Woroneż;
- Wołgograd;
- Saratów;
- Region Biełgorod.
Południowe regiony sprzyjają rozmnażaniu pszczół, a także obszary górskie: republiki Kaukazu Północnego - Inguszetia, Czeczenia, Dagestan, gdzie wydobywa się do 20 kg miodu z ula - oraz Ałtaj. Słonecznik i mieszane warunki zbioru miodu występujące na terytorium Ałtaju, Rostowie i Wołgogradzie itp. Przyczyniają się do wiosennego rozwoju kolonii pszczół. W sezonie są dwa lub więcej wydajne zbiory miodu, zbiory są dobre. W centralnej Rosji istnieją również dwie główne kolekcje miodu, z każdego ula można uzyskać do 10 kg miodu lub więcej.
Na Ukrainie
Miód zbierany przez pszczołę z jednej rośliny miododajnej - monomed - jest na Ukrainie cenny. Gryka jest wydobywana i zbierana głównie w centrum i na zachodzie. Na południu i wschodzie kraju dominuje miód słonecznikowy, miód akacjowy uważany jest za elitarną odmianę.
Najwyższy plon miodu na Ukrainie występuje w pasiekach w strefie leśno-stepowej, gdzie rośnie lipa, gryka, rzepak, rośliny strączkowe itp. Na Stepach jest trochę mniej miodu. Umiarkowany i niewielki zbiór miodu - na Polesiu i Karpatach. Średnio w kraju jedna rodzina pszczół dostarcza do 16 kg produktu w sezonie.
To, co niezwykłe w pszczelarstwie na Ukrainie, jest opisane w następnym artykule.
Wpływ rasy pszczół na ilość miodu
Całkowita ilość zebranego miodu zależy od rasy pszczół hodowanej w pasiece. Wydajność miodu rasowego może się różnić. Następujące rasy mają najlepsze wskaźniki:
- Centralny rosyjski - plony od 30 kg miodu w sezonie, w sprzyjających warunkach - do 100 kg.
- Ukraiński step, którego wskaźniki: 30-40 kg, dają maksymalnie 80-100 kg.
- Pszczoła karpacka. Zbiór miodu - od 30 do 80 kg.
- Szara górska pszczoła kaukaska waży 28-29 kg.
- Rasa włoska produkuje 25-29 kg w sezonie.
Zajmując się pszczelarstwem, zaleca się uwzględnienie wszystkich niuansów w celu osiągnięcia maksymalnej produkcji miodu. Na produktywność ma wpływ rasa pszczół, region i klimat, ale także ogólny wysiłek hodowcy. Średnio jeden ul produkuje 30 kg miodu w sezonie. Ale może nic nie przynieść pszczelarzowi w przypadku bezczynności lub niedostatecznej opieki nad ulem.