Wiciokrzew Sibiryachka: opis odmiany, zdjęcia, uprawa, recenzje

Spisie treści:

Anonim

Sibiryachka to odmiana wiciokrzewu jadalnego, charakteryzująca się wysoką produktywnością i odpornością na różne niekorzystne czynniki. Dowiemy się, jak stworzyć optymalne warunki do wzrostu, rozwoju i dobrego owocowania krzewu.

Odmiana wiciokrzewu "Sibiryachka"

jagody odmiany "Sibiryachka" należą do najsmaczniejszych i najsłodszych wśród wiciokrzewu jadalnego

owoce wiciokrzewu „Sibiryachka” są dobrze przyczepione do gałęzi, dlatego mogą odpadać z uszkodzeniami

Historia różnorodności

Wiciokrzew Sibiryachka został wyhodowany w najbardziej wysuniętej na północ szkółce zachodniej Syberii - punkcie wsparcia Bakczarskiego (obwód tomski), obecnie lepiej znanej jako FSUE "Bakcharskoye".

W wyniku prac selekcyjnych z odmianami wiciokrzewu Kamczatka i Turczaninowa w 1972 roku specjaliści szkółkarscy uzyskali gatunek jagód, który można uprawiać w każdej strefie klimatycznej Federacji Rosyjskiej. Wiciokrzew Sibiryachka został wpisany do Państwowego Rejestru Rosji w 2000 roku.

Główna charakterystyka

Odmiana Sibiryachka jest bezpretensjonalna, toleruje znaczne wahania temperatury w okresie kwitnienia bez konsekwencji. Krzewy można wykorzystać jako element dekoracyjny w aranżacji otoczenia, w kształtowaniu krajobrazu terenów parkowych.

Charakterystyka / parametry

Opis / znaczenie

Termin dojrzewania Wczesne, dojrzewa od początku do połowy czerwca.
Produktywność i owocowanie Owocowanie jest roczne, rozpoczyna się 2-3 lata po posadzeniu. W pierwszych latach plon ok. 0,5 kg z krzewu, w wieku 8-13 lat - 3,2-3,7 kg. Maksymalnie w wieku 14-15 lat - 4,5 kg (15 t / ha).
Mrozoodporność / odporność na suszę Wysoka mrozoodporność, wytrzymuje zimowe temperatury do -50º С, kwiaty nie boją się wiosennych przymrozków do minus 4-7º С. Odmiana odporna na suszę.
Regionalność Wszystkie regiony Rosji.
Odporność na choroby i szkodniki Rzadko atakują go szkodniki, prawie nie choruje. Przy nadmiernym podlewaniu możliwe są infekcje grzybicze.
Smak Miąższ jagód jest delikatny i soczysty, słodki, aromatyczny i przyjemny w smaku (wynik degustacyjny - 5 pkt).

Zapylacze

Chociaż kwiaty wiciokrzewu są biseksualne, odmiana jest samozapłodna i wymaga zapylenia krzyżowego. Dobrymi zapylaczami dla Sibiryachki są wszystkie kwitnące odmiany i hybrydy wiciokrzewu Ałtaj, Kamczatka i Turczaninowa jednocześnie. Uznano najlepszych z nich: Tomiczkę, Pamięć Gidżuka i Narymskiej.

Im więcej różnych odmian wiciokrzewu rośnie na jednym obszarze, tym bardziej obfite są plony. W przypadku sadzenia kilku roślin tej samej odmiany plon będzie znikomy, nawet jeśli zaobserwowano obfite kwitnienie.

Opis wiciokrzewu Sibiryachka

Odmiana charakteryzuje się następującymi cechami botanicznymi:

  • Krzak. Lekko rozłożysty, średniej wielkości, 1,4-1,7 m. Crohna średniej gęstości, półkulisty, 2,5-3 m. Liście są średniej wielkości, owalne. Płaska, jasnozielona blaszka liściowa ma tępy wierzchołek i sercowatą lub zaokrągloną podstawę, Ogonek liściowy jest cienki i krótki.
    Pędy zakrzywione, lekko owłosione. Kora młodych gałęzi jest zielona; w miarę dojrzewania krzewu nabiera czerwono-brązowego koloru.
  • Kwiatostany wiciokrzewu zredukowane, dwukwiatowe. Kwiaty są średniej wielkości, jasnożółte.
  • Owoce duże, ciemnofioletowe z niebieskim nalotem, wydłużone, w kształcie kropli, wrzecionowate, lekko zakrzywione, długości 2,5-4,0 cm, o masie 1,0-1,5 g. Łodyga średniej długości.

Stopień przywierania owoców jest wysoki, separacja sucha. Sibiryachka należy do odmian nie zraszających. Nieznaczne pękanie jagód może objawiać się brakiem wilgoci podczas dojrzewania uprawy.

Poniższy film przedstawia przegląd wiciokrzewu Sibiryachka:

Plusy i minusy

Zalety wiciokrzewu syberyjskiego:

  • stabilne roczne owocowanie;
  • wysoka wydajność;
  • odporność na silne mrozy (do -50º С) i przymrozki wiosenne;
  • wielkoowocowy;
  • owoce o wysokiej smakowitości, słodsze niż inne odmiany wiciokrzewu;
  • wczesne dojrzewanie;
  • odporność na choroby i szkodniki, praktycznie nie dotknięte nimi;
  • łatwo toleruje suszę;
  • najlepsza opcja dla klimatu strefy środkowej i regionów północnych.

Wady odmiany:

  • wysokie prawdopodobieństwo ponownego kwitnienia w ciepłym klimacie;
  • raczej cienka skórka owocu wyklucza możliwość długotrwałego transportu, w którym dojrzałe jagody zgniotą się;
  • zakrzywione pędy nieco utrudniają zbiory.

Zakwaterowanie na miejscu

Przy odpowiednim doborze sadzonek i działce do sadzenia wiciokrzew będzie z powodzeniem rozwijał się i owocował w jednym miejscu przez 15-30 lat.

Wybór materiału do sadzenia

Wysokiej jakości 2-3-letnia sadzonka powinna mieć 2-4 sprężyste i giętkie pędy o wysokości ok. 40 cm, u odmiany Sibiryachka zakrzywione. System korzeniowy zdrowej sadzonki jest rozgałęziony, ma wiele małych, lekkich korzeni.

Przy zakupie materiał do sadzenia jest dokładnie sprawdzany. Sadzonka nie powinna mieć nadmiernie wydłużonych pędów, suchych i długich korzeni. Zwróć uwagę na obecność pąków na pędach, jeśli ich nie ma, krzew nie nadaje się do sadzenia.

Jeśli kora odrywa się od pędów, nie martw się. Jest to biologiczna cecha zarówno sadzonek, jak i dorosłych krzewów wiciokrzewu. Luźnej kory nie trzeba usuwać z gałęzi.

Wybór odpowiedniej lokalizacji i warunków

Wiciokrzew dobrze rośnie i owocuje w miejscach osłoniętych od wiatru i nasłonecznionych. Niziny, zalane stopioną wodą, ze stojącą wilgocią i spiętrzeniem zimnego powietrza, nie nadają się do zejścia na ląd. Nieodpowiednie opcje to również cień i półcień. Owoce w takich warunkach będą drobne.

Kultura jest mało wymagająca dla gleby, ale słabo rośnie na lekkich piaszczystych i ciężkich glebach gliniastych. Wiciokrzew preferuje żyzną glinę, pochłaniającą wilgoć, o neutralnej kwasowości.

Instrukcje sadzenia krok po kroku

Wiciokrzew sadzimy jesienią, pod koniec września - w pierwszej połowie października, a wiosną - jak najwcześniej, przed kwitnieniem. Sadzi się 2-3 letnie sadzonki, odległość między nimi wynosi co najmniej 1,5 m.

Sadzenie wiciokrzewu krok po kroku:

  1. Wykop otwory 60x60x50 cm.
  2. W każdym dodać do 10 kg materii organicznej (kompost, obornik, próchnica), 40-50 g soli potasowej i superfosfatu, 0,5 litra popiołu. Dobrze wymieszaj nawóz z glebą.
  3. Długie korzenie przycinaj do 30 cm.
  4. Zanurz je w glinianym zacierze. Aby to zrobić, wykop otwór w przejściu, napełnij go wodą i wlej tam ziemię, a następnie mieszaj, aż uzyskasz konsystencję śmietany.
  5. Umieść sadzonkę w dołku na uprzednio uformowanym kopcu, równomiernie rozłóż korzenie i przykryj ziemią. Kołnierz korzeniowy powinien znajdować się na poziomie gruntu lub nieco niżej, nie więcej niż 3 cm.
  6. Ubij glebę wokół buszu i obficie podlewaj.
  7. Ściółka z warstwą 1-2 cm przy użyciu próchnicy, torfu lub luźnej gleby.

Uprawa wiciokrzewu

Syberyjka szybko zapuszcza korzenie w wyznaczonym miejscu, a wszystko, czego roślina potrzebuje w przyszłości, to odpowiednia pielęgnacja.

Pielęgnacja młodych roślin

Przez pierwszy rok lub dwa lata wiciokrzew rośnie powoli. Ten czas spędza się na tworzeniu rozwiniętego systemu korzeniowego rośliny. Wszelka troska o młode nasadzenia ogranicza się do terminowego usuwania chwastów, podlewania, gdy gleba wysycha i rozluźnia się na głębokość nie większą niż 5-8 cm.

Zalecamy przeczytanie artykułu o tym, jak jesienią dbać o wiciokrzew.

Pielęgnacja roślin dla dorosłych

Dalsza opieka nad wiciokrzewem Sibiryachka jest taka sama, ale dodaje się środki, takie jak karmienie i przycinanie.

Top dressing.  Zaleca się to robić od 3-4 lat po posadzeniu, gdy krzew daje co najmniej 0,5 kg jagód. Nawozy organiczne są stosowane przez ściółkowanie. Wczesną wiosną lub późną jesienią (raz na 1-2 lata) pod każdy krzew rozsypuje się 0,5-1 wiadra mieszanki torfowej lub kompostu z dodatkiem 0,5-1 litra popiołu drzewnego.

Przeczytaj artykuł o tym, kiedy i jak nawozić wiciokrzew o każdej porze roku.

Górny opatrunek z nawozami mineralnymi łączy się z dobrym podlewaniem i przeprowadza się zgodnie z następującym schematem:

Top dressing

Kompozycja

cel, powód

Po pierwsze (w okresie pączkowania masowego) 25 g azotanu amonu na 1 mkw. m zwiększony wzrost pędów
Po drugie (po kwitnieniu) 10 g azotanu amonu + sól potasowa i podwójny superfosfat - 15 g na kw. m dojrzewanie pędów, ich przygotowanie do zimowania
Trzeci (jesienią, z zagłębianiem się w ziemię na głębokość 5-8 cm) sól potasowa - 15 g, podwójny superfosfat - 15 g wzrost i rozwój systemu korzeniowego, zwiększający mrozoodporność krzewu

Podlewanie. Wiciokrzew nie toleruje podlewania gleby, ale uwielbia umiarkowane podlewanie, szczególnie w gorącym sezonie. Pod dorosłą roślinę wlewa się 3 wiadra wody, równomiernie rozprowadzając wzdłuż koła w pobliżu łodygi.

Szczególnie ważne jest nasycenie gleby wilgocią w okresie kwitnienia i na początku masowego dojrzewania jagód. W przypadku braku podlewania w tym czasie roślina traci do 50% plonu.

Przycinanie

Wiciokrzew ma skłonność do zgrubienia korony, należy ją przeciąć zgodnie z następującymi zasadami:

  • Przez pierwsze 6-10 lat roślina potrzebuje tylko przycinania sanitarnego. Usuwają połamane, zamarznięte, wysuszone i słabe gałęzie, a także gałęzie rosnące w krzakach lub w ich wnętrzu.
  • Po kilku latach owocowania silnie zagęszczone krzewy są przerzedzane, wycinając u podstawy część starych gałęzi szkieletowych (ponad 8-10 lat). Jeśli zostawisz kikut 7-8 cm, w przyszłym roku pojawią się z niego pędy zastępcze. Takie przycinanie odbywa się co 2-3 lata.

    W przypadku dorosłego krzewu owocującego obecność nie więcej niż 15 gałęzi szkieletowych w różnym wieku jest optymalna. Pozostają najpotężniejsze pędy, reszta jest usuwana.

  • Około 20-25 lat wysycha owocnikowanie wiciokrzewu. Ćwiczą przeciwstarzeniowe przycinanie starych krzewów. Jesienią wszystkie gałęzie szkieletu są odcinane, pozostawiając pnie o wysokości 15-20 cm, na których wyrosną młode, mocne pędy wiosną przyszłego roku. Po roku roślina zostaje przywrócona, a okres owocowania wydłuża się o kolejne 5-10 lat.

Zimowanie

Dzięki wysokiej mrozoodporności Sibiryachka nie musi zginać gałęzi i przykrywać śniegiem na okres silnych mrozów.

Metody reprodukcji

Wiciokrzew rozmnaża się na kilka sposobów:

  • Warstwy. Użyj młodych (rocznych) gałęzi rośliny, nachylonych do ziemi. Wczesną wiosną pędy są zginane, przypinane i posypywane pożywną ziemią, a następnie podlewane. Jesienią warstwy dadzą korzenie. Rośliny są oddzielane i sadzone.
  • Posiew. Dość pracochłonny i długotrwały proces o nieprzewidywalnym wyniku, ponieważ rozmnażanie nasion nie gwarantuje zachowania cech odmianowych rośliny.
  • Dzieląc krzew. Jesienią lub wczesną wiosną wykopuje się 3-5-letnie krzewy i dzieli przez liczbę gałęzi szkieletowych, które mają własne kłącza, a następnie sadzi.
  • Zielone sadzonki. Najlepszy czas to połowa czerwca - początek lipca. Wybierz mocne pędy bieżącego roku z chwytaniem starego drewna (odcięte „piętą”). Trzymane są w roztworze stymulatora korzeni, po czym sadzi się je w luźnej, wilgotnej mieszance gleby (kompost, torf, piasek). Przykryj folią i spunbond na górze do cieniowania.

Rosnące problemy

Wiciokrzew nie jest podatny na choroby, w rzadkich przypadkach w zimne i wilgotne lato może zaatakować go mączniak prawdziwy. Hodowlę przeciw chorobie grzybiczej leczy się odpowiednim fungicydem, na przykład stosuje się produkt biologiczny Fitosporin.

Dodatkowo istnieje prawdopodobieństwo ponownego zakwitnięcia wiciokrzewu podczas ciepłej, przedłużonej jesieni (koniec października - początek listopada). Roślina może ponownie zakwitnąć, jeśli po krótkim spadku temperatury poniżej 0 ° C nastąpi przedłużone ocieplenie.

Druga fala kwitnienia może być spowodowana zimą, co nie jest rzadkością w europejskiej części Federacji Rosyjskiej. W takich warunkach kwitną wierzchołkowe pąki, kwitnie wiciokrzew. Późniejsze ochłodzenie prowadzi do obumierania kwitnących pąków, co znacznie obniża plon.

Zaleca się usuwanie pąków natychmiast po wykryciu. Aby zmniejszyć uszkodzenia, wszystkie uszkodzone gałęzie dotkniętych krzewów wiciokrzewu są przycinane wczesną wiosną, co sprzyja odrastaniu nowych pędów. Aby zwiększyć ich aktywność wzrostową podczas kwitnienia, są karmione dwukrotnie (w odstępie 10-12 dni) nawozami azotowymi.

Żniwa

Jednoczesne, polubowne dojrzewanie owoców pozwala na zebranie całego plonu za jednym razem. Zbieranie tylko ręcznie, ponieważ owoce są dość mocno trzymane na gałęziach.

Przechowywanie i przetwarzanie owoców

Jagody wiciokrzewu Sibiryachka są delikatne, o cienkiej skórce, dlatego nie są przeznaczone do długotrwałego przechowywania. Zwykle owoce zbierane są świeże i używane do konserwacji: kompoty, konfitury, soki, dżemy i inne rodzaje przetwarzania.

Recenzje o różnorodności wiciokrzewu Sibiryachka

★★★★★ Anna Grigorievna, lat 46, mieszkanka lata, Krym. Oprócz Sibiryachki posadziłem również na swojej stronie 5 odmian wiciokrzewu Bakchar. Rosnę w półcieniu. Jest mało podlewania, ale mogą wytrzymać ciepło. Bliżej sierpnia niektóre liście brązowieją i opadają, ale jeszcze wiosną krzewy kwitną i owocują. Chciałem sprawdzić, wątpiłem czy nasz klimat wytrzyma, ale oni żyją! ★★★★★ Siergiej, 44 lata, kierowca, terytorium Chabarowska. W kraju uprawiam wiciokrzew od ponad 8 lat. Krzewy Sibiryachka posadzone jesienią 2011 roku po słonecznej stronie, rosły dobrze, bezpretensjonalnie. Największe jagody mają około 3,5 cm, są wydłużone, w smaku są słodsze niż u Blue Bird i Silginki.

Ukryj Dodaj swoją recenzję

Imię, miasto
Oszacowanie
swoją opinię

Syberyjka urośnie i przyniesie owoce w każdym regionie, ale należy pamiętać, że naturalne warunki dla tej kultury to mroźne zimy i krótkie lata. W ciepłym klimacie Sibiryachka może ponownie zakwitnąć jesienią.