Kukurydza czerwona: opis, odmiany, sadzenie i pielęgnacja, zbiór i przechowywanie upraw

Spisie treści:

Anonim

W USA, Peru, Meksyku i Chinach nie zaskoczysz lokalnych mieszkańców czerwoną kukurydzą: kultura rośnie na równi z innymi, mniej egzotycznymi odmianami. W Rosji nie każdy ogrodnik wie o istnieniu tej rośliny z rodziny zbóż o niezwykłym kolorze.

Czerwona kukurydza

Czerwona kukurydza ma słodki, orzechowy smak

Czerwona kukurydza zachowuje swój kolor po ugotowaniu

Opis kultury, zalet i wad

Wśród odmian przewiewnych, zębatych i krzemiennych występuje kukurydza w różnych odcieniach czerwieni, od kremowego różu po bordo. Wysokość łodygi tej jednorocznej rośliny zależy od odmiany i wynosi od 1,8 do 2,6 m.

Długość uszu to 10-30 cm, małe uformowane są do 10 sztuk na jednej roślinie, duże - 2-4. Odmiany czerwone różnią się od żółtych odmian kukurydzy mniejszą średnicą kłosów. Włóknisty korzeń kultury może utrzymać ciężar rośliny przy spokojnej pogodzie. Przy silnym wietrze łodygi zapadają się.

Czerwona słodka kukurydza jest gotowana i konserwowana. Popcorn jest wytwarzany z pękających odmian ze spiczastymi ziarnami. Jądra odmian skrobiowych są mielone na mąkę kukurydzianą, a działki ogrodowe są ozdobione odmianami dekoracyjnymi.

Zalety czerwonej kukurydzy obejmują:

  • słodki smak z nutami orzechowymi lub owocowymi;
  • wartość odżywcza jest o 20% wyższa niż w przypadku odmian żółtych;
  • zachowanie koloru podczas gotowania;
  • różnorodność odmian, umożliwiająca uzyskanie produktu w różnym czasie;
  • uniwersalność użytkowania;
  • właściwości lecznicze.

Osobliwością czerwonej kukurydzy jest obecność antocyjanów, które decydują o kolorze i dobroczynnych właściwościach rośliny. Badania przeprowadzone w Japonii i Stanach Zjednoczonych wykazały, że antyoksydanty w hodowli skutecznie zapobiegają i hamują rozwój nowotworów złośliwych oraz normalizują ciśnienie krwi.

Ziarna odmian czerwonej kukurydzy znajdują zastosowanie w dietetyce ze względu na ich zdolność do przyspieszania metabolizmu. W medycynie ludowej służą do obniżania poziomu cukru we krwi i cholesterolu.

Wśród wad kultury jest krótki okres trwałości podczas zbioru na etapie dojrzałości mleka i nietolerancja na cień nasadzeń.

Popularne odmiany czerwonej kukurydzy

Najpopularniejsze odmiany czerwonej kukurydzy selekcji amerykańskiej i chińskiej. Ale inne kraje (Włochy, Rosja, Indie, Meksyk, Salwador) uczestniczą w opracowywaniu nowych hybryd o niezwykłych jasnych kolorach.

Najlepsze odmiany czerwonej kukurydzy popularne wśród rolników i konsumentów:

  • Oaxacan Red to amerykańska odmiana, która dojrzewa w ciągu 3 miesięcy. Na dwumetrowej łodydze rosną duże, cylindryczne kolby o długości do 25 cm Do produkcji mąki i kaszy kukurydzianej wykorzystuje się słodkie ziarna o barwie rubinowej. Duża ilość antocyjanów w składzie czerwieni Oaxacan sprawia, że ​​kultura goi się.
  • Floriani Red Flint to wysokowydajna odmiana pochodzenia włoskiego, polecana do sadzenia w przydomowych ogródkach. Ma niezwykły, wyraźny słodki smak z nutą banana i gąbczastą teksturą ziaren. Wcześnie dojrzewający Floriani Red Flint ma duże uszy o długości 20-22 cm ze spiczastymi czerwonymi ziarnami.
  • Czerwona strzałka i czerwona szyszka Miracle to chińskie odmiany, które wyróżniają się wczesną dojrzałością (80 dni od kiełkowania do dojrzałości). Służy do przygotowania płatków powietrza. Wysokość łodygi 1-1,5 m, długość kolby 13 cm Wydłużone, zaokrąglone jądra Red Arrow są pomalowane na ciemny bordo z czarnym odcieniem, Cud stożka na ciemnoczerwony.
  • Peruwiański Bloody Butcher wyróżnia się tym, że przy średniej wysokości rośliny 1,6 m powstaje na nim do 4 kłosów o długości 30 cm. Krwawy rzeźnik jest bardzo wcześnie, dojrzewa w 70 dni od pojawienia się pędów.
  • Cukierki w paski to rzadka hybryda wyhodowana przez japońskich botaników. Kultura przyciąga wzrok niezwykłymi liśćmi z paskami czerwieni, żółci, pomarańczy. Ziarna ciemnego rubinu nadają się do produkcji popcornu, ale częściej do dekoracji witryny używa się roślin.
  • Granat rubinowy , wyhodowany przez rosyjskich hodowców, należy do średnio późnych odmian czerwonej kukurydzy. Na roślinie o wysokości do 2,5 m rosną kolby o długości 30 cm, jądra są płaskie, ząbkowane, ciemnoczerwone.

Oprócz wymienionych odmian krajowych, rosyjscy ogrodnicy uprawiają kukurydzę czerwoną paciorkami, truskawkami, wiśniami.

Lądowanie

Nasiona czerwonej kukurydzy sadzi się, gdy gleba nagrzeje się do 13 stopni lub minęły co najmniej 2 tygodnie od ostatnich mrozów. Jeśli nasiona zostaną wysiane później niż w pierwszej dekadzie maja, przed nadejściem wysokich letnich temperatur, roślina nie zdąży uformować łodygi i liści, co grozi zahamowaniem dalszego wzrostu, zażółceniem blaszek liściowych i zmniejszeniem objętości plonu.

Przygotowanie nasion przed sadzeniem polega na kalibracji, dezynfekcji, namaczaniu:

  1. Najpierw sortujemy materiał, odrzucając zarodki z uszkodzeniami mechanicznymi, plamami i przebarwieniami.
  2. Następnie nasiona traktuje się roztworem manganu, kwasu borowego lub siarczanu miedzi, zapobiegając chorobom charakterystycznym dla kultury.
  3. Aby przyspieszyć kiełkowanie, nasiona moczy się, umieszczając je w jednej warstwie między dwiema wilgotnymi bawełnianymi chusteczkami, zwiniętymi i umieszczonymi w plastikowej torbie.
  4. Do momentu obrzęku i pojawienia się korzeni materiał sadzeniowy jest przechowywany w pomieszczeniu o temperaturze 20 stopni, upewniając się, że tkanina pozostaje wilgotna.

Kukurydza czerwona moczona jest nie dłużej niż 4 dni, gdyż każdego dnia zwiększa się ryzyko zerwania korzeni ze względu na ich szybki wzrost.

Kukurydza czerwona preferuje tereny słoneczne z żyznymi luźnymi glebami, których wskaźnik kwasowości wynosi co najmniej 5,5. Ze względu na korzenie rosnące blisko powierzchni nasadzenia chronione są przed wiatrem.

Aby zwiększyć plon o jedną czwartą lub więcej, przed posadzeniem w ziemi na głębokość nie większą niż 30 cm, zgniły obornik lub kompost pokrywa się w ilości 1 wiadra na 2 m2. m.

Aby zabezpieczyć czerwoną kukurydzę przed wyleganiem, zwiększyć prawdopodobieństwo zapylenia i zwiększyć plony, zaleca się sadzenie nasion w rzędach, nawet na niewielkiej powierzchni domu, jak w gospodarstwach rolnych.

Podczas sadzenia zachowana jest odległość 60 cm między rzędami, głębokość bruzdy wynosi 5 cm, a gdy nasiona zakorzenią się, a sadzonki osiągną 20 cm, kultura jest przerzedzana, pozostawiając 25-30 cm między roślinami.

Pielęgnacja upraw podczas uprawy

Środki pielęgnacji roślin na wolnym powietrzu obejmują podlewanie, karmienie, pielenie i spulchnianie, ściółkowanie oraz zwalczanie chorób i szkodników.

Podlewanie

Chociaż słodka czerwona kukurydza może tolerować krótkotrwałe susze, uprawa wymaga umiarkowanego podlewania.

Przy obfitym nawadnianiu rośliny są narażone na zakażenie chorobami grzybiczymi. Niedostateczna wilgotność gleby prowadzi do szybkiego przejścia od dojrzałości mlecznej do technicznej.

Podlewaj kulturę u nasady, gdy gleba wysycha.

Top dressing

Jeśli gleba była nawożona podczas sadzenia, aby uzyskać obfite plony, uprawa jest karmiona dwa razy w sezonie:

  1. Po raz pierwszy fosfor jest wprowadzany w celu wzmocnienia systemu korzeniowego, gdy roślina ma 5 liści.
  2. Po raz drugi w celu utworzenia zielonej masy i kolb kukurydza jest nawożona na etapie 8-9 liści. Stosować metodę opryskiwania liści roztworem mocznika w ilości 400 g na wiadro wody lub w okresie wzrostu szypułek nawadniać rośliny azotanem amonu (500 g na 10 l wody).

Kontrola chwastów

Pielęgnacja gleby polega na regularnym odchwaszczaniu chwastów konkurujących z kukurydzą o składniki odżywcze i spulchnianiu gleby w celu zwiększenia jej napowietrzenia.

Ściółkowanie

Skoszona lub kompostowa ściółka, ułożona wokół roślin i między rzędami, zmniejsza koszty pracy związane z nawadnianiem i odchwaszczaniem.

Zwalczanie chorób

Jeśli na różnych częściach rośliny pojawiły się białe narośle-guzki, oznacza to, że nasadzenia zostały dotknięte najczęstszą chorobą kukurydzy - smalcem pęcherzowym.

Metody kontroli:

  • opryskiwanie preparatami Bayleton, Privent zgodnie z instrukcją;
  • zaprawianie nasion przed sadzeniem;
  • niszczenie owadów, przenoszących zarodniki grzybów.

Dotknięte części roślin są odcinane, spalane lub zakopywane na głębokości co najmniej 0,5 m.

Zbiór i przechowywanie

Do gotowania i konserwowania w fazie mlecznej zaleca się zbieranie kolb czerwonej kukurydzy wczesnym rankiem tuż przed użyciem, skręcając u nasady. Jeśli gotowanie jest opóźnione, nieobrane kłosy przechowuje się w lodówce nie dłużej niż 5 dni, po czym smak fasoli zmienia się na gorszy.

Do przygotowania popcornu zbiera się mąkę, skrobię, kukurydzę po pełnym dojrzewaniu, ale takich odmian zwykle nie uprawia się w domkach letniskowych i działkach przydomowych.

Gotowość kolby do zbioru określają brązowe frędzle i zaokrąglona końcówka. Ziarno przekłute paznokciem powinno wydzielać mleczny płyn.

Zamrażanie ziaren w zamrażarce zachowuje słodycz i soczystość ziaren przez okres do 1,5 roku.

Wśród innych odmian czerwona kukurydza wyróżnia się słodkim, jasnym smakiem i łatwością pielęgnacji. Zwiększona zawartość przeciwutleniaczy dzięki zastosowaniu ziaren rubinu tej rośliny ma działanie lecznicze i spowalnia procesy starzenia się organizmu.