Sadzenie ziemniaków przed zimą: wybór miejsca i bulw, przygotowanie gleby, metody sadzenia% titlepage %%

Spisie treści:

Anonim

Podziemne sadzenie ziemniaków pozwala uzyskać wczesne zbiory, ponieważ roślina ta dojrzewa szybciej w warunkach zimowo-wiosennej wilgoci. Roślinie udaje się podać bulwy przed nadejściem ciepła i pojawieniem się zarazy, dlatego praktycznie nie jest konieczne leczenie chorób. Istnieje jednak ryzyko, w tym prawdopodobieństwo śmierci nasion w okresie zimowym. Jak prawidłowo sadzić ziemniaki, aby zebrać dobre zbiory, wyjaśnimy to dalej.

Czy mogę sadzić przed zimą?

Wiosną często można zobaczyć sadzonki spod ziemi, które rozciągają się od psiankowatych lub owoców pomidora, które przezimowały w glebie. Ziemniaki również należą do rodziny psiankowatych, więc można je sadzić jesienią i owocować wiosną. Świadczy o tym również fakt, że ziemniaki pozostające w ziemi na dużych głębokościach przedostają się na powierzchnię wiosną, choć tworzą małe bulwy.

Przeciwnie, bardziej zręczni ogrodnicy sadzą ziemniaki celowo przed zimą, aby nie tracić czasu na wiosnę. Plony ziemniaków ozimych są nie mniejsze niż sadzone wiosną. To wymaga naprawdę śnieżnej zimy. Nieważne, jak dziwne może się to wydawać, ale sadzenie bulw w okresie zimowym nie usprawiedliwia się w regionach południowych i południowo-wschodnich, gdzie śnieg pada słabo, aw środku zimy często dochodzi do przedłużających się roztopów.

W warunkach nagłego upału bulwy kiełkują, a po ich śmierci pojawiają się silne mrozy.

Podczas sadzenia ziemniaków zimą warto wziąć pod uwagę przybliżony czas formowania się pokrywy śnieżnej i jej grubość. Chroni glebę przed głębokim zamarzaniem, dzięki czemu bulwy też nie zamarzną. Z reguły ta okładka powstaje dopiero w grudniu. Na terenach południowo-zachodnich jej wysokość na początku zimy waha się od 2 do 3 cm, a pod koniec osiąga 6-7 cm, w rejonach centralnym i południowo-wschodnim od 5-10 cm do 20-23 cm.

Wybór miejsca sadzenia ziemniaków i przygotowanie go

Do sadzenia odpowiednie jest miejsce chronione przed słońcem, w którym stopiona woda nie zatrzymuje się. Na przykład może to być obszar w pobliżu ogrodzenia, krzewów porzeczek lub agrestu. Aby uzyskać dobre zbiory, zaleca się sadzenie w okresie zimowym na glebach piaszczystych lub piaszczysto-gliniastych. Dobre plony można również zebrać z gliny. Na ziemiach gliniastych, gdzie wiosną dochodzi do stagnacji wody, sadzenie powinno odbywać się w zagonach, a nie na płaskiej powierzchni. To ochroni bulwy przed zamoczeniem.

Na obszarach, gdzie latem kiełkują ziemniaki, po zbiorach pozostaje wiele szkodników, więc nie nadają się one do sadzenia bulw na zimę. Tak więc miejsce należy wybrać w innym miejscu. Pożądane jest, aby kapusta lub rośliny strączkowe rosły na nim wcześniej.

Wybrany obszar należy odpowiednio przygotować:

  1. Czyścić i pielęgnować broną talerzową za pomocą ciągnika lub ciągnika prowadzonego.
  2. Zastosuj nawóz organiczny. Z reguły ogrodnicy używają obornika lub próchnicy.
  3. Pozostaw na chwilę i poluzuj glebę. Optymalna głębokość to do 30 cm.
  4. Pielęgnuj po deszczach. Aby to zrobić, będziesz potrzebować lekkiego sprzętu rolniczego, na przykład tego samego traktora lub miniciągnika.

Aby zapobiec gniciu ziemniaków, warto opracować stanowisko o niewielkim nachyleniu, które zapewni normalną asymilację i rozkład wilgoci w glebie.

Wybór nasion

Ziemniaki sadzone jesienią będą musiały zimować w ekstremalnych warunkach, a wiosną ich kiełki muszą przedzierać się przez grubą warstwę gleby. W związku z tym do sadzenia zaleca się wybieranie dużych bulw o masie co najmniej 100-150 g, które muszą być całkowicie zdrowe.

Warto wziąć pod uwagę, że wiele chorób warzyw daje się odczuć dopiero podczas wernalizacji. Ponieważ bulwy do sadzenia jesienią nie wernalizują się, w lipcu, kiedy wierzchołki są jeszcze zielone, warto zaznaczyć kołkami najzdrowsze i najsilniejsze krzewy, na które nie mają wpływu żadne choroby. To owoce tych krzewów posłużą za nasiona.

Oczywiście oprócz prawidłowego doboru samych bulw należy zwrócić szczególną uwagę na wybór odmiany rośliny. W tym celu warto rozważyć dwa niuanse:

  • Aby uzyskać wczesne zbiory, sadzi się wczesne odmiany (koniecznie mrozoodporne), których reprezentantem jest Luck, ale istnieje ryzyko, że podczas styczniowej odwilży bulwy wzrosną, ale znaczna część krzewów umrze wraz z nadejściem mrozów.

Bardzo wczesne odmiany kiełkują zbyt szybko wiosną, więc mogą przemarzać nawet w nocy w niskich temperaturach.

  • Odmiany późne, w tym Lorkh, Zdabytak i Asteriks, są bardziej odporne na ekstremalne temperatury, ale kiełkują znacznie dłużej, wyrastając najpierw z systemu korzeniowego, a następnie z potężnych wierzchołków, które szybko zrastają.

Dlatego najlepszą opcją są ziemniaki średnio wczesne, ponieważ są bardziej produktywne niż odmiany późniejsze, a także kiełkują później niż odmiany wczesne. Oto przykłady średnio dojrzewających ziemniaków:

  • Newski;
  • Svitanok Kijów;
  • Volzhanin;
  • Agria;
  • Adretta;
  • Impala;
  • Połączenie;
  • Karatop;
  • Margarita;
  • Horyzont;
  • Radic;
  • Mgła;
  • Silny;
  • Talovsky 110;
  • Kaprys;
  • Axamite;
  • Lapis lazuli;
  • Uladar;
  • Lileya;
  • Bryza;
  • Yavar.

Do sadzenia w pierwszej połowie zimy warto użyć kiełków nie porośniętych, aw drugiej połowie porośniętych, które w lutym mogą urosnąć od 2 do 4 cm.W takim przypadku ryzyko przymrozków jest praktycznie zredukowane do zera.

Przygotowanie bulw do sadzenia

Z reguły zimą bulwy ziemniaka giną z powodu zgnilizny lub szkodników glebowych, które atakują roślinę jesienią. Tak więc, aby uzyskać dobre zbiory, należy z całą odpowiedzialnością podejść do przygotowania materiału siewnego. Ogólnie musisz wykonać dwa proste kroki:

  1. Wystaw bulwy na działanie słońca 14 dni przed sadzeniem, aby zazieleniły się wewnątrz i na zewnątrz. Zaleca się regularnie je odwracać. Tak więc przeprowadzana jest architektura krajobrazu. Kolor ziemniaków zmienia się w wyniku produkcji solaniny, związku organicznego, który chroni uprawę przed szkodnikami glebowymi, w tym niedźwiedziem.
  2. 30 minut bezpośrednio przed sadzeniem do dołków spryskać bulwy roztworem otrzymanym przez zmieszanie 10 litrów wody, 4 g Aktaru i 10 g Fundazolu. To ochroni roślinę przed gniciem i szkodnikami we wczesnych stadiach rozwoju w glebie.

Jak głęboko powinieneś sadzić?

Kluczem do udanego zimowania bulw jest sadzenie na odpowiedniej głębokości. Następujące punkty zostały ustalone eksperymentalnie:

  • sadzone na głębokości od 0 do 12 cm bulwy zamarzają i giną;
  • sadzone na głębokość od 20 do 30 cm bulwy są dociskane przez zbyt gęstą warstwę gleby, a ich kiełki są silnie osłabiane, gdy się wyrywają.

Tak więc optymalna głębokość wynosi od 12 do 20 cm, w tym przypadku należy również przejść z masy ziemniaków do siewu. Kiełek będzie mógł przebić się z głębokości większej niż 20 cm, jeśli masa bulwy wynosi 100 g lub więcej.

Metody sadzenia i zbioru ziemniaków

Specyficzna metoda siewu zależy od rodzaju gleby i lokalizacji stanowiska. Wiosną gleba w ogrodzie twardnieje. Oczywiście im cięższa będzie gleba, tym trudniej będzie się przedrzeć przez kiełki. Jeśli teren znajduje się na nizinie, po stopieniu się śniegu może zostać zalany. Biorąc pod uwagę te niuanse, sadzi się ziemniaki.

Lekka gleba

Siew przeprowadza się w okresach jesiennych przymrozków, gdy gleba rano lekko zamarza, aw ciągu dnia topnieje. Musisz przestrzegać następujących instrukcji:

  1. Rozłóż podwójne łóżka o szerokości 70 cm za pomocą kołków i sznurka. Optymalna odległość między nimi wynosi od 80 do 100 cm Parametry te nie powinny być naruszane, ponieważ szklarnie będą musiały zostać zainstalowane na wiosnę. Jeśli chodzi o odległość między rzędami, może wynosić od 25 do 30 cm Podest to szachownica.
  2. Wykop dołki o głębokości 15–20 cm, a dno przykryj kompostem, garścią popiołu i łuskami cebuli, aby chronić uprawę przed drutowcami. Lepiej odmówić czystego zgniłego obornika, ponieważ jest atrakcyjny dla niedźwiedzi. W przypadku braku materii organicznej nawozy można rozrzucić w ogrodzie od 30-40 g chlorku potasu i 40-60 g superfosfatu na 1 m2. m. Po tym, jak musisz zamknąć ziemię za pomocą grabi.
  3. Posyp materiał do sadzenia czystą wodą i lekko posyp mieloną czerwoną ostrą papryką, aby chronić go przed myszami. Możesz po prostu potraktować go 1% roztworem płynu Bordeaux.
  4. Zanurz ziemniaki w dołkach i posyp ziemią.
  5. Przykryj grządki gałęziami (najlepiej sosnowymi lub świerkowymi) jako drenaż i wrzuć na nie warstwę materii organicznej z trocin, siana i słomy. Jego optymalna grubość to 30-40 cm, po czym układamy wokół stanowiska zatrute placki dla gryzoni.
  6. Przykryj łóżko białym spanbondem. Film będzie musiał zostać porzucony, ponieważ roślina gnije pod nim.

Przeczytaj więcej o sadzeniu i uprawie ziemniaków pod słomą / sianem - przeczytaj tutaj.

Wraz z nadejściem wiosny wykonaj następujące czynności:

  1. Usuń ściółkę i zainstaluj łuki nad łóżkami. Przeciągnij nad nimi spunbond.
  2. Jeśli ziemniaki wyrosły, gleba wyschła na głębokości 7-8 cm i nie ma deszczu, warto podlać. Zaleca się dodanie do wody stymulatora wzrostu, na przykład Baikal EM-1.
  3. Szklarnie należy usuwać, gdy wysokość pędów wynosi 10-15 cm. Krzewy należy podnosić.
  4. Zbieraj, gdy wierzchołki są suche. Najpierw musisz wyczyścić obszar.

Ta metoda jest stosowana na glebach piaszczystych, piaszczysto-gliniastych lub gliniastych.

Gleby gliniaste

Do jesiennego sadzenia ziemniaków potrzeba dużo siana, które jest koszone w kilku etapach - w lipcu, sierpniu i wrześniu. Lądowanie odbywa się w ten sposób:

  1. Przykryj działkę sianem i słomą. Warstwa powinna być ciągła i mieć grubość od 30 cm.
  2. Rozbij łóżka, zachowując odległość między rzędami 1 m, a między bulwami w rzędzie - 70 cm. Sadzenie jest szachownicą.
  3. Przebij kołek przez warstwę siana w otworze. Ich optymalna głębokość to 30 cm, a szerokość 8-10 cm.
  4. Osobno przygotuj żyzną glebę - wymieszaj kompost i popiół w proporcji 1 do 1. Do każdego otworu wlej około 1 szklanki mieszanki, a na wierzch ułóż bulwę posypaną gorącą czerwoną papryką. Następnie ponownie wrzuć mieszaninę o grubości 3 cm.
  5. Otwory w „poduszce” siana zaślepić wiązkami uzyskanymi w wyniku ciasnego skręcenia suchej trawy.
  6. W deszczową pogodę przykryj łóżka czarnym spunbondem, który należy usunąć wraz z pierwszym śniegiem. Zimą roślinę ogrzewa siano, na którym topi się dolna warstwa śniegu. Tak więc nad ziemniakiem faktycznie tworzy się śnieżna kopuła, która chroni go przed mrozem.

Wiosną chwasty pod ściółką zamieniają się pod wpływem bakterii w próchnicę, a ziemniaki kiełkują. Nie wymaga przetwarzania ani nawożenia, poza tym jest już chroniony przed zarazą dzięki kijowi w ściółce. Pierwsze pędy wykiełkują już 10-14 dnia, a owoce można zebrać bezpośrednio 40 dnia.

Wskazane jest stosowanie tej metody na glebach gliniastych, a także na glebach lekkich, gdy istnieje zagrożenie zalaniem łóżek.

Plusy i minusy

Zimowe sadzenie ziemniaków ma następujące zalety:

  • możesz uzyskać wczesne zbiory, ponieważ sadzonki pojawiają się 1,5-2 tygodnie wcześniej niż przy siewie wiosennym;
  • na ziemniakach „zimowych” najbardziej produktywne kiełki pozostają nienaruszone, które często łamią się na owocach sadzenia wiosennego;
  • do przechowywania materiału do sadzenia nie jest potrzebna piwnica;
  • prace sadzenia można wykonywać bez pośpiechu i nie trzeba podlewać rowków i zwalczać chwastów;
  • roślina jest odporna na zarazę późną, zwłaszcza że stonki ziemniaczane rzadko jedzą twardą zieleninę, preferując młode liście wiosenne;
  • owoce z sadzenia podzimnego nie muszą się kulić.

Mimo wszystkich wymienionych zalet warto wziąć pod uwagę dość istotne wady:

  • nawet środkowa strefa Rosji jest narażona na silne mrozy poniżej 15 stopni, a dla ziemniaków spadek temperatury poniżej -10 ... -12 stopni to poważne ryzyko zamarznięcia;
  • w przypadku nadmiernie deszczowej wiosny lub bardzo śnieżnej zimy bulwy mogą ulec zamoczeniu, przez co sadzonki będą nadmiernie przerzedzone;
  • trudno jest chronić uprawę przed czarną nóżką, drutowcami i tym samym stonki ziemniaczanej, ponieważ infekcja objawia się tylko podczas kiełkowania bulw, a podczas sadzenia zimą nie można w odpowiednim czasie usunąć zainfekowanego materiału;
  • często takie nasadzenie nie nadaje się do stosowania na glebach gliniastych i średnio gliniastych, które są podatne na silne zagęszczenie - pędy trudno przebić się przez powierzchnię, często są dotknięte rizoktonią, a liczba łodyg, a tym samym ogólny plon krzewu maleje.

Instrukcja wideo

W następnym filmie proponuje się wizualnie zobaczyć, jak sadzić ziemniaki na zimę:

Tak więc ziemniaki można sadzić na zimę, aby uzyskać wczesne zbiory. Statystyki pokazują, że około 12% ogrodników ucieka się do sadzenia zimą. Oznacza to, że metoda jest naprawdę skuteczna, chociaż istnieje ryzyko śmierci upraw w wyniku nieoczekiwanie silnych mrozów lub inwazji gryzoni.