Agrest miodowy: opis odmiany, zdjęcia, recenzje ogrodników, sadzenie i pielęgnacja

Agrest miodowy to stara sprawdzona odmiana o wyjątkowym miodowym smaku. Przyciąga ogrodników słodkimi, dużymi jagodami i produktywnością krzewów. Dowiemy się, jak sadzić ten agrest i jakie problemy mogą się pojawić przy jego uprawie?

Agrest miodowy

Szybkość wzrostu i owocowania krzewów agrestu miodowego sprawia, że jest liderem wśród innych odmian

smak i wygląd jagód w pełni uzasadnia nazwę odmiany "Miód"

Historia hodowlana odmiany

Odmiana została wyhodowana w czasach radzieckich w V.N. Michurin. Agrest miodowy uzyskano poprzez zapylanie odmiany amerykańskiej Purmen. Wykorzystano pyłek odmian europejskich - Industriya, Green bottle, Dates i Karelessa.

Odmiana, pomimo swojej popularności wśród ogrodników, nie jest wymieniona w rejestrze państwowym. Informacje o jego właściwościach odmianowych i cechach są oparte na krótkich oficjalnych źródłach i opiniach ogrodników.

Wiadomo, że agrest uprawiany jest na Rusi od XI wieku - tutaj jagody nazywano „agryzem” lub „bersenem”. Jagoda przybyła do Europy w XVI wieku.

Opis botaniczny agrestu miodowego

Głównym wyróżnikiem tej odmiany są żółte owoce. Agrest kolorem, smakiem i aromatem przypomina miód, łatwo zgadnąć, dlaczego nazywa się go miodem.

Krzewy

Krzew jest energiczny, ale lekko rozłożysty. Wysokość - 1,5 m. Gałęzie pokryte mieszanymi cierniami. Kora jest szara. Pędów podstawowych jest niewiele, rosną prosto. Liście małe, zielone, słabo błyszczące, umiarkowanie pomarszczone. Kształt ma trzy ostrza.

Jagody

Owoce agrestu miodowego są duże. Średnia waga - 4,3 g, maksymalna - 6 g.Owoce są okrągłe lub w kształcie gruszki, z cienką skórką. Miąższ jest delikatny i soczysty, nasion jest niewiele. Kolor jest najpierw zielony, a na etapie dojrzałości konsumenckiej - miód złoty. Po stronie zwróconej w stronę słońca - opalenizna.

Cechy agrestu miodowego

Agrest miodowy należy do odmian deserowych. Owoce są bardzo słodkie, z miodowymi nutami w smaku i aromacie. Odmiana może przewyższać słodyczą jednego z najsłodszych agrestów - angielskiego żółtego.

Jagody miodowe zawierają od 9,9 do 17% cukrów - słodycz zależy od pogody, nasłonecznienia i innych czynników. Przy odpowiedniej pielęgnacji krzewy żyją i owocują przez 20 lat.

Termin dojrzewania

Odmiana należy do grupy śródsezonowej. Dojrzewanie na środkowym pasie przypada na połowę lipca. Na okres dojrzewania mają wpływ cechy klimatyczne regionu i specyficzne warunki pogodowe. Dojrzałość techniczna następuje dwa tygodnie wcześniej niż dojrzałość konsumencka.

Wydajność

Miód należy do owocnych odmian. Przy dobrej technologii rolniczej jeden krzew daje około 4 kg jagód. Z 1 hektara zbiera się 10-11 ton.

Poniższy film przedstawia przegląd odmiany agrestu miodowego:

Zrównoważony rozwój

Popularność odmiany wśród ogrodników rzadko tłumaczy się wyłącznie cechami konsumenckimi. Z reguły popularne odmiany są zawsze bezpretensjonalne i odporne. Miód z nich, ta odmiana wyróżnia się godną pozazdroszczenia odpornością na wyzwania środowiskowe.

Okres suszy

Odmiana charakteryzuje się średnią odpornością na suszę - jest w stanie tolerować krótkotrwałe susze bez znaczących konsekwencji dla produktywności.

Na mróz

Odmiana doskonale znosi mróz, zwłaszcza podczas śnieżnych zim. Wytrzymuje temperatury do minus 30 ° С. Jeśli jest czterdzieści stopni mrozu, a krzewy agrestu nie są przykryte, istnieje duże prawdopodobieństwo, że zamarzną.

Do choroby

Podobnie jak większość starych odmian, Honey nie jest wysoce odporny. Ale jest dość odporny na mączniaka prawdziwego, porażka jagód wynosi 1-3%, części wegetatywne to 0,3-0,7 punktu. To prawda, że dotyczy to tylko dorosłych krzewów, młode rośliny mogą być poważnie dotknięte mączniakiem prawdziwym.

Wśród chorób niebezpiecznych dla Medovoy są szara zgnilizna i antraknoza.

Dla szkodników

Odmiana nie ma szczególnej odporności na szkodniki, a także na choroby. Szczególnie często jest zdumiony:

Ćma to motyl, który składa jaja na kwiatach. Kiedy pojawiają się jagody, stają się czerwone i gniją.
Strzelaj do mszyc - wysysa soki z nadziemnych części rośliny. Pędy są zdeformowane, liście zwijają się.
Mucha to owad, który składa jaja na liściach. Larwy zjadają liście, pozostawiając tylko żyły.

Warunki wzrostu

Agrest miodowy, podobnie jak większość odmian, uprawiany jest głównie w regionach o klimacie umiarkowanym. Tutaj jest ceniony za wczesne dojrzewanie, słodycz owoców, regularność owocowania i wysoką zimotrwalosc. Odmiana ta może być uprawiana bez schronienia w regionach o umiarkowanie mroźnych zimach; w regionach północnych krzew wymaga izolacji zimowej.

Jakość transportu

Na etapie dojrzałości technicznej jagody dobrze znoszą transport. Po stworzeniu sprzyjających warunków owoce przechowuje się przez 1,5 tygodnia. W normalnych temperaturach owoce agrestu miodowego są przechowywane nie dłużej niż 2-3 dni - po tym okresie zaczynają się pogarszać. Agrest przewożony jest w płytkich skrzyniach. Ich spód wyłożony jest papierem.

Zalety i wady

Zalety odmiany:

wczesne dojrzewanie - do połowy lata jagody osiągają dojrzałość konsumencką;
duże i słodkie jagody;
zimotrwalosc;
wydajność;
owoce zawierają dużo cukru i witaminy C.

Niedogodności:

słaba odporność na wiele chorób agrestu;
kolczaste pędy - trudne do zbioru;
wymaganie światła, gleby i pielęgnacji;
potrzeba regularnego przycinania.

Zalecenia dotyczące sadzenia

Wzrost, rozwój i owocowanie krzewu w dużej mierze zależy od warunków sadzenia. Aby agrest mógł się bezpiecznie zakorzenić i rozwinąć, konieczne jest przygotowanie dołu i sadzonki, a następnie zasadzenie go, przestrzegając zasad sadzenia.

Wybór miejsca, harmonogram i przygotowanie miejsca

Optymalne warunki do wzrostu agrestu miodowego:

brak przeciągów;
płaski lub wysoki teren;
dobre naturalne światło;
brak zacienienia od strony budynków i podestów;
gleby - obojętne lub lekko kwaśne, najlepiej lekko piaszczyste i gliniaste.

Wskazane jest sadzenie agrestu w pobliżu ogrodzenia, murów, na zboczu wzgórza - zmniejsza to prawdopodobieństwo wystąpienia mączniaka prawdziwego.

Nie zaleca się sadzenia agrestu:

na glebach gliniastych i gliniastych - tutaj roślina przetrwa tylko przy ciągłym rozluźnieniu;
na terenach nizinnych i bagnistych - z powodu stałej wilgoci korzenie gniją, a krzew umiera;
na glebach mulistych, torfowych i gliniastych;
na obszarach o wysokim zwierciadle wód gruntowych - poniżej 1,5 m.

Na ciężkich glebach gliniastych konieczne jest dodanie piasku (1/2 wiadra na 1 m2) i próchnicy (1/3 wiadra na 1 m2).

Przygotowanie miejsca do sadzenia agrestu:

Wykop ziemię na głębokość bagnetu łopaty. Podczas kopania wybierz chwasty i ich korzenie.
Do kopania stosuj nawozy - organiczne i mineralne. Na 1 mkw. m - 3-5 kg humusu, kompostu lub gnijącego obornika, 200 g popiołu drzewnego, 50-60 g superfosfatu, 30 g mocznika i 15 g azotanu potasu lub chlorku potasu.

Na jeden krzak agrestu potrzebujesz działki o powierzchni 4-6 m2. m. Jeśli gleba jest słabo odżywcza, na dno sadzonki wylewa się mieszaninę nawozów mineralnych i humusu (kompost, obornik).

Agrest można sadzić na początku marca - zanim pąki zakwitną na krzakach lub jesienią. Optymalny czas sadzenia jesienią to trzecia dekada września. Przed nadejściem mrozu sadzonki powinny mieć czas na zakorzenienie się.

Wybór i przygotowanie sadzonki

Kupując sadzonki, zwróć uwagę na następujące punkty:

Sadzonka powinna mieć 3-4 korzenie palowe o długości 30 cm, system korzeniowy jest włóknisty, dobrze rozwinięty.
Sadzonka powinna mieć 2-3 gałęzie o długości 20-25 cm, zaleca się przyciąć jedną pod kątem nacięcia - powinna być biało-zielona. Jeśli cięcie jest beżowe lub biało-brązowe, sadzonka nie zadziała.
Kora jest gładka i równa, bez uszkodzeń, plam, śladów choroby.

Najlepszy wiek sadzonki to 1-2 lata. Przed sadzeniem usuń wszystkie suche i uszkodzone gałęzie, a korzenie moczy się przez 12-24 godziny w roztworze humatu - 4 łyżki pobiera się na pół wiadra wody. l. nawozy. To namaczanie stymuluje tworzenie korzeni.

Sadzonkę można również namoczyć w słabym roztworze nadmanganianu potasu lub w preparacie Barrier, aby zdezynfekować korzenie. Przed sadzeniem zanurz korzenie w zacieru z gliny, przygotowuje się go w stosunku 1: 1. Konsystencja to gęsty kleik. Chatterbox powinien dobrze wyschnąć przed sadzeniem.

Lądowisko

Dół jest przygotowywany na półtora tygodnia przed sadzeniem. Cechy dołu do sadzonek agrestu:

Wielkość dołu zależy od właściwości gleby. W glebach gliniastych, piaszczysto-gliniastych głębokość wykopu wynosi 35-40 cm, a szerokość 50-55 cm, na glebach ciężkich gliniastych głębokość wykopu wzrasta do 50-55 cm, a szerokość - do 70 cm.
Jeśli gleby są gliniaste lub gliniaste, na dnie wykopu kładzie się gruboziarnisty piasek rzeczny lub żwir. Grubość warstwy wynosi 7-8 cm, jeśli wykop wykopuje się w glebie piaszczystej, na jego dnie układa się warstwę gliny.

Instrukcje sadzenia krok po kroku

Jeśli sadzisz kilka sadzonek agrestu, przestrzegaj odstępów:

między rzędami - 1,5-2 m;
między sadzonkami - 1-1,5 m.

Sadzenie sadzonki agrestu - instrukcje krok po kroku:

Sadzonkę przygotowaną do sadzenia pokrój przez namoczenie - skróć korzenie do 20 cm, a także usuń wszystkie wadliwe gałęzie, jeśli występują.
Umieść sadzonkę w dołku tak, aby jej szyjka korzeniowa znajdowała się 5-6 cm poniżej krawędzi dołka.Sadzenie to przyspiesza wzrost i tworzenie korzeni. Jeśli gleba jest lekka, sadzonkę należy ustawić pionowo, jeśli jest gliniasta - nieco nachylona, aby lepiej się zakorzeniła.

Rozłóż korzenie w różnych kierunkach. Wypełnij otwór ziemią - do góry, do górnej krawędzi. Dodając stopniowo ziemię, od czasu do czasu zagęszczaj ją rękami - tak, aby nie powstały puste przestrzenie powietrzne. Po wypełnieniu dziury ubij ziemię.
Wlej agrest pod każdą sadzonkę - wiadro wody.
Po wchłonięciu wody posypać próchnicą lub torfem koło przy łodydze. Grubość warstwy - 6-7 cm.
Odetnij pędy, pozostawiając po 3-4 pąki na każdym. Jeśli są osłabione pędy, lepiej je odciąć - zimą nadal istnieje ryzyko przemarznięcia (jeśli sadzi się jesienią).
Po 2 tygodniach od posadzenia sadzonki będą wymagały hilling - zgarnij ziemię do pnia. Wysokość wału 10 cm, na wierzchu wał posypać drobnymi trocinami - warstwą 10-12 cm.

Pielęgnacja agrestu

Dbanie o agrest nie jest trudne, wystarczy przeprowadzić minimalny zestaw zabiegów agrotechnicznych. Ta kultura jagodowa wymaga podlewania, karmienia, przycinania, rozluźniania, leczenia szkodników i chorób.

Aby dowiedzieć się więcej o tym, jak dbać o agrest jesienią, kliknij tutaj.

Podlewanie

Krzewy podlewane są tylko u nasady, zraszanie jest niedopuszczalne zarówno w stosunku do sadzonek, jak i dorosłych krzewów. Większość korzeni znajduje się w odległości 35-40 cm od powierzchni. Krzew jest rzadko podlewany, ale obficie. Nasiąkanie wodą jest niedopuszczalne.

Potrzeba podlewania wzrasta:

podczas zawiązywania owoców i pąków kwiatowych na następny rok - okres ten trwa od drugiej połowy maja do drugiej połowy czerwca;
kiedy dojrzewają owoce - od drugiej dekady lipca;
w przygotowaniu do zimy - od trzeciej dekady września.

Jeden dorosły krzew wymaga 3-5 wiader wody. Częstotliwość podlewania to raz w tygodniu. Wodę wlewa się do rowków wykopanych w odległości pół metra od pnia. Głębokość rowków wynosi 12-15 cm, jeśli jest gorąco, strefę korzeni przykrywa się trawą, posypuje torfem lub kompostem - w celu opóźnienia odparowania wilgoci.

Top dressing

Agrest karmiony jest metodą korzeniową i dolistną - przez oprysk. W tabeli 1 podano terminy, skład i dawki nawozów stosowanych do gleby i opryskiwanych powierzchni krzewu.

Tabela 1

Kropka	Jak często?	Co i ile wnieść?
Wiosna. Przed pęknięciem pąków.	Rocznie	Do kopania dodaj mocznik (20-30 g na 1 m2 M). Lub roztwór - rozcieńczyć 60 g mocznika, 30 g kwasu borowego w wiadrze z wodą. Lub materia organiczna - rozcieńczyć świeży obornik w wodzie 1: 4.
Wiosna. Przed kwitnieniem.	Co dwa lata	Dodaj 1 mkw. m: zgniły obornik, próchnica lub kompost - 4-5 litrów; superfosfat - 50 g; azotan potasu lub chlorek potasu - 20 g; jesion drzewny - szkło. Podwójną dawkę nawozów mineralnych można rozpuścić w 20 litrach wody i podlać krzew pod korzeń. Jeśli krzew pozostaje w tyle w rozwoju, należy co roku stosować nawozy organiczne.
Lato. Podczas wiązania owoców	Rocznie	Na 10 litrów wody: nitrofoska - 20 g; humat potasu - 40 g. Na 1 krzew - 25-30 litrów roztworu. Albo wprowadzają bionawozy - Berry, Biohumus i inne.
Spadek. Po zerwaniu jagód.	Rocznie	Wprowadza się nawozy potasowo-fosforowe lub superfosfat - 20 g na 1 m2. m, siarczan potasu - 30 g. Zalecany jest również ekologiczny - świeży obornik krowie (1:10). W trzecim roku życia krzewu można przynosić ptasie odchody.

Niemożliwe jest wprowadzenie azotu jesienią - powoduje to wzrost zielonej masy. Roślina nie zdąży na czas „zasnąć” i zmagazynować składników odżywczych na zimę.

Wsparcie

Aby jagody nie brudziły się i nie gniły, nie wolno dopuścić do ich kontaktu z ziemią. Podpory - drewniane patyczki lub drut rozciągnięty między dwoma słupkami zapobiegają dotykaniu gałęzi przez ziemię. Optymalna odległość od podpory do podłoża to 30 cm.

Przycinanie

Dorosłe krzewy agrestu miodowego osiągają wysokość 1,5 m, szerokość 1,2 m. Każdej wiosny i jesieni należy ścinać krzewy w celu:

przerzedzenie szybko gęstniejącej korony;
ułatwianie zbiorów;
czyszczenie wszystkich wysuszonych gałęzi, martwych i uszkodzonych pędów;
utrzymanie wysokich plonów.

Cechy i ważne punkty przycinania agrestu:

Większość jagód jest wytwarzana przez gałęzie w wieku 5-7 lat do trzeciego rozgałęzienia. Istnieje również wiele owoców na jednorocznych. Dlatego gałęzie powyżej 7 lat i ich pędy czwartej gałęzi są odcinane.
U młodych pędów w wieku 2-3 lat wierzchołki nie są odcinane. Chyba że produkują mały, zniekształcony lub niesłodzony agrest.
Gałęzie w wieku 8-10 lat są odcięte u samej podstawy - zostaną zastąpione nowymi pędami szkieletowymi, które przyniosą owoce.
Jesienią potrzebne jest przycinanie sanitarne. Korona krzewu szybko gęstnieje, zakłócając przenikanie światła. Z powodu nadmiernego cienia i wilgoci na roślinę mogą wpływać choroby grzybowe i wirusowe.
Konieczne jest przycięcie wszystkich słabych, zdeformowanych, poskręcanych gałęzi, a także pędów rosnących w kierunku środka buszu.

Przycinanie odbywa się za pomocą zaostrzonego i zdezynfekowanego narzędzia. Plasterki zaraz po przycięciu traktuje się siarczanem miedzi rozpuszczonym w wodzie - 10 g na 1 litr wody, a następnie smaruje var.

Rozluźnienie i pielenie

Po każdym podlewaniu luźne i chwasty w okolicach agrestu. Ruchy należy bardzo uważać, aby nie uszkodzić korzeni - znajdują się one blisko powierzchni. Równocześnie z poluzowaniem wszystkie chwasty są usuwane z pni.

Przygotowanie do zimy

Przygotowanie do zimy:

Oczyszczają krąg przy łodydze z opadłych liści i owoców, z suchej trawy. Łamane i wysuszone gałęzie są usuwane. Pozostałości roślin są spalane - jest to konieczne, aby zniszczyć larwy, grzyby, drobnoustroje.
Kopią i poluzowują glebę. Duże grudki ziemi nie pękają.
Jeśli gleba jest kwaśna, dodaj mąkę dolomitową (250 g) na 1 m2. m.
Posyp pnie humusem, torfem, trocinami.
Gałęzie dojrzałych krzewów przywiązuje się do „miotły” - jednej lub więcej. Zapobiegnie to wyłamywaniu się gałęzi w śnieżną zimę.
Pod koniec października w pobliżu podstawy krzewu kładzie się świerkowe gałęzie lub słomę. Baza jest owinięta materiałem okrywającym i przewiązana sznurkiem. Ten środek ostrożności ochroni krzew - gryzonie nie będą w stanie zjeść kory.

Schronienie przeprowadza się późną jesienią, jeśli się pospieszysz i przykryjesz krzak w ciepłe dni, możesz go skrzywdzić. Pod daszkiem zbierze się wilgoć, roślina zacznie gnić.

Reprodukcja

Metody hodowli agrestu miodowego:

Warstwy. Jest to najczęstsza metoda hodowli. Z pnia buszu wykopuje się rowki - głębokość 15 cm. Młode gałęzie agrestu są do nich obniżane, a następnie ściskane zszywkami. Nie jest konieczne podnoszenie wierzchołków nad glebę. Pędy pojawiają się bardzo szybko.
Sadzonki. Termin realizacji to połowa lipca. Sadzonki z 5 pąkami są pobierane z tegorocznych wzrostów. Sadzonki sadzi się pod ostrym kątem.
Podział buszu. Okres lęgowy to jesień. Części krzewu często rozrastają się, a podział w najmniejszym stopniu nie szkodzi roślinie.

Kontrola szkodników i chorób

Wrażliwość na większość chorób nie stanowi bariery w uprawie tego pysznego agrestu. Jeśli spryskasz krzaki w odpowiednim czasie, możesz zapobiec ich uszkodzeniu przez wirusy, grzyby, szkodniki. Tabela 2 - choroby zagrażające agrestowi miodowemu i sposoby ich zwalczania, w tabeli 3 - szkodniki.

Tabela 2

Choroby	Objawy	Co robić?
Choroba mozaiki	W pobliżu żył - jasnozielone lub żółte paski. Liście przestają rosnąć i opadają.	Nie ma skutecznej walki. Chora roślina zostaje wykorzeniona. Zapobieganie pomaga - zakup zdrowego materiału nasadzeniowego, dezynfekcja narzędzi tnących w roztworze nadmanganianu potasu.
Septoria (biała plama)	Liście i jagody mają brązowe plamy. Z biegiem czasu stają się białe.	Przed przerwą na pączek - oprysk Nitrafenem (50 ml na wiadro), płynem Bordeaux (100 ml) lub siarczanem miedzi (120 ml). Po kwitnieniu opryskiwanie powtarza się.
Antraknoza	Na pędach i liściach pojawiają się szare i brązowe plamy. Jagody i liście opadają.	Przed pęknięciem pąków krzew i glebę spryskuje się Nitrafenem (50 g na wiadro) lub płynem Bordeaux (100 ml).
Mączniak	Na liściach i pędach pojawia się biały kwiat, po czym szarzeje. Pędy nie rosną, jagody odpadają.	Przed pęknięciem pąka krzak spryskuje się siarczanem miedzi (120 g na wiadro), siarczanem żelaza (300 g), siarką koloidalną (150 g), sodą kalcynowaną (40-50 g), a także fitosporyną lub innymi skutecznymi lekami.

Tabela 3

Szkodniki	Krzywda	Jak walczyć?
Pająk	Roztocza żyją wewnątrz liści. Pajęczyny liście. Pojawiają się na nich zielono-żółte kropki, które ostatecznie łączą się w plamy. Liście wysychają i odpadają.	Opryskiwane są specjalnymi środkami przeciw kleszczom - akaracydami. Kleszcze szybko rozwijają odporność, więc leki są zmieniane. Może być przetwarzany za pomocą Akaratan, Zolon, Metaphos i innych.
Mszyca kiełkowa	Liście zwijają się i wysychają. Pędy są zdeformowane i nie rosną.	Pod koniec maja - kuracja Aktellik, Karbofos, Vofatox.
Sawfly	Gąsienice zjadają liście, pędy i jajniki.	Spalanie opadłych liści. Kopanie i spulchnianie gleby. W maju - spryskanie roztworem smoły (30 g na wiadro) lub wyciągiem z igieł sosnowych (50 ml) z ogolonym mydłem. Opryskiwanie podczas kwitnienia - Gladiator, Lightning, inne środki owadobójcze.
Ćma agrestowa	Motyl składa jaja w pąkach. Gąsienice oplatają jajniki kokonami. Owoce żółkną, opadają.	Zabieg z cyrkonią - dla wzmocnienia odporności. Usuwanie i niszczenie uszkodzonych owoców. Po kwitnieniu - zabieg Actellicomili Karbofos. W razie potrzeby powtórz za tydzień.

Zbiór: czas i subtelności

Dojrzałość techniczna zachodzi dwa tygodnie przed pełnym dojrzewaniem. Jagody na kompoty i dżemy zbierane są od 10-15 lipca. W przypadku świeżej żywności jagody zbiera się rano lub wieczorem, przy suchej pogodzie.

Jeśli wiadomo, że wkrótce zaczną się deszcze, agrest zbiera się z wyprzedzeniem. Wtedy jagody odpadną, nie gniją i nie pękają. Owoce zbiera się za jednym razem. Jagody zerwane z szypułkami umieszczane są w małym wiklinowym pojemniku - o pojemności do 3 litrów.

Jagody miodowe są uniwersalne - dojrzałe są smaczne świeże, kompoty gotuje się z niedojrzałych, zielonkawych owoców, a dżem z zielono-żółtych owoców. Jagody nadają się do zamrażania.

Agrest zawiera pektyny, które pomagają oczyścić organizm z toksyn i toksyn.

Agrest, który ma być transportowany na duże odległości, suszy się rozprowadzając w jednej warstwie. Wszystkie uszkodzone jagody są usuwane.

Owoc ma dość cienką skórkę, dlatego agrest, który osiągnął dojrzałość konsumencką, zrywa się razem z szypułkami - ich długość wynosi około 5 mm. W przeciwnym razie skóra często pęka, owoc pęka, nie nadaje się do przechowywania i transportu.

Zbierz agrest w rękawicach skórzanych lub brezentowych - zakładamy je na dłoń, którą przesuwane są gałęzie. Podczas zbierania agrestu z krzaków cierniowych postępuj zgodnie z następującą sekwencją:

Usuń agrest z wszelkich zewnętrznych gałęzi, do których możesz sięgnąć bez zdejmowania podpórki lub podwiązki.
Zdejmij podporę tak, aby krzew „rozpadł się” - wtedy wewnętrzne gałęzie staną się dostępne.
Użyj widelca, aby zebrać jagody ze środka krzewu.

Zbieranie agrestu to trudna sprawa. Aby ułatwić zbiórkę, ogrodnicy wymyślają różne urządzenia. Na przykład odetnij pół garnka lub kadzi. Zęby są przymocowane do nacięcia. Podnosząc gałąź, niosą ją razem z zębami. Wadą tej kolekcji jest możliwość uszkodzenia pąków wegetatywnych i kwiatowych. Jeśli zostaną uszkodzone, w przyszłym roku nie będzie zbiorów.

Przechowywanie agrestu

Zebrany plon jest natychmiast umieszczany w chłodnym miejscu - jagody można przechowywać w lodówce, piwnicy, piwnicy. Ale nawet w najkorzystniejszych warunkach jagody nie są przechowywane dłużej niż 2-3 dni.

Cechy przechowywania agrestu:

Aby wydłużyć okres przydatności do spożycia jagód do 12 dni, zbiera się je 4-5 dni przed pełną dojrzałością. Owoce dojrzewają przez 2-3 dni.
W temperaturze 0 ° C i wilgotności 90% agrest przechowuje się do 1,5 miesiąca. Jagody są rozrzucone w kartonowych pudełkach lub drewnianych pudełkach w małej warstwie.
W lodówkach, w przegródkach na owoce i warzywa, jagody złożone w plastikowe torby mogą leżeć 3-4 miesiące. Aby zapobiec tworzeniu się kondensacji, jagody są wstępnie schładzane. Przed zjedzeniem jagód z lodówki przenosi się je na 8 godzin do miejsca o temperaturze + 8 ... + 10 ° C.

Recenzje ogrodników i winnic na temat „Agrest Miodowy”

★★★★★ Olga Sh., Region Vladimir Agrest miodowy nie jest najbardziej produktywny, ale z pewnością najsłodszy w moim ogrodzie. Jagody są bardzo duże, soczyste, z cienką skórką. Problemem są kolce, trudno jest zbierać jagody nawet w rękawiczkach. ★★★★★ Rodion G., region Tula Jagody są smaczne, ale ważne jest, aby zbierać je na czas. Jeśli się spóźnisz, trudno jest je zebrać bez ich uszkodzenia - cienka skóra pęka przy dotknięciu. Kolejnym plusem tej odmiany są małe nasiona.

Ukryj Dodaj swoją recenzję

Imię, miasto

Oszacowanie

swoją opinię

Głównym problemem podczas uprawy agrestu miodowego jest pokonanie krzewów przez choroby i szkodniki. Ta doskonała odmiana jest gorsza od współczesnych odpowiedników pod względem odporności, ale smak jej bursztynowych jagód nadal urzeka ogrodników swoim miodowym smakiem - ze względu na to są gotowi do rywalizacji o zbiory.