Porzeczka Bagheera: opis odmiany porzeczki czerwonej, uprawa - sadzenie i pielęgnacja

Porzeczka bagheera to gęsty krzew o średniej wysokości, osiągający 2 m wysokości. Odmiana została wyhodowana na podstawie selekcji białoruskich porzeczek Minai Shmyrev i czarnej Bredthorpe. Po raz pierwszy wpisany do rejestru państwowego w 1994 roku. Ta odmiana ma dobrą mrozoodporność i dość późno zrzuca liście, dlatego często jest używana w projektowaniu krajobrazu.

Z reguły Bagheera jest uprawiana w regionach o niezbyt łagodnym klimacie - Uralu, Syberii, gdzie wahania temperatury mogą sięgać -35 stopni Celsjusza.

Charakterystyka

Częściowo rozłożyste krzewy mają gęste liście. Liście duże, matowe, pięciopalczaste, ciemnozielone. Młode pędy wyprostowane, owłosione, średniej grubości. Wraz z wiekiem ich jasnozielony lub zielonkawo-brązowy kolor zmienia się w ciemnobrązowy lub żółtawo-brązowy.

Pojedyncze pąki odbiegają nieco od łodygi pędu, mają lekko spiczastą krawędź. Ogonki są średniej grubości i długości. Kwiaty są małe, o charakterystycznym kształcie kielicha. Przeczytaj o cechach czerwonej porzeczki Roland tutaj.

Węzły owocowe zwykle zawierają 2-3 grona po 4-7 jagód każda. Długość takich pędzli to 3 - 6 cm.

Jagody duże, kuliste, osiągają masę 2,3 g. Ich błyszcząca skórka nie jest zbyt gęsta. Ale jego wysoka wytrzymałość sprawia, że ​​odmiana jest łatwa do przenoszenia.

Miąższ jagód jest delikatny, bardzo aromatyczny, z niewielką ilością nasion. Smak owocu jest słodki, z lekką kwaskowatością. Są bogate w kwas askorbinowy i pektyny.

Zalety i wady

Ogrodnicy zwracają uwagę na wiele zalet porzeczki Bagheera. Wśród nich są:

• zimotrwalosc (toleruje spadek temperatury do -32 ° C) i odporność na suszę;
• wysoki procent samo-płodności (osiąga 70), dzięki czemu uzyskuje się wysoki plon jagód, niezależnie od obecności zapylacza i warunków pogodowych w okresie kwitnienia;
• wczesna dojrzałość: pierwszy zbiór uzyskuje się już 2 - 3 lata po posadzeniu;
• plon: z jednego krzewu zbiera się do 4,5 kg owoców;
• suche oddzielanie jagód;
• dobra przenośność: jagody nie gniotą się, nie puszczają soku przez długi czas.

Wady tej odmiany obejmują niewielką odporność na choroby i szkodniki. Również liście i jagody cierpią na oparzenia słoneczne.

Funkcje lądowania

Aby roślina dobrze się rozwijała i cieszyła się bogatymi zbiorami, sadzenie powinno odbywać się prawidłowo.

Wybór miejsca

Nie zaleca się sadzenia rośliny w obszarach, w których rosły agrest i porzeczki. W takich miejscach krzaki będą skarłowaciałe, a zbiory będą niewielkie.

Porzeczka Bagheera uwielbia lekki półcień. Jeśli posadzisz ją w bezpośrednim świetle słonecznym, roślina może cierpieć na oparzenia. Pełny odcień przyciągnie krzaki do góry i zmniejszy słodycz jagód.

Aby chronić roślinę przed wiatrem, najlepiej sadzić ją wzdłuż ogrodzenia lub ściany. Zimą pomoże mu to uniknąć zamarzania z powodu gromadzenia się śniegu.

Sadząc sadzonkę w stałym miejscu należy pamiętać, że porzeczka będzie na niej rosła przez ponad 15 lat.

W przypadku tej odmiany, a także Early Sweet, Vologda, wybierają luźną, pożywną glebę. Lepiej, żeby była to gleba piaszczysto-gliniasta, gliniasta, lekko bielicowana, lekko kwaśna lub obojętna. Ciężka, słona i piaszczysta gleba nie jest odpowiednia.

Ważne jest, aby wybrać lokalizację z dala od wód gruntowych. Ich poziom nie powinien być wyższy niż 50 cm od powierzchni. System korzeniowy rośliny znajduje się powierzchownie, nie głębiej niż 40 cm, przedłużająca się stagnacja wody może doprowadzić do jej śmierci. Z tego samego powodu nie można sadzić krzaka na mokradłach. Dowiedz się o uprawie alpejskich czerwonych porzeczek z tego artykułu.

Daty lądowania

Porzeczki Bagheera można sadzić wiosną lub jesienią.

Wiosną musisz mieć czas na sadzenie sadzonki, zanim sok zacznie się poruszać, a pąki puchną. W przeciwnym razie zakorzenienie się zajmie dużo czasu i będzie trudne. Przeczytaj o sadzeniu i pielęgnacji Darling czerwonych porzeczek tutaj.

Jesienią sadzi się na przełomie września i października. Roślina potrzebuje czasu na przystosowanie się przed pierwszymi przymrozkami.

Przygotowanie strony

Podczas sadzenia porzeczek jesienią przygotowanie należy rozpocząć 4 tygodnie przed sadzeniem. Jeśli planujesz sadzić wiosną, lepiej jesienią wykopać dół.

Przygotowując witrynę, należy wziąć pod uwagę optymalny wzór sadzenia. Odległość między rzędami roślin wynosi około 2 m, między krzewami w tym samym rzędzie - 1,2 - 1,5 m.

Przygotowanie miejsca do sadzenia krzewów:

1. Witryna jest oczyszczona i wyrównana.
2. Wykop ziemię, unikając dużych brył.
3. Przy zwiększonej kwasowości gleby przeprowadza się wapnowanie. Kopanie przy produkcji mąki wapiennej lub dolomitowej - 450 g na m ² .
4. Doły wykopuje się na głębokość 40 - 45 cm, do szerokości 50 cm Na początku odkłada się wierzchnią warstwę gleby.
5. Do zdeponowanej warstwy gleby dodaje się obornik (3-4 kg) i złożone nawozy mineralne (200 g). Zamiast dodatków mineralnych można wziąć siarczan potasu (około 30 g), popiół (180 g), granulowany superfosfat (do 150 g). Wszystko jest dokładnie wymieszane i umieszczone w jamie.
6. Wlej wodę (2-3 wiadra). Zapobiegnie to osiadaniu gleby po posadzeniu.

Wybór sadzonek

Właściwy dobór materiału do sadzenia to gwarancja dobrego wzrostu i rozwoju krzewu.

Lepiej wybrać pędy elastyczne 1-2 letnie, bez uszkodzeń, z elastyczną korą. Powinny mieć jedną lub dwie gałęzie o długości do 35 cm Z tego materiału dowiesz się, jak dbać o odmianę białej porzeczki White Versailles.

Optymalna długość systemu korzeniowego to 20 cm  Co najmniej trzy zdrewniałe gałęzie muszą zawierać włóknistą sieć korzeni.

W takim przypadku powinieneś wybrać sadzonki o mocnych, dobrze rozwiniętych korzeniach, bez zgnilizny i innych uszkodzeń.

Kup sadzonki w wyspecjalizowanych sklepach. Tylko w tym przypadku możesz być pewien ich jakości.

Instrukcje sadzenia

Aby roślina szybko się zakorzeniła, konieczne jest jej prawidłowe posadzenie. Podczas lądowania należy przestrzegać następującego algorytmu:

1. Wyjmij część ziemi z dziury.
2. Szyję korzeniową sadzonki wkopuje się 6 - 9 cm w ziemię, w takim przypadku roślinę należy umieścić pod kątem 45 °.
3. Korzenie i dodatkowe korzenie są rozrzucone, pokryte ziemią. Gleba musi wypełnić wszystkie puste przestrzenie. W tym samym czasie podlewamy ziemię.
4. Teren wokół sadzonki jest zagęszczany po posadzeniu i ściółkowany.

Zużycie wody do podlewania jednego krzaka - do 4 wiader.

Aby uformować zdrowy i silny krzew, niektórzy ogrodnicy ścinają sadzonkę, pozostawiając nie więcej niż 10 cm nad ziemią, jednak takie przycinanie nie pozwoli ci uzyskać plonu w następnym roku po posadzeniu.

Pielęgnacja sadzonek

Porzeczki zachwycą Cię dobrymi plonami tylko przy odpowiedniej pielęgnacji. Krzewy należy podlewać, przycinać i systematycznie karmić w odpowiednim czasie.

Przycinanie

Rozróżnij przycinanie formujące, sanitarne i przeciwdziałające efektom starzenia.

Po posadzeniu sadzonki natychmiast zaczyna się tworzenie krzewu. Aby to zrobić, odetnij pęd ½ lub 2/3 długości.

Następnie, w drugim roku wiosną, usuwa się wszystkie pędy, z wyjątkiem 3 - 5 najsilniejszych. Będą to gałęzie szkieletu. W środku lata na każdym z nich ściska się dwa pąki. Doprowadzi to do pojawienia się nowych pędów i gałązek owocowych.

W 3 i 4 lata po posadzeniu wiosną obcinane są przerośnięte zerowe pędy, z wyjątkiem 4-6 najsilniejszych. Skróć szczyty zeszłorocznych branż.

Doprowadzi to do powstania silnego krzewu za pięć lat. Będzie miał 3-4 pędy w różnym wieku, z których każdy ma mniej niż 5 lat.

Nisko rosnące pędy należy podnosić lub przycinać, nie pozwalając im się zakorzenić. W przeciwnym razie krzew urośnie.

Przycinanie sanitarne to usuwanie chorych, suchych i uszkodzonych gałęzi. Zwykle odbywa się równolegle z formatywną. W takim przypadku pędy są odcinane w pobliżu samej gleby.

W przypadku krzewów powyżej 5 roku życia potrzebne jest odmładzające cięcie. Podczas tego usuwa się stare gałęzie i młode, ale słabe pędy. Zarówno te, jak i inne nie mogą przynosić owoców, ale osłabiają roślinę.

Wiosną zaleca się cięcie odmładzające i sanitarne. Jeśli odbywa się jesienią, to dopiero po zerwaniu jagód.

Podlewanie

Brak terminowego podlewania prowadzi do osłabienia porzeczek, zmiażdżenia jagód i zmniejszenia ich soczystości.

Porzeczki Bagheera i Hojne podlewane są 1 - 2 razy w tygodniu, częstotliwość zależy od warunków pogodowych. Po podlewania gleby należy zwilżone co najmniej 40 cm, zwykle wymaga. 4 - 5 wiadra wody na m2 ^od ziemi. Lepiej jest to zrobić wieczorem, gdy upał ustąpi.

Najbardziej odpowiednią metodą podlewania porzeczek Bagheera jest zraszanie.

Szczególnie ważne jest regularne podlewanie w następujących okresach:

• intensywny wzrost pędów (zwykle koniec maja);
• zmiana koloru jagód (pierwsza dekada lipca);
• zakładanie pąków do przyszłych zbiorów (po zbiorach).

Jeśli jesień jest sucha, podlewanie należy przeprowadzić pod koniec września.

Top dressing

Pierwsze karmienie rośliny odbywa się podczas sadzenia. Następnie jest powtarzany po dwóch latach i regularnie.

Główne nawozy zalecane do porzeczek Bagheera to superfosfat, siarczan potasu, materia organiczna i mocznik.

Po zebraniu pod każdym krzakiem dodaje się superfosfat (50 g) i siarczan potasu (do 20 g). W tym okresie nie należy stosować nawozów azotowych. Powodują szybki wzrost młodych pędów, które umrą z powodu mrozu. Przeczytaj o najlepszych odmianach porzeczek na Syberię pod tym linkiem.

Wczesną wiosną do gleby dodaje się mocznik. Młode krzewy - ok. 50 g. Starsze niż 5 lat - 20 - 40 g. W tym przypadku starsze rośliny wczesną wiosną są karmione 2/3 mocznika, resztę - po kwitnieniu.

Latem porzeczki potrzebują materii organicznej (dziewanny lub ptasich odchodów). Pod każdy krzak aplikuje się 5-10 kg nawozu.

Materia organiczna po dodaniu do ziemi może służyć jako dobra ściółka.

Schronienie na zimę

Porzeczka Bagheera to odmiana mrozoodporna. Ale w razie potrzeby krzewy można przykryć na zimę, zwłaszcza jeśli przewiduje się mało śniegu.

Krzewy są wstępnie podlewane przez spryskiwanie i wiązanie. Następnie są pokryte materiałem, który dobrze przepuszcza powietrze.

Choroby i szkodniki

Porzeczki są dotknięte wieloma chorobami i szkodnikami. Lepiej jest przeprowadzić na czas profilaktykę, która pomoże zapobiec problemom. Ale jeśli roślina ucierpiała, musisz wiedzieć, jak ją uratować.

Choroby

Antraknoza. Objawia się brązowymi plamami na dużych powierzchniach liści i pędów.

Przy pierwszym znaku roślinę spryskuje się roztworem siarki koloidalnej (1%) lub płynu Bordeaux (1%).

Czara rdzy. Na liściach widać zarodniki grzybów i pomarańczowe plamy. Chore liście są usuwane i spalane. Do rozpylania użyj płynu Bordeaux (1% roztwór).

Mączniak. Na jagodach, liściach i pędach tworzy się szary nalot. Rozpylanie odbywa się za pomocą Fitosporin lub mieszanki: mydło do prania (40 g) i soda kalcynowana (30 g) rozcieńcza się w wodzie (10 l).

Terry. Powstają zdeformowane liście o trójpłatowym kształcie; zamiast kwiatów tworzą się łuski. Roślina jest traktowana zawiesiną siarki koloidalnej (1%).

Szkodniki

Ćma nerkowa. W celu zapobiegania krzewy spryskuje się Karbofosem (1% roztwór).

Roztocza nerki. Pąki spryskuje się roztworem czosnku: posiekany czosnek (150 g) wlewa się wodą (10 l). Domagaj się 4-8 godzin.

Liściasta muszka żółciowa. W celu zapobiegania roślinę traktuje się Karbofosem (0,3% roztwór).

Zbiór i przechowywanie

Termin zbiorów zależy od miejsca uprawy i pogody. Zwykle jest to koniec lipca - pierwsza dekada sierpnia.

Owoce dojrzewają razem, dobrze przylegają do gałęzi. Smak jagód pozostaje niezmieniony.

Porzeczki Bagheera można przechowywać w stanie świeżym lub zamrożonym. W temperaturze pokojowej owoce będą jadalne przez około tydzień.

Aby zachować świeże jagody przez ponad dwa miesiące, umieszcza się je w suchej plastikowej torbie. Lepiej jest, jeśli jagody są w pędzlach, zawsze posortowane. Opakowania z owocami przechowuje się w temperaturze około 0 ° C.

Wideo

Film o sadzeniu czarnej porzeczki.

wnioski

1. Porzeczka Bagheera to mrozoodporna kultura, która może wytrzymać temperatury do - 30 ° C.
2. Jagody są duże, dobrze przechowywane i transportowane.
3. Zaleca się sadzenie sadzonek porzeczek w półcieniu, z dala od wód gruntowych.
4. Regularne karmienie odmian Bagheera, Rovada i Viksne rozpoczyna się dwa lata po posadzeniu.