Gruszka: karzeł, nasiona, klon - który jest lepszy

Gruszka to bardzo smaczny i zdrowy owoc. Niewielu ogrodników odmówi sadzenia kilku odmian owocnych smacznych gruszek w ogrodzie. Jednak roślina ta rozmnaża się z wielkim trudem. W normalnych warunkach drzewo praktycznie nie wytwarza odrostów korzeni. Jego sadzonki i sadzonki zapuszczają korzenie z wielkim trudem i są bardzo kapryśne. Najbardziej niezawodnym sposobem rozmnażania prawie każdej odmiany jest szczepienie na odpowiednim drzewie podstawowym.

Ten ostatni nazywa się zapasem. Nie określa rodzaju i odmiany zarodka, ale zapewnia mu odżywianie, a także dodatkowe cechy nie charakterystyczne dla zarodka. Tak więc mrozoodporność i bezpretensjonalność rośliny zależy dokładnie od zapasu. Ta cecha szczepienia zamienia procedurę z wymuszonej metody hodowli gruszki w bardzo przydatne ćwiczenie.

W związku z tym szczepienie na podkładce jest stosowane w bardzo wielu przypadkach: gdy gruszka jest rozmnażana, gdy sadzi się odmiany ciepłolubne, które same nie są w stanie wytrzymać silnego mrozu, aby zachować testowaną odmianę, jeśli umrze stare drzewo. Ale aby przeszczepienie się powiodło, konieczne jest wybranie odpowiedniego materiału.

Rodzaje podkładek

Sama podkładka nazywana jest dolną częścią sadzonki - systemem korzeniowym i częścią pnia. Pierwsza opcja jest częściej wykorzystywana do rozmnażania, druga służy do wzbogacenia zakresu odmian w ogrodzie.

Gruszkę można szczepić nie tylko na innej odmianie gruszki, ale także na jabłoni, pigwie, głogu, a nawet jarzębinie (podkładce jarzębiny). Ta ostatnia opcja pozwala na uprawę gruszek na terenach nizinnych i bagnistych.

Jako podkładkę wybiera się lokalnie przystosowaną odmianę; Pozostałe parametry są oceniane pod kątem celu: jak najszybszego uzyskania plonów, wyhodowania ogrodu niewymagającego specjalnych środków agrotechnicznych i tak dalej. Przeczytaj, jak sadzić gruszkę wiosną.

Nasienny

Taka roślina jest odpowiednia dla tych, którzy od dziesięcioleci zdecydowali się założyć ogród i nie zamierzają często zmieniać odmian.

Jako podkładkę stosuje się lokalne odmiany przystosowane, na przykład jabłko Antonovka, jarzębina lub dzika grusza. Ponadto roślina jest uprawiana z nasion. W ten sposób uzyskuje się energiczne rośliny z dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym.

Kiedy drzewo osiągnie wystarczający wzrost, szczepi się je wybraną odmianą.

Taki ogród zapewnia stabilny wysoki plon przez długi czas - 40-50 lat. Jednak rośliny zaczynają owocować jako ich nieuprawni przodkowie - po 8-10 latach. Ponadto drzewa osiągają duże wysokości, dlatego wymagają przycinania i ukształtowania korony, w przeciwnym razie trudno będzie o nie dbać.

Wegetatywny lub klonalny

Ale takie podkładki są wybierane przez tych ogrodników, którzy są zainteresowani jak najszybszym i jak największym uzyskaniem zbiorów.

Stado klonów uzyskuje się przez rozmnażanie wegetatywne. Sadzonki dla nich są wycinane z drzew o niskim plonie, ale o doskonałych właściwościach fizycznych: mrozoodpornych, odpornych na choroby upraw owocowych. Łodyga „dziedziczy” po rodzicu typ systemu korzeniowego, zdolność do wzrostu i zdolności adaptacyjne. A smak i wydajność gruszki zależą od szczepienia. Rośliny różnią się wysokością i rozłożeniem korony, co z kolei decyduje o cechach pielęgnacji i zbioru. Podkładki wegetatywne zaczynają owocować przez 3 lata.

Wadą tej opcji jest szybkie zużycie drzew. Gruszka aktywnie owocuje do 10 lat, następnie bardzo szybko starzeje się i umiera. W efekcie po 10 latach ogród musi zostać całkowicie odnowiony.

Średniego rozmiaru

Bulion warzywny. Wysokość dorosłego drzewa nie przekracza 3,5-4 m, korona jest umiarkowanie rozłożysta, wymaga przycięcia. Duży plus średniej wielkości stada jest mało wymagający dla gleby. Gruszka na takiej podkładce może rosnąć na glebach ciężkich, głębokich, a nawet w warunkach wysokiego poziomu wód gruntowych.

Drzewa zaczynają owocować przez 4 lata, plon wzrasta do 8-10 lat. Gruszka żyje na średniej wielkości podkładce do 35 lat, prawie cały czas owocuje.

Krasnolud

Gruszka na podkładce karłowatej zaczyna owocować przez 2-3 lata i od razu daje obfite plony. Drzewo rośnie bardzo nisko - 2-2,5 m, korona wymaga przycięcia, ponieważ bez opieki zbytnio się rozrasta. Gruszki dobrze dojrzewają, zachowują doskonały smak charakterystyczny dla odmiany.

Drzewa karłowate wymagają starannej, stałej opieki: nawadniania kroplowego, opatrunku, opryskiwania, ochrony przed owadami i chorobami. Z zastrzeżeniem wszystkich zasad techniki rolniczej, ogród gruszek nisko rosnących daje do 50-100 ton na hektar. Jednak takie zbiory są możliwe tylko w rozwiniętych gospodarstwach ogrodniczych. Bez regularnego podlewania i karmienia drzewa przynoszą znacznie mniej plonów, często chorują.

Gruszki karłowate nie żyją dłużej niż 10-15 lat. Po zakończeniu owocowania konieczne jest całkowite odnowienie ogrodu.

Itercalar lub interkalowany wiosną

Aby połączyć zalety zapasów wegetatywnych i nasion, tworzy się zapas interkalarny. Ta „sadzonka” składa się z 3 części.

• Na początek wybierz sadzonkę lokalnej odmiany przystosowanej: gruszki jabłoni, jarzębina. Wybrano odmianę, która ma mocny system korzeniowy i dobrą wytrzymałość.
• Na sadzonkę szczepi się słabo rosnący podkład: PB9, M-62, M-9. Inokulację wykonuje się 2-3 cm powyżej szyjki korzenia.
• W następnym roku, gdy zraz dobrze się zakorzeni i zacznie rosnąć, wykonuje się na nim drugą inokulację gruszką, którą ogrodnik chce wyhodować. Łodyga zakorzenia się w odległości co najmniej 20 cm od poprzedniego szczepienia. Jeśli więc przeszczep wkładki jeszcze nie urósł, lepiej poczekać kolejny rok z drugim zaszczepieniem.

Dzięki silnemu systemowi korzeniowemu i mrozoodporności rośliny podstawowej doskonale dostosowuje się do warunków glebowych i klimatycznych.

To „złożone” drzewo ma lepsze właściwości niż wszystkie trzy odmiany. Niewielki wkład podkładkowy zapewnia niską wysokość drzewa, stabilny plon i wczesną dojrzałość. Otóż ​​smak i wielkość gruszki zależy od odmiany zaszczepionej na wkładzie.

Sadzonki rosną dłużej niż zwykłe rośliny. W związku z tym ich koszt jest wyższy.

Istnieją również bardziej intensywne metody szczepienia wkładką pośrednią.

• W lipcu i sierpniu pędy są wybierane na roślinie karłowatej i zaszczepiane pączkiem pożądanej odmiany - pączkującej. Zaszczepić na całej długości pędu w odległości 25-30 cm W grudniu taką podkładkę tnie się i dzieli na fragmenty o długości 25 cm tak, aby wszczepiony pączek znalazł się na szczycie cięcia. Szczepiony materiał przechowywany jest w piwnicy w temperaturze nie wyższej niż +4 C.

Szczepienie zimowe przeprowadza się w lutym. Przygotowane sadzonki wegetatywne z pąkami sadzi się na lokalnych zapasach nasion przygotowanych jesienią. Uzyskane sadzonki przetrzymuje się przez 2 tygodnie w temperaturze +14 C i wilgotności min. 85% w celu uaktywnienia, a następnie sadzi się w szkółce lub przechowuje do ocieplenia w celu sadzenia wiosną. Szczepienia dwustopniowe dość dobrze zakorzeniają się, ale rosną powoli. W rzeczywistości taką sadzonkę można zrobić w ciągu roku, ale musisz rosnąć przez co najmniej kolejny rok.

Metoda wstawiania pośredniego pozwala rozwiązać problem niekompatybilności niektórych odmian gruszek lub drzew różnego typu.

Cechy podkładek klonalnych

Gruszka nie rozmnaża się dobrze wegetatywnie, jedynym sposobem, który zapewnia dziś stabilny wynik, są zielone sadzonki. Sadzonki na podkładki ścinane są pod koniec czerwca. Umieszczony w stymulatorze wzrostu, opłukany i posadzony w ziemi. Uprawa odbywa się w szklarniach, w których obserwuje się szczególne warunki: wilgotność nie mniejsza niż 90%, sztuczna mgła, wysokie oświetlenie. Do sadzonek używa się również specjalnej gleby.

Po ukorzenieniu materiał jest utwardzany, a następnie sadzony w przygotowanej glebie. Jesienią wykopuje się je, przechowuje do wiosny i sadzi na zwykłej „lokalnej” glebie. W ten sposób pod koniec drugiego roku uzyskuje się roślinę jednoroczną na klonowej podkładce.

W instytutach sadowniczych prowadzone są prace hodowlane mające na celu uzyskanie skutecznych podkładek karłowatych. Na przykład w Rosji VNIIS im. I. V. Michurin. Jego celem jest uzyskanie określonych cech:

• niski wzrost - podkładki karłowate gwarantują niewielką wysokość gruszki i łatwość zbioru;
• wczesny początek owocowania - 2-3 lata po posadzeniu;
• plon - jest zauważalnie wyższy na podkładkach karłowatych;
• wielkoowocowe - tę jakość zapewnia nie tylko odmiana, ale także charakterystyka bulionu;
• mrozoodporność jest najważniejszą cechą rośliny podstawowej, ponieważ gruszka jest bardzo ciepłolubna i nie toleruje dobrze zimna.

Od dziś PG17-16, PG 12, Pyrus PG2 są wpisane do rejestru państwowego Rosji jako podkładka dla gruszek.

Inna cecha gruszek karłowatych wiąże się z wadami. W przeciwieństwie do materiału siewnego podkładki klonalne mają powierzchowny system korzeniowy. Wymaga to specjalnej dodatkowej opieki. Gruszki należy podlewać tylko za pomocą nawadniania kroplowego, dokładnie mulczować glebę, bardzo ostrożnie poluzowywać, aby nie uszkodzić korzeni. Konieczne jest przykrycie koła pnia na zimę, aby zapobiec zamarzaniu. Dodatkowo, z powodu intensywnego owocowania, drzewa szybko słabną, dlatego wymagają intensywnego karmienia.

Jakie odmiany nadają się na podkładki

Podkładka dla gruszki musi nadawać jej te cechy, które zwykle nie są typowe dla odmian. Należą do nich: niski wzrost, wcześniejsze owocowanie, wysoka produktywność przy odpowiedniej technologii rolniczej.

Biorąc pod uwagę „niechęć” gruszki do rozmnażania wegetatywnego, odpowiednich podkładek jest dla niej niewiele.

• Najlepszą opcją dla południa Rosji nie są wcale gruszki, ale pigwa, a dokładniej jej klony: pigwa A, pigwa C, pigwa VA-29. Zmniejszają wigor wzrostu, zapewniają wczesne owocowanie. Jednak mrozoodporność pigwy jest niska, system korzeniowy jest powierzchowny, więc nie można jej używać jako zapasu już w regionach centralnych. Ponadto pigwa jest kompatybilna tylko z południowymi odmianami gruszek.

Nowe podkładki klonalne pozyskane w VNIIS im. I.V. Michurin można sadzić w centralnej, środkowej i północno-zachodniej części Ziemi Czarnej. Wyróżniają się wyższą mrozoodpornością, ponieważ uzyskano je przez skrzyżowanie gruszy Ussuri i odmian środkoworosyjskich.

• PG 12 - podkładka półkarłowata. Zaszczepiona na nim gruszka w 6 roku życia osiąga wysokość 2,4 m. Zaczyna owocować wcześnie - 3 lata po posadzeniu. Wydajność przez 4 lata wynosi od 7 do 15 kg, w zależności od charakteru zrazu.
• PG17-16 - średniej wielkości. W 6 roku życia taka gruszka dorasta do 2,6 m, ale ma bardziej rozłożystą koronę i wymaga starannego przycinania. Średnia wydajność dla PG 17-16 przez 5 lat to 6-9 kg.
• Najlepsza pod względem właściwości jest PG 2. Wykazuje lepszą przeżywalność, wyższą mrozoodporność i szybkie ukorzenianie. Jednak PG 2 jest energicznym potomkiem. W wieku 6 lat gruszka osiąga wysokość 3 m, co utrudnia pielęgnację i zbiory. Energiczny potomek zaczyna przynosić owoce nie wcześniej niż 5-6 lat. Jednak w wieku 8 lat plon jest porównywalny z podkładkami karłowatymi: 10-14 kg na drzewo.

Różnice między nasionami a wegetatywnymi

Różnice między dwoma typami podkładek wynikają z różnicy między samymi roślinami.

• System korzeniowy - w podkładkach wegetatywnych, zwłaszcza karłowatych i półkarłowatych, system korzeniowy jest powierzchowny, położony na płytkiej głębokości. W związku z tym drzewo wymaga częstszego, choć nie tak obfitego podlewania, dokładnego ściółkowania i spulchniania, ponieważ ważne jest, aby zachować jak najwięcej wilgoci w górnej warstwie gleby. Podkładki nasienne mają znacznie głębsze korzenie.

W związku z tym wysokie drzewa wymagają rzadkiego, ale obfitego podlewania: woda powinna przedostać się do gleby na głębokość 80 cm, zaleca się również mulczowanie kręgu pnia.

• Wysokość - Większość podkładek wegetatywnych zapewnia niewielki wzrost i zwartość drzewa. Dzięki temu przycinanie i zbiory są znacznie łatwiejsze. Silne zapasy nasion nie ograniczają wzrostu.
• Owocnikowanie - szczepiona odmiana wegetatywna rozwija się szybciej i szybciej zaczyna owocować. To jedna z najcenniejszych cech podkładek wegetatywnych. Sadzonka zaczyna przynosić owoce „zgodnie z oczekiwaniami” - w wieku 7-8 lat. Jednak okres owocowania na silnym drzewie jest znacznie dłuższy: gruszka może owocować nawet do 50 lat.
• Żywotność - rośliny na podkładkach wegetatywnych szybko się zużywają z powodu intensywnego owocowania. Po 10-15 latach taki ogród wymaga całkowitej renowacji. Wysokie gruszki rosną powoli, owocują, gdy osiągną pełną moc. W związku z tym drzewa żyją znacznie dłużej - do 80 lat.

Cechy krasnoluda

Podkładki wegetatywne dzielą się na karłowate, półkarłowe i wysokie. Krasnolud lub raj mają następujące cechy:

• minimalna wysokość drzewka - niezależnie od szczepionej odmiany gruszka osiąga wysokość 2-2,5 m;
• system korzeniowy jest włóknisty, powierzchowny. Gruszki karłowate należy podlewać często, ale nie obficie. Najlepszą metodą jest nawadnianie kroplowe;
• najwcześniejsze owocowanie - pierwsze kwiaty na gruszce mogą pojawić się już w roku sadzenia. Należy je usunąć, ale jajnik jest przechowywany przez 3 lata i dojrzewa na piękne owoce;
• wysoka wydajność - z małego drzewa usuwa się do 15 kg owoców;
• niska mrozoodporność - drzewa należy ocieplić, koło pnia przykryć ziemią i śniegiem, aby korzenie nie zamarzły;
• krótkie życie - drzewo aktywnie owocuje do 10-12 lat, następnie plon gwałtownie spada, a gruszka umiera. Maksymalna żywotność to 15 lat.

Do najbardziej znanych obecnie gatunków karłów należą M-9, 62-396, M-27, 57-491 - nowy gatunek o bardzo wysokiej mrozoodporności.

Opis M9

Jest to najbardziej znana i rozpowszechniona podkładka, ponieważ nadaje się do gruszek, jabłoni i innych upraw owocowych. Krzew macierzysty - kikut, na którym rosną pędy, daje do 15 warstw, dobre zaszczepienie.

System korzeniowy stada jest dobrze rozwinięty, ale delikatny.

Większość korzeni znajduje się w górnej warstwie gleby. Jednak przez tunele czasoprzestrzenne korzenie mogą zejść na głębokość 3 m, co znacznie wzmacnia drzewo i wydłuża jego żywotność. Podkładka ma niską mrozoodporność, przeznaczona jest na przymrozki nie wyższe niż -10 C.Wysokość gruszki na podkładce nie przekracza 2,4 m, korona jest niewielka i zwarta, dzięki czemu łatwo o nią zadbać. Owocowanie rozpoczyna się 2-3 lata po posadzeniu. Dlaczego gruszka nie owocuje, można znaleźć tutaj.

Cechy półkarła lub średniej wielkości

Podkładki półkarłowate mają te same cechy systemu korzeniowego co karłowate, ale różnią się innymi parametrami:

• wysokość - gruszka dorasta do 2,6, maksymalnie do 3 m. Korona jest bardziej rozłożysta. Stopień zatoru zależy od odmiany szczepionej;
• odporność na mróz jest nieco wyższa, ale gruszki średniej wielkości nadal wymagają dokładnego przykrycia na zimę;
• drzewo zaczyna owocować w wieku 3-5 lat. Lepiej jest usunąć pierwszy jajnik, a następnego roku go rozrzedzić, pozostawiając nie więcej niż 2 kwiaty w jajniku i zrobić podwiązkę;
• plon - dość porównywalny z gruszkami karłowatymi - do 10-15 kg na drzewo. Podkładka półkarłowata również zapewnia wielkość owocu, podobnie jak karłowata;
• długość życia jest nieco dłuższa - na przykład do 25 lat, niektóre gatunki. Dusen M-4, żyją do 40 lat. Gruszka zachowuje swoją produktywność przez co najmniej 20 lat, ale wymaga odmładzającego przycinania.

Podkładki półkarłowate, choć zaczynają owocować nieco później, żyją dłużej. To najlepsza opcja do ogrodów przydomowych.

Rosnące: cechy lądowania

Zarówno nasiona, jak i rośliny wegetatywne mogą być uprawiane niezależnie. Pierwsza trwa dłużej, ale trudniej jest rosnąć wegetatywnie - jej przeżywalność jest znacznie niższa.

Nasionko

W przypadku zapasów nasiennych wybiera się lokalne odmiany odporne, takie jak Bessemyanka lub dzika gruszka. Nie ma szczególnych trudności w przygotowaniu, ale musisz uzbroić się w cierpliwość.

1. Do biznesu nadają się tylko bardzo dojrzałe owoce. Wcześniej opadłe gruszki zbiera się we wrześniu-październiku, wybierając największe owoce.
2. Gruszki pozostawia się w ciepłym pomieszczeniu, najlepiej na parapecie na 10-12 dni. Przejrzały i stały się całkowicie miękkie.
3. Owoce są krojone, wydrążane razem z nasionami. Do sadzenia nadają się tylko gładkie, duże, w pełni dojrzałe ciemnobrązowe nasiona. Miąższ owocu można przetworzyć i wykorzystać.
4. Nasiona suszy się na spodku, a do wiosny umieszcza w papierowej lub płóciennej torbie. Przechowywać w temperaturze nie wyższej niż +10 C.
5. Nasiona moczy się na 3 miesiące przed sadzeniem w ciepłej wodzie przez 3 dni. Woda jest wymieniana co 10-12 godzin. Następnie nasiona miesza się z 3 częściami świeżych trocin i wlewa do pojemnika na odpady lub pudełka o grubości 2 cm.
6. Materiał utrzymuje się w temperaturze +6 C do czasu wyklucia się nasion. Te nasiona są wybierane i przechowywane w lodówce do sadzenia. Ten link powie Ci, jak wyhodować gruszkę z nasion.
7. Glebę dla gruszki należy przygotować jesienią. Aby to zrobić, na przydzielony obszar na każdy metr kwadratowy nakłada się 8 kg obornika, 30 kg torfu, 50 g superfosfatu, 20 g chlorku potasu. m Glebę z nawozami wykopuje się na głębokość 30 cm.
8. Wiosną, gdy znika niebezpieczeństwo przymrozków na ziemi, nasiona umieszcza się w bruzdach i przykrywa cienką warstwą torfu. Możesz zasadzić zmianę jesienią, przed nadejściem mrozów.
9. Sadzonki są zwykle bardzo gęste. Pierwsze przerzedzenie wykonuje się po kilku tygodniach pozostawiając 1 kiełek co 2 cm, po 3 tygodniach przerzedzenie powtarza się, pozostawiając 20-25 cm odstępu między największymi i najsilniejszymi kiełkami.

Sadzonki należy podlać natychmiast po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby. Ziemię należy poluzować dzień po podlaniu na głębokość 8 cm.

Klonuj

Uprawa podkładek klonalnych nie jest trudniejsza niż wiązanie ogórków w szklarni i zaczyna się od zbioru zielonych sadzonek. Zabieg wykonywany jest w trzeciej dekadzie czerwca. Pędy są wybierane bardzo starannie:

• średnica sadzonek musi wynosić co najmniej 1 cm, długość pędu co najmniej 50 cm, ponieważ cienkie i krótkie sadzonki wysychają podczas przygotowywania;
• dolna część pędu powinna być zdrewniała, a górna jasnozielona, ​​miękka z 6 w pełni rozwiniętymi liśćmi;
• odciąć pęd sekatorem pod kątem 45 stopni 5 cm poniżej pierwszego pąka. Następnie pęd jest dzielony na 2 sadzonki, liście są obrane, pozostawiając tylko 2 górne na każdym fragmencie.

Rozmnażanie według stada klonalnego.

Mieszankę gleby, taką samą jak dla sadzonek, przygotowuje się jesienią lub najwcześniejszą wiosną. Nawozy są również stosowane i wykopywane z glebą na głębokość 30 cm.

1. Sadzonki sadzi się na grządce w dołkach o głębokości 2-3 cm, w odległości między rzędami 60 cm Liście sadzonek nie powinny stykać się po posadzeniu.
2. Podlewaj sadzonki i ściółkuj glebę wiórkami torfowymi.
3. Ważne: kiełki podlewa się ciepłą wodą w ilości 0,5 litra na każdą roślinę. Podlewanie odbywa się, gdy tylko wierzchnia warstwa gleby wyschnie.
4. Pierwsze karmienie wykonuje się 20 dni po posadzeniu. Zaleca się łączyć opatrunek górny z podlewaniem oraz wprowadzać nawozy azotowe i potasowe w postaci płynnej.
5. Po każdym podlewaniu muszą poluzować i ściółkować glebę, ponieważ korzenie rośliny potrzebują dostępu powietrza.

Do szczepienia nadają się już 2-3 letnie sadzonki. Z reguły szczepione są metodą rozłupywania lub kopulacją. Ten materiał powie Ci o sadzeniu sadzonek gruszki na wiosnę.

Kompatybilność z podkładką i zrazem, uzyskaj dobry przeszczep

Nie wszystkie odmiany, nie mówiąc już o drzewach z różnych rodzin, są ze sobą kompatybilne. Zatem wybór odpowiedniego surowca jest ograniczony nie tylko cechami roślin, ale także kompatybilnością.

W praktyce stwierdzenie, czy potomek i rasa są zgodne, można sprawdzić dopiero po 3-4 latach od eksperymentu. Jeśli rośliny są niekompatybilne, zraz deformuje się, ulega uszkodzeniu i przestaje rosnąć.

Aby zminimalizować odrzucanie roślin, ogrodnicy starają się przestrzegać zasady „podobne do podobnych”:

• w pierwszej kolejności najlepiej wybrać drzewa tego samego gatunku, co w stadzie. Na przykład w przypadku gruszki najlepszym materiałem siewnym będzie ostatecznie Bere żółty, Bessemenka, Tonkovotka, dziki dziki;
• musisz wziąć pod uwagę czas dojrzewania. Odmiany późno dojrzewającej nie można szczepić na odmianę wcześniej dojrzewającą. Podstawowa część rośliny nie jest przystosowana do takiej eksploatacji, a owoce dopiero w ostatniej fazie dojrzewania nie otrzymają wystarczającego pożywienia. Smak i wielkość owoców są znacznie osłabione. Można na nich posadzić wczesną dojrzałą odmianę, ale jest to również niepożądane: ponownie górna część drzewa otrzymuje maksimum cukrów po dojrzewaniu owoców. Najlepiej wybierać odmiany, które całkowicie pokrywają się pod względem dojrzewania.

Miejsca do dobrego szczepienia gruszki (PG), jak wybrać odpowiedni pień lub gałąź

Jak już wspomniano, gruszka jest szczepiona na bulionie najczęściej na 2 sposoby: przez kopulację i szczepienie w szczelinę.

• Kopulacja jest odpowiednia w przypadkach, gdy średnica podkładki i zrazu jest praktycznie taka sama. Wióry i wióry są cięte pod kątem 20 stopni. Długość cięcia powinna wynosić co najmniej 4 cm, a następnie kawałki zrazu i podkładki łączy się tak, aby kambium na obu częściach całkowicie się pokrywało. Następnie miejsce zaszczepienia jest mocno przymocowane szmatką, a następnie taśmą izolacyjną.
• Szczepienie dzielone stosuje się, gdy średnica trzpienia macierzystego jest zauważalnie większa niż średnica zrazu. Pod względem technicznym procedura nie jest bardziej skomplikowana. Pień sadzonki przycina się w odległości 15 cm od ziemi. Proste cięcie. Następnie pień rozłupuje się na środku na głębokość 3-4 cm.

Zszyj krawędź zrazu na wysokość 4-5 cm, aby uzyskać płaski koniec. W tym celu klamerkę wprowadza się w nacięcie tak, aby zraz nie sięgał do dna o 0,5 cm Miejsce przeszczepu mocuje się również taśmą tekstylną i taśmą izolacyjną, a miejsce cięcia na kolbie jest traktowane boiskiem ogrodowym.

Wideo

Ten film zawiera szczegółowe informacje na temat podkładek klonujących gruszki.

wnioski

1. Rozmnażanie gruszek przez szczepienie - zgodnie z opisem, najbardziej niezawodny i niedrogi sposób. W ten sposób można przywrócić utraconą odmianę, jeśli stare drzewo zdechło, posadzić nowe, nadać nazwanej nową jakość, np. Mrozoodporność.
2. Nie wszystkie rośliny nadają się jako zapas. Lepiej jest wybierać drzewa tej samej odmiany i pokrywające się pod względem kwitnienia i dojrzewania owoców.
3. Do rozmnażania gruszek używa się nasion i podkładek klonalnych. Te pierwsze są wyhodowane z nasion lokalnych odmian przystosowanych lub dzikich gruszek. Te ostatnie uzyskuje się przez sadzonki w szkółkach lub samodzielnie.
4. Sadzonki lepiej znoszą mróz, np. Na Syberii. Żyją dłużej, ale owocują późno - do 6-8 lat. Klonalne podkładki dają plony już 3 lata po posadzeniu, są zwarte. Jednak takie drzewa szybko się zużywają i umierają o 10-15 lat.
5. Klonalne podkładki mają dodatkowe cechy. Sadzonka zawsze wyrasta na wysokie drzewo o wysokości do 4-6 m. Podkładki wegetatywne mogą być karłowate, półkarłowe i średniej wielkości. Wysokości 1 i 2 nie przekraczają odpowiednio 2,4 i 3,5 m, a pielęgnacja takich drzew jest znacznie łatwiejsza.
6. Zarówno nasiona, jak i podkładki wegetatywne (gałęzie) można uprawiać niezależnie.

O przesadzaniu gruszek na wiosnę w nowe miejsce przeczytaj ten artykuł.