Cerapadus: opis, charakterystyka, sadzenie, uprawa, pielęgnacja

Spisie treści:

Anonim

Cerapadus to kultura owoców pestkowych, która nie występuje w naturze. Jest to hybryda stworzona przez człowieka, która przejęła najlepsze cechy z form rodzicielskich. Dowiemy się, które kultury są przodkami cerapadus, co to jest, jak go sadzić i uprawiać.

Cerapadus

Cerapadus ma słodko-kwaśny smak

Cerapadus jest wysoce odporny na mróz

Historia wyglądu

Cerapadus został po raz pierwszy uzyskany przez I.V. Michurin przez skrzyżowanie czeremchy stepowej i czeremchy japońskiej Maaka. Próby skrzyżowania czeremchy z czeremchą nie powiodły się.

Po uzyskaniu hybrydy wiśnia działała jako roślina mateczna. Nazwa nowej kultury owoców pestkowych pochodzi od łacińskich nazw form rodzicielskich - Cerasus (wiśnia) i Padus (czeremcha).

Hybryda, po otrzymaniu której roślina mateczna nie jest wiśnią, ale czeremchą Maak, nazywa się nie cerapadus, ale padocerus - części słowa zamieniają się miejscami.

Pierwsze cerapadusy miały potężne korzenie i wysoką odporność, ale ich owoce były małe i gorzkie, pachnące kwasem cyjanowodorowym. Dlatego były używane głównie do rozmnażania wegetatywnego - stanowią doskonałe podkładki dla drzew owocowych.

Opis i charakterystyka

Cerapadus jest drzewem samopłodnym, które nie potrzebuje zapylaczy. Z wyglądu hybryda przypomina dużą, silnie liściastą wiśnię z wieloma gałęziami i pędami. Podczas kwitnienia drzewo upodabnia się do czeremchy, ale aromat kwiatów jest znacznie słabszy.

Krótki opis cerapadus:

  • korona - gęsta i gęsta, dobrze liściasta;
  • liście - podłużne, podobne do wiśni;
  • system korzeniowy jest potężny, głęboko penetrujący;
  • owoce są okrągłe, ciemne, ważą około 1,5 g, słodko-kwaśne i słodkie.

Owoce cerapadusa są uniwersalne, zjadane są na świeżo i używane do przygotowania - robią z nich soki, kompoty i dżemy. Z jednego drzewa zbiera się 10-15 kg jagód.

Cerapadus odziedziczył wysoką mrozoodporność po czeremchy, więc rośnie daleko poza strefą środkową. Wszystkie odmiany (odmiany) stworzone na bazie pierwszych mieszańców cerapadus wyróżniają się mrozoodpornością, dużą odpornością, produktywnością i wielkoowocami.

Jagody Cerapadus znajdują zastosowanie w medycynie ludowej, przy leczeniu oczu, układu oddechowego, przeziębień i dolegliwości żołądkowo-jelitowych.

Popularne odmiany

Dzięki pracom hodowlanym istnieją dziś dziesiątki odmian cerapadus. Różniąc się niuansami, wszystkie mają wysoką mrozoodporność i produktywność - to główne zalety hybrydy.

Najpopularniejsze odmiany cerapadus:

  • „Novella”. Samopłodna średnio wczesna odmiana. Wysokość drzewka 3 m. Owoce duże, czarne, błyszczące, o wadze do 5 g. Potrafi wytrzymać silne mrozy.
  • „Rusinka”. Samopłodna późna odmiana. Częściej reprezentowany przez krzaczastą formę. Wysokość drzewka dochodzi do 2 m. Jagody są średniej wielkości, czarne, ważą 3-4 g. Tworzą pyszny dżem o niezwykłym smaku.
  • "Spotkanie". Wysokość - do 2,5 m. Jagody są w kolorze ciemnego koralowca. Waga jednego owocu to 4-5 g.
  • „Pamięci Lewandowskiego”. Odmiana niepłodna. Owoce wiśni, o masie 4-5 g. Wysokość krzewu do 1,8 m.

Funkcje lądowania

Sadzenie cerapadus odbywa się zgodnie z zasadami i schematami sadzenia drzew owocowych. Najważniejsze jest uwzględnienie wymagań hybrydy do warunków wzrostu, odpowiednie przygotowanie miejsca sadzenia i sadzonek.

wyczucie czasu

Sadzonki Cerapadus sadzi się, podobnie jak inne rośliny ogrodowe, jesienią i wiosną. Wybór sezonu uzależniony jest od preferencji ogrodnika i w pewnym stopniu od klimatu - im ostrzejsza zima, tym więcej zalet na korzyść sadzenia wiosennego.

Zalecane daty lądowania:

  • Na wiosnę. Wyokrętowanie rozpoczyna się po stopieniu śniegu. Mniej więcej w połowie kwietnia.
  • Jesień. Przed nadejściem mrozów. Sadzonki powinny mieć 3-4 tygodnie na ukorzenienie. Jeśli nie mają czasu, aby dobrze się zakorzenić, zimą mogą cierpieć, a nawet umrzeć z powodu mrozu.

Sadzonki Cerapadus szybko dostosowują się do nowego miejsca, dzięki dobrze rozwiniętemu systemowi korzeniowemu i dużej ilości witalności.

Wybór miejsca

Głównym warunkiem miejsca sadzenia cerapadusa jest otwartość na słońce i gleby umiarkowanie żyzne o neutralnej kwasowości.

Czynniki niekorzystne:

  • ogrodzenia lub inne przeszkody, które utrudniają przepływ powietrza;
  • wysoki poziom wód gruntowych - poniżej 1 m.

Ale od strony północnej mile widziane są przeszkody - ochronią drzewo przed podmuchami zimnego wiatru.

Cerapadus zaleca się sadzić obok jabłoni. Chroni je przed wieloma szkodnikami, sprzyjając pełnemu wzrostowi i rozwojowi.

Nie jest konieczne przetwarzanie gleby przed sadzeniem. Wszystkie niezbędne nawozy zostaną podane do dołu do sadzenia. Jeśli gleby są bardzo słabe, zaleca się ich nawożenie poprzez wprowadzenie humusu do kopania - 1 wiadro na 1 m2. m.

Gleby kwaśne odtleniane są wapnem gaszonym. Na 1 mkw. m dodać od 0,2 do 0,5 kg wapna puszystego, dozowanie zależy od poziomu kwasowości.

Wybór i przygotowanie sadzonki

Nie warto kupować sadzonek cerapadus na rynku - można tu sprzedać zupełnie inną roślinę. Weź materiał do sadzenia w szkółkach, sprzedają wysokiej jakości sadzonki, które odpowiadają deklarowanym odmianom.

Jak wybrać zdrową sadzonkę:

  • odrzucić okazy z uszkodzonymi korzeniami, wysuszone, złamane, chore;
  • preferuj sadzonki średniej wielkości;
  • korzenie powinny być średniej gęstości;
  • gałęzie - całe, zdrowe, bez uszkodzeń;
  • kora jest ciemnobrązowa.

Sadzenie cerapadus

W przypadku cerapadusa samozapłodnionego zdecydowanie musisz kupić kilka innych odmian zapylaczy. Na przykład popularna Novella najlepiej owocuje obok odmian Vladimirskaya i Zhukovskaya.

Nawet odmiany samozapylające potrzebują zapylaczy, ponieważ z powodu pogody lub innych czynników mogą stać się częściowo samozapłodne, wśród kwiatów pojawia się wiele jałowych kwiatów.

Doły do ​​sadzenia wiosennego są przygotowywane jesienią. Na jesień - 2-3 tygodnie przed sadzeniem. Jeśli doły nie zostały przygotowane jesienią, to wiosną kopią również doły co najmniej kilka tygodni przed zejściem na ląd.

Kolejność sadzenia Cerapadus:

  1. Przygotuj system korzeniowy sadzonek - namocz je w wodzie lub jeszcze lepiej w roztworze Kornevina.
  2. Przygotuj standardowe doły do ​​sadzenia 60x60 cm w odstępach 2,5-3 m Odległość między rzędami (jeśli sadzisz wiele drzew) wynosi 3-3,5 m.
  3. Przygotuj mieszankę gleby. Wymieszaj humus i wierzchnią żyzną warstwę gleby uzyskaną przez wykopanie dołka w stosunku 2: 1. Dodaj 100 g nawozów fosforowych i potasowych.
  4. Wlej mieszaninę gleby do otworu, aby powstało wzgórze. Nie spłaszczaj tego.
  5. Umieść sadzonkę w dołku, rozłóż korzenie wzdłuż glinianego pagórka. Przykryj korzenie ziemią, aby wypełnić otwór do połowy.
  6. Zagęścić glebę i wlać do dołu 10 litrów ciepłej wody. Gdy woda zostanie wchłonięta, wypełnij otwór do góry i wlej kolejne 20-30 litrów wody.
  7. Po nasiąknięciu wodą odkurzyć glebę torfem, wiórami lub inną ściółką.

Pielęgnacja i uprawa

Cerapadus, podobnie jak jego przodkowie, nie wymaga dużej konserwacji. Wystarczy przeprowadzić kilka standardowych wydarzeń rocznie, a od czasu do czasu zaspokoić podstawowe potrzeby drzewa w zakresie wody i składników odżywczych.

Podlewanie i karmienie

Cerapadus ma silne korzenie, które pomagają mu radzić sobie z przejściowymi niedoborami wilgoci. Drzewa wymagają podlewania przez pierwsze dwa lata po posadzeniu. W przyszłości hybryda obywa się bez sztucznego nawadniania, ma wystarczającą ilość wilgoci dostarczanej podczas deszczu.

Młode drzewa są podlewane w zależności od warunków pogodowych. Kierują się stanem gleby - nie powinna ona wysychać. Gdy tylko gleba wyschnie na głębokość 2-3 cm, cerapadus jest podlewany. Kiedy ziemia trochę wyschnie, jest ostrożnie rozluźniana.

Cerapadus jest karmiony trzy razy w sezonie:

  • wczesną wiosną 1 łyżka. l. nitroammofoski - na jedno drzewo;
  • podczas kwitnienia, podlewania i poluzowywania gleby w kręgu okostnej dodać siarczan potasu i superfosfat - po 10 g;
  • po zebraniu wprowadza się popiół drzewny - 400 g na każde drzewo.

Nawozy zaczynają być stosowane 2-3 lata po posadzeniu. Do tego czasu młode drzewo ma wystarczającą ilość składników odżywczych położonych w dole do sadzenia.

Przycinanie i modelowanie korony

Przy pomocy przycinania formacyjnego cerapadus może stać się drzewem standardowym lub krzewem - wybór zależy od cech danej odmiany.

Cechy formacji cerapadus:

  • Aby kultura wyglądała jak krzak, pozostawia się 3-4 potężne pędy, a resztę przycina się do 0,7-0,8 m.
  • Podczas tłoczenia pień ma wysokość 0,6 m. Korona jest utworzona z 2-3 poziomów, w każdym z których pozostają 3-4 gałęzie szkieletu.

Tworzenie korony jest złożoną procedurą, więc wielu letnich mieszkańców tego nie robi, dając drzewu możliwość wzrostu według własnego uznania. Jeśli jest zadbana, przyniesie obfite zbiory bez formującego przycinania. Ale nie może obejść się bez procedury sanitarnej.

W przypadku przycinania sanitarnego gałęzie są usuwane:

  • suchy;
  • chory;
  • zdeformowany;
  • uszkodzone przez choroby, mrozy, szkodniki;
  • pogrubienie korony, aw formie krzewiastej - część nadziemna.

Hodowla hybrydy

Cerapadus rozmnaża się w prosty i sprawdzony sposób - za pomocą pędów blisko łodygi. Hybryda, podobnie jak wiśnia, ma ich dużo.

Jak rozmnażać cerapadus z pędami blisko łodygi:

  1. Wykop potomka.
  2. Przeszczep go do przygotowanego dołka do sadzenia.
  3. Jeśli gleba nie jest żyzna, zastosuj nawóz.
  4. Podlewaj posadzony zraz.

Drugim sposobem rozmnażania cerapadus są sadzonki. Materiał do sadzenia zbierany jest na roślinach, które weszły w fazę maksymalnego owocowania. Hybryda używana do produkcji sadzonek musi mieć co najmniej pięć lat.

Jak rozmnażać hybrydę przez sadzonki:

  1. Wytnij materiał do sadzenia z wierzchołków młodych pędów. Przybliżona długość sadzonek wynosi 8 cm.
  2. Umieść pocięte pędy w mieszance składników odżywczych i umieść w zacienionym miejscu.
  3. Kiedy sadzonki się zakorzenią, przeszczep je na stałe.

Ochrona przed chorobami i szkodnikami

Hybryda, mając silną obronę immunologiczną, rzadko choruje. Jeszcze rzadziej atakują go owady. W naturze takie drzewa nie istnieją, więc smak owoców i liści nie jest przyjemny dla szkodników - wypróbowawszy je, szukają bardziej atrakcyjnego pożywienia.

Ale aby zagwarantować wykluczenie problemów, drzewo jest spryskiwane:

  • Wczesną wiosną. Cerapadus jest rozpylany przed zakwitnięciem pąków. Przetwarzanie pomaga zapobiegać możliwym chorobom i atakom szkodników. Stosowany jest najpopularniejszy i uniwersalny środek - płyn Bordeaux 1%.
  • W okresie wegetacji. Korona i gleba pod nią są traktowane produktami biologicznymi, na przykład „Planriz”, „Boverin”, „Aktofit” itp. W przypadku cerapadus nie jest wymagane dodatkowe leczenie infekcji grzybiczych.

Owady nie są zainteresowane hybrydą, w której wystarczy alternatywna żywność. Jeśli nie mają wyboru, mogą rzucić się na cerapadus. Możliwe szkodniki to ryjkowce, górnik i czeremcha, głóg i mszyce.

Jeśli na hybrydzie pojawią się szkodniki, spryskuje się ją jednym ze skutecznych insektycydów, na przykład „Aktara”, „Karbofos”. Nie mniej niż 20-30 dni przed zbiorem. Inna opcja - „Fitoverm” - to biopreparat o szerokim spektrum działania, który jest mało niebezpieczny dla człowieka.

Żniwny

Owoce Cerapadus dojrzewają przed chłodem. Zbiór, w zależności od kształtu i wysokości rośliny, odbywa się z ziemi lub z drabiny. Jagody hybrydy są małe, więc zbieranie jest dość czasochłonnym zadaniem.

Cerapadus w formach krzewiastych ze względu na szybki wzrost, bezpretensjonalność, wytrzymałość oraz gęstą koronę idealnie nadaje się do tworzenia ozdobnych żywopłotów.

Cerapadusa nie można nazwać kulturą popularną wśród naszych ogrodników i letnich mieszkańców, wielu nawet nie wie o istnieniu takiej kultury. Teraz znasz już wszystkie zalety tej interesującej hybrydy i możesz zacząć ją uprawiać w swojej okolicy, gdy tylko nadejdzie odpowiedni czas sadzenia.