Pochwa porzeczkowa - jak walczyć, jak pozbyć się czerwieni, wierzby

Spisie treści:

Anonim

Łuskowaty to mały owad w kształcie muszli, do 5 mm, żywiący się sokami z liści, jajników i gałęzi porzeczek. Owad rozprzestrzenia się bardzo szybko i atakuje nie tylko krzewy porzeczek, ale także agrest, maliny, wiśnie, czereśnie.

Pierwsze oznaki to małe żółte plamki, które rosną z czasem, aż liście spadają z krzewu. Jeśli zauważysz we wczesnych stadiach (żółta plamka), to krzew można nadal uratować, ale przy dużym upadku poskręcanych liści musisz już zastosować radykalne środki - całkowite wykorzenienie i spalenie gałęzi. Potrzeba takiego podejścia polega na tym, że pochwa wydziela spadzię, która jest pokarmem dla sadzy, kolejnej poważnej choroby roślin ogrodowych.

Ogólnie owady łuskowate rzadko pojawiają się na młodych krzewach, tylko wtedy, gdy nie są przestrzegane wymagania agronomiczne dotyczące sadzenia i pielęgnacji. Najczęściej można go zobaczyć na starych i zaniedbanych krzakach porzeczek.

Najbardziej ulubionym miejscem jest przejście cięcia liścia do gałęzi od wewnętrznej strony liścia. Miejsca te trzeba stale oglądać, bo nie tylko pochwa lubi się kulić „w cieniu”, ale także mszyce, czyli liścia.

W tym artykule przyjrzymy się głównym metodom leczenia świerzbu.

Charakterystyka owadów

Główną cechą tego pasożyta jest to, że jeśli nie rozpoczniesz walki na czas, owad zamyka się tarczą i żadne leki nie mogą go zniszczyć do następnego wyklucia larw. Główna walka sprowadza się do zniszczenia młodych zwierząt, a dotknięte gałęzie z tarczą będą musiały zostać wycięte i spalone za miejscem. Dowiedz się, jak radzić sobie z gąsienicami na porzeczkach tutaj.

Opis wyglądu

Oto krótki opis owadów łuskowych, w zależności od płci i etapu rozwoju:

Płeć żeńska

Nie ma skrzydeł ani nóg - dlatego porusza się tylko czołgając się. Inną różnicą w porównaniu z samcami jest okrągła tarcza ochronna. Maksymalny rozmiar to do 2 mm. Ciało z chitynową skorupą jest maskowane przez wygląd i kolor rośliny, na której osiedliła się kolonia szkodników. W zależności od roślin samice mogą zmieniać nie tylko kolor, ale nawet kontur i długość ciała. Samicę owada kalifornijskiego można łatwo rozpoznać po żółtej plamce z białą obwódką pośrodku tarczy.

Męski

Podłużna struktura ciała jest owalna, jej kolor może zmieniać się od szarawego do żółto-czarnego. Na pancerzu poprzeczny pas pomalowany na ciemniejszy kolor. Maksymalny rozmiar tarczy u dorosłego pasożyta wynosi do 1 mm. Owad porusza się na nogach i może latać na krótkie odległości, w przeciwieństwie do samic. Inną charakterystyczną cechą osoby z lupą jest to, że oczy mężczyzn są koloru fioletowego.

Klasyfikuje się kilka form larw łusek kalifornijskich:

  • „Nimfy” są formą przejściową, w tym okresie rozpoczyna się formowanie łusek, a ich ciało zaczyna nabierać owalnego kształtu. Kolor zmienia się i staje się ciemnoczarny;
  • „Vagabonds” - niedawno wykluły się osobniki o wydłużonym ciele, pomalowane na szaro. Wielkość cielęcia dochodzi do 0,3 mm, więc ogrodnik na pewno będzie potrzebował lupy, aby zidentyfikować i wykryć wyklute larwy. Głównym zadaniem pasożytów na tym etapie jest stałe odżywianie, dzięki czemu ich pysk jest dobrze rozwinięty i może być nawet dłuższy od ciała larwy.

Koło życia

Łuskowiec hibernuje w postaci jaj, które samica pokrywa swoim ciałem. W pierwszych ciepłych dniach wiosny wyklute „włóczęgi” zaczynają aktywnie żerować i rozwijać się. Dorosłe osobniki przezimowane pozostają na zimowisku, mocno przylegają do pędów lub pni i wysysają sok z rośliny. Samce zaczynają opiekować się potomstwem do połowy maja. Ich liczba jest niewielka, tylko 10% całkowitej masy stada. Dowiedz się o najlepszych odmianach pomidorów na otwarty teren pod tym linkiem.

Samice w okresie ciepłym są w stanie złożyć do 100 jaj, z których wyłaniają się żarłoczne larwy.

Ten mały narybek szybko rozprzestrzenia się na drzewie lub krzewie lub rozprzestrzenia się na sąsiednie rośliny i wysysa sok z roślin. Zaczynając zamieniać się w nimfy, larwy pokrywają się chitynowymi tarczami i stają się niedostępne dla jakiegokolwiek leku.

Samce, zaabsorbowane kontynuacją rodzaju, podczas krycia zrzucają obronę i po spełnieniu ojcowskiego obowiązku umierają. Już w sierpniu aż 90% samic wyrasta z larw, które składają pod nimi jaja i są objęte ochroną.

Objawy porażki

Jeśli larwy można zobaczyć tylko pod lupą, konsekwencje ich „żerowania” i rozwoju są łatwe do wykrycia. Liście na roślinach stają się lepką i błyszczącą powierzchnią, jakby były posmarowane miodem. Już na tym etapie jest za późno na rozpoczęcie walki, zwykle pochwy są osłonięte obroną. Płytka ma słodki smak, co wynika z uwalniania słodkich i lepkich produktów odpadowych poprzez karmienie „włóczęgów”.

Następnie pędy i pnie pokryte są szarawym nalotem, z powodu braku pożywnego soku roślina zaczyna pozostawać w tyle w rozwoju, liście stają się małe i stopniowo wysychają. Odżywianie rośliny z procesów fotosyntezy zostaje zakłócone i faktycznie roślina przestaje „oddychać” przez liście. Wczesne opadanie liści zaczyna się, kora na pniach i pędach pęka, wygina się. Jak spryskać porzeczki wiosną przed szkodnikami i chorobami, dowiedz się w tym materiale.

Efekty

Ogrodnik, który nie przeprowadzi zabiegów profilaktycznych na pochwę porzeczek i innych roślin ogrodowych, naraża się na pozostawienie bez plonu i utratę sadzonek. Jeśli na początku z powodu niewystarczającego odżywiania części krzewu zostaną stłumione, to w przyszłości brak odżywiania powoduje wysychanie pędów i pni krzewu. W tym artykule dowiesz się o amoniaku z mszyc na porzeczkach.

Nie zawsze jest możliwe niezawodne zabezpieczenie ogrodu, nawet po przeprowadzeniu wszystkich zabiegów profilaktycznych, jeśli sąsiedni teren jest opuszczony lub nieleczony przed szkodnikami. W tym przypadku aktywne samce i „włóczęgi” szybko zapełnią sąsiedni ogród, a młode samice wylęgną się w sierpniu.

Zwalczanie szkodników

W celu ochrony roślin będziesz musiał użyć wszystkich dostępnych metod. Przeanalizujemy je bardziej szczegółowo w oddzielnych rozdziałach.

Metody agrotechniczne

Wśród środków agrotechnicznych wyróżniamy kilka głównych rodzajów prac w ogrodzie:

  1. jednym z najskuteczniejszych sposobów zapobiegania rozprzestrzenianiu się owadów łuskowych w ogrodzie i okolicznych roślinach jest jesienne zarastanie krzewów. To dodatkowo ochroni krzewy przed mrozem. Wczesną wiosną, w okresie topnienia śniegu, ziemia jest odgarniana z krzaka, a samice, które wdrapały się pod ciepłą ziemną poduszkę, giną.
  2. Jeśli kilka krzewów zostało zaatakowanych przez owady łuskowate, a wszystkie pozostałe rośliny uniknęły tego losu, zalecamy przykrycie zarażonego krzewu materiałem okrywowym i otwarcie go tylko przy zastosowaniu zabiegów chemicznych - jest to najskuteczniejszy sposób na zapobieganie rozprzestrzenianiu się larw i samców na terenie.
  3. Niemożliwe jest zniszczenie dorosłych samic, samców i nimf przy pomocy jakiegokolwiek leku, służą one do niszczenia larw „włóczęgów” i samców w okresie zapłodnienia samic. Dlatego kiedy widzimy ucieczkę, z dużą liczbą szkodników rozsianych po niej pod osłonami, po prostu ją usuwamy. Pamiętaj, aby natychmiast spalić go w beczce lub w ogniu poza miejscem.
  4. Możesz spróbować uratować roślinę, zwłaszcza jeśli jest to pień lub szkieletowa gałąź drzewa. Aby to zrobić, wytrzyj wszystkie pędy szczoteczką do zębów, wacikiem lub gąbką i oderwij zassane szkodniki. Przygotowanie roztworu mydła i naniesienie go na pędy przed użyciem gąbki lub wacika ułatwi mechaniczne czyszczenie pochwy. Zaleca się dodatkowo umyć liście gęstym wodnym roztworem prania lub mydła smołowego.

Lepiej jest całkowicie umyć i wytrzeć pędy i liście na krzaku. Nie jest faktem, że owad łuskowy nie osiadł na nich, nawet jeśli nie udało ci się go znaleźć.

Chemikalia

Do leczenia ogrodu przed larwami owadów łuskowych zalecamy stosowanie preparatów kontaktowych. Według ogrodników stosowanie neonikotynoidów daje dobre wyniki, wśród których wyróżnimy kilka kompozycji:

  • „Aktara”;
  • „Kolorado”;
  • "Apache";
  • Mospilana;
  • Tanreca.

Aby przygotować roztwór, po zapoznaniu się z instrukcją na opakowaniu rozcieńczyć i dokładnie wymieszać preparat. Wlej go do opryskiwacza i równomiernie pokryj wszystkie części i liście krzewów ze wszystkich stron.

Po oprysku nie można zapomnieć o uprawie kręgu przy pniu.

Oprócz tych leków wielu ogrodników stosuje roztwory organofosforu i środków hormonalnych:

  • „Kemifos”;
  • Iskry;
  • "Admirał";
  • „Pyriproxifen”.

Wielokrotne traktowanie roślin chemikaliami w okresie wzrostu „włóczęgów”, których ciała nie są chronione chitynową zbroją, pomoże zwiększyć prawdopodobieństwo zniszczenia owadów łuskowych i wyeliminować istnienie tych szkodników na porzeczkach.

Leczenie alternatywne

Środki ludowe to różne wywary lub napary. Do mechanicznego usuwania larw i dorosłych użyj roztworu 30-40 g mydła do prania i 10 litrów. woda. Oto kilka przepisów na środki ludowe przeciwko pochwie na roślinach ogrodowych i porzeczkach:

  1. Do przygotowania średniej wielkości naparu czosnkowego, 5 ząbków czosnku, z których muszlę i zmielimy do stanu kleiku. Możesz użyć drobnej tarki lub prasy do czosnku. Dodaj taką samą ilość mydła do prania, wlej 3 części wody i pozostaw na 48 godzin w ciemnym miejscu. Po gotowym naparze wytrzyj dotknięte obszary i wszystkie części rośliny.
  2. Napar z tytoniu przygotowuje się według następującego schematu - 1000 g liści lub pyłu tytoniowego zalać 10 litrami wody deszczowej, pozostawić na jeden dzień i spryskać wszystkie części rośliny.
  3. Zaleca się przygotowanie wywaru z ostrej papryki - 50 g świeżych ziaren pieprzu zalać 500 mg wody i gotować na wolnym ogniu przez 5-7 minut. Umieszczamy pojemnik w ciemnym miejscu i pozwalamy, aby roztwór parzył przez jeden dzień. Aby roztwór dobrze przylegał do pnia i liści, zalecamy dodanie 15-20 g pokruszonego mydła do prania. Dodajemy wodę, doprowadzając objętość gotowego roztworu do 5 litrów i przetwarzamy krzaki.
  4. Roztwór oleju roślinnego i mydła smołowego - wymieszaj trzy części oleju słonecznikowego z 1 częścią pokruszonego mydła. Tym roztworem wycieramy pnie i liście, jednocześnie usuwając chronione chityną samice i samce. Roztwór pozostawiamy na 3-4 godziny, a następnie zmywamy zawsze ciepłą wodą.

Przeczytaj o przetwarzaniu porzeczek amoniakiem i innymi preparatami tutaj.

Odporne odmiany porzeczek

Sadzenie sadzonek, które nie są atakowane przez szkodniki, pomaga uniknąć ciągłych zabiegów ogrodniczych. Oto niektóre z najpopularniejszych odmian wśród ogrodników.

Chernoich

Podkreślmy kilka popularnych odmian czarnej porzeczki:

  • „Pamięci Michurina”;
  • „Pamięci Potapenki”;
  • „Nightingale Night”;
  • „Białoruski słodki”;
  • "Figlarka";
  • Oryol Serenade;
  • „Otradnaya”;
  • „Blackie”;
  • "Czarna Perła".

W języku staroruskim „Porzeczka” oznacza „zapach”. Wynika to z przyjemnego i niepowtarzalnego aromatu czarnej porzeczki wynikającego z dużej zawartości olejków eterycznych.

czerwony i biały

Wśród czerwieni wyróżniamy krzewy kilku odmian:

  • "Ukochany";
  • Czerwony Krzyż;
  •  Viksne;
  • Chulkovskaya;
  • „Ilyinki”;
  • „Ural Beauty”;
  • „Światła Uralu”;
  • „Szkarłatny świt”.

I kilka odmian bieli:

  • „Śnieżana”;
  • „Biała wróżka”;
  • „Białka”;
  • „Biały Wersal”.

Ogrodnicy powinni wybierać rośliny, które są regionalizowane dla określonej strefy klimatycznej.

Najbardziej produktywny krzew porzeczki, który jest odporny na uszkodzenia pochwy, z czasem traci odporność, dlatego po 5-6 latach wzrostu konieczne będzie przeprowadzenie zabiegów według pełnego schematu.

Zapobieganie

Zwróćmy uwagę na powszechną prawdę - łatwiej jest zapobiec uszkodzeniom roślin przez choroby lub szkodniki, wykonując proste zabiegi profilaktyczne roślin i gleby w kręgu blisko łodygi, niż bezinteresownie walczyć ze szkodnikami, tracąc pieniądze na zakup chemii, plonu i ewentualnie samej rośliny.

Częstotliwość zabiegów

Oto kalendarz wiosennych zabiegów roślinnych przeciwko owadom łuskowatym. Pochwa w tym czasie aktywnie się rozwija, larwy wykluwają się, pod koniec maja samce zrzucają tarcze i latają po ogrodzie w poszukiwaniu samic. Dlatego głównym etapem zmagań jest wiosna:

  • wczesna wiosna, okres przed obrzękiem pąków - okres pierwszego zabiegu krzewów przed chorobami i osłoną zimującą;
  • początek powstawania pąków kwiatowych to czas zwalczania większości szkodników, w tym owadów łuskowych;
  • pod koniec kwitnienia - zapobiegawcze leczenie kontaktowymi środkami owadobójczymi;
  • dalsze zabiegi profilaktyczne prowadzone są według receptur ludowych z 10-dniowymi przerwami. Przeprowadza się co najmniej trzy zabiegi.

Uważaj na czasopisma. W wielu publikacjach regionalnych agronomowie podają zalecenia dotyczące przygotowania i czasu wylęgu larw owadów łuskowych.

Naturalni wrogowie

Spośród naturalnych wrogów różnych typów owadów łuskowych wyróżniamy 2 najgorszych wrogów pasożytów:

  1. Prospaltella lub „Prospaltella perniciosi” - jeden z jeźdźców, w którego diecie owad łuskowy zajmuje jedno z pierwszych miejsc. Tylko z tym pasożytem musisz być bardzo ostrożny, ponieważ przy wysokim stężeniu jabłonie i grusze mogą umrzeć.
  2. Znany pomocnik przeciwko mszycom, pomoże ogrodnikom w niszczeniu pasożytów - to dobrze znana biedronka, a raczej nerkowata i dwupunktowa hylorus. Ci asystenci niszczą do 70% owadów łuskowych w ogrodzie. Jeden „słoneczko-śmiały” zjada co najmniej 700 kawałków „włóczęgów” i „nimf”.

Wideo

Film o środku owadobójczym Aktara.

Wniosek

  1. Pochwa i ćma to jedne z najgroźniejszych szkodników roślin ogrodowych, które mogą niszczyć krzewy i drzewa w ogrodzie. Nie rozpoczęty w terminie zabieg osłabia roślinę, zmniejsza jej plon i może powodować przedwczesne opadanie liści.
  2. Do zabiegów profilaktycznych stosuje się przepisy ludowe. Jeśli larwy można zniszczyć za pomocą leków, wówczas dorosłe osobniki są pokryte chitynowymi tarczami i nie boją się chemikaliów. W takim przypadku na ratunek przychodzi mycie gałęzi wodą z mydłem i czyszczenie mechaniczne szczotkami lub gąbkami.
  3. Zabrania się używania środków chemicznych podczas kwitnienia krzewów, tylko środków ludowych lub biologicznych. Przestrzegając prostych zasad, dokładnie badając stan i wygląd krzewów, możesz niezawodnie chronić rośliny przed wszelkimi szkodnikami.