Rokitnik zwyczajny: sadzenie i pielęgnacja, rozmnażanie i przycinanie, zwalczanie szkodników i zbiory

Rokitnik to jedna z najbardziej bezpretensjonalnych i odpornych roślin owocowych, więc nie ma nic trudnego w sadzeniu i uprawie. Nawet początkujący ogrodnik-amator jest w stanie go uprawiać i rozmnażać. Dowiemy się, jak sadzić rokitnika i jak o niego dbać, aby uzyskać przyzwoite plony.

Zasady uprawy i pielęgnacji rokitnika zwyczajnego

Cechy wzrostu i pielęgnacji:

Sparowane lądowanie. Główną cechą rokitnika jest dwupienna. Rokitnika nie sadzi się sam, jeśli chcesz uzyskać jagody. Owocujący rokitnik to piękny widok i prawdziwa ozdoba ogrodu.
Więcej roślin żeńskich. Nie ma potrzeby sadzenia samca dla każdej rośliny żeńskiej. Każdy krzew z męskimi kwiatami jest w stanie zapylić do 5 żeńskich kwiatów. Rośliny męskie giną częściej niż żeńskie, ze względów bezpieczeństwa lepiej sadzić ich więcej.
Kierunek zapylania. Rokitnik jest rośliną zapylaną przez wiatr, dlatego należy wziąć pod uwagę jego kierunek.
Ostrożne rozluźnienie. System korzeni rokitnika znajduje się blisko powierzchni ziemi. Podczas kopania i spulchniania gleby należy to wziąć pod uwagę.
Po każdym podlewaniu - poluzowanie. Ze względu na specyfikę systemu korzeni rokitnika należy zawsze rozluźnić glebę w jego kręgu przy łodydze.

Jak odróżnić samca od samicy rokitnika zwyczajnego?

„Płeć” krzewów / drzew rokitnika rosnących na stanowisku można odróżnić dopiero po pojawieniu się pierwszych pąków kwiatowych. Można to zrobić tylko w wieku 4-5 lat.

Znaki, na podstawie których można odróżnić kobietę od mężczyzny:

Rośliny żeńskie mają mniejsze pąki i jest ich mniej niż krzewy męskie.
Męskie pąki zbiera się w kwiatostany w kształcie kolców.
U roślin męskich blaszki liściowe są płaskie, u roślin żeńskich zakrzywione i złożone.
Kwiaty żeńskie są żółtawe, zebrane w kwiatostany. Samce są zielonkawo-srebrzyste.
U roślin męskich korona późną wiosną jest niebieskawa, u roślin żeńskich jasnozielona.

Na etapie sadzonek bardzo trudno jest odróżnić rośliny męskie od żeńskich, ale jest to możliwe - po wielkości pąków (samce są większe) i po kolorze liści.

Zalecane odmiany

Wśród rokitnika są odmiany:

Słodkie. Jagody rokitnika zawsze były kwaśne, ale dziś hodowano odmiany z owocami o zwiększonej słodyczy - Lyubimaya, Ruet, Tenga, Moskvichka, Niżny Nowogród słodki, Moskiewski ananas, Klavdia.
Żadnych cierni. Bez cierni zbiór jest znacznie uproszczony. Popularne odmiany besshorny to Solnechnaya, Zhivko, Socratovskaya, Giant, Podruga, Altai, Excellent, Chechek.
Wielkoowocowe. Rokitnik pokryty jest małymi jagodami. Jeśli kultura jest sadzona w celu uzyskania jagód, zaleca się sadzenie odmian o dużych owocach - Elizabeth, Naran, Essel, Openwork, Zlata, Augustina, Leikor.
Wysoka wydajność . Rokitnik jest nie tylko rośliną bardzo dekoracyjną, ale ma również zalety ekonomiczne. Istnieją odmiany, które dają 5-6 kg na roślinę, a jest ich 20-25 kg. Wśród odmian o wysokiej wydajności - Obfite, Chuiskaya, Botanicheskaya aromatic, Panteleevskaya, Gift to a garden, Gift of Moscow State University.
Skarłowaciały. Ręczne zbieranie rokitnika to pracochłonna praca. Jeśli roślina jest wysoka, zbieranie jagód jest jeszcze trudniejsze. Najprościej jest zbierać jagody z krzewów o wysokości nie większej niż 2,5 m. Wśród niewymiarowych odmian rokitnika znajdują się odmiany rokitnika - Amber, Calineczka, Inya, Druzhina, Moscow beauty, Bajkał rubin, Chulyshmanka, Bayan gol.
Moreau zostoykie. Rokitnik jest naturalnie bardziej ceniony na północy, na południu preferuje owoce. Aby przynosić owoce na północy, roślina musi być bardzo odporna. Rokitnik o zwiększonej zimotrwałości obejmuje odmiany - Dzhemovaya, Zolotoy ear, Trofimovskaya, Perchik, Ayula, Dar Katuni, Otradnaya.
Męska. Są to odmiany do produkcji pyłku, który służy do zapylania roślin żeńskich. Hodowcy wyhodowali specjalne „odmiany męskie” o ulepszonych zdolnościach zapylania - jedna roślina jest w stanie zapylić do 20 krzewów rokitnika. Te odmiany obejmują - Gnome, Alei, Ogni Yenisei, Sayan, Ayaganga.
O czerwonych owocach. Czerwone owoce są rzadkim zjawiskiem dla rokitnika zwyczajnego. Hodowcom udało się wydobyć tylko kilka odmian o czerwonych owocach - Ryabinovaya, Siberian Blush, Krasnoplodnaya, Krasny Torch, Yolochka.

Przeczytaj też nasz artykuł o najlepszych odmianach rokitnika zwyczajnego.

Tabela 1 przedstawia popularne odmiany rokitnika i ich kryteria porównawcze.

Tabela 1

Różnorodność	Wydajność z krzaka, kg	Waga owoców, g	Zawartość oleju,%	Wysokość krzewu, m	Korona	Termin dojrzewania
Prezent do ogrodu	10-15	0.8	4	3	średnio zwarty	środkowy
Złota Syberia	12-22	0.8	4-6	3	średnio zwarty	późno
Samorodek	14-20	0,7	7	3	średni rozkład	środkowy
Pomarańczowy	6-8	0.6	4-6	3	rozwalony	późno
Chuiskaya	10-17	0.6	4-6	3	stosunkowo zwarty	wcześnie
Obfity	12-15	0.5	pięć	3	średni rozkład	środkowy
Dar Katun	10-12	0,4	3,5-7	3-3.5	kompaktowy	środkowy

Kiedy i jak najlepiej sadzić rokitnika: wiosną czy jesienią?

Rokitnika można sadzić w dowolnym momencie - wiosną, jesienią, a nawet latem. Ogrodnicy spierają się o najlepszy czas sadzenia, ale nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. To prawda, zdarzają się sytuacje, w których sadzenie wiosenne nie ma alternatywy - jest bezpieczniejsze i niesie mniejsze ryzyko dla sadzonek.

Sadzenie rokitnika jesienią

Sadzenie jesienne należy wybrać, jeśli wiadomo na pewno, że sadzonka rosła na tym samym obszarze. Jeśli materiał nasadzeniowy sprowadzany jest z cieplejszych rejonów, drzewo może „obudzić się” zimą - w styczniu-lutym, a mrozy na pewno je zniszczą.

Jeśli sadzenie odbędzie się jesienią, to za wszelką cenę do drugiej połowy października, ponieważ później sadzonka po prostu nie będzie miała czasu na zakorzenienie się przed nadejściem mrozów. Sadzenie jesienią jest wskazane, jeśli jesień jest długa, a sadzonka jest silna, zdrowa i spełnia wszystkie wymagania dotyczące materiału do sadzenia.

Do sadzenia jesienią przygotowuje się dół i wlewa się do niego mieszaninę gleby. Składniki mieszanki gleby:

żyzna ziemia;

garść podwójnego superfosfatu;
wiadro humusu;
szklanka popiołu drzewnego.

Dalsze lądowanie odbywa się przy użyciu standardowej technologii. Przygotowanie mieszanki glebowej jesienią i wypełnienie jej dołka to jeden z etapów wiosennego sadzenia. Wiosną sadzonki można sadzić w glebie dobrze nasyconej powietrzem i wilgocią.

Jeśli nie możesz sadzić sadzonek jesienią - na przykład czas na to nie pozwala, możesz je wykopać, aby zaoszczędzić do wiosny:

wykopać rów o głębokości 0,5 m;
sadzonki umieścić w fosie z koronami skierowanymi na południe;
kopać sadzonki ziemią, aby widoczne były tylko wierzchołki;
dobrze podlać sadzonki;
przykryj gałązkami świerkowymi na górze;
kiedy pojawi się śnieg, wypełnij nim schronienie.

Jak sadzić rokitnika na wiosnę?

Większość ogrodników uważa, że lepiej sadzić rokitnika na wiosnę, zanim pąki się otworzą. W rzeczywistości czas sadzenia dobiera się z uwzględnieniem klimatu i możliwości dostosowania odmiany do jej warunków.

Wiosenne sadzenie jest zdecydowanie bezpieczniejsze dla młodej rośliny. Sadzonka dobrze się zakorzenia i wzmacnia przed zimą. Sadzenie wiosną odbywa się pod koniec marca lub na początku kwietnia - w okresie uśpienia roślin.

Miejsce do sadzenia jest przygotowywane jesienią. Glebę wykopuje się na głębokość bagnetu, tworząc 1 mkw. m:

siarczan potasu - 20 g;
superfosfat - 200 g;
humus - 4-5 wiader.

Wiosną wykopuje się dołki o głębokości i szerokości 65 cm, po 1,5-2 tygodniach rozpoczynają sadzenie.

Gdzie sadzić rokitnika na miejscu?

Rokitnik ma pewne cechy systemu korzeniowego, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze miejsca sadzenia. Jego korzenie rosną wszerz, oddalając się do 5 m od drzewa. Ale w ogóle nie leżą głęboko - podczas kopania gleby można je łatwo uszkodzić.

Rokitnik boleśnie znosi uszkodzenia korzeni. Dlatego rośliny tej nie należy sadzić w pobliżu łóżek ogrodowych - podczas kopania gleby można uszkodzić korzenie. Preferowane są krawędzie terenu - na obwodzie sadzi się rokitnik, gdzie nie planuje się kopania.

Jaką glebę lubi rokitnik?

Rokitnik nie jest obojętny na wilgoć - nie na próżno woli rosnąć w pobliżu zbiorników wodnych. Potrzebuje gleb, które dobrze zatrzymują wilgoć. Najlepszą opcją są czarne ziemie, gleby gliniaste i gliniaste piaszczyste. Gleby te zatrzymują wilgoć dłużej niż inne.

Ale wilgotności nie należy mylić z podmokłym - rokitnik nie toleruje stojącej wody. Niedopuszczalne jest również sadzenie tej rośliny w miejscach o wysokim poziomie wód gruntowych - poniżej 1 m od powierzchni gleby.

W naturze rokitnik preferuje uprawę na glebach piaszczystych i żwirowych, dlatego jest tak dużo w przybrzeżnej strefie rzek.

Doświadczony ogrodnik opowie Ci o sześciu warunkach niezbędnych do uprawy rokitnika w poniższym filmie:

Jak wybrać rokitnik do sadzenia?

Jeśli sadzi się rokitnik w celu uzyskania owoców, potrzebny jest materiał do sadzenia odmian. W każdym przypadku rośliny żeńskie należy zakupić w szkółce. Ale z mężczyznami jest łatwiej - potrafią być dzicy. Optymalny wiek sadzonek to 2 lata.

Oznaki zdrowej sadzonki:

istnieją 3 korzenie szkieletowe o długości około 20 cm i dobrze rozwinięty włóknisty system korzeniowy;
wysokość sadzonki - 30-50 cm, średnica - co najmniej 6 mm;
pień musi mieć kilka pędów;
kora - elastyczna, mocno przylegająca do drewna, kolor - jasny, nie brązowy.

Brązowy kolor kory sadzonki rokitnika wskazuje na uszkodzenie przez niskie temperatury.

Sadzonki wybiera się z odmian strefowych - to ochroni je przed wczesnym przebudzeniem, które jest niebezpieczne dla ich życia. Do sadzenia wybierz sadzonki szczepione z dobrze rozwiniętymi korzeniami i koroną.

Zapytaj, w jaki sposób uzyskano materiał do sadzenia. W przypadku nasion lub pędów korzeni cechy odmianowe mogą nie zostać przeniesione. Sadzonki wyhodowane z sadzonek zawsze przekazują płeć rośliny matecznej.

Wymagania dotyczące lądowania

Funkcje wyboru miejsca lądowania dla rokitnika:

Rokitnik uwielbia słońce, dlatego należy go sadzić w miejscach otwartych na słońce. Niedopuszczalne jest zacienienie miejsca lądowania. Zdarza się, że sadzonka ginie w pierwszych latach życia z powodu zacienienia przez chwasty.
Rokitnik sadzi się w odległości kilku metrów od ogrodzeń i budynków. Nie lubi też bliskości drzew.
Najlepszym miejscem na rokitnik jest południowa strona terenu. Sadzą ją na samej krawędzi - tak, aby rokitnik nie przeszkadzał w łapaniu promieni słonecznych.

Przed posadzeniem rokitnika należy przygotować glebę. Najpierw sprawdź jego kwasowość. Jeśli gleba jest kwaśna, dodaj do niej wapno gaszone. Na 1 mkw. m gleby - 300-400 g wapna. Po rozsypaniu wapna wykop ziemię na bagnecie łopaty. Ciężkie gleby gliniaste ułatwiają to, wnosząc piasek - dwa wiadra na 1 m2. m.

2 tygodnie po dodaniu wapna możesz nawozić miejsce. Przede wszystkim wprowadzana jest materia organiczna - humus, obornik, kompost. Następnie mineralne - superfosfat lub złożone nawozy.

Nawozy do sadzenia sadzonek można aplikować zarówno na całą działkę, jak i do dołów sadzeniowych. Odległość między otworami do lądowania wynosi 2 m.

Przygotowanie sadzonek do sadzenia

Procedura przygotowania sadzonek rokitnika do sadzenia:

Jeśli sadzonki mają liście, oderwij je.
Zanurz korzenie sadzonki w wodzie na 2-3 godziny.
Bezpośrednio przed sadzeniem zanurz korzenie w zacierze glinianym.

Jak sadzić rokitnika na wiosnę: instrukcje krok po kroku

Do sadzenia wiosennego należy przygotować dołki do sadzenia - wykopane i nawożone. Zimą gleba jest nasycona wilgocią i tlenem - system korzeniowy sadzonki będzie wygodny w takim środowisku.

Wiosną pozostaje tylko sadzić sadzonki przygotowane do sadzenia. W przypadku sadzenia kilku sadzonek należy zachować odstęp 2 m między nimi.

Kolejność sadzenia sadzonki wiosną:

Wbij kołek w środek otworu - będzie to podpora dla sadzonki. Umieść kołek w twardym podłożu, aby mógł wytrzymać wiatr.
Zgrab mieszankę gleby na wzgórze, aby wygodnie umieścić na nim korzenie sadzonki. Umieszczając sadzonkę w dołku, umieść ją tak, aby jej szyjka korzeniowa znajdowała się 5-6 cm wyżej niż powierzchnia ziemi - surowo zabrania się zakopywania jej w ziemi.
Rozłóż je i zacznij wypełniać otwór żyzną glebą zmieszaną z próchnicą, torfem lub grubym piaskiem w stosunku 1: 1. Podczas zasypywania potrząśnij sadzonką i ubij ziemię rękami, aby między korzeniami nie było pustki. Po przykryciu korzeni dokładnie zagęszczamy glebę wokół sadzonki.
Przywiąż sadzonkę do podpory. Użyj miękkiego materiału, który nie uszkodzi cienkiej kory drzewa, takiego jak sznurek.
Podlewaj sadzonki - 2 wiadra na sadzonkę.
Posyp ściółkę - suchą trawą, trocinami lub słomą na pniu drzewa.

Prezentowany film przedstawia instrukcje krok po kroku dotyczące sadzenia rokitnika, a także mówi, jak odróżnić rokitnika męskiego od samicy:

Samiec sadzi się na początku rzędu - od wietrznej strony. Lub w środku - w otoczeniu kobiet.

Kiedy i jak przeszczepić dorosłego krzewu rokitnika?

Przesadzanie rokitnika to pracochłonne i ryzykowne przedsięwzięcie. Nawet obserwując technologię przeszczepu do subtelności, ogrodnicy często są pokonani - krzew umiera. Przesadzanie jest niepożądanym zdarzeniem, dlatego staraj się natychmiast posadzić sadzonkę we właściwym miejscu.

Bezbolesny i udany przeszczep jest możliwy w przypadku sadzonek poniżej 3 roku życia. Cechy przeszczepu rokitnika zwyczajnego:

Ostrożnie wykop roślinę wraz ze wszystkimi korzeniami i grudą.
Przenieś rokitnika w nowe miejsce - w wykopanym wcześniej dole. Jego wymiary powinny być takie, aby gruda ziemi wraz z korzeniami mogła się w niej wygodnie zmieścić. A co najważniejsze - nie zakopuj szyjki korzeni w glebie.
Podlewaj przesadzoną roślinę obficie i ściółkuj glebę. Aby rokitnik lepiej się zakorzenił, dodaj do wody stymulator tworzenia korzeni w celu nawadniania.
Odetnij część korony, aby roślina nie marnowała energii na karmienie pędów, jej zadaniem jest szybkie ukorzenienie się.
Spryskaj koronę cyrkonem lub epiną (stymulantami wzrostu).

Co możesz sadzić obok rokitnika?

Niemożliwe jest sadzenie niczego bezpośrednio pod rokitnikiem poza trawnikiem. Zabrania się sadzenia w pobliżu roślin rokitnika o płytko położonych korzeniach - truskawek, malin, porzeczek. Walcząc o składniki odżywcze, rokitnik je zniszczy.

Najlepszym sąsiadem rokitnika jest sam rokitnik. Drzewa lub krzewy umieszcza się w odległości 2-2,5 m od siebie.

Pielęgnacja rokitnika po posadzeniu

Rokitnik to pożyteczna i piękna roślina, która ozdobi każdy domowy ogród. Jednocześnie nie wymaga od właścicieli dużej troski - jego technika rolnicza jest prosta i niczym szczególnym się nie różni.

Roślina jest odporna na szkodniki i choroby, a najważniejszą czynnością w życiu rokitnika jest przycinanie - z jej pomocą ogrodnicy tworzą zdrową i piękną roślinę, usuwając zbędne i zniszczone gałęzie.

Zalecamy przeczytanie artykułu o tym, jak jesienią prawidłowo dbać o rokitnika zwyczajnego.

Właściwe zasady podlewania

Rokitnik kocha wilgoć, wymaga regularnego podlewania. W okresie wegetacji, zwłaszcza w pierwszym roku po posadzeniu, uprawa jest regularnie podlewana, biorąc pod uwagę wilgotność gleby i warunki pogodowe. Szybkość podlewania jednej młodej rośliny wynosi 3 wiadra, w okresie owocowania - 5-6 wiader. Dojrzałe drzewa otrzymują więcej wody - 7-8 wiader.

Podczas podlewania ważne jest przestrzeganie tempa, podmokła gleba zapobiega przedostawaniu się powietrza do korzeni.

Podlewając rokitnik, staraj się namoczyć cały krąg pnia wilgocią. Gdy zbliża się jesień, spędź 1,5 razy więcej wody. Nie zapomnij zrobić jednego podlewania wody przed zimą - jest to konieczne dla zimotrwałości rośliny.

Rozluźnienie, pielenie, ściółkowanie

Po każdym deszczu lub podlewaniu gleba jest poluzowana, a jednocześnie usuwane są chwasty. Korzenie rokitnika pokryte są guzkami - żyją w nich bakterie, które przyswajając azot z powietrza, wzbogacają glebę w związki azotowe. Te ostatnie są niezbędne dla rośliny. Jeśli gleba jest pokryta skorupą, powietrze nie dopłynie do korzeni, w wyniku czego otrzyma mniej składników odżywczych.

Podczas rozluźniania weź pod uwagę specyfikę systemu korzeni rokitnika zwyczajnego. Aby nie uszkodzić korzeni blisko powierzchni ziemi, nie spulchniaj gleby głębiej niż 6-7 cm.W ogóle nie zaleca się wykopywania gleby w kręgu przy pniu.

Aby zmniejszyć rozluźnienie i ryzyko uszkodzenia korzeni, posyp ściółką kręgi przy łodydze. W tym celu odpowiedni jest humus lub kompost - można go przygotować np. Z wierzchołków ziemniaków lub liści brzozy.

Jak prawidłowo przycinać?

Przycinanie rokitnika można wykonać w dowolnym momencie oprócz zimy. Ale najlepszy czas na przycinanie to wczesna wiosna. Przycinanie odbywa się przed rozpoczęciem przepływu soków.

Przycinanie wiosenne

Wiosną roślina wymaga sanitarnego przycinania - usuwa się wszystkie suche, uszkodzone i chore gałęzie. Na młodym rokitniku przeprowadza się również przycinanie formacyjne, ogrodnik decyduje o tym, jak roślina będzie rosła - w postaci drzewa lub krzewu.

Zasady i cechy przycinania rokitnika na wiosnę:

Młodą sadzonkę natychmiast przycina się na wysokość 10–20 cm, na pniu wyrosną gałęzie, z korzenia wyrosną również pędy. W następnym roku ogrodnik wybiera 4 najpotężniejsze pędy, pozostałe są odcinane. Pędy korzeni można pozostawić tylko na sadzonkach samoukorzenionych.
Podczas formowania drzewa na sadzonce tworzy się łodygę o wysokości 30 cm i pozostawia się 2-4 gałęzie szkieletowe. Jeśli gałęzie sadzonki są w pełni uformowane, nie musisz jej ciąć. Jeśli nie ma na nich gałęzi, konieczne jest skrócenie do 30 cm.
W drugim roku z wyrośniętych pędów powstają 3-4 gałęzie szkieletu i prowadnica - następnie są one odcinane na tym samym poziomie.
Jeśli po roku pędy rosną zbyt intensywnie, skraca się je o jedną trzecią lub jedną czwartą.
Kiedy roślina zaczyna przynosić owoce, przycinanie górnych części pędów zostaje zatrzymane - tworzą się na nich pąki kwiatowe.

Po uformowaniu drzewa pozostaje tylko regularnie odcinać nadmiar pędów:

rosnące wewnątrz drzewa / krzewu;
roślina zagęszczająca;
pędy - przycina się, wykopuje pędy i ostrożnie tnie w pierścień.

Kiedy rokitnik osiągnie wiek 6 lat, będzie wymagał przycinania przeciwdziałającego efektom starzenia. Najlepiej też robić to wiosną. Gałęzie, które przestały przynosić owoce, są usuwane, zastępując je młodymi i silnymi pędami. Co roku wymieniane są 1-3 gałęzie - nie więcej.

Obejrzyj film na temat prawidłowego przycinania rokitnika:

Rośliny dotknięte mrozem ścina się do szyjki korzeniowej. Jeśli korzenie nadal żyją, można uformować nowy krzew lub drzewo.

Cięcie jesienią

Późną jesienią, kiedy rozpoczyna się okres spoczynku rokitnika, przeprowadza się przycinanie sanitarne. Usuwa się wszystkie stare gałęzie, zgrubienia, nieprawidłowo wyrosłe, chore, wysuszone itp. Przycinanie odbywa się za pomocą ostro zaostrzonego, zdezynfekowanego narzędzia.

Jak nawozić rokitnika?

Top dressing rozpoczyna się w drugim roku po posadzeniu. Corocznie wprowadzana jest materia organiczna - 1 wiadro próchnicy lub kompostu na każdy metr kwadratowy. U dorosłych roślin sam system korzeniowy dostarcza roślinie azot, więc potrzebują tylko nawozów fosforowych i potasowych - aplikuje się je do gleby. Ale do osiągnięcia wieku 5 lat rokitnik jest karmiony azotem, rozpraszając azotan amonu po obwodzie tułowia - 20 g na 1 m2. m.

Po kwitnieniu owocujący rokitnik jest dokarmiany dolistnie - spryskuje się go roztworem humatu potasu (na 10 litrów wody - 1 łyżka. L). Po 20 dniach - ponowne karmienie.

Podczas tworzenia jajników zaleca się karmienie rośliny mieszaniną składników odżywczych. Skład i dozowanie na 10 l wody:

popiół drzewny - 100 g;
superfosfat - 30 g;
sól potasowa - 25 g.

Ta kwota wystarczy na 1 mkw. m gleby. Gleby kwaśne nawożone są mieszanką, w której superfosfat zastępuje się fosforytem - 50 g na 1 m2. m.

Zaleca się karmić rokitnika 4 razy w sezonie:

wczesna wiosna;
podczas kwitnienia (podlewane roztworem humatu potasu);
po kwitnieniu;
20 dni po ostatnim karmieniu.

Przygotowanie kultury na zimę

Rokitnik zwyczajny jest uprawą mrozoodporną, więc ogrodnicy zwykle go nie izolują. Ale są środki, które mogą pomóc roślinie łatwiej wytrzymać silne mrozy.

Przygotowania zimowe:

ocieplenie strefy korzeniowej gałęziami świerkowymi i darnią;
bielenie pnia;
osłona lufy z metalową siateczką - w celu ochrony przed gryzoniami.

Opieka w zależności od regionu

Rokitnik może rosnąć w każdym regionie Federacji Rosyjskiej - na południu, na środkowym pasie, na północy, na Syberii. W zależności od warunków klimatycznych zmieniają się terminy sadzenia i niuanse pielęgnacji.

Sadzenie i pielęgnacja rokitnika w regionie moskiewskim

W regionie moskiewskim rokitnik jest sadzony pod koniec marca lub na początku kwietnia, w zależności od pogody. Zejście na ląd odbywa się przed rozpoczęciem przepływu soków, ale należy ustalić dodatnią temperaturę. Aby zmniejszyć kłopoty i ryzyko, należy sadzić tylko odmiany strefowe.

Klimat regionu moskiewskiego jest idealny dla rokitnika zwyczajnego. Strefowych jest tu około 60 odmian - jest w czym wybierać. Nie ma potrzeby izolowania takiego rokitnika zwyczajnego. Odmiany zalecane dla regionu moskiewskiego wymieniono w tabeli 2.

Tabela 2

Różnorodność	Forma botaniczna (krzew / drzewo)	Liczba skoków	Owoc	Wydajność na roślinę, kg
Ananas moskiewski	zwarty krzew	nieistotny	ciemnopomarańczowy z czerwoną plamką u góry	do 14
Lomonosovskaya	drzewo średniej wielkości	nieistotny	duży, pomarańczowo-czerwony	14-16
Amator botaniczny	drzewo średniej wielkości	nieistotny	duży, żółto-pomarańczowy	do 20
Botaniczny aromatyczny	średniej wielkości, rozłożyste drzewo	nieistotny	pomarańczowo-brązowy	12-14
Pachnący	drzewo średniej wielkości	Średnia	duży, czerwono-pomarańczowy	do 16

Sadzenie i pielęgnacja rokitnika na Syberii

Na Syberii rokitnik sadzi się pod koniec kwietnia lub na początku maja - spodziewają się stabilnego ciepła. Na Syberię wyhodowano wiele odmian rokitnika, który z łatwością znosi surowy klimat. Na Syberii rolnicza technologia uprawy omawianych roślin nie różni się od prac prowadzonych na środkowym pasie. Popularne odmiany rokitnika na Syberii wymieniono w tabeli 3.

Tabela 3

Różnorodność	Forma botaniczna (krzew / drzewo)	Liczba skoków	Owoc	Wydajność na roślinę, kg
Złota Syberia	średniej wielkości krzew	bardzo mało	Pomarańczowy	12-14
Zhivko	średniej wielkości krzew wielopniowy	mało	pomarańczowy żółty	do 10
Elizabeth	średniej wielkości krzew	bardzo mało	Pomarańczowy	do 12
Dżem	słaby krzew	nie	pomarańczowy czerwony	12-15
Ogromny	średniej wielkości krzew	nie	Pomarańczowy	13-20
Ałtaj	średniej wielkości zwarty krzew	nie	jasno pomarańczowy	12-14

Rozmnażanie rokitnika zwyczajnego

Rokitnik dobrze rozmnaża się różnymi metodami - nasionami, sadzonkami, warstwami, pędami, szczepieniem, dzieleniem krzewu. Każdy ogrodnik sam decyduje, w jaki sposób wygodniej jest mu rozmnażać roślinę.

Szczepionka

To najtrudniejsza i najbardziej czasochłonna metoda hodowli. Jest używany tylko przez doświadczonych ogrodników. Cele szczepień:

Samiec łodygi jest szczepiony na żeńskim krzewie, aby nie sadzić nowej sadzonki.
Do uprawy roślin odmianowych na żywotnych podkładkach.

Funkcje i procedura szczepienia rokitnika:

Rozpocznij szczepienia pod koniec kwietnia lub na początku maja.
Do zapasu użyj dwuletniej sadzonki wyhodowanej z nasion.
Odetnij łodygę podkładki 15 cm powyżej szyjki korzeniowej, jeden silny pęd na wysokość 10 cm pozostaw na podkładce, pozostałe odetnij.
Latem porzucona sesja powinna się wzmocnić. Ściśnij go, aby był grubszy i nie urósł. Usuń wszystkie narośla na dole - na wysokości do 15 cm.
Do następnej wiosny pęd zamienia się w pień.
Do trzeciej wiosny wysokość rośliny osiąga 50-60 cm, a jej średnica wynosi 5-9 mm. Kopuluj na wysokości 10 cm od szyjki korzenia.

Ogrodnicy zauważyli, że sadzonki pobrane z roślin męskich i zaszczepione na podkładzie zakorzeniają się gorzej niż sadzonki pobrane z roślin żeńskich.

Rozmnażanie nasion

Jeśli jesteś zainteresowany uzyskaniem rośliny odmianowej, metoda rozmnażania nasion nie jest dla Ciebie. Roślina uzyskana z nasion nie posiada cech odmianowych krzewu macierzystego (drzewa). Sadzonki są zwykle używane jako podkładki do szczepienia.

Cechy rozmnażania nasion:

Kiełkowanie nasion trwa co najmniej 2 lata.
Przed siewem nasiona przechowuje się w lodówce przez 1,5 miesiąca - na półce warzywnej.
Północ - pod koniec kwietnia. Nasiona nie są zbyt głębokie. Pojemnik z nasionami przykrywa się folią lub szkłem i umieszcza w ciepłym, jasnym miejscu. Pędy pojawią się za 1-2 tygodnie.
W połowie lipca sadzonki przesadza się na stałe. Przed sadzeniem skracają korzeń palowy.

Sadzonki

Sadzonki zbierane są jesienią - pod koniec listopada i na początku grudnia lub wiosną - pod koniec marca i na początku kwietnia. Stosować przyrosty co 2 lata o grubości co najmniej 6 mm. Długość sadzonek 15-20 cm Jesienne sadzonki, związane w pęczek, zawija się w płótno i polietylen i przechowuje, przykrywa ziemią, świerkowymi gałęziami i śniegiem.

Kolejność sadzenia sadzonek wiosną:

Sadzonki umieszcza się w wodzie na 3 dni - jest regularnie wymieniana. Wielu ogrodników dodaje do wody stymulant wzrostu korzeni.
Sadzonki sadzi się w ziemi - z niewielkim nachyleniem. Co najmniej 2-3 pąki powinny pozostać nad ziemią. Większość nerek trafia do ziemi. Jesienią łodyga osiąga 60 cm, w 3 roku roślina wydaje pierwsze owoce.

Zielone sadzonki są trudniejsze do ukorzenienia niż sadzonki zdrewniałe. Musisz stworzyć specjalne warunki, potrzebujesz luźnej mieszanki gleby, piasku, stymulantów wzrostu, zraszania wodą itp.

Warstwy

Do tej metody potrzebny jest młody rokitnik z dobrze wygiętymi gałęziami. Kolejność reprodukcji przez warstwowanie:

Wybierz gałęzie z dobrym wzrostem wiosną.
Zegnij wybraną gałąź i umieść ją w płytkim rowku.
Zatwierdź gałąź. Przykryj rowek ziemią.
Podlewaj, karm i poluzuj glebę przez cały sezon.

Do następnej wiosny warstwy się wzmocnią. Wykop go, odcinając go od rośliny matecznej i przesadzaj na stałe.

Runo

Cechy rozmnażania przez pędy:

Do rozmnażania wybierz pędy oddalone o 1,5 m od rośliny matecznej i dalej - ich system korzeniowy z reguły jest już uformowany.
W sezonie pędy wysoko, karm i podlewaj.
Wiosną odciąć wybrane do rozmnażania odgałęzienia i sadzić na stałe.

Dzieląc krzew

Kolejność rozmnażania rokitnika przez podzielenie buszu:

Wykop krzak i odetnij stare gałęzie.
Podziel krzak nożycami do przycinania. Każda delenka musi mieć rozwinięty system korzeniowy.
Posyp węglem drzewnym obszar cięcia.
Posadź części krzewu w dołkach do sadzenia. Następnie opiekuj się zwykłymi sadzonkami.

Kwitnienie i owocowanie

Rośliny męskie kwitną na kwiatach męskich (pręcikowych). Na kwiatach żeńskich - żeńskich (słupkowych). Kwiaty pręcików są źródłem pyłku niezbędnego do owocowania. Pyłek dostaje się do rośliny żeńskiej przez powietrze - będą owoce. Krzewy męskie nie owocują.

Kwitnący rokitnik zwyczajny

Kwitnienie roślin heteroseksualnych musi następować jednocześnie, w przeciwnym razie nie ma sensu ich sąsiedztwa. Na czas kwitnienia mają wpływ warunki pogodowe i klimat. Na środkowym pasie kultura kwitnie w drugiej połowie maja, kwitnie przez pół miesiąca. Na Syberii rokitnik kwitnie pod koniec maja.

W kwiatach rokitnika nie ma nektarników. Rośliny muszą polegać głównie na wietrze. Jeśli pogoda jest spokojna, ogrodnicy muszą pracować jako zapylacze. Aby przenieść pyłek na żeńskie kwiaty, odcinają gałęzie i wachlują nimi żeńską roślinę.

W którym roku rokitnik owocuje po posadzeniu?

Pierwsze owoce na rokitniku są spodziewane w czwartym roku. Ale pełne zbiory zbiera się dopiero w 6 roku życia. W tym wieku roślina (drzewo lub krzew) kończy się formować i całą witalność kieruje na zbiory.

Uprawa rokitnika

Najcenniejszym produktem z rokitnika jest olej z rokitnika zwyczajnego. Jest przygotowywany z żółtych (pomarańczowych) owoców, które obficie rosną na żeńskich roślinach. Olej z rokitnika zwyczajnego stosowany jest w celach leczniczych, w kosmetyce, jest bardzo cennym produktem o właściwościach regenerujących.

Na skalę przemysłową rokitnik jest uprawiany głównie na olej. W tym celu sadzi się specjalne odmiany techniczne - ich owoce nie smakują dobrze, ale zawierają dużo oleju - 6,2-6,8%. Odmiany deserowe zawierają 2-6% oleju.

Obecnie na rynku istnieje duże zapotrzebowanie na rośliny lecznicze. Egzotyczne produkty zastępują sprawdzone produkty uprawiane w domu. Rokitnik jest bezpretensjonalny, wytrzymały, nie wymaga dużego nakładu pracy - może stać się przedmiotem świetnego biznesu. Koszt posadzenia 1 hektara rokitnika to około 2000 euro. Inwestycja zwraca się w 3 lata. Z 1 ha zbiera się co najmniej 15 ton, cena 1 kg to 150 rubli.

Olej z rokitnika nie jest jedynym produktem otrzymywanym z owoców rokitnika. Na rynku można również zaoferować:

świeży rokitnik zwyczajny;
suszone owoce;
mrożone owoce;
syropy;
nalewki;
dżem;
sok.

Przydatne są również liście rokitnika - są suszone i parzy się herbatę. Liście można suszyć, pakować i sprzedawać. Innym ciekawym pomysłem jest postawienie pasieki obok plantacji rokitnika - można zdobyć cenny miód z rokitnika.

Choroby i szkodniki

W porównaniu z innymi uprawami owoców rokitnik rzadko choruje. Ale istnieje kilka chorób, które mogą być bardzo niebezpieczne dla rokitnika zwyczajnego. Tabela 4 - powszechne choroby i szkodniki rokitnika oraz środki ich zwalczania.

Tabela 4

Choroby / szkodniki	Objawy / Szkody	Jak walczyć?
Werticyloza	Choroba grzybicza powodująca szybkie więdnięcie liści i owoców, a następnie całego drzewa.	Nie ma lekarstwa. Chore drzewo zostaje wyrwane. W miejscu wzrostu są poddawane kwarantannie przez 2-3 lata.
Endomikoza	Choroba grzybicza, która atakuje owoce rośliny na krótko przed dojrzałością techniczną.	Spryskiwane tlenochlorkiem miedzi w okresie wegetacji. Pamiętaj, aby ponownie posypać po zestawie owoców.
Szuler	Choroba grzybicza przerzedzająca pnie sadzonek.	Sadzonki podlewa się roztworem nadmanganianu potasu - raz w tygodniu, a jeśli to konieczne, jeśli choroba zacznie się objawiać, codziennie.
Ćma z rokitnika zwyczajnego	Gąsienice zjadają pąki i liście.	Opryskiwanie 0,5% chlorofosem podczas pękania pąków.
Mucha rokitnika zwyczajnego	Owoce są dotknięte - wysychają i więdną.	Leczenie w lipcu roztworem chlorofosu 0,2%.
Mszyca z rokitnika zwyczajnego	Wysysa soki z liści. Roślina słabnie - śmierć jest możliwa.	Dwukrotnie spryskany Karbofosem 10% - podczas przerwy w pąkach i ponownie po 2 tygodniach.

Zbiór rokitnika zwyczajnego

Zbiór rokitnika jest pracochłonnym zadaniem, a zbieranie owoców z ciernistych odmian jest szczególnie trudne. Dlatego ogrodnicy wymyślili ogromną liczbę urządzeń ułatwiających zbiory.

Ręczne zbieranie jagód

Ręczne zbieranie z drzewa to wyczerpujące zadanie, dopuszczalne tylko w przypadku niewielkich zbiorów. Prosty sposób na zebranie:

odetnij gałęzie jagodami;
włóż gałęzie do zamrażarki;
po dniu usuń gałęzie, aby usunąć jagody, po prostu przesuń po nich dłonią.

Ostrożnie obetnij gałęzie nożycami do przycinania - zrywanie ich jest niedopuszczalne. Tylko pędy owocujące, które jesienią poddawane są sanityzacji, podlegają cięciu. Możesz poczekać na mróz i potrząsnąć gałęziami. Owoce i liście spadają - pozostaje tylko je posortować.

W październiku rokitnik jest zbierany na olej i sok w gumowych rękawiczkach. Jagody są wyciskane bezpośrednio na gałęzi, wrzucając ciasto i sok do podstawionego pojemnika. Przed zbiorem roślinę podlewamy wodą z węża - w celu zmycia kurzu z owoców.

Mechaniczne zbieranie jagód

Aby zebrać z kilku drzew lub z całej plantacji rokitnika, nie można obejść się bez urządzeń mechanicznych. Sporo z nich zostało wymyślonych i wyprodukowanych:

Kleszcze. Sprzedane w sklepach. Zbieranie jest szybsze, ale nadal czasochłonne. Plus - drzewo nie jest ranne. Modne jest usuwanie każdej jagody osobno szczypcami. Ta opcja jest odpowiednia dla 1-2 drzew, nie więcej.
Proca. Jagody są wycinane z gałęzi. Narzędzie jest wykonane z drutu naciągniętego na odpowiednią nasadkę, taką jak obieraczka do warzyw. Pocięte jagody wpadają bezpośrednio do pojemnika zbiorczego. Wadą jest ryzyko odcięcia pąków owocowych.
Skrobak. Szybko czyści gałęzie z jagód. Wygląda jak proca z szczypcami. Ściskając gałąź, przyciągają narzędzie do siebie, a pokrojone owoce wpadają do pojemnika.
Żniwiarz. Jest to narzędzie przemysłowe wykonane z tworzywa sztucznego. Pozwala zbierać jagody bez uszkadzania rośliny. Produkowane są kombinacje różnych konfiguracji, ale wszystkie działają na tej samej zasadzie. Kombajn to przystawka ręczna z pojemnikiem na jagody. Owoce kroi się grzebieniową powierzchnią roboczą.

Rokitnik to jedna z najbardziej bezpretensjonalnych i odpornych roślin owocowych. Nie wymaga specjalnej pielęgnacji, łatwo się rozmnaża i praktycznie nie choruje, a najtrudniejszym momentem w jej uprawie są zbiory. Rokitnik to idealny ogrodnik, który może generować realne zyski komercyjne.