Nosematoza pszczół: przyczyny, objawy, leczenie, zapobieganie

Spisie treści:

Anonim

Nosematoza to choroba zakaźna, która może wpływać na pszczoły i trutnie. Jeśli choroba dotyczy 10% pszczół, może to doprowadzić do utraty 40% całego miodu z rodziny. Infekcja szybko się rozprzestrzenia. Każdy pszczelarz musi wiedzieć, czym jest ta choroba, jak ją rozpoznać i leczyć.

Ogólna charakterystyka choroby

Przyczyną choroby jest bakteria Nosema apis, która żyje w błonie śluzowej jelit pszczół. Mnoży się, pozostawiając zarodniki i niszcząc jelita pszczoły.

U pszczół robotnic dotyczy to gruczołów przetwarzających cukry, u królowych - jajników, w wyniku czego umiera do 20% larw. Drony też mogą cierpieć - stają się niezdolne do zapłodnienia i giną.

Po rozmnożeniu się larw wewnątrz pszczoły przedostają się do środowiska z odchodami. Inne pszczoły zjadają zarodniki z miodem lub w trakcie czyszczenia plastrów. Zarodnik dostaje się do jelita i wyłaniają się z niego zarodki pasożyta. Nosema apis rozwija się wewnątrz pszczoły w ciągu trzech dni.

Choroba rozprzestrzenia się najszybciej w cieple - w temperaturze 20-30 stopni. W wyższych lub niższych temperaturach pasożyt rozmnaża się gorzej, ale pozostaje bardzo wytrwały dzięki twardej chitynowej skorupie. Zarodniki pasożyta żyją od jednego do pięciu lat, w zależności od lokalizacji - najdłużej żyją w ciałach martwych pszczół.

Powody

Infekcja jest możliwa, gdy zarodniki pasożyta zostaną przeniesione z chorej pasieki. Mogą to być zapasy, które nie zostały odpowiednio przetworzone, miód i inne produkty pszczelarskie z dotkniętego obszaru. W obrębie jednej pasieki choroba może się rozprzestrzeniać poprzez przenoszenie ramek z jednej rodziny do drugiej lub kradzież pszczół.

Korzystne warunki do rozwoju choroby to:

  • słabe karmienie pszczół;
  • wysoka temperatura i wilgotność w ulu;
  • brud w domach i na ramach;
  • złe warunki zimowania.

Choroba może się pogorszyć, gdy połączą się zakażone i zdrowe rodziny.

Objawy nosemy pszczół

Głównym objawem choroby są plamy kałowe na ścianach ula i ramkach. Nie ma specyficznych objawów nosematozy - biegunka może towarzyszyć zatruciu, wysokiej wilgotności lub infekcji grzybiczej w ulu.

Choroba postępuje szczególnie późną zimą i wczesną wiosną. Podczas zimowania pszczoły w chorej rodzinie zachowują się niespokojnie, niektóre owady wylatują przed czasem i giną. Chore pszczoły są bardzo ospałe, ich odwłok jest powiększony i trudno im trzymać się ram - często upadają.

Pierwsza wiosenna inspekcja ujawnia silnie zanieczyszczone ule i dużą ilość martwego drewna na dnie. Podczas pierwszych lotów rodzina porusza się bardzo wolno i niechętnie, wiele owadów ginie: startują z wielkim trudem i natychmiast upadają. W pozostałej części po wylądowaniu można zauważyć drżenie skrzydeł. Chore pszczoły nie oddają kału w locie, ale siedzą na gałęziach lub ramach.

W silnych rodzinach nosematoza może mieć ukrytą postać: nie dotyka wszystkich osób i nie rozprzestrzenia się tak szybko. Już po pierwszych lotach można zauważyć spadek liczebności owadów i kilka osobników z obrzękiem brzucha. Jeśli nie podejmiesz działań w celu leczenia i zapobiegania, choroba szybko zmieni się w otwartą formę.

Diagnostyka

W przypadku zauważenia objawów choroby należy wybrać kilka żywych osobników z rodziny i zbadać ich jelita. Istnieją trzy możliwości, jak to zrobić:

  • Delikatnie oderwij żądło - części jelita zostaną wraz z nim usunięte.
  • Najpierw odetnij owadowi głowę, a następnie usuń jelita wraz z użądleniem, trzymając go za brzuch. Ta metoda pozwala zbadać całe jelito.
  • Zrób nacięcie w brzuchu pszczoły. W przypadku nosematozy jego środkowa część będzie biało-szara, powiększona, bez fałd.

Jednak niezależne badania nie wystarczą. Dlatego, jeśli podejrzewasz infekcję, musisz wziąć około pięćdziesięciu osób z każdego domu wraz z niewielką ilością miodu. Bardzo ważne jest numerowanie domów i próbek do analizy, aby nie pomylić pszczół chorych ze zdrowymi.

Próbki są wysyłane do kliniki weterynaryjnej, gdzie są badane pod mikroskopem w celu wykrycia zarodników Nosema. Jeśli diagnoza zostanie potwierdzona, należy natychmiast odłożyć domy z chorymi rodzinami i podjąć niezbędne kroki w celu leczenia.

Im dłuższy czas od rozpoczęcia leczenia do pierwszego wiosennego lotu u chorej rodziny, tym większe prawdopodobieństwo, że go zatrzyma.

Leczenie nosematozy u pszczół

Po potwierdzeniu diagnozy konieczne jest wcześniejsze przeprowadzenie lotu oczyszczającego do chorych rodzin. Następnie owady przenosi się do czystych izolowanych uli. Miód spadziowy zostaje zastąpiony produktem lepszej jakości. Ule z chorymi rodzinami są odkładane na bok.

Dezynfekcja

Ważną rolę w leczeniu odgrywa dezynfekcja brudnych uli oraz sprzętu, z którym stykały się chore pszczoły. Śmieci i martwe pszczoły z ula są spalane - nie można z nich robić nalewek i generalnie używać ich w jakikolwiek sposób.

Miodu od pszczół z nosematozą nie należy podawać innym pszczołom. Mocno zabrudzone ramy są wtapiane w wosk. Jeśli na ramie jest niewiele śladów biegunki lub same ramki nie wystarczają w pasiece, dezynfekuje się je octem i stosuje dalej. Zainfekowane królowe należy wymienić.

Zainfekowane ule również należy oczyścić. Można to zrobić na kilka sposobów.

Musisz wyczyścić drewniane powierzchnie dłutem. Następnie dokładnie umyj ule, używając jednego z następujących rozwiązań:

  • gorący alkohol;
  • roztwór wodny i środek do czyszczenia rur „Krot” 0,5%;
  • roztwór wody i bieli: szklanka środka czyszczącego w wiadrze z wodą;
  • 4% roztwór formaliny.

Po przetworzeniu ule należy przepłukać wodą i wysuszyć.

Alternatywnie możesz spalić ule lampą lutowniczą. Następnie wyczyść dłutem i spłucz wodą z mydłem.

Innym sposobem dezynfekcji jest użycie pary octu. Każdy ul potrzebuje około 200 ml. Czyszczenie przebiega w następujący sposób: ule wypełnia się plastrami miodu, aw przestrzeniach między ulami umieszcza się szmaty lub watę nasączoną octem. Wszystkie pęknięcia są starannie pokryte gliną, otwory uszczelnione taśmą. Ule są ułożone jeden na drugim.

Jeśli temperatura powietrza wynosi 15-20 stopni, dezynfekcja oparami octu trwa 3 dni. Jeśli temperatura jest niższa, warto opuścić ule na tydzień z octem. Następnie otwórz i dobrze przewietrz.

Inwentarz należy gotować przez co najmniej dziesięć minut.

Zabiegi oczyszczania należy przeprowadzać w całej pasiece, nawet jeśli większość rodzin pozostaje zdrowa.

Terapia lekowa

Oprócz dezynfekcji konieczne jest leczenie antybiotykami.

Jednym ze skutecznych środków jest syrop fumagilinowy. Ampułkę należy rozpuścić w 50 ml wody i wymieszać z 25 litrami syropu. Kurs trwa do dwóch tygodni. Każdego dnia jedna rodzina powinna spożyć około 250 ml preparatu rozpuszczonego w syropie. Nie należy zbierać wszystkich 25 litrów naraz - produkt może stracić skuteczność, lepiej całą objętość podzielić na trzy części.

Lek jest skuteczny tylko wtedy, gdy dotyczy mniej niż połowy rodziny.

Innym lekarstwem jest enterosepol, który jest dostępny w tabletkach po 0,25 g. Na litr wody potrzebne są 4 tabletki zmielone na proszek. Lek dodaje się do syropu i aplikuje przez 4 dni. Przerwa między dawkami trwa 5 dni.

Innym lekarstwem na nosematozę jest kwas nosowy. Jest to proszek pakowany w opakowania po 5 g. 2,5 g należy wymieszać z 30 ml wody i wymieszać z 10 litrami syropu. Każda ramka będzie potrzebować 100 ml. Zabieg przeprowadza się dwukrotnie, przerwa między dawkami wynosi 5 dni.

Ziołowe środki do leczenia pasożytów obejmują piołun. Uważa się, że pod względem skuteczności nie ustępuje preparatom farmaceutycznym. Jest stosowany w postaci wywaru i nalewki alkoholowej. Aby przygotować nalewkę, potrzebujesz 0,5 litra wódki i 75 g suszu. Jest podawany w ciemnym miejscu przez tydzień, a następnie filtrowany. Dodaj pół łyżki na litr karmy.

Aby przygotować bulion, potrzebujesz 100 g piołunu i 1,5 wiadra wody. Rosół gotuje się przez pół godziny i podaje przez 12 godzin. Zwykle nie jest używany do leczenia, ale do zapobiegania.

Zapobieganie

Aby zapobiec rozwojowi nosematozy, należy podjąć środki zapobiegawcze.

Przede wszystkim należy przestrzegać kwarantanny między pasiekami z chorymi i zdrowymi owadami. Lepiej nie zabierać niczego z dotkniętej pasieki. Każdy sprzęt należy zdezynfekować przed użyciem.

Miód na zimę powinien być dobrej jakości miodem kwiatowym o zawartości spadzi mniejszej niż 5%.

W okresie zimowania należy podawać więcej cukru, aby pszczoły mogły przygotować więcej pokarmu. Ważne jest, aby owady zawsze miały paszę białkową. Możesz zrobić syrop z bulionu z piołunu.

Na zimę lepiej zostawić tylko silne i zdrowe rodziny, rodziny słabe i małe muszą się zjednoczyć.

Wczesną wiosną musisz zwiększyć liczbę młodych osobników. Można to osiągnąć, dostarczając samicy wystarczającą ilość węglowodanów.

Każdej wiosny należy koniecznie dezynfekować ule, unikając jednocześnie wysychania stawów i karmienia. Każdy ul powinien mieć dobrą wentylację. Jednocześnie temperatura w okresie zimowania nie powinna przekraczać 10 stopni.

Jeśli w rodzinie były oznaki choroby, królowych nie można w niej usunąć, konieczne jest jak najszybsze zastąpienie chorego.

Jeśli istnieje ryzyko zakażenia, profilaktycznie podaje się fumagol lub metronidazol. Mieszaninę przygotowuje się w ilości 1 g leku na 5 litrów syropu. Każda ramka będzie potrzebować 50 ml roztworu.

Zapobieganie najlepiej wykonywać jesienią.

Jak leczyć nosematozę, mówi pszczelarzowi w tym filmie:

Nosema u pszczół jest chorobą wywoływaną przez pasożyty, które infekują jelita owadów. Choroba jest niebezpieczna ze względu na szybkie rozprzestrzenianie się w pasiece. Do leczenia i zapobiegania stosuje się dezynfekcję i antybiotyki.