Seler łodygowy: najlepsze odmiany, uprawa, pielęgnacja, zbiór, recenzje

Spisie treści:

Anonim

Seler jest znany na całym świecie ze swojego aromatycznego, przyjemnego smaku i licznych właściwości leczniczych. Ta kultura jest bezpretensjonalna, więc łatwo będzie ją uprawiać, jeśli zastosujesz się do ustalonych od dawna zasad sadzenia i zastosujesz ustalone metody pielęgnacji. Domowi ogrodnicy uprawiają trzy rodzaje selera: ogonek liściowy (łodyga), liść i korzeń.

Opis kultury

Seler to dobrze znane zioło. Jest wieloletnia i należy do rodziny parasolek. Ta roślina warzywna ma słodko-ostry smak i bogaty aromat. Początkowo roślina rosła w krajach śródziemnomorskich, ale z czasem rozprzestrzeniła się na cały świat.

Seler petiolate jest ceniony za swoje soczyste, aromatyczne łodygi. Jej ogonki mogą być jasnozielone lub białe. Jeśli w procesie uprawy łodygi są pokryte ziemią, stają się białe. Smakują bardzo delikatnie, mają mniej goryczy i dłużej się utrzymują.

Zalety i wady

Seler ogonkowy ma wiele zalet i dlatego jest tak popularny wśród ogrodników. Wśród głównych z nich są:

  • soczyste łodygi;
  • piękny kolor;
  • długie przechowywanie po zbiorach;
  • mrozoodporność;
  • można sadzić obok wielu warzyw.

Warto również zwrócić uwagę na niektóre wady selera naciowego:

  • nie lubi obfitego podlewania i należy to uważnie obserwować;
  • długi sezon wegetacyjny;
  • średnie kiełkowanie nasion.

Najlepsze odmiany i rodzaje

Najpopularniejsze są następujące rodzaje selera łodygowego:

  • "Złoto". Roślina charakteryzuje się samowybielaniem. Dojrzewanie obserwuje się przez 5 miesięcy. Łodygi są jasnozielone i lekko prążkowane. Wydajność wynosi do 5 kg na 1 m2. m.
  • "Tango". Roślina charakteryzuje się samowybielaniem. Dojrzewanie trwa ponad 6 miesięcy. Łodygi tego gatunku są zielone z niebieskim odcieniem, nie ma grubych żył. Plon jest dobry - jedno tak zwane „gniazdo” może ważyć 1 kg.
  • "Malachit". Roślina jest samowybielająca, dojrzewanie trwa 3 miesiące. Łodygi są jasnozielone. Lekki ściągacz. Wydajność jest lepsza niż w poprzedniej wersji - 1 "gniazdo" może ważyć więcej niż 1 kg.
  • Atlant. Roślina wymaga wybielenia. Dojrzewanie trwa do 6 miesięcy. Wydajność jest taka, że ​​1 mkw. m może wzrosnąć do 3 kg opisanej kultury.
  • „Pascal”. Roślina zawsze wymaga wybielania, dojrzewa w ciągu 3 miesięcy. Ten rodzaj selera zaliczany jest do roślin odpornych na zimno.

odmiana selera łodygowego "Golden"

odmiana selera łodygowego "Tango"

odmiana selera łodygowego "Malachite"

odmiana selera ogonkowego "Atlant"

odmiana selera ogonkowego "Pascal"

Sadzenie selera naciowego

Ogrodnicy zalecają sadzenie selera w ziemi w postaci sadzonek, aby uzyskać duże rośliny okopowe. Ważne jest, aby uformowało się na nim 4-5 liści, a wysokość kultury wynosi około 15 cm.

Niektóre małe odmiany selera można sadzić bezpośrednio w ziemi przed zamrożeniem. Jednak małe nasiona charakteryzują się słabym kiełkowaniem i wymagają wysokich temperatur do kiełkowania. Dlatego najlepszą opcją sadzenia byłaby uprawa sadzonek.

Co najlepsze, opisywana kultura rośnie na luźnych żyznych glebach o umiarkowanej wilgotności. Seler nie wyrośnie, jeśli gleba jest kwaśna. Aby roślina dawała dobre zbiory, musisz odpowiednio przygotować miejsce do sadzenia. Będzie to wymagało:

  • jesienią wykopać łóżka wcześniej, zapłodnić je humusem;
  • wybierz dobrze oświetlone miejsce do sadzenia (roślina uwielbia dużo słońca);
  • zasadzić otoczonych nimi „właściwych” sąsiadów (fasola, pomidory, ogórki, biała kapusta, sałata).

wyczucie czasu

Czas sadzenia selera w glebie w różnych regionach Rosji nie będzie taki sam. Wynika to ze zróżnicowanych warunków klimatycznych. Na przykład na Uralu i Syberii sadzonki sadzi się pod koniec ostatniego miesiąca wiosny. W regionie moskiewskim sadzenie powinno odbywać się na początku maja.

Ustalając datę zejścia na ląd, należy kierować się reżimem temperaturowym. Średnia temperatura w ciągu dnia powinna wynosić co najmniej 10 ° C, w nocy nie powinno być silnych mrozów.

Przygotowanie nasion

Aby kiełkowanie materiału sadzeniowego było jak najwyższe, nasiona przed sadzeniem należy poddać specjalnej obróbce. Aby to zrobić, umieszcza się je w słabym roztworze manganu na kilka godzin, po czym układa się je na wilgotnej gazie do kiełkowania. Za kilka dni wykiełkują.

Siew sadzonek

Siew można przeprowadzić na kilka sposobów. Standard wygląda następująco:

  1. Przygotuj glebę i pojemnik.
  2. W przypadku gleby zmieszaj torf, piasek, próchnicę i glebę liściastą w równych proporcjach.
  3. Przed siewem zwilżyć glebę ułożoną w pojemniku.
  4. Nasiona rozłóż równomiernie na ziemi (nie pogłębiaj), a na wierzchu lekko posyp je torfem. Następnie przykryj pojemnik folią.

Proces wysiewu nasion selera łodygowego na sadzonki, zobacz wideo poniżej:

Nasiona selera ogonkowego zawsze sadzi się na początku marca.

Pielęgnacja sadzonek

Uprawę sadzonek przeprowadza się w następujący sposób:

  1. Pojemniki z posadzonymi nasionami ustaw w słonecznym miejscu na parapecie mieszkania, szklarni lub na balkonie (przez pierwsze 7 dni temperatura powietrza w szklarni / na balkonie nie powinna być niższa niż + 17 ° C).
  2. Podlewaj sadzonki przez sito, ponieważ wymagają metody podlewania.
  3. Kiedy pojawią się dwa liście, wybierz kulturę. Istotą zabiegu jest przecięcie korzenia centralnego w celu wzmocnienia systemu korzeniowego. Po nurkowaniu łodygę sadzi się w osobnym garnku lub w zwykłej szklance.

Przesadzanie sadzonek do ogrodu

Sadzenie opisanych roślin w otwartym terenie przeprowadza się 90 dni po posadzeniu nasion. To mniej więcej początek maja.

Przed sadzeniem kulturę pozostawia się na kilka dni w cieniu na świeżym powietrzu. Do dnia sadzenia na krzakach powinno powstać co najmniej 5-6 liści.

Jeśli sadzonki nie zanurkowały, przytulą się mocno do siebie. Aby go nie uszkodzić, musisz dobrze napełnić pudełko wodą, poczekać, aż gleba zmięknie, a dopiero potem ostrożnie oddzielić korzenie.

Do oddzielenia kiełków można użyć dodatkowego pojemnika z wodą. Przed sadzeniem gleba jest koniecznie poluzowana, chwasty są usuwane.

Seler ogonkowy sadzi się w rzędzie co 20 cm, między rzędami powinna być odległość co najmniej 30 cm, konieczne jest pogłębienie kiełka 6 cm w ziemię, po posadzeniu gleba jest zagęszczona i dobrze wypełniona wodą.

Pielęgnacja selera na zewnątrz

Na zewnątrz seler łodygowy będzie wymagał konserwacji. Na początek należy powiedzieć, że rośliny należy sadzić w bruzdach o głębokości około 30 cm, odległość między nimi powinna wynosić 40 cm. W okopach należy układać humus. Żłobienie pozwoli wybielić ogonki, aby uzyskać delikatny smak.

Odmiany samowybielające nie muszą być sadzone w okopach. Nie wymagają też hillingowania. Jednak wadą takich gatunków jest to, że nie wytrzymują dobrze zimna i mają słabe właściwości smakowe.

Proces odejścia przebiega według następującego schematu:

  1. W pierwszych dniach wiosny, przed sadzeniem na rabatach, rozsyp nawozy mineralne.
  2. 1 miesiąc po posadzeniu sadzonek zalać glebę mocznikiem (wymagana jest 1 łyżka na 1 m2.).
  3. Gdy sadzonki rosną, kiełkują i podlewają, zapobiegając wysychaniu gleby.
  4. Oczyść glebę po podlaniu.
  5. Gdy gałęzie rośliny osiągną wysokość 30 cm, są ostrożnie wiązane w pęczki i zawijane w ciemny papier, aby wybielić i nadać im wyraźną słodycz.

Odmiany samowybielające są znacznie łatwiejsze w pielęgnacji, ponieważ nie wymagają wiązania krzewów i owijania ich w papier.

Top dressing

Pierwsze karmienie selera na otwartym polu przeprowadza się zawsze po posadzeniu, gdy okaże się, że roślina urosła. Dozwolone jest użycie gotowej złożonej kompozycji jako nawozu, ale możesz zrobić to sam:

  • zmieszać superfosfat, saletrę amonową i sól potasową;
  • każdy składnik powinien mieć 20 g;
  • Rozpuścić wszystkie składniki w 10 litrach wody;
  • Wlej roztwór pod korzeń.

Kiedy seler zacznie szybko rosnąć, będziesz musiał powtórzyć procedurę. Za trzecim razem konieczne jest zapłodnienie, gdy łodygi zaczynają się wzmacniać. Złożony nawóz przygotowuje się w innych proporcjach (superfosfat - 50 g, mocznik - 15 g, chlorek potasu - 15 g).

Wysokie plony zapewniają również nawozy organiczne. W przypadku selera można zastosować następujący skład: woda, gnojowica, ptasie odchody w proporcji (10: 2: 1). Nawóz jest stosowany u nasady w ilości 1 m2. m potrzebujesz 1 litra roztworu.

Podlewając rośliny nawozem, należy pamiętać, że roztwór nie powinien dostać się na liście. Ten czynnik może wywołać chorobę.

Wybielanie ogonków liściowych

Chroń łodygi selera przed słońcem, aby były lekkie i delikatne. Istnieje wiele metod wybielania. Najprostszy to hilling na wilgotnej glebie. Ziemia jest zraszana, gdy roślina rośnie, pozostawiając miejsce wzrostu i liście. Wadą tej metody jest to, że łodygi są impregnowane ziemistym smakiem.

Możesz użyć innej skuteczniejszej metody wybielania. Jaka jest jego istota? Zabieg wykonywany jest w połowie września przed zbiorami, około 20 dni. Łodygi rośliny zawiązuje się miękką szmatką, a następnie zawija się papierem (bez chwytania liści) i zawiązuje opaską uciskową. W takim przypadku nie powinno być przerwy między papierem a glebą.

Zbiór i przechowywanie

Aby łodygi selera naciowego były soczyste, słodkawe i pachnące, konieczne jest przestrzeganie technologii prawidłowego sadzenia i zbioru rośliny.

Uprawa warzyw w porównaniu z roślinami okopowymi jest dość wrażliwa na niskie temperatury. Dlatego zbierany jest we wrześniu przed mrozem.

Nie zaleca się prześwietlania rośliny dłużej niż 11-16 tygodni od momentu posadzenia. Ponieważ traci smak i włóknistą kruchość.

Przechowuj seler łodygowy, usuwając korzeń. Przechowywanie roślin jest możliwe w różnych warunkach:

  • w piwnicy można go przechowywać do 2 miesięcy (to najlepsza opcja);
  • nie psuje się w lodówce przez 2-3 tygodnie (jeśli przechowujesz łodygę bez liści);
  • w zamrażarce;
  • suche (przechowywane przez około 12 miesięcy).

Na co choruje seler?

Do najczęstszych chorób selera należą:

  • Rdza. W tym przypadku na liściach rośliny i jej ogonkach pojawiają się czerwono-brązowe plamy. Gałęzie dotknięte chorobą tracą smak i wysychają. Aby zapobiec chorobom, potraktuj sadzonki Fitosporin lub Baktofit. Leczenie przeprowadza się za pomocą Fundazolu.
  • Septoria. Przejawia się jako żółta plama podobna do oparzenia. Występuje na łodygach i ogonkach selera. Chore liście wysychają, a łodygi pękają. Źródło choroby utrzymuje się w glebie przez 3 lata i zaczyna objawiać się podczas deszczowej pogody. W takim przypadku potraktuj rośliny Fundazolem 1 miesiąc przed zbiorem.
  • Cerkosporoza . Choroba objawia się jako septoria, tylko plamka ma jaśniejszy kolor. Leczenie przeprowadza się za pomocą Fundazolu.
  • Mączniak rzekomy. Choroba grzybicza objawia się w postaci białych plam z czarnymi plamami. Cała roślina gnije od infekcji. Choroba pojawia się na kwaśnej glebie. Alkalizacja kwaśnej gleby wapnem i dezynfekcja gleby na wiosnę pomoże zapobiec zanieczyszczeniu.
  • Mozaika ogórkowa. Choroba wirusowa objawia się w postaci pierścieni o różnych rozmiarach. Wszystkie zaatakowane rośliny należy usunąć z ogrodu. Nosicielami wirusa są kleszcze i mszyce. Walka z chorobą sprowadza się do zniszczenia tych owadów.

Recenzje ogrodników

★★★★★ Olga Michajłowa, 54 lata, Noginsk. Aby sadzonki selera dawały maksymalny plon, radzę przeprowadzać cotygodniowe karmienie. W praktyce zauważyłem, że dobry efekt daje karmienie naparem z pokrzywy, produktem biologicznym „Radiance” i biohumusem. Cała nasza rodzina uwielbia seler. Często dodaję go do różnych potraw. ★★★★★ Borys Nikołajewicz, 63 lata, Nevinnomyssk. Od młodości uprawiam seler. Zauważyłem, że w okresie wegetacji konieczne jest bezpieczne usuwanie pędów bocznych. Wtedy łodygi będą długie i soczyste.

Ukryj Dodaj swoją recenzję

Imię, miasto
Oszacowanie
swoją opinię

Przestrzegając prostych zasad i zaleceń dotyczących uprawy, nawet niedoświadczony ogrodnik będzie mógł sadzić w ogrodzie seler naciowy. Wystarczy terminowe podlewanie, karmienie i zwalczanie szkodników.