Choroby ogórków w szklarni i na otwartym polu oraz metody ich leczenia, jak radzić sobie ze szkodnikami

Spisie treści:

Anonim

Choroby grzybowe i bakteryjne ogórków są jednym z najczęstszych problemów podczas uprawy tej rośliny. Infekcja na późniejszych etapach może prowadzić nie tylko do śmierci rośliny, ale także do nieodwracalnego uszkodzenia uprawy. Obecnie opracowano wiele skutecznych leków organicznych i syntetycznych do zwalczania różnych rodzajów chorób. Aby zmniejszyć ryzyko infekcji, bardzo ważne jest zapobieganie i przestrzeganie technik rolniczych, ponieważ patogen rozprzestrzenia się i atakuje krzew tylko w optymalnych dla niego warunkach.

Przyczyny chorób

Początkowi choroby zawsze towarzyszy obecność jednego lub więcej czynników prowokujących. Istnieje kilka powodów, które przyczyniają się do infekcji ogórków uprawianych w szklarni lub na otwartym polu:

  • Niska temperatura powietrza i gruntu. Ogórek jest rośliną ciepłolubną, która nie toleruje zmian klimatycznych, niskich temperatur, mrozu i przeciągów. W takich warunkach nie tylko zwiększa się ryzyko infekcji, ale także spada odporność rośliny na choroby.
Ogórek nie lubi niskich temperatur powietrza i gleby, dlatego bardzo ważne jest, aby zimą monitorować te parametry w szklarniach.
  • Wilgotność. Aby uzyskać optymalny wzrost krzewu, wilgotność w pomieszczeniu i glebie musi być utrzymywana w granicach 75-80%. Wraz ze wzrostem lub spadkiem tego wskaźnika proces wzrostu zostaje zahamowany, powstają warunki infekcji.
  • Skład gleby. Harmonijny rozwój rośliny można osiągnąć tylko przy normalnej ilości wszystkich niezbędnych pierwiastków w glebie. Dotyczy to szczególnie makroskładników odżywczych (fosforu, potasu i sodu).
  • Obecność infekcji w glebie. Większość rodzajów bakterii i zarodników grzybów może pozostawać w ziemi przez długi czas, ulegając aktywacji w odpowiednich warunkach. Aby uniknąć zanieczyszczenia, konieczne jest szybkie usuwanie resztek roślinnych, chwastów i regularne odnawianie składu gleby.
  • Słaba jakość materiału do sadzenia. Infekcja może rozpocząć się z powodu obecności infekcji w nasionach lub sadzonkach ogórków. Dlatego tak ważna jest obróbka wstępna i dezynfekcja sadzonek przed sadzeniem.
Przed zakupem sadzonek ogórka należy dokładnie sprawdzić każdą roślinę pod kątem chorób lub deformacji.

Istnieją odmiany ogórków o różnym stopniu odporności i odporności (Merenga, Adam). Przy uprawie roślin w niekorzystnych warunkach klimatycznych zaleca się wybierać tylko te mieszańce lub serie odmian o podwyższonej odporności na choroby.

Rodzaje

Ogórki mogą być podatne na kilkadziesiąt chorób grzybiczych lub bakteryjnych, z których część jest najbardziej powszechna. Z reguły są to choroby grzybowe, które rozwijają się w warunkach wysokiej wilgotności lub jeśli nie przestrzega się technologii rolniczej.

Mączniak

Według statystyk jest to najczęstsza choroba większości odmian ogórków uprawianych w szklarni i na zewnątrz. Czynnikiem wywołującym chorobę są zarodniki grzybów, które dostają się do roślin przez glebę, wiatr lub wraz z owadami. Patogenny grzyb może długo przebywać w ziemi lub chwastach, zimą wytrzymuje nawet najniższe temperatury. Ryzyko infekcji wzrasta podczas wilgotnych i chłodnych lat.

Mączniak prawdziwy jest najbardziej podatny na wilgotną glebę, dlatego należy uważać na podlewanie ogórków

We wczesnych stadiach zmiany na spodniej stronie blaszek liściowych pojawia się charakterystyczny biały nalot w postaci małych plamek. Następnie plamy powiększają się, gęstnieją i nabierają ciemnego odcienia, rozprzestrzeniając się po całej roślinie. Liście zaczynają się deformować i zginać. Owoce zwykle nie wykazują żadnych oznak, ale stają się gorzkie w smaku i znacznie opóźniają rozwój. Jeśli nie rozpoczniesz leczenia na czas i nie przeprowadzisz leczenia zapobiegawczego, mączniak prawdziwy może wyrządzić duże szkody nie tylko sadzonkom, ale także uprawom.

Ze względu na to, że we wczesnych stadiach infekcji biały nalot jest łatwo usuwany mechanicznie, objaw można pomylić ze zwykłym zanieczyszczeniem liści.

Leczenie

Wielu rolników zauważa, że ​​w ostatnich latach mączniak prawdziwy trudno jest leczyć konwencjonalnymi fungicydami, dlatego zaleca się wybór produktów nowej generacji. Na przykład Falcon lub Topsin-M. Jako środek zapobiegawczy należy traktować glebę roztworem płynu Bordeaux (mieszanina siarczanu miedzi i mleka wapiennego), a także wybierać odmiany odporne na tę chorobę.

Falcon to fungicyd nowej generacji

Peronosporoza

Inną nazwą tej choroby jest mączniak rzekomy. Jest to również choroba grzybicza, która prowadzi do śmierci lub więdnięcia ogórków. Peronosrosis rozprzestrzenia się szybko, zwłaszcza przy dużej wilgotności i niskich temperaturach powietrza. Uważa się, że główną metodą infekcji są nasiona, ale zarodniki grzyba można znaleźć w ziemi lub w pobliskich roślinach.

Najpierw na blaszce liściowej tworzą się jasnożółte plamy, które ostatecznie przybierają purpurowy odcień. W miarę postępu infekcji brzegi liści unoszą się w górę i szybko wysychają. Proces rozwoju zwalnia, zbiory praktycznie się nie tworzą. W tym artykule dowiesz się o najlepszych odmianach ogórków domowych.

Peronosporoza była wcześniej uważana za nieuleczalną chorobę ogórków szklarniowych

Leczenie

Do niedawna uważano, że mączniak rzekomy jest nieuleczalny. Obecnie do zwalczania tej choroby stosuje się nieorganiczne fungicydy na bazie miedzi (płyn Bordeaux, tlenochlorek miedzi, cuprosil), a także leki biologicznie czynne (Gaupsin, Trichodermin lub Planriz). Ważną rolę odgrywa profilaktyka, gdyż umiejętny dobór odmiany i selekcja nasion, a także gruntowna obróbka gleby mocznikiem, roztworem nadmanganianu potasu lub siarczanu miedzi przed sadzeniem znacznie zmniejsza ryzyko infekcji.

Mieszankę Bordeaux stosuje się w leczeniu chorób ogórka. Jest to nieorganiczny środek grzybobójczy na bazie miedzi

Do końca XIX wieku choroba występowała tylko na Dalekim Wschodzie, dotykając liście melonów i ogórków. Dziś mączniak rzekomy znacznie rozszerzył geografię swojego występowania i występuje prawie wszędzie.

Cladosporium

Ta choroba jest bardziej znana jako plamistość oliwek ogórkowych. Cladosporia ma tendencję do rozprzestrzeniania się w gorącym i wilgotnym klimacie, a sadzenie na zewnątrz zwiększa ryzyko rozwoju choroby. Grzyb zwykle infekuje owoce, ale objawy mogą również pojawiać się na liściach rośliny. Zarodniki mogą długo pozostawać w glebie i są odporne na niskie temperatury. Przeczytaj o najlepszych odmianach ogórków tutaj.

Zarodniki patogennego grzyba dostają się do zdrowych roślin przez owady, chwasty i nietraktowane narzędzia ogrodowe. Po infekcji na młodych ogórkach pojawiają się małe ciemnobrązowe plamki z wyraźnym zarysem, rzadziej na liściach i pędach. W miarę postępu choroby plamki wysychają i tworzą charakterystyczne strupy na zielonych częściach rośliny. W rezultacie wegetatywne części rośliny obumierają, owoce odpadają i stają się niezdatne do spożycia.

Leczenie

Aby zwalczyć plamistość oliwną, stosuje się fungicydy o wysokiej zawartości miedzi, zwykle stosuje się 1% roztwór płynu Bordeaux. Ważne jest przestrzeganie zasad profilaktyki i pielęgnacji sadzenia. Aby uniknąć rozwoju choroby, konieczne jest regularne wietrzenie szklarni, a podczas sadzenia ogórków w otwartym terenie, dwa razy w sezonie, należy profilaktycznie stosować preparaty nieorganiczne lub biologiczne.

Cladosporium, podobnie jak inne choroby grzybowe, jest wybredne, jeśli chodzi o wysoką wilgotność. Wentylacja szklarniowa to najprostsza profilaktyka większości chorób grzybiczych

Sclerotinia

Biała zgnilizna lub sclerotinia to powszechna choroba grzybicza, która dotyka nawet 60 różnych upraw. Zarodniki grzybów rozwijają się aktywnie tylko w warunkach wysokiej wilgotności i ciepła, ale gwałtowna zmiana klimatu może również przyczynić się do wystąpienia infekcji. Infekcja często występuje w ziemi, ale często infekcja następuje przez powietrze przez owady lub wiatr.

Po wniknięciu grzyba do rośliny pojawiają się mokre plamy w kierunku od korzenia do góry. Następnie przekształcają się w białe narośle, które wyglądają jak wata. Śluz stale gromadzi się na formacjach grzybowych, które są przenoszone na sąsiednie rośliny. Z czasem na krzaku tworzą się małe czarne foki (sklerocja), nieco przypominające czarne ziarna pieprzu. Po tym, jak zarodniki grzyba dotrą do górnych części rośliny, biała zgnilizna całkowicie niszczy owoce i elementy wegetatywne krzewu. Na młodych ogórkach tworzy się śluz, więc stają się bezużyteczne.

Leczenie

Skuteczność leczenia zależy bezpośrednio od stopnia zaawansowania choroby. Jeśli biała zgnilizna zostanie wykryta wcześnie, istnieje szansa na uratowanie roślin przed śmiercią. Do leczenia stosuje się nieorganiczne fungicydy, na przykład Topaz lub Oxyhom. Na tym samym etapie można zastosować siarczan miedzi, ale to tylko spowolni rozprzestrzenianie się grzyba. Warunkiem wstępnym podczas całego leczenia jest terminowe usunięcie dotkniętych części rośliny, ponieważ utworzony śluz zawiera ogromną ilość patogennych zarodników i rozprzestrzenia się na zdrowe osoby. Jeśli na roślinach zaczęły już pojawiać się czarne plamy, a grzybnia osiągnęła wierzchołek krzewu, zainfekowaną roślinę należy całkowicie usunąć i zniszczyć.

Nieorganiczny środek grzybobójczy „Topaz” jest również sprzedawany w pojemnikach 1 i 5 litrowych.

Zarodniki grzybów mogą długo przebywać w glebie, przetrwać nawet podczas najmroźniejszej zimy. Dlatego ważne jest, aby całkowicie wykopać obszar przed i po posadzeniu oraz przeprowadzić profilaktyczne leczenie fungicydami.

Szara zgnilizna

Jest to infekcja bakteryjna, która rozprzestrzenia się tylko w niskich temperaturach (16-17 stopni) i wysokiej wilgotności (90% i więcej). W ciepłych warunkach życie bakterii wywołujących szarą zgniliznę jest zawieszone, więc choroba rzadko występuje w ciepłych regionach.

Różnica między białą a szarą zgnilizną

Choroba rozwija się zawsze szybko, od momentu zarażenia do pojawienia się pierwszych objawów, trwa tylko 3-5 dni. Najpierw na zielonych częściach rośliny tworzy się szary nalot, który ostatecznie zmienia się w rozmyte brązowe plamy. Jeśli nie rozpoczniesz przetwarzania na czas, szara zgnilizna wpływa nie tylko na liście i pędy, ale także na owoce. Są pokryte szarawym puchem, który aktywnie wytwarza zgniliznę przy wysokim stężeniu bakterii. Ogórki stają się miękkie i wodniste. W późniejszych stadiach choroby zgnilizna powoduje znaczne szkody w uprawie i prowadzi do śmierci sadzenia.

Leczenie

Kiedy pojawią się pierwsze oznaki szarej zgnilizny, konieczne jest usunięcie zainfekowanych części i ostrożne przetworzenie sadzenia 1% roztworem płynu Bordeaux lub siarczanu miedzi. W całym okresie leczenia należy całkowicie przerwać podlewanie roślin, a szklarnię regularnie wietrzyć. Fungicydy kontaktowe w postaci pasty, na przykład Rovral (Iprodion) i Bayleton (Triadimefon), są bardziej skuteczne. Jeśli choroba dotknęła większość rośliny, należy ją całkowicie wykopać i zniszczyć. Jako środek zapobiegawczy zaleca się potraktowanie obszaru płynną mieszanką kredy lub wody wapiennej, mieszanki popiołu drzewnego i siarczanu miedzi.

Rovral to fungicyd w postaci pasty

Zgnilizna korzeni

Powszechna choroba grzybicza, popularnie nazywana „czarną nogą”. Zwykle choroba rozwija się w warunkach wysokiej wilgotności, a także z powodu niewystarczającej sterylizacji gleby przed sadzeniem roślin. Zdarzają się przypadki pojawienia się zgnilizny korzeni z powodu regularnych przeciągów w szklarni i gwałtownej zmiany temperatury, a także podczas podlewania sadzenia zimną wodą.

Pierwsze oznaki choroby można znaleźć na początku owocowania na przedkorzeniowej części łodygi i dolnych liściach. Tworzą się na nich pojedyncze plamy o ciemnobrązowym kolorze, które z czasem stają się gęstsze i łączą się w jeden rozkwit. Tkanka roślinna w tych miejscach staje się miękka i wodnista, co prowadzi do niedożywienia ogórka. Występuje zażółcenie liści, ale żyłki blaszki liściowej nie zmieniają się w żaden sposób. Krzew zaczyna całkowicie wysychać, owoce i liście odpadają. Zgnilizna korzeni prowadzi do spowolnienia wzrostu roślin, aż do ich śmierci. Przeczytaj o chińskiej odmianie ogórka węża tutaj.

Leczenie

Po zidentyfikowaniu pierwszych objawów konieczne jest stworzenie warunków do powstania nowego systemu korzeniowego, w tym celu należy dodać żyzną glebę, a pod krzak dodać torf i humus. Podczas całego zabiegu należy obserwować warunki wzrostu, należy unikać podlewania zimną wodą i hipotermii sadzenia. Spośród fungicydów najskuteczniejsze są preparaty o wysokiej zawartości miedzi, zwłaszcza tlenochlorek miedzi (Khom, Ordan lub Abiga-peak). Jeśli choroba dotarła do górnych części rośliny, krzew należy całkowicie usunąć.

Tlenochlorek miedzi jest najskuteczniejszym fungicydem na zgniliznę korzeni, ale nawet on nie radzi sobie, jeśli choroba dotarła do górnych części rośliny.

Antraknoza (miedziana)

Choroba może wpływać na większość upraw dyni, ale jest szczególnie niebezpieczna w przypadku ogórków. Występuje w prawie wszystkich regionach Europy, powodując nieodwracalne szkody w gospodarstwach prywatnych i przemysłowych. Szczególnie podatne na infekcje są ogórki uprawiane w szklarniach.

Najpierw na liściach pojawiają się duże żółte lub brązowe okrągłe plamki. W miarę postępu choroby przenoszone są na pędy, łodygi i owoce rośliny. Na łodydze powstają zagęszczone brązowe formacje, pogłębione w grubość tkanek. Następnie na wszystkich zielonych częściach rośliny pojawiają się małe brązowe otwory, co prowadzi do całkowitej śmierci rośliny i uszkodzenia plonu.

Leczenie

Aby uratować sadzenie ogórków Masza, chińskiej odpornej na zimno i innych, po zarażeniu miedzią, jest to możliwe tylko we wczesnych stadiach choroby. Aby to zrobić, konieczne jest usunięcie dotkniętych części krzewu na czas, a także przeprowadzenie złożonego leczenia fungicydem z regularnością 5-7 dni. Jako leki stosuje się syntetyczne środki na bazie miedzi (ciecz Bordeaux, tlenochlorek miedzi), ftalimidy lub siarka koloidalna. Ten link powie Ci o odmianach długich ogórków.

Siarka koloidalna jest skutecznym fungicydem przeciwko chorobom grzybiczym

Żółknięcie liści

Przebarwienia liści ogórka to jeden z najczęstszych problemów podczas uprawy tej rośliny. Może to być spowodowane następującymi przyczynami:

  • brak oświetlenia;
  • naruszenie zasad podlewania;
  • hipotermia;
  • infekcje grzybowe;
  • niedobór makroskładników w glebie;
  • starość rośliny.

Jeśli żółknięcie blaszki liściowej nastąpi z powodu niewłaściwej pielęgnacji roślin, warunków klimatycznych lub złego składu gleby, problem można łatwo wyeliminować na prawie każdym etapie rozwoju krzewu.

Zapobieganie

Przestrzegając zasad uprawy i pielęgnacji ogórków, możesz zminimalizować ryzyko zachorowania na niebezpieczne choroby. Ponadto ważne jest przestrzeganie środków zapobiegawczych:

  • zaleca się wybierać tylko odmiany odporne (Herman, Artist, Courage), szczególnie przy uprawie ogórków w niekorzystnych warunkach klimatycznych lub na glebach problematycznych;
  • przed sadzeniem nasion w workach, beczkach lub na otwartym terenie należy sprawdzić, czy nie ma uszkodzeń lub obcych plam, a także przeprowadzić kompleksową obróbkę środkami dezynfekującymi;
  • materiał do sadzenia należy sadzić tylko w podgrzanej i wstępnie przygotowanej glebie;
  • zaleca się wykonywanie zabiegów profilaktycznych na stanowisku dwa razy w sezonie - przed sadzeniem i po zbiorach;
  • ważne jest przestrzeganie zasad płodozmianu; niepożądane jest sadzenie tej samej uprawy na miejscu przez ponad 3 lata z rzędu;
  • po zbiorze konieczne jest usunięcie wszystkich resztek roślinnych, a także chwastów i części korzeni. Najlepiej je spalić lub wyjąć z terenu budowy.

Środki zapobiegawcze mogą nie tylko zmniejszyć ryzyko chorób, ale także zwiększyć plony. Aby zapewnić ogórkom wszystkie przydatne elementy niezbędne do wzrostu i rozwoju, ważne jest, aby karmić je na czas. Zaleca się przeprowadzenie wstępnej analizy gleby w celu wykrycia niedoboru substancji. Dowiedz się o uprawie ogórków w hydroponice w tym materiale.

Wideo

wnioski

Ogórki są podatne na infekcje wieloma chorobami, wśród których najczęstsze są infekcje grzybicze. Aby nie tracić interesów na uprawie i zapobiegać infekcjom, wszystkie niezbędne zabiegi należy przeprowadzać na czas, a w przypadku wykrycia choroby zaleca się stosowanie nieorganicznych fungicydów, które mają najlepszą skuteczność. Wynik zabiegu zależy bezpośrednio od stadium infekcji, dlatego niezwykle ważne jest regularne sprawdzanie sadzenia pod kątem oznak infekcji.