Pszczoły ziemne otrzymały swoją nazwę, ponieważ prowadzą podziemne życie, budując nory głęboko w ziemi, przedzierając się przez wiele przejść i labiryntów. W artykule opisano kilka interesujących faktów dotyczących owadów, a także omówiono ich gatunki.
Wygląd i funkcje
Pszczoły ziemne mają charakterystyczne cechy: czarny kolor ciała, czarno-brązowy kolor głowy i ciemnofioletowe skrzydła. Pszczoły mogą osiągać rozmiar do 19 mm. Samce prawie nie różnią się od samic, ale ich wielkość ciała sięga maksymalnie 15 mm. Pszczoły mają jasne włosy welusowe na brzuchu i żółte plamy na górnej wardze i szczęce.
Pszczoły ziemne mają grube ciemnoszare lub jasnoszare włosy na piersi i głowie. Skronie i głowa pokryte są czarnymi włosami owłosionymi. Te owady uwielbiają kopać doły w piaszczystych terenach, lasach, polach.
Gdzie żyją owady?
Pszczoły ziemskie są powszechne na całym świecie, z wyjątkiem regionu Oceanii i Ameryki Południowej. Owady żyją pod ziemią, preferując gleby piaszczyste lub okrywy o niewielkiej zawartości gleby.
Owady mogą osiedlać się na obrzeżach pól iw lesie. Biorąc pod uwagę szczególną selektywność owadów przy wyborze miejsca zamieszkania, pszczoły tego gatunku uważane są za dzikie.
Jakie są rodzaje?
Niewiele osób wie, że pszczoły ziemne nie są rzadkie, tylko mniej powszechne. Liczba populacji owadów w porównaniu z pszczołami domowymi jest niewielka. Ponadto ludzie często przestali istnieć w przyrodzie, dlatego ten typ pszczół przeszedł niezauważony przez ludzkie oczy.
Istnieje kilka odmian pszczół gruntowych - różnią się kolorem, rozmiarem, budową ciała i innymi cechami.
Andrena-Clarkella
Powszechny owad znany na całym świecie. Rozmiary ciała mogą sięgać od 8 do 17 mm. Kolor pszczoły jest inny, są okazy czarno-niebieskie, czasem pomarańczowe. W dół na głowę i górną część pleców.
Andrena Magna
Mniej popularna odmiana występująca wyłącznie na wybrzeżu Morza Czarnego. Pszczoła jest zdominowana przez czarne ciało, fioletowe skrzydła i żółtą górną część grzbietu. Długość ciała sięga 15-18 mm. Na głowie i tułowiu są grube, puszyste włosy.
Halict Sphecodes
Jest to średniej wielkości pszczoła ziemna o wielkości od 5 do 15 mm. Coś jak osa. Charakterystyczną cechą jest kolor korpusu - czerwonawy, czasem zielonkawy z metalicznym połyskiem. Owady są powszechne na całym świecie.
Pszczoła długowłosa
Ten gatunek dzikich pszczół można spotkać od Europy po Kazachstan. Owady mają szaro-czerwony kolor ciała, grube i długie czułki, mały rozmiar ciała. Ciekawostką jest to, że w jednym gnieździe mogą się dogadać dwie samice.
Wełna
Cechę tej odmiany uważa się za rodzaj „kradzieży”. Wełniane trzepaczki same nie kopią dziur, ale z powodzeniem wykorzystują mieszkania innych ludzi, komórki liniowe z włókien roślinnych. Charakterystyczną cechą jest niewielki rozmiar owada, brązowy kolor z żółtymi plamami na grzbiecie. Owady są lekko pulchne. W stosunku do innych owadów samce są bardzo agresywne.
Przecinarki do blachy (megaheels)
Ścinacze liści to samotne pszczoły. Mają mocne szczęki, ale owady nie produkują miodu. Wyposaż mieszkania za pomocą kawałków liści roślin.
Nomada (kukułka)
Pszczoła koczownicza jest zewnętrznie podobna do krewnego udomowionego, ale pszczoła ziemska nie ma urządzenia do zbierania pyłku. Na powierzchni ciała nie ma włosów. Te pszczoły nie budują swoich gniazd. Nazwę „kukułka” otrzymali dzięki składaniu jaj w jamach innych ludzi, gdzie później larwy rosną i żywią się rezerwami koczowników.
Mellithidy
Zewnętrznie ta odmiana jest podobna do domowej pszczoły miodnej. Ich cechą jest sposób jedzenia. Melitydy zbierają nektar wyłącznie z kwiatów roślin strączkowych lub astrowatych.
Stolarz
Pszczoła charakteryzująca się głośnym brzęczeniem. Pszczoła stolarz jest duża, oczy są ciemnoniebieskie lub czarne, skrzydła i ciało są niebieskie z fioletowym odcieniem. Stolarz to samotna pszczoła.
Jaki jest ich styl życia?
Pszczoły ziemskie mogą żyć pojedynczo lub w całych grupach. Zależy od odmiany. Zasadniczo owady osiedlają się w całych koloniach, czasami w jednym dole może żyć kilka rodzin. Gdy potomstwo dorośnie, nie oddala się od domu rodzinnego, ale osiedla się w pobliżu, kopiąc tunele, rozszerzając tym samym królestwo pszczół.
Są też takie owady, które wolą żyć nie w grupach, ale indywidualnie, na przykład jest to charakterystyczne dla pszczół-stolarzy i wycinaków liści pszczół. Samica żyje w gnieździe samotnie ze swoimi larwami, dopóki całe potomstwo nie osiągnie dojrzałości.
Jakie są dobroczynne właściwości miodu?
Dzikie pszczoły ziemne mają aromatyczny miód, w którym dominuje wędzony aromat z jednocześnie cierpkim smakiem. Przeważa miód o gęstej konsystencji, ma ciemnobrązowy kolor, zawiera ogromną ilość chleba pszczelego i wosku.
Uważa się, że regularne spożywanie miodu z pszczół ziemnych pomaga radzić sobie z takimi problemami:
- błędy kosmetyczne;
- ARI;
- procesy zapalne;
- ból gardła;
- ból w mięśniach;
- zapalenie oskrzeli;
- choroby stawów;
- zapalenie płuc.
Wachlarz zastosowań tego produktu jest szeroki. Dzięki swoim niesamowitym dobroczynnym właściwościom spożywanie miodu gwarantuje wzmocnienie układu odpornościowego. Miód pszczeli dziko rosnących wolno dojrzewa i długo zachowuje swoje właściwości lecznicze.
Okres zbierania miodu w lesie jest krótki, jesienią zaledwie kilka tygodni. W tym czasie owadom udaje się zdobyć wystarczającą ilość miodu. Dziś popularne jest zbieranie miodu od pszczół, dla których w lesie ustawia się specjalne ule, w których kolonia pszczół tworzy gniazda. Ostrożnie zbieraj miód z koralików, aby przypadkowo nie zniszczyć gniazda. Usunięty plaster miodu jest otwierany ręcznie, dzięki czemu zachowuje cenne właściwości produktu. Zbiór miodu odbywa się wyłącznie za pomocą drewnianych przedmiotów. Przechowuj miód w naczyniach drewnianych lub glinianych.
Aranżacja „domu”
Dziury, które wyrywają owady, są nieco podobne do głębokich tuneli. W różnych kierunkach rozciągają się od nich liczne, owalne, ślepe zagłębienia. W niektórych z tych jam pszczoły przechowują miód. Zaleta polega na tym, że w takiej komorze nektar przechowywany jest jak w pojemniku, bez utraty walorów smakowych i leczniczych. Wynika to z faktu, że pszczoły ziemne mają tendencję do wyposażenia swoich domów w określony sposób. Ta praca jest dla nich żmudna.
Przede wszystkim owady wykopują owalny tunel, następnie powstaje w nim komórka, a wyzwolona ziemia miesza się ze śliną. Pszczoły układają taką mieszankę w kółko, ubijając je łapami, po czym całą uzyskaną powierzchnię traktują specjalną substancją - sekretem gruczołów brzusznych. Po stwardnieniu powierzchni dom jest niezawodnie chroniony przed wilgocią i innymi warunkami atmosferycznymi.
Potomstwo
Dopiero po ułożeniu podziemnego domu macica trafi w najbardziej odległe miejsce gniazda, gdzie złoży jaja w komórkach woskowych. Okresowo, przed złożeniem jaj, niektóre gatunki pszczół mielonych umieszczają w komórkach włókna roślinne lub drobno pocięte kawałki liści.
Gdy larwy dorastają, samica stopniowo zaczyna zwiększać rozmiar komórek, w których żyje potomstwo. Gdy potomstwo dorośnie, macica umiera. Dzieje się tak z prawie wszystkimi gatunkami pszczół naziemnych. Ale tylko samica „Galikt sphecodes” jest w stanie przetrwać nawet podczas najsilniejszych mrozów. A młode osobniki, aktywnie rosnące i rozwijające się, zaczynają robić to samo, co reszta ich krewnych: zbierać miód i nektar.
Pożytek i szkoda
Dzięki żywotnej aktywności takich pszczół zapyla się wiele roślin kwiatowych. Grunty rolne czerpią korzyści z pszczół ziemnych.
Ale pszczoły ziemne mogą również powodować szkody, na przykład wyrywając brzydkie dziury w ziemi w dużych ilościach. Dziś, gdy większość dróg jest wybrukowana lub zatruta trującymi spalinami, pszczoły ziemne szukają schronienia w wioskach i daczach. Jeśli na miejscu jest ogród warzywny, pszczoły będą przeszkadzać w sadzeniu, a jeśli jest ogród, po prostu go oszpecą. Wydawałoby się, że czerpią z tego korzyści, na przykład miód z dziur nie jest trudny. Ale tak nie jest. W końcu będziesz musiał zniszczyć gniazdo, a niebezpieczeństwo dla niedoświadczonej osoby jest ogromne, pszczoły mogą ugryźć.
Ukąszenia to kolejny problem. Ukąszenie pszczoły i tak nie jest zbyt przyjemne, a użądlenie pszczół ziemnych jest niebezpieczne, ponieważ może wywołać zaostrzoną reakcję alergiczną.
Co zrobić w przypadku ugryzienia?
Jad owada zawiera dużą ilość histaminy, co może prowadzić do reakcji alergicznej objawiającej się stanem zapalnym tkanek w miejscu ukąszenia i obrzękiem. Pamiętaj, aby natychmiast usunąć żądło - pomaga to zmniejszyć możliwe konsekwencje. Pęsety służą do usuwania żądła. Jeśli żądło nie wystaje ponad powierzchnię, otaczająca skóra jest lekko uciskana.
Alkohol lub słodzona woda pomoże zneutralizować truciznę. Ranę traktuje się płynem, na wierzch nakłada się kawałek lodu, wcześniej owinięty gazą. Ze względu na to, że ziemne użądlenie pszczoły może wywołać silną reakcję alergiczną, zaleca się przyjmowanie leku przeciwhistaminowego lub smarowanie ugryzienia specjalną maścią.
W ciągu dnia pamiętaj o piciu dużej ilości płynów, wykluczając napoje alkoholowe, ponieważ mogą one nasilać działanie toksyn zawartych w jadu pszczoły ziemnej. Jeśli wystąpi ciężka reakcja, natychmiast udaj się do szpitala, aby uniknąć poważnych komplikacji.
Walka z brzęczykami
Niestety żadnemu właścicielowi nie spodoba się fakt, że na jego terenie żyją pszczoły ziemne. Fakt ten można wytłumaczyć zachowaniem owadów. Pszczoły podziemne wyróżniają się agresywnym charakterem. Jeśli pracująca pszczoła użądli człowieka, to tylko w przypadku rzeczywistego niebezpieczeństwa, ale ziemny mieszkaniec jest w stanie zaatakować swoją ofiarę bez powodu.
Owad nie mniej szkodzi otaczającym roślinom - gryzie liście. A budowa podziemnych labiryntów nie przyniesie wielkich korzyści młodym sadzonkom. To właśnie z powodu takich negatywnych chwil w każdym ogrodniku budzi się chęć pozbycia się szkodników. Z pszczołami ziemnymi można radzić sobie na wiele sposobów.
Wrząca woda pomoże przyczynę
Bardziej popularne i łatwiejsze jest radzenie sobie z mieszkańcami ziemi - zalewanie tuneli pszczół wrzącą wodą. Ta metoda wymaga użycia co najmniej 15 litrów wrzącej wody. Chociaż objętość płynu może się różnić w zależności od głębokości i czasu trwania pociągnięć.
Wskazane jest przeprowadzenie podobnej procedury wieczorem, gdy wszyscy mieszkańcy królestwa ziemi są w swoich domach. Jeśli idziesz walczyć w ciągu dnia, możliwe jest, że pszczoły zaatakują sprawcę i spróbują go użądlić.
Takie manipulacje pomogą zapobiec dalszemu opuszczaniu przez pszczoły ich kryjówek. Ale stosowanie tej metody nie wyklucza możliwości poparzenia systemu korzeniowego roślin.
Kopanie gleby
Ta metoda walki jest całkiem odpowiednia w przypadku, gdy tunele podziemnych mieszkańców są płytkie. Dowodem na to, że wykopaliska są daremne, będzie znalezienie miodu, który owady ukrywają w najniższym miejscu swojego siedliska. Nie da się dotrzeć do podziemnych mieszkańców, którzy bardzo głęboko wykopali swoje labirynty.
Ponadto podczas kopania ziemi nie wyklucza się prawdopodobieństwa ukąszenia przez owada. Aby uniknąć tego problemu, przed kopaniem ziemi należy założyć specjalny kombinezon ochronny i maskę z siatki.
Wypełnianie nor ziemnych pszczół piaskiem lub ziemią jest zajęciem bezużytecznym, a także niebezpiecznym, ponieważ wściekłe pszczoły, które wydostały się na powierzchnię, zaczną kłuć każdego, kto spotka na ich drodze.
Zastawianie pułapek
Kolejną skuteczną metodą pozbycia się pszczół ziemnych będzie stosowanie pułapek. Wymaga to umieszczenia butelek ze słodkim syropem w pobliżu wejścia do nory podziemnych mieszkańców. Gdy owady będą chciały jeść, wejdą do butelki i nie będą już mogły się wydostać.
Toksyczne chemikalia uratują przed szkodnikami
Za najskuteczniejszy sposób usuwania dzikich pszczół uważa się stosowanie toksycznych chemikaliów, ponieważ jest nie tylko szybki, ale także skuteczny. Przed użyciem trucizny doświadczeni ogrodnicy zalecają traktowanie gniazd pszczół ziemnych sprayem dymnym - znacznie zmniejszy to aktywność owadów.
Następnie zaczynają używać trującej substancji, nie tylko są nią spryskiwane, ale także wypełniane norami pszczół. Następnie wszystkie dziury są pokryte ziemią, aby pozostałe żywe pszczoły nie mogły się wydostać. Ta metoda pozwala osiągnąć 100% wyniku.
Do niszczenia pszczół ziemnych zaleca się stosowanie takich preparatów:
- Dichlorvos. To wszechstronny środek stosowany do eliminacji różnych owadów, zarówno latających, jak i pełzających.
- Strefa Delta. Lek, którego głównym celem jest zwalczanie owadów. Większość ekspertów twierdzi, że ta substancja jest jedną z najskuteczniejszych. Lek jest bezwonny i działa szybko. Już następnego dnia po zabiegu ogrodnik może zaobserwować doskonały efekt.
- Dostać. Środek owadobójczy na bazie chloropiryfosu (5%). Jedno opakowanie wystarczy na powierzchnię 100 mkw.
Przed rozpoczęciem walki z brzęczącymi owadami, dzieci i zwierzęta są bezbłędnie ewakuowane, ponieważ wściekłe owady mogą zemścić się na każdym, kto stanie im na drodze. Jeśli na miejscu hoduje się ogromną liczbę pszczół ziemnych, najlepiej zwrócić się o pomoc do specjalistów zajmujących się eliminacją tych szkodników.
Pszczoły ziemskie są nadal uważane za dzikie (patrz dzikie pszczoły), a nie owady udomowione, chociaż wiele osób jest przekonanych, że mogą przynieść ogromne korzyści rolnictwu. Ale jednocześnie pszczoły żyjące pod ziemią powodują wiele szkód - kopią tunele, co znacznie szkodzi młodym sadzonkom i roślinom kwitnącym, które pszczoły gryzą liście.