Porzeczka czerwona Natali: opis odmiany porzeczki czerwonej, uprawa - sadzenie i pielęgnacja

Spisie treści:

Anonim

Odmiana porzeczki czerwonej Natalie zyskała ogromną sławę na rynku rosyjskim ze względu na duży plon i mrozoodporność, co pozwala na jej uprawę niemal na całym terytorium naszej Ojczyzny. Krzew należy do grupy średnio dojrzałych, owocujących w połowie lata.

Wyhodowany w 1991 roku w Moskiewskim Instytucie Ogrodnictwa. Autorami są V.M. Litvinova. i Smolyaninova N.K. Okazało się, że dzięki wielokrotnym krzyżówkom kilku podobnych roślin.

Charakterystyka

  1. Odchodzi. Blaszka liściowa jest średniej wielkości, pomarszczona. Krawędzie są podobne do zębów, zawinięte do wewnątrz od góry. Kolor jest ciemnozielony z lekko niebieskawym odcieniem. Pąki są jak wierzchołki, skierowane ku górze. Najczęściej są mocno przymocowane do głównej łodygi.
  2. Kwiaty. Końcówki duże, miseczkowate, brązowoczerwone, gęsto zgrupowane w pędzelek, którego długość dochodzi do dziewięciu centymetrów.
  3. Owoc. Mocna, gęsta skórka. Nasiona występują w małych ilościach. Ze względu na wydłużenie przypominają owalny kształt. Smak jest lekko kwaśny ze względu na dużą zawartość kwasu askorbinowego - około czterdziestu miligramów na sto gramów owoców. Waga równa jednemu gramowi. Jest przymocowany do gałęzi za pomocą średniej wielkości łodygi. Dojrzałe szczotki nie odpadają. Zdolność do ochrony upraw wynosi dziesięć lat. Z jednego krzewu zbiera się średnio cztery kilogramy ciężkich pęczków.

Przeczytaj o cechach czerwonej porzeczki Roland tutaj.

Zalety i wady

Za zakupem nasion przemawiają następujące czynniki:

  • przyjemny smak;
  • piękny widok;
  • gęstość skóry, jednorodność miazgi;
  • dobra przenośność;
  • odporność na ekstremalne temperatury, suchość;
  • długi okres trwałości;
  • wysoka wydajność, waga jagód;

Niedogodności:

  • niemożność dostosowania się do warunków Arktyki;
  • porażka przez choroby;

Funkcje lądowania

Natalie, Bagiru i Valovaya są rzadko sadzone na Dalekim Wschodzie ze względu na warunki pogodowe i klimat; są najbardziej poszukiwane na środkowym pasie, na przykład na Uralu. W niektórych regionach Wołgi nie zakorzenia się dobrze.

Wybór miejsca

Preferuje tereny płaskie, wzgórza. Tereny nizinne zrujnują krzew z powodu nadmiernej wilgoci, co z pewnością doprowadzi do choroby zwanej mączniakiem prawdziwym.

Oświetlenie nie powinno być rzadkością, ale przeciągi i zimne wiatry są niepożądane. Gleby czarnoziemskie i gliniaste będą korzystne dla tej odmiany, a kwasowość nie powinna przekraczać progu neutralnego (7,5). Obszary wolne od wilgoci nie są odpowiednie dla upraw porzeczek, chociaż odmiana jest odporna na suszę. Przeczytaj o sadzeniu i pielęgnacji Darling czerwonych porzeczek tutaj.

Daty lądowania

Najlepszy czas wysiewu to kwiecień-maj, wrzesień-październik. Należy pamiętać, że temperatura podłoża nie powinna spaść do 14 stopni Celsjusza. Dobrze, jeśli niedawno padał deszcz, a gleba jest nawilżona, ale zachowała odpowiednią luźność.

Przygotowanie strony

Najpierw musisz całkowicie chwastować obszar, usuwając korzenie roślin, chwasty. Kopanie jest najlepszą metodą pozbycia się śmieci. Następnie przygotuj mieszaninę superfosfatu, kompostu i popiołu, delikatnie rozprowadzając ją po całym obszarze. Szacowany obszar to około metra z każdej strony.

Niewłaściwie przygotowany roztwór może spalić cienkie korzenie kiełka, co doprowadzi do zakończenia jego działania.

Możesz także wykopać dół głęboki na czterdzieści centymetrów i szeroki na sześćdziesiąt.

Uprawy krzewów preferują odległość od półtora do dwóch metrów. Wskazane jest umieszczenie humusu i kompostu w każdym zagłębieniu, aby zapewnić równomierne ogrzewanie systemu korzeniowego. Siarczan potasu będzie dobrym preparatem do przetwarzania.

Po zakończeniu procesu przetwarzania wszystkie składniki należy zakopać w warstwie gleby.

Wybór sadzonek

Aby nie „przegapić” wyboru materiału do sadzenia, wystarczy znać te cztery punkty:

  1. Sadzonka ma kilka dobrze rozwiniętych pędów od 0,3 metra długości.
  2. Minimalna liczba nerek to dwie.
  3. Korzenie są żółtawe, zrogowaciałe, obecne są włosy.
  4. Korzenie boczne są liczne.
Preferowane powinny być wyspecjalizowane, sprawdzone sklepy - dodatkowa gwarancja jakości zakupionego towaru.

Jeśli w najbliższej przyszłości nie będzie można rozpocząć przeszczepu, odetnij kawałek gazy lub namoczonej szmatki, owijając go wokół korzeni. Upewnij się, że nie wysychają.

Instrukcje sadzenia

Aby dodać zdrowie i zachować ogólną integralność, zaleca się zanurzyć korzenie na krótko w płynnej glinie.

  1. Krzew opada do dołka, a linia korzeni (wygląda jak utwardzony pasek) została pogłębiona o pięć do sześciu centymetrów.
  2. Podczas sadzenia łodygę należy trzymać w pozycji pochylonej - opisana powyżej szyja lub linia rośnie szybciej wraz z korzeniami, co znacznie przyspiesza proces ukorzeniania.
  3. Glebę wlewa się do dziury, staranując stopami. Podczas napełniania dodaj pół wiadra wody.
  4. Do nawadniania przeznacza się średnio 12 litrów wody.
  5. Ściółkowanie odbywa się za pomocą trawy, obornika, odchodów ...
  6. Ostatnim etapem jest przycinanie do piętnastu centymetrów nad poziomem gruntu.

Lamówka

Prawidłowe przycinanie zapewni dobre plony i będzie doskonałą profilaktyką wielu chorób.

  1. Pierwszy raz krzew przerzedza się w wieku dwóch lub trzech lat: przed otwarciem pąków lub jesienią, unikając nagłych trzasków zimna. Pozostaje około pięciu żywotnych pędów, reszta jest usuwana.
  2. Słabe, nowo pojawiające się pędy są usuwane bez wyjątku, zachowując tylko proste.
  3. W piątym roku przerzedzenie staje się obowiązkowe - przeprowadza się tylko odmładzanie krzewu, pozostaje młody.
  4. Siódmy rok jest głównym czasem granicznym. Roślina wygląda jak odnowiony pionowy „bukiet” z zielonymi i jasnobrązowymi łodygami.
W rezultacie powinno być piętnaście oddziałów: trzy sztuki z każdego roku.

Opadłe gałęzie, jagody należy natychmiast usunąć, w przeciwnym razie istnieje ryzyko zakażenia pasożytami lub chorobami grzybiczymi. Nie należy przesadzać z przerzedzaniem: silny stres tylko pogorszy sytuację.

Podlewanie

Latem porzeczki podlewamy co siedem dni, aw upale okres ten skraca się dokładnie o połowę.

Optymalna objętość to półtorej wiadra wody o temperaturze ciała. Kiedy pojawiają się jajniki, podlewanie odbywa się co drugi dzień. Każde podlewanie jednorazowe przeznaczone jest na poranne i wieczorne podlewanie po 10 litrów wody. Dowiedz się o uprawie alpejskich czerwonych porzeczek pod tym linkiem.

Top dressing

Krzew owocowy jest bardzo wymagający do dodatkowego żywienia dopiero w trzecim roku życia.

Wiosną porzeczki uwielbiają materię organiczną, taką jak kompost, rozcieńczone w płynie, nawozy azotowe (60 gramów), a jesienią kompleks przydatnych nawozów mineralnych - 100 gramów potasu i 40 gramów fosforu.

Schronienie na zimę

„Natalie” nie boi się mrozów, ale w warunkach środowiskowych Dalekiego Wschodu trzeba zapytać o budowę schronu.

Mulcz to najbezpieczniejsza opcja. Całość pokryta jest warstwą obornika z mułem, wymieszanego w równych proporcjach, do stanu gęstej śmietany.

W tym przypadku wysokość warstwy wynosi od czterech do pięciu centymetrów, a promień pokrycia wynosi około 0,7 m od samego celu.

Podczas całego zimowania ściółka nie będzie oddawała ciepła, nawożąc glebę wszystkimi niezbędnymi makro i mikroelementami, stając się jednocześnie obrońcą przed owadami i gryzoniami. Z tego materiału dowiesz się, jak dbać o odmianę białej porzeczki White Versailles.

Choroby i szkodniki

  • Mączniak. Najczęściej pojawia się w drugiej letniej dekadzie. Lek o nazwie „Topaz” stosuje się po okresie „kwitnienia” i na dwa tygodnie przed zbiorem jagód.
  • Antraknoza. Zabieg przeprowadza się roztworem 300 gramów siarczanu miedzi i 10 litrów wody podczas rozwoju gałęzi lub pojawienia się młodych liści. Okrzesywanie jest realnym rozwiązaniem tego problemu. Świetnym sposobem jest pozbycie się zeszłorocznych liści i martwego drewna, ponieważ mogą one stać się nosicielami choroby.
  • Mszyca żółciowa. Oznaką osiadania mszyc jest zaprzestanie wzrostu, zmiana kształtu pąków, łodyg. Rozwiązanie karbofosu natychmiast radzi sobie z problemem.
W pełni skręcone liście będą dodatkowo wskazywać na podobną diagnozę. Wszystkie takie „latarnie” należy natychmiast odciąć i spalić.
  • Tartacz agrestowy. Żywi się liśćmi i łodygami rośliny. Iskra pomaga. Proporcja wynosi 1:10, 1,5 litra przygotowanego roztworu dodaje się pod krzakiem. Bliżej zimy miejsce jest wykopywane, przeprowadza się ogólne czyszczenie padliny, a obok porzeczek sadzi się pachnącą kulturę. Im silniejszy zapach, tym lepszy efekt.

Zbiór i przechowywanie

W środku lata Natalie, podobnie jak odmiany Dachnitsa i Exotic, wchodzi w fazę aktywnego owocowania.

Zebrane owoce mają doskonałą odporność na transport.

Świeżo zebrane plony są przechowywane przez około miesiąc w lodówce lub piwnicy.

W warunkach stworzonych przez zamrażarkę żywotność jagód wydłuża się do roku.

Aby zachować zbiory, wielu doświadczonych ogrodników zaleca do transportu ponadgabarytowe plastikowe pojemniki - zapewni to bezpieczeństwo „dennych” jagód. Przeczytaj o najlepszych odmianach porzeczek na Syberię pod tym linkiem.

„Natalie” odnosi się do odmian stołowych porzeczek. Ponadto przy każdym rodzaju przetwarzania owoce nie tracą swoich właściwości. Służy do przygotowania większości potraw: napojów, ciast, dressingów ...

Wideo

Film o odmianie porzeczki Natalie.

wnioski

  1. „Natalie” to rodzaj porzeczki z lekką kwaskowatością, w przeciwieństwie do Marmolady.
  2. Osiągnął szczyt popularności ze względu na swoją odporność na silne mrozy i doskonały smak.
  3. Sadzenie przeprowadza się wczesną wiosną, wybiera się płaski, dobrze oświetlony obszar.
  4. Materiał nasadzeniowy kupowany jest od zaufanych firm nasiennych.
  5. Ogólnie rzecz biorąc, Natalie jest odporna na choroby. Jedynymi wyjątkami są cztery dolegliwości.
  6. Dobrze znosi transport, może być długo przechowywany.