Wśród krów ras mlecznych dość często diagnozuje się taką patologię jak ketoza. Przejawia się w postaci naruszenia metabolizmu białkowo-węglowodanowego w organizmie zwierzęcia, hiperketonemii, nieprawidłowego funkcjonowania różnych narządów i układów. Ketoza powoduje zmniejszenie wydajności mlecznej, utratę wagi i słabe potomstwo.
Przyczyny rozwoju choroby
Choroba rozwija się najczęściej po długotrwałym karmieniu krów produktami z przewagą białka i obserwuje się obniżoną zawartość węglowodanów (glukoza, skrobia). Taka dieta nie spełnia zapotrzebowania energetycznego bydła i prowadzi do rozwoju pierwotnej ketozy.
Podstawę jej nazwy stanowiły substancje ketonowe, które powstają w patologicznie dużych ilościach w tej chorobie.
Monotonne karmienie kiszonką i miazgą (ze względu na dużą zawartość kwasu masłowego i octowego w tej paszy) pełni również rolę „prowokatora”. Ich kumulacja w organizmie następuje z powodu niepełnego utleniania (norma całkowitego utlenienia to 1-6% zawartości kwasu w diecie).
Pierwotne ciała ketonowe gromadzą się w różnych narządach. Następnie znajdują się we krwi (ketonemia), co z kolei prowadzi do ketonurii i ketonolaktii (obecność ciał ketonowych w moczu i mleku).
Przyczyny prowadzące do wtórnej ketozy obejmują:
- choroby endokrynologiczne;
- choroby układu moczowo-płciowego;
- brak ruchu, aw konsekwencji otyłość;
- brak promieniowania ultrafioletowego i minerałów.
Choroba nie ma sezonowości, mechanizm jej rozwoju jest dość skomplikowany, ponieważ wpływa na wiele przyczyn. Najczęściej diagnozuje się go u 4-7-letnich dobrze karmionych krów mlecznych w okresie ciąży, kilka miesięcy przed wycieleniem lub w pierwszych tygodniach / miesiącach po nim.
Typowe objawy
Symptomatologia ketozy zależy bezpośrednio od stopnia zaniedbania i charakteru przebiegu choroby. Wraz z rozwojem choroby wiele narządów bierze udział w procesie patologicznym, występują odchylenia w parametrach biochemicznych krwi.
Objawy mogą być subkliniczne (brak lub niespecyficzna symptomatologia) i kliniczne.
Na trasie występują 3 formy choroby.
Obraz kliniczny ostrej postaci choroby obejmuje następujące zespoły, które opiszemy poniżej.
Gastroenteric - obserwuje się patologie przewodu żołądkowo-jelitowego:
- cycero;
- naruszenie rytmu okresów żucia;
- niedociśnienie prowentriculus;
- spowolnienie odbijania;
- katar jelitowy;
- naprzemienność zaparć i biegunki.
Hepatotoksyczne :
- występują oznaki niewydolności sercowo-naczyniowej;
- wypaczony apetyt lub jego brak;
- powiększenie wątroby z zespołem bólowym;
- zażółcenie widocznych błon śluzowych.
Neurotyczny - objawia się zwykle w pierwszej dobie po wycieleniu, objawy dotyczą ostrej fazy choroby:
- zwiększona drażliwość nerwowa;
- przeczulica (zwiększona wrażliwość) skóry szyi, klatki piersiowej, dolnej części pleców;
- prawdopodobnie senny (głęboko przygnębiony) lub śpiączka;
- drżenie różnych mięśni, drgawki toniczne;
- zgrzytanie zębami.
Zespół acetonemiczny odnosi się do przebiegu podklinicznego i objawia się następującymi objawami:
- zmniejszony apetyt i produktywność;
- niedokrwistość;
- letarg, apatia;
- polipnoea (szybki, płytki oddech);
- matowy płaszcz;
- niedociśnienie w komorach;
- dystroficzne zmiany w narządach (serce, nerki, wątroba);
- częstoskurcz;
- ilościowy wzrost ciał ketonowych we krwi.
Objawy stadium podostrego objawiają się zespołami hepatotoksycznymi i żołądkowo-jelitowymi. W wydychanym powietrzu krowie pojawia się również zapach acetonu (zapach można wyczuć w mleku i moczu), wypływ mleka znacznie spada lub znika całkowicie.
W przebiegu przewlekłym dochodzi do zaburzeń pracy układu pokarmowego i rozrodczego, zmiany dystroficzne w sercu i wątrobie.
Również w przypadku bardzo zaawansowanej choroby patologiczne zmiany docierają do narządów rozrodczych. Wraz ze wzrostem krwi ciał ketonowych u krów obserwuje się torbielowate formacje w jajnikach, zaburzenie cyklu rozrodczego, cielęta urodzone podczas postępu tej choroby są słabe. Śmierć wewnątrzmaciczna płodu jest również możliwa podczas długiego okresu ciąży.
Diagnostyka
W przypadku podejrzenia ketozy lekarz weterynarii przeprowadza niezbędne procedury laboratoryjne (oznaczenie poziomu ciał acetonowych we krwi lub moczu za pomocą specjalnego odczynnika).
Ponadto diagnoza jest potwierdzana poprzez analizę objawów klinicznych, danych testowych i zbieranie informacji o charakterze żywienia i pielęgnacji.
Następnie przepisuje się leczenie, a właściciel otrzymuje niezbędne zalecenia.
Leczenie
Schemat leczenia ketozy różni się w zależności od objawów. Zintegrowane podejście pozwala uzyskać korzystne rezultaty w krótkim czasie. Ale najważniejsze jest wyeliminowanie przyczyny i normalizacja odżywiania (terapia dietetyczna). W tym celu opracowywana jest dieta, która zawiera niezbędne elementy w odpowiednim procencie, biorąc pod uwagę potrzeby energetyczne zwierzęcia:
- zmniejszyć ilość pokarmów bogatych w białko;
- karmienie świeżym wysokiej jakości sianem i zieloną trawą
- dodać warzywa - buraki cukrowe, marchew, ziemniaki, rzepę paszową;
- opatrunek górny - gotowe suplementy mineralne, które pokrywają dzienne zapotrzebowanie na pierwiastki śladowe;
- witaminy D i A;
- sól kuchenna.
Stosunek cukru do białka w paszy powinien wynosić 1: 1, w tym celu można dodać do diety melasę - do 2 kg na głowę.
Korzystny wpływ na regenerację organizmu:
- ultrafioletowy;
- długie ćwiczenia;
- masowanie skóry w celu poprawy oddychania skóry i pocenia się.
Leki mają przede wszystkim na celu normalizację poziomu cukru we krwi i przywrócenie procesów enzymatycznych w żwaczu. Glukoza służy do wspomagania procesów metabolicznych i energetycznych.
W praktyce klinicznej najlepszy efekt uzyskuje się przez dootrzewnowe odkładanie leków metodą Sharabrina i Shaikhamanova (strzykawkę Janet wstrzykuje się w obszar prawego głodnego dołu) mieszaniną A i B:
- mieszanina A - stosowana w łagodnych chorobach, wymagane jest wstrzyknięcie dootrzewnowe do 2 litrów roztworu;
- mieszanina B - stosowana w ciężkich przypadkach, w razie potrzeby procedurę powtarza się do 4 razy w objętości 8 litrów.
Skład mieszanin jest następujący:
- woda destylowana (1000/1000 g);
- chlorek sodu (9/9 g);
- wodorowęglan sodu (13/113 g);
- chlorek wapnia (0,4 / 0,5 g);
- chlorek potasu (0,4 / 0,5 g);
- glukoza (100/140 g);
- benzoesan sodu kofeiny (0,5 / 0,5);
- streptomycyna (50,0 / 50,0 g).
Schemat leczenia i dawkowanie ustala lekarz weterynarii indywidualnie dla każdego zwierzęcia w zależności od stopnia rozwoju choroby i stanu organizmu w momencie badania. Ponadto procedury te nie są wykonywane samodzielnie. Konieczne jest wezwanie lekarza weterynarii w domu w celu wykonania powyższych zabiegów medycznych.
Inny schemat:
- dożylnie podano 100-300 ml 20-40% roztworu glukozy. Powtórz po 2 godzinach. Również 0,25% roztwór nowokainy z glukozą w dawce przepisanej przez lekarza;
- glukonian wapnia - 20 g podskórnie;
- leki hormonalne - insulina, kortyzon, hydrokotryzon w postaci zastrzyków domięśniowych;
- aby wznowić pracę przewodu żołądkowo-jelitowego, zwierzę przylutowuje się ciemiernikiem;
- w przypadku czynności serca stosuje się podskórnie roztwór kofeiny benzoesanu sodu;
- w przypadku objawów neurologicznych stosuje się roztwór chloropromazyny (1 ml na 1 kg masy ciała).
W celu normalizacji mikroflory żwacza zwierzęciu wstrzykuje się ekstrakt z zawartości żwacza uzyskanego od zdrowego bydła.
Zapobieganie
Główne środki zapobiegawcze zapobiegające ketozie to zróżnicowane, pełne karmienie. Dieta dla zwierzęcia dobierana jest z uwzględnieniem kosztów energii. Każdy właściciel musi dokładnie zbadać zwierzęta gospodarskie, monitorować jakość karmionych produktów i niezwłocznie leczyć wszelkie choroby. Właściwe chodzenie i czystość pomieszczeń wpływają również na zdrowie zwierząt gospodarskich.
Ketoza jest dość powszechnym stanem. Krowy ketotyczne tracą na wadze, mają trudności z wycieleniem, zmniejszają lub całkowicie wstrzymują produkcję mleka, a wszystko to powoduje znaczne szkody ekonomiczne w gospodarstwach. Dlatego bardzo ważne jest, aby zadbać o zdrowie stada i postępować zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii.