Szwajcarska rasa krów to rzadkość w rosyjskich gospodarstwach. Jednak jest szeroko rozpowszechniony na całym świecie w celu produkcji wysokiej jakości mleka i doskonałego smaku chudej wołowiny. Zostali wyhodowani na ziemiach klasztornych w Szwajcarii w celu wykonywania prac rolniczych, ale dopiero wtedy, dzięki selekcji, poprawiono ich cechy produkcyjne. W obrębie rasy wyróżnia się kilka typów, w zależności od produktywności, więc szwajcarskie krowy nadają się do każdego gospodarstwa. Są to jednak zwierzęta kapryśne w żywieniu i opiece, nie zalecane dla początkujących pasterzy. W tym artykule przyjrzymy się kluczowym cechom szwajcarskiej rasy krów.
Pochodzenie
Szwajcarska rasa krów powstała w Szwajcarii. Pierwsze wzmianki o niej znalazły się w aktach duchownych klasztoru benedyktynów w rejonie Schwyz, którzy aktywnie zajmowali się utrzymaniem i hodowlą bydła. Mnisi przywiązywali dużą wagę do produktywności i diety żywienia, więc te czynniki bezpośrednio wpływały na wygląd i wydajność krów. Początkowo nacisk położono na umiejętność wykonywania wszelkiego rodzaju prac rolniczych, później jednak głównym celem hodowli było pozyskiwanie mięsa i mleka. Pierwsza księga hodowlana dla tej rasy została otwarta w 1879 roku, bydło w niej występujące bardzo różniło się od swoich przodków zarówno pod względem wyglądu, jak i kierunku produktywności.
Dziś rasa szwajcarska jest szeroko rozpowszechniona na całym świecie . Duże liczby odnotowano w 64 krajach. Jest aktywnie hodowany w Europie, Ameryce Północnej, Australii i Nowej Zelandii. Pierwsi przedstawiciele tej rasy bydła przybyli do Rosji dopiero w 1861 roku.
Ojczyzną szwajcarskiej rasy krów i byków jest odległa Szwajcaria. W XIX-wiecznej Rosji tylko właściciele ziemscy mogli sobie pozwolić na krowy rasy Schwyz, ponieważ wymagały one kosztownego karmienia i opieki.
Opis
Wygląd i jakość produktywności są silnie związane z krajem, w którym hoduje się szwajcarskie krowy. Na przykład w Austrii i Niemczech mają skromny rozmiar i mniejszą masę mięśniową. Bydło tej rasy, hodowane we Włoszech lub we Francji, ma wyższą produktywność mleka, ponieważ z ich produktów wytwarza się twardy ser. Z biegiem lat hodowla krów zmieniła się dramatycznie, ponieważ zmieniły się wymagania dotyczące hodowli tych zwierząt.
Typ produktywności
Szwajcarska rasa krów jest jedną z nielicznych, która ma jednocześnie zastosowanie do wszystkich typów produktywności. W zależności od pochodzenia i cech anatomicznych w obrębie rasy rozróżnia się typy mleczno-mięsne, mięsno-mleczne i mleczne. Ważne jest, że niezależnie od tej klasyfikacji szwajcarska krowa wykazuje niezwykle wysokie wskaźniki.
Przeciętnie bydło mleczne daje do 3,5 tony mleka średniotłuszczowego (3,5-3,8%) rocznie. Szczególnie wysokie cechy wykazują hodowcy w tym kierunku - są w stanie wyprodukować do 5 ton produktów rocznie.
Bardzo wydajne są również krowy mięsne i byki. Dorosłe osobniki mogą osiągnąć masę 0,8-1 tony, a wydajność rzeźna wynosi 60%. Jakość mięsa w dużej mierze zależy od rodzaju żywienia, stopnia otłuszczenia i wieku zwierzęcia. Młode zwierzęta mają niskie wskaźniki przyrostu masy ciała - w ciągu jednego miesiąca to tylko 0,7-1,1 kg dziennie.
Mleko od tych krów kierowane jest najczęściej do produkcji serów twardych. Wygląd
Dziś krowy rasy Schwyz mają dobrze zbudowaną sylwetkę, imponujące rozmiary i charakterystyczny brązowy kolor. Odcień skóry waha się od kremowego do brązowego z plamami. Sierść jest gęsta i elastyczna, z charakterystycznymi ciemnymi plamami na rogach. Średnia waga samic dochodzi do 800 kg, byki są większe i mogą osiągnąć masę do 1,1 tony. Długość ciała około 165 cm, wysokość w kłębie do 133 cm, obwód klatki piersiowej nie przekracza 190 cm.
Ogólnie rzecz biorąc, przedstawiciele tej rasy mają mocną ramę kostną, średniej wielkości kłąb i dobrze ustawione kończyny. Budowa ciała w dużej mierze zależy od kierunku produktywności. Tak więc krowy mleczne mają rozciągnięte ciało, średniej wielkości muskulaturę, a przedstawiciele kierunku mięsnego mają zwartą, ale mocną budowę i słabo rozwinięte wymiona.
Schwyz rodzą się z wagą około czterdziestu kilogramów, dorośli osiągają 800 kg, a byki ważą ponad jedną tonę.
Plusy i minusy rasy
Szwajcarskie krowy w Rosji stanowią zaledwie 2,5% całej populacji bydła. Hoduje się je tylko w 9 regionach kraju, dystrybucja ta w dużej mierze wynika z kapryśności zwierząt do jedzenia i utrzymania. Mimo to rasa ma następujące zalety:
- dobry stan zdrowia, wytrzymałość na aktywność fizyczną;
- szybkie dojrzewanie;
- spokojne usposobienie i narzekanie;
- możliwość wykorzystania do krzyżowania z innymi rasami;
- zdolność przystosowania się do niekorzystnych warunków klimatycznych.
Wybierając tę rasę do hodowli w prywatnym gospodarstwie, należy wziąć pod uwagę wady, które bezpośrednio wpływają na cechy uprawy:
- wybredność i selektywność w żywieniu;
- niskie wskaźniki produktywności mleka i udoju mleka;
- duży procent krów nie nadaje się do doju automatycznego.
Ze względu na specyfikę tej rasy zaleca się chów wsobny w celu korekcji wad wrodzonych. Z reguły szwajcarskie krowy krzyżuje się z bykami Jersey, a także przedstawicielami ras kaukaskich i Lebedinsky.
Cechy treści
Szwajcarska rasa krów znana jest z kapryśnych warunków życia w domu i standardów żywieniowych. Dla nich wymagane jest zbudowanie stodoły zgodnie ze wszystkimi istniejącymi normami - obecność kanalizacji, systemu grzewczego, wentylacji. W przeciwnym razie zwierzęta tracą produktywność i często chorują. W przypadku tej rasy preferowana jest metoda wypasu - krowy na wolnym wybiegu dają więcej mleka. W przypadku hodowli domowej bardziej odpowiednia jest metoda na pastwisku. Przeczytaj o uwięzieniu krów tutaj.
Podstawą dawkowania powinny być pasze objętościowe i soczyste najwyższej jakości, dopuszczalne jest częściowe stosowanie mieszanek paszowych. Samicom należy podawać mieszankę owsa i otrębów podczas wycielenia i karmienia, aby przyspieszyć proces regeneracji. Zaleca się okresową zmianę diety, ponieważ szwajcarskie krowy często wykazują wybredny dobór pokarmu. Aby poprawić jakość mleka, wymagana jest duża ilość soczystej paszy, którą najlepiej stosować w postaci lucerny, grochu i koniczyny. Przeczytaj o karmnikach dla krów w tym artykule.
Szwajcarską krowę można trzymać w oborach lub na pastwiskach. Hodowla
Do hodowli zaleca się wybieranie krów od 8-10 miesięcy. Po zajściu w ciążę jałówki można trzymać w stadzie ogólnym, ale wymagane jest wyprowadzenie na tydzień przed wycieleniem. Przyznajmy naturalny i sztuczny proces zapłodnienia. Przeczytaj o hodowli krów jako firmie w tym artykule.
Cielęta rodzą się duże, do 40 kg, a następnie powoli przybierają na wadze . W wieku jednego roku krowy mogą ważyć do 250 kg, a do 18 miesięcy - do 380 kg. Nowonarodzone cielęta należy trzymać z matką w ciepłym pomieszczeniu i regularnie monitorować. Kobiety mają dobry instynkt macierzyński, co upraszcza proces utrzymania. Dowiedz się więcej o karmieniu krów mlecznych tutaj.
Cielęta pochodzące od krów szwajcarskich ważą w chwili urodzenia około 40 kg. Opieka
Szwajcarska krowa potrzebuje obszernego kojca. Jedno zwierzę wymaga co najmniej 2,3 m, 2 , o wysokości sufitu co najmniej 2,2 metrów. Zaleca się, aby podłoga była wyjątkowo trwała, ponieważ przedstawiciele tej rasy są ciężcy. Powierzchnia nie powinna się ślizgać, do czego zaleca się stosowanie mat gumowych. Ważne jest zorganizowanie dostępu do naturalnego światła. Ten link powie Ci o wentylacji w oborze.
Stodołę należy czyścić codziennie i dezynfekować co najmniej dwa razy w tygodniu. Zwierzęta należy regularnie myć i szczotkować sztywną szczotką. Dodatkowo wymiona jałówek należy umyć przed dojem.
W okresie ciągłego przebywania krów w oborze karmione są paszą treściwą i sianem. Wymiona szwajcarskich krów często pękają i pękają na tle regularnego dojenia. Aby tego uniknąć, należy zrezygnować z automatów do dojenia i regularnie smarować strzyki zwierząt.
Choroby
Krowy rasy szwajcarskiej mają dobre zdrowie i prawidłową budowę ciała. Zapalenie wymienia najczęściej obserwuje się u zwierząt, ponieważ wymiona nie są przystosowane do częstego mleka i karmienia podczas wycielenia. Dodatkowo ze względu na dużą wagę można zaobserwować problemy ze stawami kończyn, dlatego należy regularnie włączać do diety wapń i sól.
Podobnie jak inni przedstawiciele bydła potrzebują rutynowych szczepień przeciwko śmiertelnym chorobom. W przypadku chowu dużego inwentarza należy co najmniej 3 razy w roku przeprowadzać badania weterynaryjne.
Wideo
W tym filmie mówimy o zaletach rasy, jej historii i uprawie.
wnioski
- Szwajcarska rasa krów została wyhodowana w Szwajcarii, dziś można ją spotkać prawie na całym świecie.
- Mają wysoką cenę , więc nie są często wykorzystywane do hodowli masowej, ale można je wykorzystać do chowu wsobnego, a także do uzyskania wysokiej jakości mleka.
- W obrębie rasy wyróżnia się kilka typów , w zależności od kierunku produktywności. Mają różne konstytucje i cechy treści.
- Szwajcarskie krowy są wybredne w żywieniu i utrzymaniu. Ważne jest, aby prawidłowo zorganizować szopę, przestrzegając wszystkich norm.
- Ta rasa bydła ma dobre zdrowie i silną odporność , a także prawie nie ma wrodzonych patologii rozwojowych.