„Królowa Pól”, podobnie jak inne uprawy, nie jest odporna na ataki szkodników i chorób. Aby wybrać skuteczne metody i zorganizować walkę z nimi, ważne jest, aby wiedzieć, jakie choroby i owady mogą zarazić kukurydzę.
Choroby kukurydzy
Infekcja i rozwój różnych chorób kukurydzy ma kilka przyczyn:
- niska jakość nasion;
- niewielka ilość wiedzy i doświadczenia w uprawie rośliny;
- brak profilaktyki i kiepskiej jakości kontrola źródeł chorób i szkodników.
Wszystkie zagrożenia należy wyeliminować na wczesnym etapie, w przeciwnym razie szanse na zachowanie nawet połowy plonów są niewielkie.
Diplodoza
Przyczyną choroby jest grzyb Diplodia zeae Lev. Choroba całkowicie atakuje całą roślinę. Na naziemnej części kukurydzy pojawia się biały nalot, podobny do waty. Te grzybnie często pokrywają wewnętrzne liście kolb.
W przypadku tej choroby ziarniaki stają się kruche, nabierają jasnobrązowego koloru, a na nich i na trzonach kolb dominują czarne kropki.
W zaawansowanej chorobie łodygi rośliny stają się kruche i pojawia się pękanie. W zagłębieniach łodygowych liści widoczne są brązowe plamy, z których w deszczową pogodę uwalnia się oliwkowy śluz zawierający zarodniki grzyba.
Grzybica rozprzestrzenia się w wilgotną, ciepłą pogodę, dlatego okres ten przypada na koniec wegetatywnej fazy rozwoju uszu - koniec sierpnia i początek września.
Głównym źródłem zakażenia tą grzybiczą chorobą są nasiona. Podczas sadzenia większość z nich gnije w ziemi, a na małych pędach grzyb dojrzewa i aktywnie się rozprzestrzenia. Zaatakowana kukurydza nie nadaje się do przechowywania i użytkowania.
Metody radzenia sobie z diplodiozą sprowadzają się do następujących czynności:
- Wybierz i używaj zdrowych nasion.
- Przed siewem traktować materiał roztworami grzybobójczymi.
- Zastosuj karmienie wiosenne zgodnie z planem.
- Przechowywać w terminie zbioru kukurydzy, wysuszyć kolby do wilgotności 16%.
- Oczyść teren po zbiorze z resztek roślinnej części kukurydzy, zaoraj ziemię.
- Obserwuj płodozmian.
Zaraza liści Helminthosporium
Czynnikiem sprawczym tej choroby jest Bipolaris turcica Shoem. Rozprzestrzenianie się choroby zaczyna się od dolnych liści kukurydzy, ostatecznie obejmując całą roślinę. Liście wysychają, a gdy korzeń jest zainfekowany, co zdarza się rzadziej, cała roślina więdnie.
Choroba jest aktywna w lipcu i sierpniu. Na kukurydzy pojawiają się brązowe plamy z ciemnymi konturami, a po wyschnięciu centralna część plamki jaśnieje.
W miarę postępu choroby plamy łączą się, zajmując całą powierzchnię liścia. Źródłem choroby są resztki roślinne po zbiorach.
Środki zapobiegawcze są takie same jak w walce ze wszystkimi chorobami grzybiczymi:
- płodozmian;
- jakość nasion;
- karmienie nawozami fosforowo-potasowymi;
- przestrzeganie terminów siewu;
- głęboka jesienna orka po zbiorach.
Cladosporium
Czynnikiem wywołującym chorobę jest grzyb z rodzaju Cladosporium Link. Popularnie choroba ta nazywana jest "zgnilizną oliwek" ze względu na kolor grzybni.
W przypadku zakażenia częściej dotyczy górnych części uszu. Przyczyną choroby jest zainfekowany materiał nasadzeniowy. Grzyb jest aktywny w temperaturze powietrza 12 ° C.
Metody ochrony polegają na spaleniu pozostałej części roślinnej kukurydzy, głębokiej orce ziemi. Odpowiedzialne podejście do selekcji i siewu nasion.
Więdnąć
Czynnik wywołujący chorobę - Bacterium stewarti - wpływa na układ naczyniowy roślin, niszczy tkanki miąższu. Bakterie, rozprzestrzeniając się przez naczynia, zatykają je śluzem i zatruwają toksynami. Mogą wnikać do uszu i do tkanek nasion, z których są pomarszczone. Dotyczy to zarówno całego ucha, jak i jego części. Kukurydza cukrowa jest najbardziej podatna na więdnięcie.
Jeśli na liściach kukurydzy pojawią się żółte paski, jest to wyraźna oznaka więdnięcia.
W przypadku więdnięcia młodych roślin, zanim kukurydza rzuci wiechę, należy je skosić i skierować do produkcji kiszonki. Spal resztę roślin, zaoraj ziemię. Konieczne jest obserwowanie płodozmianu, używaj tylko zdrowych nasion.
Zakurzone ziarno kukurydzy
Przyczyną choroby jest grzyb Ustiliago tritici, który rozprzestrzenia się w czasie upałów. Nie sposób nie zauważyć czarnej pleśni na kolbach i wiechach. Grzyb je niszczy, chociaż resztki dojrzałego ziarna nie mogą różnić się od zdrowych.
Kiedy pleśń zostanie dotknięta, czarny pył rozprasza się, rozpraszając zarodniki grzyba. Częściowo zmyty przez deszcz i podlewanie. Zarażona kukurydza staje się krzaczasta, opóźnia się w rozwoju, ucho nie dojrzewa, ale czernieje i wysycha.
Choroba nie jest wyleczona, rośliny są niszczone przez spalenie lub zakopanie ich w ziemi na głębokość ponad 0,5 m. Miejsce uprawy kukurydzy na następny rok wymaga zmiany.
Bąbelkowy smutek
Czynnikiem sprawczym choroby jest grzyb Ustilago zeae. Smutek bąbelkowy to choroba dotykająca całą naziemną część rośliny. Pojawia się na nim różowa lub zielona zgnilizna, która rośnie z czasem, zwiększając objętość i zmieniając kolor na szary. Dojrzewające areole pękają, a zarodniki rozpraszają się po całym terytorium, infekując wszystkie duże plantacje.
Grzyb ten uwielbia klimat suchy i gorący, więc późniejsza hodowla jest bardziej podatna na choroby. Plon kukurydzy w przypadku zarażenia pleśnią pęcherzykową zmniejsza się nawet o 50%.
W profilaktyce stosuje się zaprawianie nasion nadmanganianem potasu lub specjalnymi preparatami. Na przykład „Ditox” ma szerokie spektrum działania i nie jest zmywany przez podlewanie lub deszcz w ciągu godziny po opryskaniu. Duże znaczenie ma wprowadzenie złożonych nawozów jako pożywienia dla tej uprawy.
Wybierz odmiany kukurydzy i jej hybrydy odporne na choroby, obserwuj płodozmian.
Fusarium
Przyczyną choroby jest niedoskonały grzyb Fusarium, który rozwija się na kukurydzy na dowolnym etapie wzrostu. Wizualnie określone przez obecność spuchniętych nieregularności na łodydze rośliny, pod którą rozwija się grzyb.
Po posadzeniu zainfekowanych nasion pokrytych warstwą biało-różowego nalotu sadzonki są słabe, a wschodząca kukurydza słaba, wolno rosnąca. Proces gnicia łodyg i korzeni rozpoczyna się, gdy kolby kukurydzy osiągną dojrzałość mleczną. Liście rośliny wysychają, a kolby stopniowo stają się czarne.
Fusarium jest aktywne w zimne dni przy wysokiej wilgotności lub w warunkach suszy w temperaturach około 30 ° C.
Jak najwcześniej usuwaj chore rośliny, wyciągając je z ziemi i spalając. Obowiązkowa jesienna orka i zaprawianie zdrowych nasion przed sadzeniem.
Zgnilizna łodygi
Choroba grzybicza, w której liście kukurydzy stają się szaro-zielone, gdy grzyb się rozmnaża, roślina pokrywa się różowym nalotem. Pod jego działaniem liście wysychają i odpadają, a łodyga gnije, staje się miękka i pęka.
Grzyb uwielbia gorącą, suchą pogodę. Rozwija się przy nieprawidłowo zorganizowanym podlewaniu i gęstym wysiewie roślin. Jest przechowywany w warzywnej części kukurydzy po zebraniu kolb.
Środki zapobiegawcze ograniczają się do przestrzegania techniki i czasu sadzenia, zaprawiania nasion roztworami grzybobójczymi. Po zbiorach należy oczyścić teren z resztek kukurydzy i wykopać.
Szkodniki kukurydzy
Oprócz chorób grzybiczych i bakteryjnych różne szkodniki kukurydzy zagrażają wysokim plonom. Uszkadzają naziemną część rośliny i jej system korzeniowy. Innym niebezpieczeństwem jest rozprzestrzenianie się chorób grzybiczych przez szkodniki. Dlatego ten problem wymaga pilnego i prawidłowego rozwiązania.
Mszyca korzeniowa
Rozprzestrzenia się w czasie upałów bez opadów. Jest to bardzo mały przezroczysty biały owad. Dobrze znosi niskie temperatury zimą.
Kiedy kukurydza zostaje zaatakowana przez mszyce korzeniowe, opóźnia się w rozwoju, a liście żółkną i wysychają. Mszyce korzeniowe są nosicielami chorób grzybiczych. Dlatego w przypadku wykrycia rośliny należy traktować środkami grzybobójczymi.
Jeśli szkodniki są obfite, choroba grzybicza ma postać aktywną. Zaleca się zniszczenie kukurydzy i późniejszą uprawę roli.
Ważnym środkiem w walce z mszycami korzeniowymi jest zwalczanie chwastów. Nasiona do siewu należy stosować wyłącznie za pomocą środków owadobójczych. Należą do nich: „Aktara”, „Mospilan”, „Dantop” i inne.
Wireworm
Larwa wireworm wygląda jak pomarańczowo-brązowy robak, lśniący i gładki. Ich żywotna aktywność odbywa się w ziemi. Wnikają w roślinę i żywią się jej sokiem. Kukurydza wysycha z powodu braku składników odżywczych. Owad jest aktywny podczas suszy.
Wireworm preferuje gleby wilgotne i kwaśne, z zaroślami pełzającej trawy pszenicznej i łopianu.
Aby zwalczyć tego szkodnika, stosuje się metodę przynęty. Obierki ziemniaczane, słomę, siano umieszcza się w małych otworach i przykrywa deską. Kiedy wireworm zostaje uwięziony, jest zbierany i spalany. Ta procedura jest wykonywana kilka razy.
Podczas kopania larwy trafiają na powierzchnię ziemi, gdzie giną podczas pierwszych mrozów. Płodozmian doprowadzi do tego, że sadząc w następnym sezonie w miejsce niekochanych roślin wireworm (gorczyca, gryka, rośliny strączkowe itp.), Większość drutowców obumrze z głodu.
Jeśli takie środki nie pomogą zniszczyć szkodnika, uciekają się do użycia chemikaliów. Stosuje się je ściśle według instrukcji, ponieważ wiele z tych leków jest toksycznych i niebezpiecznych dla ludzi i środowiska.
Środki zapobiegawcze ograniczają się do odchwaszczania, podlewania kukurydzy, zaprawiania nasion i stosowania nawozów w celu przyspieszenia wzrostu roślin i zmniejszenia kwasowości gleby.
Ćma macierzysta
Zagrożenie dla rośliny nie jest powodowane przez dorosłą ćmę, ale przez jej gąsienicę, która ma żółto-zielony kolor i osiąga długość 25 mm. Pojawia się przy suchej pogodzie przy wysokich temperaturach powietrza.
Gąsienice niszczą młode liście, a następnie uszkadzają uszy i słupki, co przekłada się na spowolnienie wzrostu i zmniejszenie plonów. Takie gąsienice zbiera się ręcznie lub kukurydza jest traktowana specjalnymi roztworami („Decis”, „Stefesin”). Zabieg taki niszczy owady, ale szkodliwe substancje nie gromadzą się wewnątrz rośliny.
Trudność w radzeniu sobie z ćmą łodygową polega na tym, że gąsienice żyją na kolbie i wewnątrz łodyg. Dlatego często stosuje się kombinację kilku leków. Na przykład „Aktellik 50ES” i „Karate Zeon 050CS”. Owady giną w wyniku kontaktu z insektycydem i wdychania jego oparów.
Jeżeli jeden zabieg to za mało, a obecność śladów tylko się zmniejszyła, zaleca się wykonanie kolejnego zabiegu.
Szwedzka mucha
Larwy muchówki szwedzkiej są niebezpieczne dla kukurydzy. To robakopodobny owad o biało-żółtym kolorze do 0,5 cm długości, dobrze znosi wilgotną i zimną pogodę. Jedzą roślinę podczas kiełkowania.
Perforowane liście stają się ciemnozielone, gdy roślina próbuje się wyleczyć i wysyła wszystkie swoje siły do uszkodzenia. Letnie pokolenia żywią się tkankami kolb mleka, powodując nieodwracalne szkody w uprawach. Wyrządzone szkody wpływają na rozwój kukurydzy, plon spada o 40-50%.
Aby zapobiec szwedzkim atakom much, zaleca się:
- zaprawianie nasion przed sadzeniem;
- na wczesnych pędach leczenie lekami „Tsiperon”, „Sumi-alpha”;
- wprowadzenie wiosennych opatrunków stymulujących aktywny wzrost kukurydzy;
- rozluźnienie, podlewanie.
Większości chorób grzybiczych kukurydzy nie da się wyleczyć, a szkodniki roślin oprócz ich uszkodzenia rozprzestrzeniają niebezpieczne zarodniki. Dlatego środki zapobiegawcze mają fundamentalne znaczenie dla uprawy roślin i produkcji bogatych, zdrowych plonów kukurydzy. Nie zaniedbuj wiedzy na temat pielęgnacji roślin i przygotowania gleby przed siewem i po zbiorach.