Hodowla bydła jest praktykowana na całym świecie. Gospodarstwa mleczarskie i mięsne dostarczają nie tylko pożywienia ludności, ale także stanowią podstawę międzynarodowych stosunków gospodarczych. Z tego powodu naukowcy ze wszystkich krajów zajmują się hodowlą mającą na celu rozwój nowych i ulepszanie istniejących ras. Krowy brytyjskie znane są w wielu krajach świata z produktywności i doskonałego smaku pozyskiwanych z nich produktów. Oczywiście przede wszystkim gatunki te rozprzestrzeniły się na terenach byłych kolonii brytyjskich, ale teraz stanowią integralną część światowej hodowli bydła. Ten artykuł opowie o najpopularniejszym z Brytyjczyków.
Cechy ras brytyjskich
Większość brytyjskich przedstawicieli bydła należy do przemysłu mięsnego. Wyróżniają się dobrze rozwiniętymi mięśniami i dostosowaniem do typu utrzymania pastwiska. Wytrzymałość, zdolność do pokonywania długich dystansów w poszukiwaniu pastwisk, szybki przyrost masy ciała w wyniku naturalnego żywienia są również nieodłączne dla tych ras krów. Prawie wszyscy Brytyjczycy mają grubą sierść, która równomiernie pokrywa całe ciało zwierząt. Doskonale dostosowują się w zimnym klimacie, wytrzymują zimno i wiatr (z wyjątkiem Shorthona). Wiele brytyjskich ras krów nie przeszło żadnych zmian i zachowało się w ich historycznej oryginalnej formie. Zawartość mleka jest zwykle niska, podobnie jak procent tłuszczu w mleku. Często Brytyjczycy są wykorzystywani w hodowli,ponieważ mają bardzo trwałe geny, a hybrydy dziedziczą większość ich zalet.
Krowy te wyróżniają się wczesną dojrzałością i wysoką przeżywalnością potomstwa.
Popularni przedstawiciele
Najpopularniejsze wśród hodowców zwierząt gospodarskich na świecie to Galloway, Aberdeen Angus, Shorthon large cows oraz karłowate Highlands lub dextery. Dzięki pracy hodowców i naturalnym walorom gatunki te doskonale sprawdzają się zarówno w gospodarstwie domowym, jak i przy produkcji na dużą skalę. Rasa zyskała uznanie na całym świecie stosunkowo niedawno. Po raz pierwszy na międzynarodowych wystawach zostały zaprezentowane publiczności na początku XX wieku, po czym zapotrzebowanie na nie wzrosło ponad trzykrotnie. Brytyjskie krowy są wykorzystywane nie tylko do produkcji, ale także do ulepszania innych ras bydła. Jedyną wadą, jaką można zidentyfikować w przypadku tych ras, jest dość wysoka wartość rynkowa cieląt.
Galloway
Historyczną ojczyzną krów rasy Galloway są północne regiony Wielkiej Brytanii z surowym zimnym i suchym klimatem. Krowy tej rasy trzymane są na pastwiskach prawie przez cały rok, co przyczyniło się do powstania ich niezwykłego, dziwacznego wyglądu. Jeśli zmiany w budowie ciała nie są tak wyraźnie zauważalne, to gęsty kędzierzawy płaszcz natychmiast przyciąga wzrok. Gallowayany są całkowicie pokryte gęstym „futrem”, przez co wydają się nieco większe niż w rzeczywistości. Jednocześnie nie mają rogów, w przeznaczonym dla nich miejscu zauważalne są tylko małe zrogowaciałe wypustki.
Gruba sierść pomaga krowom rasy Galloway przystosować się do wszystkich klimatów, w tym gorących regionów (nie przegrzewa się). Dobrze rozwinięte kończyny pozwalają im na długie przejścia w poszukiwaniu zielonego pokarmu.
Rasa ta zyskała sławę stosunkowo niedawno, po pewnym ulepszeniu hodowli. Czystych Gallowian krzyżowano przez wiele dziesięcioleci, począwszy od 1760 r., Z największym szkockim bydłem, takim jak krowy Ayrshire. W rezultacie otrzymaliśmy osoby, których charakterystyczne cechy to:
- duża sylwetka, dobrze rozwinięte mięśnie i mocne kości;
- długie futro w brązowych, rzadziej szarych odcieniach. Zimą długość wełny sięga 15-20 cm, co pozwala im wytrzymać nawet najniższe temperatury i nie bać się podmuchów wiatru czy przeciągów;
- wydajność mięsa rzeźnego 60-65%;
- wysoka produktywność mięsa, byki dorosłe ważą od 800 do 900 kg, samice ważą 450-500 kg;
- szybki wzrost i przyrost masy ciała;
- bezpretensjonalność wobec warunków życia i żywienia. Przeczytaj o trzymaniu krów w domu tutaj.
Krowy rasy Galloway szybko osiągają okres dojrzewania i rodzą pierwsze potomstwo. Poród przebiega bez komplikacji, ponieważ cielęta rodzą się małe, tylko 25-27 kg. Śmiertelność noworodków jest niska. Przy doskonałej pielęgnacji jedna krowa produkuje nie więcej niż 1300 kg mleka rocznie, a jego zawartość tłuszczu nie przekracza 3-4%. Z tego materiału dowiesz się o diecie bydła.
Przechowywanie Gallowanów na mleko jest bezcelowe. Shorthon
Krowa krótkowłosa to jedno z najstarszych krów brytyjskich. Po raz pierwszy gatunek ten został wyhodowany w hrabstwie York i Durgam (nawiasem mówiąc, druga nazwa rasy to Durgam), po czym przez wiele lat była udoskonalana przez hodowców. Materiał do krzyżowania pobrano od holenderskich krów mlecznych. Shorthon ma jedne z najwyższych wskaźników produkcji wołowiny. Są to duże zwierzęta, których wysokość w kłębie sięga 150 cm, a skośny obwód ciała przekracza 169 cm Charakterystyczne cechy zewnętrzne to:
- małe, prawie niezauważalne rogi;
- muskularna skrócona szyja, płynnie wtapiająca się w ciało;
- mała głowa z krótką częścią twarzową;
- szeroka klatka piersiowa z mocno wystającym masywnym podgardlem;
- krótkie mocne nogi;
- zaokrąglona tylna część, na której praktycznie niewidoczne są guzki kulszowe, wzgórki i kość krzyżowa;
- grube włosy, które równomiernie pokrywają całe ciało.
Ile waży krowa, można znaleźć w tym artykule.
Krowy krótkowłose mogą mieć dowolny kolor, podczas selekcji naukowcy nie zwracali uwagi na kolor. Jednak w żywym inwentarzu nadal przeważają kolory czerwony i brązowy.
Pod względem produktywności rasa krótkowłosa znacznie przewyższa wiele bydła. Największe wskaźniki masy obserwuje się w wieku 2 lat: byki ważą 800-900 (a czasem 1000) kg, krowy do 600 kg. Wydajność czystego mięsa wynosi 65-82%, a mięso jest miękkie i prawie nie zawiera tłuszczu. Zaletą rasy jest wczesna dojrzałość: dzienny przyrost masy ciała cieląt wynosi 1-1,5 kg. Ale jest wiele wad, na które należy również zwrócić uwagę:
- kapryśność warunków przetrzymywania i trybu karmienia (niewystarczająca ilość lub niska jakość żywności gwałtownie obniża wskaźniki produktywności);
- niezdolność do przystosowania się do zimnego klimatu;
- niska płodność;
- słaba odporność i niestabilność na choroby.
Średniogórze
Gatunek ten jest potomkiem niewybranych ras celtyckich bydła, które zyskały światową sławę na początku ubiegłego wieku. Łatwo rozpoznać krowę góralską wśród innych gatunków. Kolor góralski najczęściej ma czerwony, brązowy, czarne osobniki są mniej powszechne. Długie falujące grzywki chronią oczy przed wiatrem. Ich budowa ciała jest silna, a wzrost niewielki. Nogi są krótkie i mocne, przystosowane do długotrwałego wypasu na terenach górzystych. Highland jest zdrowy i dobrze radzi sobie z mrozem, ale w ogóle nie znosi upałów. Przeczytaj o luźnych oborach krów pod tym linkiem.
Krowy wyżynne nie mogą być trzymane w boksach, potrzebują całorocznego wypasu. W przeciwnym razie zwierzę po prostu przestaje przybierać na wadze.
Ta rasa jest bezpretensjonalna w utrzymaniu: wszystko, czego potrzebuje, to szopa, w której można ukryć się przed opadami. Pożywienie potrzebuje tylko zimą, a przez resztę czasu doskonale przybiera na wadze na własnej paszy. Maksymalna waga dorosłych babek sięga 750 kg, a jałówek - 500 kg. Uboju dokonuje się zwykle w wieku 1-3 lat, kiedy mięso jest najbardziej kruche i miękkie. Krowy rozmnażają się szybko, a potomstwo ma wysokie wskaźniki przeżywalności. Poród przebiega bez komplikacji, cielęta szybko rosną i mogą wychodzić na pastwisko razem z dorosłym żywym inwentarzem. Dodatkowym atutem jest bardzo spokojne usposobienie, są posłuszne i szybko przyzwyczajają się do właściciela.
Gatunek ten należy do klasy mini krów, ma imponujące rogi i gęsty, długi włos z puszystym podszerstkiem. Obecnie wielu hobbystów hodowców bydła hoduje Highlands w celach dekoracyjnych ze względu na ich niezwykły wygląd. Jednak głównym obszarem działalności jest hodowla mięsa.
Dexter
Dexter często figuruje na listach najbardziej niezwykłych ras krów. Powodem tego jest wyjątkowo mała jak na rogate wysokość, rzadko sięgająca 100 cm w kłębie. Kolor zręczny jest przeważnie ciemnobrązowy, czasem czarny. Nogi nieproporcjonalnie krótkie w stosunku do tułowia. Takie krowy hodowane są najczęściej w małych gospodarstwach, ponieważ produkcja na dużą skalę nie uzasadnia kosztów. Na domowym dziedzińcu idealne są mini krowy: zajmują mało miejsca, nie wymagają specjalnej opieki i nie cierpią na choroby. Wskaźniki produktywności rasy Dexter są małe - 2,5-3 litry mleka dziennie i 100-130 kg mięsa na wyjściu. Tak mała ilość produktu jest w pełni uzasadniona jeszcze niższymi kosztami utrzymania.
Mini krowy są idealne do przydomowych ogródków: zajmują mało miejsca, nie wymagają specjalnej opieki, nie cierpią na choroby. Często dextery są hodowane w celach dekoracyjnych lub dla plemienia. Te małe krowy, dzięki swojej wytrzymałości i dobrej kondycji, stanowią podstawę genetyczną wielu gatunków mieszańców.
Mięso krów karłowatych Dexter wyróżnia się wysoką zawartością pełnowartościowego białka i żelaza, minimalną zawartością tłuszczu oraz doskonałym smakiem. Mleko tej rasy jest dość specyficzne, ma delikatny lodowy zapach i przy prawidłowej zawartości tłuszczu do 5%. Są to zwierzęta pastwiskowe, nie wymagają dodatkowego karmienia, gdyż ich układ pokarmowy przystosowany jest do paszy objętościowej, zbóż i traw, które krowa pozyskuje samodzielnie. Młode szybko stają się silniejsze i przybierają na wadze, mają silną odporność. Przeczytaj o trzymaniu cieląt w domu zimą tutaj.
Wideo
Film opowiada o rasie bydła Galloway, ich zaletach i wadach.
wnioski
- Rasy brytyjskie są znane i popularne na całym świecie, ponieważ mają wysokie wskaźniki produktywności i dają doskonałe mięso.
- Prawie wszystkie brytyjskie krowy należą do kierunku wołowego, z wyjątkiem gatunków uzyskanych ze skrzyżowania czystej krwi brytyjskiej z krowami z innych krajów.
- Krowy brytyjskie od dawna są wykorzystywane do hodowli jako biznes, ponieważ mogą być zarówno dużymi rekordzistami pod względem ilości uzyskanego mięsa, jak i krowami karłowatymi w kierunku mięsnym i mleczarskim, dając średnią ilość obu produktów.
- Nie można dziś sobie wyobrazić światowej produkcji zwierzęcej bez brytyjskich ras krów. We wszystkich krajach świata, jeśli nie rasowych Brytyjczyków, hoduje się hybrydy tych ras.