Krowy karłowate: opis ras mini krów, wygląd, subtelności wzrostu

Spisie treści:

Anonim

Miniaturowe krowy są hodowane do mleka lub dekoracji. Ale są rasy hodowane na mięso. W porównaniu do zwykłej krowy, mleczność krasnoludków jest minimalna. Krowa waży około 100 kg i produkuje do 3 litrów mleka dziennie. Ale utrzymanie „małej formy” jest dużo łatwiejsze. Produktywność to więcej niż potrzeba dla jednej rodziny.

Skąd się wzięły krowy karłowate?

Krowy karłowate mają przodków wśród dzikich zwierząt. Na przykład przodkowie Zebu od dawna żyją. Sri Lanka. Tutaj od dawna są przyzwyczajeni do tych zwierząt, ale indyjscy naukowcy są niezwykle zainteresowani miniaturowymi krowami. W Indiach krowy są święte, a miniaturowa kopia jest dużo bardziej opłacalna do celów religijnych niż zwierzę o zwykłej wielkości. To w Indiach wyhodowano rasę zebu.

Ten trend szybko został zauważony przez Zachód. W Ameryce krowy mini były początkowo hodowane tylko dla przyjemności, ale w Anglii, gdzie swobodny wypas to za mało, krowy karłowate od razu spojrzano z praktycznego punktu widzenia.

Funkcje i produktywność

Na świecie według najnowszych danych istnieje 30 ras mini krów. Wszystkie łączy te same cechy:

  • Ważą 100-110 i 250-350 kg (w zależności od rasy).
  • Wysokość - nie więcej niż 1 m.
  • Dzienna mleczność wynosi 2-3 litry. Niektóre rasy mają 6-8 litrów.

Korzyści z miniaturowych krów:

  • Pyszne mleko o dobrym składzie chemicznym i biologicznym.
  • Dobra odporność to zasługa hodowców. Krowy prawie nie chorują, jeśli zdarzają się przeziębienia - łatwo sobie z nimi radzą.
  • Mleko ma właściwości, które są cenne dla zdrowego odżywiania. Wyróżnia się niewielkim rozmiarem kropelek tłuszczu - świadczy to o dużej zawartości fosfolipidów, które są niezbędne do rozwoju mózgu.

Niestety w Rosji krowy karłowate nie uzyskały jeszcze wystarczającej dystrybucji. Kupowanie cielaka jest drogie. Jeśli w Indiach zażądają za niego 100 $, to tutaj Zebu kosztuje nawet 7000 $.

Aby utrzymać małą krowę, musisz wydawać około 1000 rubli miesięcznie na zakup siana.

Średniogórze

To jedna z najbardziej produktywnych ras mięsnych wśród krów karłowatych. Krowa Highland, wyhodowana w Scottish Highlands, jest hodowana na całym świecie. Genetycznym przodkiem jest bydło celtyckie.

Opis zewnętrzny:

  • długie rogi rozchodzące się na boki - mogą chronić się przed drapieżnikami;
  • grube, długie włosy, falowane lub dwuwarstwowe;
  • pod sierścią znajduje się podszerstek, który pozwala zwierzętom przetrwać chłód bez grubej warstwy tłuszczu;
  • jest długi huk - chroni oczy przed wiatrem i owadami;
  • umaszczenie - czarne, rude, szaro-brązowe, żółte, srebrne;
  • tył ciała jest lekko uniesiony;
  • ciało jest małe, a nogi krótkie.

Rasa jest ceniona za dietetyczne mięso. Ale Highlands mają łagodne i spokojne usposobienie, więc często nie służą one korzyściom, ale duszy.

Więcej cech rasy:

  • doskonała odporność - prawie nigdy nie chorujesz;
  • bezpretensjonalny dla treści i diety;
  • mało wymagające do karmienia - mogą strawić każdą żywność, w tym grube włókno;
  • wycielenie jest łatwe i bez komplikacji;
  • zamiast stodoły radzą sobie z szopą - krowy potrzebują jedynie schronienia przed śniegiem i deszczem;
  • mięso - dietetyczne, o niskiej zawartości cholesterolu;
  • dają przyzwoitą mleczność przez 25 lat.

Rasa jest szeroko rozpowszechniona w Europie, Ameryce Północnej i Australii.

Highlands nie mogą być trzymane na smyczy - natychmiast zaczną tracić masę. Potrzebują przestrzeni do wypasu.

Wydajność:

  • Małe osiągają imponującą wagę. Rozpiętość wagi jest bardzo duża - krowa waży do 350 kg, a byk - do 750 kg.
  • Pierwsze wycielenie miało miejsce w wieku 3 lat. Waga cielęcia - 11-16 kg;
  • Dają potomstwo do 20 lat, ale Highlands są trzymane przez 10 lat - mięso starych krów staje się drugą klasą;
  • Najlepszy wiek do uboju to 1-3 lata;
  • Maksymalna dzienna mleczność wynosi 3-4 litry.

Rasa nie nadaje się do tropików i subtropików. Ich gruba sierść nie pozwala im dobrze tolerować ciepła i wysokiej wilgotności. W takich warunkach zwierzęta szybko giną.

Vechur

Rasa została wyhodowana w Indiach. Vechur to miasto, w którym przeprowadzono selekcję. To najmniejsza krowa na świecie. Waga krowy nie przekracza 150 kg, byka - 200 kg. Maksymalna wysokość to 90 cm Vechura jest tak wysoka jak duża owca. Wydajność mleka - 3-4 litry dziennie.

Zewnętrzne oznaki rasy Vechur:

  • garnitur - czarny lub brązowy;
  • rogi - małe, cienkie, krótkie;
  • ogon - długi;
  • garbus jest obecny w przedniej części ciała.

Cechy rasy:

  • ekonomiczne pod względem pasz;
  • mocno znosi trudne warunki atmosferyczne, dobrze znosi wilgotny klimat;
  • ma silną odporność;
  • nie jest podatny na zapalenie sutka, choroby jamy ustnej i kopyt;
  • podawać mleko do 5% tłuszczu - łatwo przyswajalne przez ludzki organizm;
  • nie potrzebują dodatkowego karmienia zbożem, wystarczy im wypas;
  • różnią się inteligencją, czystością, silną odpornością;
  • Obornik Vechurova jest suchy, nie przeszkadza w kiełkowaniu upraw i łatwo zamienia się w kompost.

Uważa się, że mleko Weczurowa pomaga w leczeniu cukrzycy, astmy, autyzmu, alergii, schizofrenii i chorób serca.

Jakut

Rasa jest uważana za rdzenną w Republice Sacha. Odnosi się do kierunku mięsnego i mleczarskiego. Waga krów wynosi 200 kg, byków - do 300 kg. Przodkowie rasy Jakuckiej, przybyli tu z Mongolii, z powodzeniem się zasymilowali. Znaki zewnętrzne:

  • głowa jest duża;
  • garnitur - barwny, łączy w sobie biel, brąz i czerń;
  • nogi są krótkie;
  • klatka piersiowa jest poszerzona, plecy zwężone;
  • na karku - lekki garb;
  • wysokość - do 120 cm w kłębie;

Średnia roczna wydajność to 1500-2000 litrów. 3-6 litrów mleka dziennie. Zawartość tłuszczu - do 11%.

Cechy rasy:

  • odporny na niskie temperatury - dobrze znosi mrozy do minus 50 ° C;
  • bezpretensjonalny w kwestiach pasz;
  • odporny na gruźlicę, białaczkę i różne infekcje;
  • mięso - marmurkowe, z cienkimi tłustymi pasmami;
  • śmiertelna wydajność - 60%.

Zebu

Rasa pochodzi ze Sri Lanki. Wysokość w kłębie - 90 cm Waga - 80 kg. Dzienna wydajność mleka - 3 litry.

Charakterystyczne cechy zewnętrzne:

  • garb na karku - rodzaj „magazynu” tłuszczu w przypadku głodu;
  • kończyny są cienkie, nie różnią się rozwiniętymi mięśniami;
  • wełna jest dość długa - chroni krowy przed licznymi owadami tropikalnymi;
  • między przednimi kończynami - wyraźne fałdy skórne.

Cechy rasy Zebu:

  • wytrzymały;
  • bezpretensjonalny do karmienia;
  • zawartość jest podobna do zwykłych krów, ale kosztuje trzy razy taniej;
  • temperatura w stajni nie może spaść poniżej 0 ° C.

Rasa jest szeroko rozpowszechniona w Afryce, Pakistanie i Indiach. Podczas selekcji wyhodowano wiele odmian zebu - obecnie jest ich około 70. Dążenie do doskonałości niemal doprowadziło do zaniku czystej krwi. Dzięki staraniom hodowców rasa została przywrócona.

Angus

Przodkami krowy karłowatej Angus są pełnowymiarowe Angus ze Szkocji. Mini-kopia została wyhodowana przez hodowców australijskich i szkockich. Celem było stworzenie wysokiej jakości rasy mięsnej. Waga - do 250-300 kg. Maksymalna dzienna mleczność wynosi 10 litrów.

Znaki zewnętrzne:

  • ciało jest okrągłe, masywne, z dobrze rozwiniętymi mięśniami;
  • mniej wyraźna szyja;
  • wymię jest dobrze rozwinięte;
  • wysokość w kłębie - do 100 cm;
  • kolor - brązowy lub czarny.

Cechy rasy:

  • mięso - wysokowartościowe, marmurkowe, z niewielką zawartością tłuszczu;
  • raczej ciężki w porównaniu z innymi rasami karłów;

Aby skutecznie przybrać na wadze, 10 krów potrzebuje pastwiska o powierzchni 2 hektarów. Na takim terenie 2 zwykłe, pełnowymiarowe krowy nie będą się odżywiać.

Dwarf Angus hodowane są głównie w Australii - tam zostały wyselekcjonowane. Podczas hodowli na środkowym pasie konieczne jest trzymanie w szopach, w których będzie wystarczająco dużo miejsca na ruch.

Rodowity

Rasy krów karłowatych aborygeńskich nie są odrębną rasą, ale kategorią obejmującą zwierzęta gospodarskie z całego świata. Nazywa się aborygeńskimi krowami karłowatymi, które zmniejszyły się w wyniku naturalnego rozwoju. Parametry takich zwierząt nieznacznie odbiegają od standardów.

Palsho

Rasa została wyhodowana w Szwecji, zarejestrowana w 2002 roku. Pod względem zdrobnienia jest prawie tak dobry, jak Vechuras. Znaki zewnętrzne:

  • korpus - cylindryczny;
  • plecy - równe, proste;
  • rogi - małe, odchodzące w bok głowy;
  • lekko obwisła skóra na klatce piersiowej;
  • garnitur - częściej czerwony, jasnoszary i czarny.
  • głowa jest mała.

Ze względu na zdolność do efektywnego zjadania trawy na trawniku rasę tę nazywano „żywą kosiarką”. Daje do 3 litrów mleka dziennie. Może paść się na najbiedniejszych pastwiskach. Z łatwością toleruje niskie temperatury.

Krasnogorbatovskie

Jest to rasa domowa, którą można z grubsza sklasyfikować jako karła. W porównaniu z innymi mini krowami rasa Krasnogorbatovskaya jest zbyt duża. Nie jest dużo gorszy od zwykłego inwentarza żywego pod względem wielkości i wagi. Rasa została wyhodowana w regionie Niżnym Nowogrodzie. Hodowcy postawili sobie za cel - zwiększenie mleczności i odporności rasy Priokskaya. W efekcie otrzymaliśmy krowy o następujących cechach:

  • wytrzymały;
  • bezpretensjonalny do karmienia;
  • ekonomiczny pod względem karmienia;
  • odporny na choroby;
  • wysoka mleczność - do 6000 litrów rocznie.

Waga krowy - 350 kg. Średnia dzienna mleczność to 10-15 litrów mleka. Zawartość tłuszczu w mleku - 4,3%, nie mniej. Zawiera dużo aminokwasów i białek. Niedawno rasa została uratowana przed wyginięciem przez rosyjskich hodowców. Liczebność pogłowia spadła do 1,5 tys. Sztuk. Dziś sytuacja się ustabilizowała.

Plusz

Rasa została wyhodowana w USA w stanie Iowa. Te krowy hodowano w celach estetycznych - w celu udziału w wystawach. Amerykański hodowca Lottner wyhodował pluszową krowę, która wygląda jak zabawka. Rasa nie otrzymała jeszcze oficjalnej rejestracji - wielu ekspertów uważa, że ​​włochata biedronka to nic innego jak hybryda. W przypadku pluszowej krowy nie mówi się o wydajności mlecznej oraz wskaźnikach mięsa i nabiału - jest ona hodowana wyłącznie w celach dekoracyjnych.

Cechy wyglądu:

  • kolor - czerwony, czarny, jasnobrązowy;
  • często główny kolor uzupełniają plamy;
  • bez rogów;
  • wymię jest minimalnie rozwinięte - nie przewiduje się dojenia;
  • nogi są krótkie;
  • korpus - prostokątny;
  • plecy - prosto, gładko w głowę;
  • szyja nie jest wyraźna;
  • włosy są bardzo miękkie, miękkie w dotyku.

Wydawałoby się, że nie ma praktycznej korzyści z wypchanych zwierząt. Ale koszt jednej osoby sięga dziś dziesiątki tysięcy dolarów. Aby zabawki pluszowe wyglądały idealnie, są dobrze zadbane:

  • na wystawach myją się kilka razy dziennie;
  • płaszcz jest strzyżony - poza tym wygląda jak wełna u ras długowłosych;
  • wełna jest suszona w profesjonalnych suszarkach do włosów ze specjalnymi nasadkami;
  • napraw wynik specjalnymi lakierami, użyj pianki, balsamu, oleju do pielęgnacji;
  • dla jasności wełna jest farbowana.

Aby biedronka była zdrowa i piękna, wybiera się dla niej specjalne pożywienie, zoptymalizowane pod kątem składników odżywczych.

Zalety i wady

W Rosji hodowla krów karłowatych jest na wczesnym etapie. Ale biorąc pod uwagę zalety mini bydła, kierunek na pewno się rozwinie.

Zalety małych krów:

  • Regularna mleczność. 3 litry świeżego mleka dziennie to doskonały wynik dla bydła karłowatego. Potrafi produkować mleko dłużej niż zwykłe krowy.
  • Cenne mięso. W wielu rasach jest to marmur.
  • Łatwa konserwacja. Ponieważ zwierzęta są mniejsze, łatwiej jest je pielęgnować, czyścić i transportować.
  • Spokojne usposobienie. W porównaniu z rasami pełnowymiarowymi.
  • Tańsze w utrzymaniu. Wymagana mniejsza ilość paszy. Na trawniku w pobliżu domu można nawet wypasać 1-2 krowy.
  • Do żywienia nie są potrzebne żadne mieszanki paszowe - latem jest wystarczająco dużo trawy, zimą - zebrane siano.
  • Ze względu na niską wagę. Zwierzęta nie depczą trawy, niektóre są nawet przyzwyczajone do „koszenia” trawnika.
  • Silny układ odpornościowy, odporność na wiele chorób, niska śmiertelność.

Mini krowy mają jedną wadę - dają znacznie mniej mleka niż zwykłe krowy.

Podstawy uprawy i pielęgnacji

Zasady trzymania krów karłowatych są takie same jak dla zwykłych krów. A wszystkie różnice polegają na uproszczeniu procesów pielęgnacyjnych:

  • Dużo mniej paszy zużywa się na mini krowy. Potrzebują mniej przestrzeni osobistej - zadowalają się minimalną ilością pastwisk.
  • Krowy karłowate mają wystarczająco dużo lokalnych roślin, aby je karmić - nie muszą nawet kupować mieszanek paszowych. Wielkość zbioru siana jest kilkakrotnie mniejsza niż w przypadku standardowego żywca.
  • Małe zwierzęta są znacznie łatwiejsze w utrzymaniu - są spokojniejsze niż duże krowy, bardziej giętkie i łatwiejsze w zarządzaniu, praktycznie nie wykazują agresji.

Dlaczego krowy karłowate nie są popularne?

Przyczyny niskiej częstości występowania mini krów w Rosji:

  • Wysoka cena . Miniaturowe krowy są w Rosji bardzo drogie. Aby kupić „ekonomiczną wersję” dojnej krowy, trzeba zapłacić dużą sumę. Cena cieląt sięga kilku tysięcy dolarów. O zakupie zwierząt w takiej cenie decydują ci, którzy zamierzają założyć własną hodowlę.
  • Niska adaptacja niektórych ras do zimnego klimatu. Na przykład karzeł Zebu i Angus są przyzwyczajeni do subtropików, więc trzymanie się w Rosji zakłada obecność zamkniętego, ogrzewanego pomieszczenia.

Przed zakupem krowy karłowatej dowiedz się, jak dobrze rasa dostosowuje się do lokalnych warunków klimatycznych. Jedyną dobrze przystosowaną rasą jest Highlands. Ale te mrozoodporne zwierzęta należą do kierunku mięsnego, a uzyskanie od nich mleka jest niezwykle problematycznym zadaniem. Ale hodowla Highlands na mięso jest opłacalna - jedząc mniej paszy niż owce, mogą żyć i żerować w swoim naturalnym środowisku.

Krowy karłowate są kuszące, ale drogie. Zanim zaczniesz je hodować, rozważ korzyści i ryzyko. Istnieją rasy, których po prostu nie można rozmnażać w klimacie umiarkowanym i jeszcze ostrzejszym. Wybierz mini krowy z kategorii mrozoodpornej - odpowiednie są Highlands, Yakutskaya, Krasnogorbatovskaya.