Wcześniej australijski raki szponiaste był znany w Rosji tylko miłośnikom akwariów. Dziś ten stawonóg jest z powodzeniem uprawiany na skalę przemysłową. Dowiemy się, jak hodować egzotyczne raki, jak je karmić i jak stworzyć optymalne warunki do życia.
Opis gatunku
Dzięki swojemu oryginalnemu wyglądowi raki australijskie stały się regularnym elementem dekoracyjnych akwariów, a jego delikatne mięso i szybki wzrost uczyniły z niego opłacalny obiekt hodowlany. Zobaczmy, jak wygląda ten mieszkaniec wód południowych i jakie ma cechy.
Wygląd
Drugie imię raka czerwonego pazura to Yabbi Red Claw. Ale głównym kolorem ubarwienia tego raka jest niebieski. Wśród przeważających odcieni są zielony, brązowy, niebieski, pomarańczowy, czerwony. Na muszli są żółte plamy.
Jasność koloru raków australijskich jest bezpośrednio związana z twardością wody. Im wyższy wskaźnik, tym jaśniejszy pancerz stawonogów. W miękkiej wodzie pancerz raków blednie.
Charakterystyka raka australijskiego:
- długość - do 20 cm
- waga - do 0,4-0,5 kg;
- żywotność 5 lat.
Charakter i zachowanie
Australijskie raki są nieagresywne. Jednak na ich zachowanie duży wpływ ma środowisko. W pewnych okolicznościach stawonogi zaczynają okazywać wrogość.
Cechy zachowania raków czerwonych pazurów:
- dobrze dogaduj się ze wszystkimi rodzajami ryb, zgadzaj się dzielić z nimi mieszkania;
- często są ze sobą w konflikcie;
- kanibalizm jest możliwy.
W naturze raki o czerwonych szponach kopią pazurami doły dla schronienia. Ukrywają się również pod zaczepami i między korzeniami roślin przybrzeżnych. W nocy wybierają się na polowanie, w dzień wolą spać. Jeśli raki wychodzą na spacer w ciągu dnia, to pierzą się.
W naturze australijski rak zjada:
- detritus;
- robaki;
- ślimaki;
- Mała ryba.
Detrytus to martwa materia organiczna składająca się ze szczątków bezkręgowców i czasowo wyłączona z cyklu biologicznych składników pokarmowych.
Cechy seksualne
O gotowości samców do krycia świadczy płaskie zgrubienie po zewnętrznych stronach pazurów. Może być biały, różowy, ale częściej jest czerwony. Dzięki tym oznaczeniom, „pazurom”, na cześć których raki australijskie otrzymały drugie imię, można łatwo odróżnić samce od samic.
U samic pazury są schludne, bez wypukłości. Pod względem wielkości samce są nieco większe niż samice.
Reprodukcja
Podczas hodowli stosunek samców do samic wynosi od 1: 1 do 1: 4. Na aktywność seksualną, czas trwania okresu inkubacji i tempo wzrostu narybku wpływa temperatura wody. Optymalna wartość do tarła i rozwoju jaj wynosi + 25 ... + 28 ° С.
Zalecany stosunek czasu ciemnego do jasnego to 12/12 lub 10/14 h. Do rozrodu stosuje się stawy, w których łatwo jest hodować stado. Zagęszczenie raków wynosi 1,5 tys. Na hektar.
Do roli producentów wybierane są największe i najsilniejsze osobniki. Płodność jednej samicy ważącej 100 g wynosi 1 tysiąc skorupiaków. Optymalne parametry stawu macierzystego:
- powierzchnia - 1000 m2 m;
- głębokość - 1,2-2,5 m;
- profil dolny - w kształcie litery V.
Czas noszenia jaj i larw u samic raków australijskich wynosi 8-9 tygodni.
Wydajność mięsa
Australijskie raki są hodowane na mięso. Działalność jest opłacalna ze względu na niskie inwestycje i szybki wzrost stawonogów. Wskaźniki biologiczne i hodowlane:
- waga handlowa jednego egzemplarza - 200-400 g;
- przyrost masy ciała - 50-60 g w ciągu sześciu miesięcy;
- ilość mięsa w ogonie wynosi 30% (u innych raków - nie więcej niż 20%).
Dzięki przemysłowej uprawie raków o czerwonych szponach w południowych regionach Rosji możliwe jest wyhodowanie osobników o wadze 200 g lub więcej w ciągu 4 miesięcy. Raki pospolite osiągają wagę 100-120 g w ciągu 10 lat życia.
Smak mięsa
Smak australijskich raków znacznie różni się od domowych odpowiedników rzek. Ich mięso ma specjalną konsystencję, jest delikatniejsze, z dużymi włóknami. Eksperci twierdzą, że mięso raków z czerwonymi pazurami przypomina w smaku homara i kraby.
Mięso raków australijskich jest harmonijnie połączone z różnymi składnikami. W restauracjach jest zwykle podawany w połączeniu z różnymi rzecznymi przysmakami lub sosami, aby wzmocnić smak mięsa, które jest przygotowywane w tej samej technologii co homar.
Australijskie mięso na raka o czerwonych szponach jest dietetyczne; zaleca się je spożywać osobom z chorymi naczyniami i zaburzeniami krążenia. 100 g mięsa - 80 kcal.
Siedliska w przyrodzie
Siedliskiem raków australijskich raków czerwonego pazura są wody stojące w regionie Australii. Ten przedstawiciel stawonogów występuje na kontynencie australijskim i Nowej Gwinei.
Rak woli żyć w zbiornikach wodnych, w których nie ma prądu lub jest on minimalny. Siedlisko:
- stawy;
- płytkie rzeki;
- jeziora;
- strumienie.
Żyje w stojącej wodzie, która pozwala australijskim rakom na trzymanie w zamkniętych zbiornikach i akwariach.
Hodowla raków
Dziś raki australijskie stają się obiecującym celem dla hodowli przemysłowej. Parametry wzrostu i inne cechy raków czerwonych szponiastych pozwalają na stworzenie dochodowego biznesu na ich hodowli.
Gdzie hoduje się raki?
Do hodowli raków tworzy się system płytkich stawów - inkubacja, lęg, podchowalnia, karmienie. Część stawów jest pokryta poliwęglanem. W nich temperatura zimą nie spada poniżej +7 ° C, dzięki czemu raki nie zasypiają, ale żerują i przybierają na wadze.
W stawach lęgowych samice są prześwietlone. Rosnące stawy są płytkie - 0,5-1,5 m, o powierzchni 0,1-0,5 ha. Pożądane jest, aby był w nich zrzut wody - jest w nim zainstalowany kolektor odpadów.
Cechy aranżacji zbiornika do uprawy raków:
- staw jest wypełniony wodą na kilka tygodni przed posadzeniem raków;
- ściany w takich zbiornikach są pionowe;
- dno wyłożone polipropylenem - nie gnije, pomagając w utrzymaniu czystości wody;
- Tłuczeń, cegła łamana, odpady ceramiczne z warstwą 20 cm nakłada się na polipropylen, a na wierzch kładzie się warstwę piasku o grubości 10 cm.
Raki są również uprawiane w recyrkulowanych systemach zaopatrzenia w wodę, które obejmują:
- baseny ze skorupiakami;
- jednostka uzdatniania wody;
- biofiltr;
- jednostka uzdatniania wody.
Temperatura wody w basenach jest utrzymywana przez systemy dzielone.
W basenach dla raków układane są sztuczne otwory z plastikowych rur. Te raje pomagają zapobiegać kanibalizmowi.
Sąsiedzi i roślinność
Raki szponiaste mogą żyć z różnymi gatunkami ryb, więc do stawów można wypuszczać małe, nie drapieżne gatunki. Po rakach pozostaje wiele resztek pokarmu, a dzięki zjadającym je małym rybom można zachować czystość wody.
W stawach z rakami nie można rozmnażać dużych i drapieżnych ryb, ponieważ jest w stanie zjadać małe skorupiaki.
Roślinność stawów jest standardowa. Raki uwielbiają pokarmy roślinne. Im więcej roślin w zbiorniku, tym lepiej. Co więcej, te stawonogi nie tylko zjadają liście, ale także uszkadzają korzenie, gdy je wykopują.
Wymagania dotyczące zbiornika
Australijskie raki są mało wymagające dla jakości wody, więc nie ma szczególnych problemów przy tworzeniu skorupiaków.
Optymalne warunki zatrzymania:
- aktywna reakcja - w zakresie pH 6,5-8,5;
- twardość - od 5 do 20;
- temperatura - + 20 ... + 28 ° С;
- minimalna / maksymalna dopuszczalna temperatura -10 / 36 ° С.
Nowotwory, w przeciwieństwie do krewetek, są w stanie przetrwać w najbardziej niesprzyjających warunkach - przy niskiej zawartości tlenu i wysokim stężeniu azotanów. Jony miedzi są najbardziej niebezpieczne dla raka.
Schemat żywienia i dieta
Raki w naturze zjadają wszystko, co napotka na ich drodze. Ich odżywianie w sztucznej hodowli powinno być urozmaicone, kompletne, bogate w białko. Mieszanka paszowa pomaga rozwiązać problem żywieniowy. Raki karmione są 2-3 razy dziennie.
Mieszanka paszowa, kreda, białka, bloodworms i dżdżownice są dodawane do zwykłej żywności. Przed dodaniem nowej porcji sprawdź, czy podajniki są puste.
Dieta młodych zwierząt powinna obejmować:
- ślimaki;
- larwy;
- rozwielitki;
- cyklop;
- robaki wodne;
- smażona ryba.
Młode raki chętnie jedzą mięso mielone. W miarę rozwoju dieta staje się bardziej zróżnicowana. Aby zapobiec zjadaniu się raków, do ich diety wprowadza się mięso, ryby, warzywa, chleb, ciasto, a nawet żaby.
Dzienna dawka pokarmu wynosi 2% masy ciała stawonogów, dla samic - 4%.
Aby raki dobrze rosły, ich pokarm musi zawierać różnorodne składniki pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, minerały i witaminy. Obca mieszanka paszowa dla krewetek pomaga dziś rozwiązać problem żywieniowy.
Optymalny skład markowej karmy dla raków:
- białka - 43%;
- tłuszcze - 8%;
- błonnik - 4%.
Dla raków odpowiednie są również pasze przemysłowe w postaci granulatu importowanej produkcji, przeznaczone dla organizmów wodnych (ryby, mięczaki, skorupiaki itp.).
Optymalny stosunek pokarmu:
- warzywo - 70%;
- zwierzę - 30%.
Zaleca się dodawanie do pożywienia suchych liści, zmielonych łodyg, trzciny. W diecie australijskich raków muszą być obecne liście bukowe lub dębowe. To danie dla stawonogów czerwonych pazurów to nie tylko przysmak, ale także środek antyseptyczny niezbędny dla ich układu odpornościowego.
Czego nie należy karmić?
Chociaż raki z czerwonymi pazurami są uważane za wszystkożerne, istnieją pokarmy, których najlepiej unikać:
- skórka banana;
- starte buraki, marchew, ziemniaki - psują wodę;
- raki nie jedzą jabłek.
Nie zaleca się zaśmiecania misek ze skorupiakami mięsem mielonym, jajami, twarogiem, resztkami jedzenia, chyba że woda zostanie oczyszczona i przefiltrowana.
Procedura hodowlana na fermach
Aby stworzyć mini-farmę do hodowli raków, wystarczy mała działka i minimalne koszty. Czas trwania uprawy raków na sprzedaż to półtora roku. Zainwestowane środki zwracają się w ciągu roku.
Sztuczna procedura hodowlana:
- W październiku i listopadzie samice przenoszone są do basenu lęgowego. W czerwcu pojawiają się nowonarodzone skorupiaki - trzymane są w zbiornikach inkubacyjnych.
- Aby zapewnić bezpieczeństwo larw, w maju jaja są zbierane i usuwane za pomocą aparatu Weissa. Jeden inkubator o pojemności 8 l może pomieścić do 15 000 jaj.
- Po drugim wylince raki przenoszone są do sadzawek, gdzie są hodowane w temperaturze + 22 ... + 24 ° C do 8 cm długości i do wagi 15-18 g.
- Roczniaki przenoszone są do stawów paszowych, gdzie uzyskują masę 40-60 g.
Masowa produkcja raków wymaga dużych nakładów inwestycyjnych. Przygotowują cały system basenów lub zbiorników, klimatyzacji i zaopatrzenia w wodę.
Zbiorniki hodowlane dla raków muszą być wystarczająco duże. Jeśli kraby są w nich ciasne, zjadają się nawzajem. Dla młodych zwierząt przewidziano oddzielne zbiorniki, w przeciwnym razie zostaną one również zjedzone.
Możesz również dowiedzieć się o doświadczeniach związanych z hodowlą raków australijskich z poniższego filmu:
W porównaniu z wieloma innymi organizmami wodnymi te stawonogi są bezpretensjonalne, rosną bardzo szybko i zapewniają duży plon cennego mięsa. Te cechy raków australijskich z czerwonymi pazurami sprawiają, że są one bardzo atrakcyjnym celem do hodowli przemysłowej.