Ketoza to choroba niezakaźna, która może poważnie wpłynąć na produkcję mleka u kóz. Wynik choroby zależy bezpośrednio od uważnego stosunku do zwierząt, przestrzegania zasad żywienia i terminowości leczenia.
Opis choroby
Ketoza to groźna choroba, której towarzyszą zaburzenia metaboliczne. Brak metabolizmu tłuszczów, białek i węglowodanów prowadzi do nagromadzenia ciał ketonowych dosłownie w całym organizmie. Ten toksyczny produkt metabolizmu, powstający w wątrobie, rozprzestrzenia się przez tkanki i układy organizmu.
O zawartości dwutlenku węgla decyduje szybkość postępu choroby, dlatego po analizie wartości zasadowe mogą być zarówno normalne, jak i obniżone.
Ketony gromadzące się w mleku zwierząt, ich krwi i moczu pogarszają ogólny stan organizmu i pracę narządów wewnętrznych. U zwierząt z ketozą wątroba, serce, nerki i inne narządy nie działają dobrze.
Tendencję do ketozy obserwuje się u zwierząt:
- mieć nadwagę;
- niedobór światła słonecznego;
- w ciąży i karmiących;
- trochę się porusza.
Etapy ketozy
Aby zróżnicować stopień ketozy, wyróżnia się dwa stadia choroby:
- Podstawowy. To jest bardziej powszechna opcja. Stanowi towarzyszą zaburzenia metaboliczne i brak lekkich węglowodanów w okresie laktacji.
- Wtórny. Ten etap jest mniej powszechny. Jest to związane z pojawieniem się ciał ketonowych na skutek poważnych uszkodzeń narządów wewnętrznych - zapalenia jelit, niedowładów porodowych, bębenków, a także zatrucia pokarmowego.
Przyczyny choroby
Podstawową przyczyną ketozy są błędy w żywieniu kóz mlecznych. Problem nie jest powszechny u zwierząt mlecznych. Istnieją trzy główne przyczyny ketozy:
- pasza o niskiej energii;
- duża ilość białka w diecie;
- pasza zawierająca duże ilości kwasu masłowego - na przykład źle przygotowana kiszonka.
Niemożliwe jest jednoznaczne ustalenie przyczyny acetonemii, ponieważ może ona wystąpić zarówno przy braku energii, jak i przy jej nadmiarze, spowodowanym przewagą paszy treściwej w diecie. Obfitość koncentratów i niedobór siana powodują obumieranie mikroflory żwacza - zwiększa to brak energii i zaburza procesy metaboliczne. Sytuację pogarsza wysoka mleczność, ponieważ na 1 litr mleka organizm kozła zużywa do 50 g glukozy.
Dodatkowe czynniki rozwoju ketozy:
- Brak witamin i minerałów. W przypadku kóz karmiących szczególnie ważna jest miedź, cynk, jod, mangan, kobalt. Pierwiastki te odpowiadają za rozwój mikroflory w przewodzie pokarmowym zwierzęcia.
- Niezgodność diety ze stanem fizjologicznym kozy. W okresie laktacji potrzebuje znacznie więcej energii. Konieczne jest zwiększenie udziału koncentratów. Ale nawet tutaj konieczne jest utrzymanie normy, ponieważ wysoka zawartość białka powoduje brak energii.
Pierwotne oznaki i objawy ketozy u kóz
Ketoza to powolna patologia. Choroba przebiega bezobjawowo przez długi czas, ponieważ organizm zwierzęcia początkowo kompensuje problem. Ale zmiany strukturalne zachodzą niepostrzeżenie w dosłownie wszystkich systemach ciała.
Objawy choroby zależą od czasu trwania choroby i zestawu negatywnych czynników. Główne objawy ketozy występujące w pierwszej fazie choroby:
- nadmierne pobudzenie;
- głośne beczenie;
- negatywna reakcja na kontakt dotykowy;
- agresja.
Stopniowo podniecenie ustępuje miejsca narastaniu ucisku.
W przebiegu przewlekłym obraz kliniczny jest zamazany. Chore zwierzę ma:
- letarg i senność;
- niechęć do ruchu;
- brak apetytu;
- matowienie wełny i rogu kopyta;
- spadek wydajności mleka;
- powiększenie wątroby - prawa strona przy oku staje się jeszcze większa niż lewa;
- naprzemienne zaparcia i biegunka;
- szybkie oddychanie;
- nieregularna guma;
- częstoskurcz.
Możesz zrozumieć, że zwierzę rozwinęło ketozę po ostrym zapachu acetonu - pachnie mlekiem i innymi produktami jego życiowej aktywności - kałem, moczem.
Więcej informacji na temat innych chorób kóz można znaleźć tutaj.
Diagnostyka
Przy pierwszych oznakach ketozy kozę należy pokazać weterynarzowi. W zależności od stadium choroby można zaobserwować objawy kliniczne umożliwiające postawienie diagnozy:
- niedociśnienie prowentriculus;
- atonia;
- niska temperatura ciała;
- powiększona wątroba;
- dystrofia nerek i serca;
- niewydolność sercowo-naczyniowa.
W przebiegu przewlekłym diagnoza jest trudna - obfitość objawów obserwowanych w tym stanie dezorientuje niedoświadczonych hodowców kóz. W takim przypadku pomogą badania krwi - można w nim znaleźć ciała ketonowe.
Obecność ketonów we krwi powoduje spadek zawartości białek, glukozy i hemoglobiny. Jeśli wątroba i inne narządy są zaangażowane w proces patologiczny, często nie występuje ketonemia, a więcej czasu poświęca się na diagnostykę - objawy są podobne do zwykłego zatrucia.
Jak wyleczyć zwierzę?
Ketoza jest niebezpieczna, więc nie możesz wahać się przed leczeniem. Nie zaleca się leczenia zwierzęcia bez udziału lekarza weterynarii - potrzebne są jasne recepty, recepty i dawki. Równolegle stosowane są dwie metody leczenia.
Leczenie farmakologiczne
Pierwsze rzeczy do zrobienia w ketozie:
- doprowadzić poziom cukru we krwi do normalnych wartości;
- znormalizować układ hormonalny;
- znormalizować równowagę kwasowo-zasadową;
- przywrócić do normy wszystkie wskaźniki, których awaria nastąpiła z powodu ketozy.
Leczenie zwierzęcia odbywa się za pomocą leków:
- insulina (na 1 kg masy ciała - 0,5 jednostki);
- 40% roztwór glukozy (na 1 kg wagi 0,1 mg);
- hydrokortyzon (0,1 mg na kg masy ciała);
- hormon adrenokortykotropowy (300 jednostek);
- Sharabrin liquid A / B;
- mleczan sodu;
- witaminy A, E;
- złożone witaminy i minerały;
- chlorek choliny;
- propionian sodu.
W przypadku agresywnego zachowania zwierzęciu przepisuje się środek uspokajający. Z dodatkiem niewydolności serca - odpowiednie leki wzmacniające pracę serca. Leki są przepisywane w zależności od objawów.
W celu zmniejszenia kwasowości żwacza i innych części żołądka zwierzęciu podaje się do picia roztwór sody oczyszczonej. Ale można go również podawać na sucho - dodając go do paszy. Lutowanie sodą trwa 2-3 tygodnie. Zwierzę otrzymuje 15-20 g sody dziennie.
Dostosowania diety
Aby wyleczyć ketozę, same leki nie wystarczą, konieczne jest dostosowanie diety zwierzęcia. Środki priorytetowe:
- doprowadzenie spożycia białka i energii do normy odpowiadającej aktualnej fizjologii;
- podstawą pożywienia powinno być siano i sianokiszonka;
- obniżone są normy koncentratów i roślin okopowych - ich spożycie powinno być umiarkowane;
- zabronione jest karmienie kiszonką, wytłokiem, zepsutą i niskiej jakości paszą.
Łatwo przyswajalne węglowodany są wprowadzane do diety kóz, dając rośliny okopowe. Żywienie chorych zwierząt powinno być zbilansowane, aby uzyskać wystarczającą ilość energii do walki z ketozą.
Podczas leczenia zwierzęta badano co pięć dni. Na podstawie uzyskanych analiz dostosowuje się leczenie farmakologiczne i dietę.
Prognozy i czasy leczenia
Przy odpowiednim podejściu do leczenia i przestrzeganiu wszystkich zaleceń lekarza weterynarii, możesz wyleczyć zwierzę w ciągu 1-2 miesięcy. W ciężkich postaciach ketozy leczenie jest opóźnione do 4 miesięcy.
Ketoza zwykle dobrze goi. Jeśli nie zignorujesz choroby, rzadko kończy się ona śmiercią zwierzęcia. Po chorobie kozy są osłabione, wymagają większej opieki.
Powikłania i niebezpieczeństwo choroby
Ze względu na długi bezobjawowy przebieg i przewlekłą postać choroby wielu właścicieli kóz tęskni za momentem, w którym można pomóc zwierzęciu, unikając poważnych komplikacji zdrowotnych. Niebezpieczeństwo ketozy tkwi w nieodwracalnym uszkodzeniu narządów wewnętrznych - jeśli serce, wątroba, nerki zostaną uszkodzone, nie będzie można przywrócić zwierzęcia do pracy. Taka koza nigdy nie odzyska dawnej produkcji mleka.
Metody zapobiegania
Środki zapobiegawcze zapobiegające ketozie u kóz:
- Dieta jest kontrolowana - musi odpowiadać fizjologicznym normom zawartości białek, tłuszczów i węglowodanów.
- Więcej siana i trawy. Zwierzęta nie otrzymują fabrycznych mieszanin chemicznych.
- Okresowo dodaje się do diety glukozę i suplementy mineralne.
- Białko podaje się 100 g na 1 jednostkę karmy.
- Dozowanie tylko świeżej paszy.
- Nieograniczony dostęp do świeżej wody.
Ważne jest również, aby zwracać uwagę na zachowanie kóz, aby monitorować ich produkcję mleka. Zwierzęta muszą się aktywnie poruszać i spędzać dużo czasu na świeżym powietrzu.
Ketoza jest uleczalną chorobą, która staje się niebezpieczna tylko wtedy, gdy nie jest leczona. Aby nie stracić wysoce produktywnych kóz, ich właściciel powinien być niezwykle ostrożny i cierpliwy - leczenie wymaga czasu.