Jednym z ulubionych i najbardziej rozpoznawalnych grzybów jest borowik. Jego jasny kapelusz przypomina jesienne liście i może mieć dowolny odcień od beżu do jaskrawoczerwonego. Takiego grzyba łatwo znaleźć wśród zielonej trawy. Ale ważne jest, aby wiedzieć, że istnieje kilka odmian grzybów osiki, w tym fałszywa osika. To nie jest jakiś niezależny rodzaj kultury grzybowej, ale kilku przedstawicieli.
Odmiany fałszywego borowika
Wielu zbieraczy, nawet doświadczonych, napotkało fałszywe okazy borowika. W związku z tym grzyb nie ma bliźniaka. Co można pomylić z jadalną osiką?
- Gorchak lub grzyb żółciowy.
- Pieczarka pieprzowa.
Oba wyglądem przypominają borowiki, ale nie nadają się do jedzenia ze względu na ich okropny smak.
Grzyb żółciowy
Grzyb żółciowy nazywany jest jednocześnie bliźniakiem kilku przedstawicieli borowików. Można go pomylić nie tylko z borowikami, ale także z borowikami lub borowikami (jest do niego bardziej podobny). Kolor kapelusza waha się od żółto-brązowego do ciemnobrązowego. Noga jest jasna (żółta, kremowa ochra). Obecny i wyraźny wzór siatki na nogawkach, brązowe, a nawet czarne pasy. Rurkowata warstwa goryczki jest różowawa. Jeśli przecinasz miazgę, natychmiast zmienia kolor na różowy.
Grzyb żółciowy rośnie w sosnowych lasach liściastych, występując w symbiozie z drzewami liściastymi i iglastymi. Preferuje żyzne gleby kwaśne nawożone igłami, może rosnąć na korzeniach drzew lub zgniłych pniach, podobnie jak rudzielec. Gorczak również owocuje w tym samym czasie - od czerwca do października. Takie grzyby występują pojedynczo lub w małych koloniach.
Żółć to warunkowo jadalny grzyb. Nie jest spożywany ze względu na okropny smak (gorzki), który nie znika nawet po obróbce cieplnej (gotowanie, smażenie). Jedna kopia może zepsuć całe danie. Tylko odrobinę goryczy można złagodzić używając octu i dużej ilości przypraw. Jeśli przez pomyłkę zamiast osiki do kosza wpadnie gorzkie ciasto, wędrówkę po grzybach można uznać za porażkę. Zbieracz grzybów powinien uważać i uważać podczas badania leśnego trofeum.
Grzyb żółciowy ma następujące cechy, które nie są charakterystyczne dla borowika. Powinieneś zwrócić na nie uwagę:
- Zewnętrznie jest zawsze atrakcyjny. Ani robaki, ani ślimaki, ani inne owady nie zwracają na niego uwagi ze względu na swój odpychający skład. Przynajmniej czasami borowiki, ale robak.
- Jeśli skosztujesz jego miazgi, od razu poczujesz silne pieczenie.
Grzyb żółciowy zawiera toksyny, których nadużywanie może uszkodzić wątrobę. W niektórych przypadkach, nawet po zjedzeniu jednego słodko-gorzkiego, osoba odczuwa zawroty głowy, nudności i osłabienie. To są oznaki zatrucia. Do celów kulinarnych nie używa się grzyba żółciowego, dlatego po znalezieniu takiego „borowika” w lesie należy go ominąć.
Pieczarka pieprzowa
Grzyb rurkowy z rodziny Bolet jest czasami nazywany maselniczką, czasami nazywaną kołem zamachowym. Nie jest łatwo pomylić go z borowikiem pomarańczowym ze względu na różnicę w budowie nogi (w pieprzniczce jest cieńsza), ale wygląd (zaokrąglony-wypukły) i kolor kapelusza są podobne. Kolory wahają się od miedzianej czerwieni do ciemno rdzawego. Czapka jest gładka i aksamitna w dotyku.
W naszym kraju pieprzniczka rośnie od lipca do października, wybiera suche lasy z małymi ziołami, najczęściej osiada pod brzozami, świerkami i sosnami, istnieje nawet opinia, że pieprzniczka pasożytuje na muchomorze. Siedlisko jest podobne do borowika, obaj przedstawiciele upraw grzybów rosną w tych samych miejscach, więc ryzyko pomylenia grzybów pozostaje.
Istnieje wspólna opinia na temat jadalności papryki. Niektóre źródła naukowe zapewniają, że jedzenie jest bezpieczne. Jedynie smak ostrej papryki odstrasza zbieraczy grzybów od zbieraczy papryki. Zachodni biolodzy i chemicy wyznają inne przekonanie: miazga grzyba zawiera toksyny, które mogą gromadzić się w organizmie i niszczyć strukturę komórek wątroby. Możliwe powikłania spowodowane spożyciem grzyba pieprzowego to rozwój raka wątroby i marskości wątroby.
W naszym kraju ten podwójny borowik jest uważany za warunkowo jadalny grzyb. Po dłuższym gotowaniu jej ostry smak słabnie, ale mimo to starają się go unikać.
Jak odróżnić prawdziwego borowika od fałszywego?
Mając pewną wiedzę i doświadczenie, możesz łatwo nauczyć się oddzielać dobre grzyby od złych. W tym celu musisz znać charakterystyczne cechy borowika i jego różnice w stosunku do fałszywych grzybów:
- W przerwie miąższ osiki zmienia kolor na niebieski, robi się czarny lub pozostaje biały. Fałsz staje się różowawy, a odcienie czerwonawe.
- Jeśli skosztujesz miąższu dobrego borowika, nie będzie pieczenia ani goryczy. Z tego słyną grzyby pieprzowe i żółciowe.
- Noga prawdziwego borowika jest mocna, wysoka i lekka z charakterystycznymi szarymi łuskami. Fałszywy ma czerwoną lub żółtawą siatkę. Pieczarka pieprzowa ma nogę, która jest zbyt cienka dla klasycznego borowika.
Jak wygląda jadalny borowik?
Kilka gatunków grzybów z rodzaju obabok (leccinum), które wyróżniają się jasnym wyglądem, a mianowicie mocną lekką nóżką i jasną czapką, łączy się w ogólną grupę grzybów osikowych. Borowiki osikowe zmieniają się w zależności od wieku, ukształtowania terenu i warunków, w jakich rosną, co wprowadza w błąd miłośników „cichego polowania”. Istnieje ryzyko pomylenia jadalnych rudzielców z ich odpowiednikami.
Nazywa się następujące rodzaje jadalnych borowików:
- Czerwony . Klasyczny gatunek osiki. Jej czapka jest jaskrawoczerwona, czerwonawa, rzadziej żółtoczerwona (jeśli grzyb rośnie w lasach mieszanych) i szarawy odcień (jeśli rośnie pod topolami). Średnica kapelusza 4-15 cm Łodyga jest gęsta, biała z podłużnymi włóknistymi łuskami. Zarodniki są wrzecionowate i mają brązowy odcień.
- Dąb. Na zewnątrz niewiele różni się od czerwonego borowika. Skórka czapki jest kasztanowobrązowa, łuski nóg czerwono-brązowe. Tworzy symbiozę z dębami, rośnie w lasach północnej strefy umiarkowanej.
- Żółtobrązowe lub pstrokate. Tworzy mikoryzę z brzozą, rośnie w lasach mieszanych, lasach sosnowych. Czapki u młodych okazów mają kształt półkuli, a następnie przybierają kształt poduszki. Ich odcień: żółto-brązowy lub brązowo-pomarańczowy.
- Biały. Jeden z najbardziej niezwykłych gatunków drzew osikowych. Noga i czapka są kremowe, prawie białe. Kapelusz może mieć różowy, brązowawy lub niebiesko-zielonkawy odcień, z wiekiem lekko żółknący. Noga poniżej czasami nabiera niebieskawego koloru. Grzyb rośnie w wilgotnych lasach.
- Malowane nogi. Różni się od swoich odpowiedników bardziej wypukłą szeroką czapką i specjalnym - różowawym - kolorem łuszczących się nóg. Warstwa rurowa może mieć również różowy odcień. Występuje w suchych lasach dębowych i dębowo-sosnowych, pod brzozami.
Borowik czerwony
Borowik dębowy
Borowik żółto-brązowy
Borowik biały
Borowik barwiony
Ze względu na zróżnicowany kolor, inny grzyb można pomylić z borowikiem, podobnym do niego. W najlepszym przypadku rudowłosy można pomylić z innymi przedstawicielami rodzaju borowików - borowik, biały, underdubovik. Czasami odbiegają od swojej klasycznej wersji i nie wyglądają jak one same. Jeśli mówimy o farbach, nie stanowi to zagrożenia, ponieważ wszystkie są jadalne, chociaż dąb wymaga obróbki cieplnej.
Recenzje kolekcji borowików
★★★★★ Marinka, 42 lata. Zapalony zbieracz grzybów. Uwielbiam borowiki! To mój ulubiony grzyb! Podczas wyjazdu do Karelii w lipcu 2017 roku, bez wychodzenia z obozu, dotarliśmy na sam szczyt zbierania grzybów i koszenia rudzielców. Nigdy w życiu nie znalazłem tylu grzybów! Mogli nawet wyjść wieczorem (po 21:00) do lasu i podnieść kosz, na szczęście na zielonym dywanie mchu wyraźnie widać grzyby osiki. Okazy robaków były niezwykle rzadkie. Zupa gotowana z borowików, smażona z ziemniakami, zabrała ze sobą kilka puszek. Doskonałe grzyby! ★★★★★ yana86, 32 lata, Woroneż. Każdego roku pod koniec lata i na początku jesieni przyjeżdżam do daczy zbierać grzyby. Razem z siostrą jedziemy do naszego ulubionego miejsca, brzozowego gaju, gdzie jest dużo wysokiej trawy i wilgoci. Są to głównie borowiki - pyszne, łatwe do znalezienia grzyby. Wśród nich natrafiliśmy na fałszywe okazy, które miały gorzki smak. Jeśli oderwiesz czapkę i posmakujesz miazgi na języku, natychmiast stanie się jasne, co jest nie tak. Właśnie takie grzyby wyrzuciliśmy, z całego koszyka zebrano 2-3 sztuki.Ukryj Dodaj swoją recenzję
Imię, miasto Oszacowanie swoją opinię
Wiedząc, jak odróżnić prawdziwe grzyby osiki - niezależnie od koloru ich kapeluszy, nóg i miejsca wzrostu - każdy zbieracz grzybów będzie mógł zdobyć w lesie naprawdę cenne trofeum, a nie grzyb o wątpliwym smaku, który może również zaszkodzić zdrowiu. Wiedząc, jak powinien, a jak nie powinien wyglądać dobry grzyb, miłośnik „cichego polowania” nie pomyli się.