Estońskie przepiórki wyróżniają się doskonałą witalnością, są bardzo aktywne, ruchliwe i nie są podatne na choroby. Przy dobrym, obfitym odżywianiu ptaki bardzo szybko przybierają na wadze. Waga gotowej tuszy przepiórczej sięga 140 g, mięso jest bardzo smaczne. Ponadto estońska rasa słynie z wysokiej produkcji jaj: przepiórka produkuje do 300 jaj rocznie. Ptaki są bezpretensjonalne w opiece, więc można je hodować wszędzie.
Przez długi czas jedyną znaną rasą w Rosji była przepiórka japońska. Jednak później pojawiły się inne rasy, wśród których ta opisana poniżej.
Specyfikacje
To efekt selekcji faraona i rasy japońskiej. Celem krzyża było uzyskanie odmiany mięsa i jaj o ulepszonych właściwościach. Ponadto mięso przepiórcze stało się smaczniejsze, ponieważ zawierało nieco większą ilość tłuszczu. A w oczach konsumenta tusza zaczęła wyglądać atrakcyjniej.
Hodowcom udało się zwiększyć tuszę drobiową o 40-50% w stosunku do rodziców, nie zmniejszając jednocześnie wskaźników produkcji jaj. Estońskie przepiórki są bardzo wytrzymałe i elastyczne. Przeżywalność piskląt sięga 98%, co jest swego rodzaju rekordem.
Wygląd
Kolor przepiórek jest najbliższy naturalnemu - „dzikiemu”. Kolor jest żółto-brązowy, ale barwny, a nie dwukolorowy. Paski są wyraźnie widoczne na ciele, jak u przedstawicieli rasy faraon.
-
Ubarwienie samców i samic jest nieco inne. Samce mają ciemnobrązowe skrzydła, ale z lekkimi pociągnięciami na lotkach. Głowa jest również ciemnobrązowa z 3 jasnymi paskami. Dziób jest ciemny, ale z jasną końcówką wole jest jaśniejsze niż żuchwa. - U samic kolor jest jaśniejszy, a ze względu na większą liczbę jasnych plamek wydaje się bardziej szary. Żuchwa i policzki są szarawe, pierś i kark ciemnoszare z brązowymi plamami. Ubarwienie młodych samic jest bardziej jednolite.
Ciało przepiórki jest bardziej zaokrąglone niż u przepiórki japońskiej, szyja jest krótka, grzbiet nieco uniesiony, prawie garbaty.
Budowa ciała mężczyzn i kobiet jest taka sama, ale samica jest o 20-25% większa.
Postać
Estońskie przepiórki są bardzo aktywnymi ptakami mobilnymi, podobnie jak inni przedstawiciele ras mięsnych, ale w przeciwieństwie do ptaków o kierunku jajowym są mniej płochliwe. Ostry hałas i nagłe pojawienie się osoby mogą ich bardzo przestraszyć, ale bez konsekwencji - produkcja jaj nie spada.
Przepiórka skacze dość wysoko ze strachu. Dlatego też wierzch klatki zaleca się wykonać z tkaniny, aby ptaki nie zostały zranione.
Przepiórki wydają bardzo przyjemne, delikatne dźwięki. Samce mają zwyczaj krzyczenia. To nie jest alarm czy „wołanie o pomoc”, ale po prostu cecha ptaka.
Samce stają się znacznie bardziej agresywne w jasnym świetle. W klatce pozostaje zmierzch: w naturze ptaki żyją w wysokiej trawie i nie są przyzwyczajone do jasnego światła. W związku z tym ostre oświetlenie odstrasza przepiórki i czyni je bardziej agresywnymi.
Wydajność
Przeciętnie masa ciała przepiórki sięga 170 g, u samic więcej - 200 g. Wiek ubojowy ptaka to 4-4,5 miesiąca. Po 4 miesiącach ptaki nie przybierają już na wadze, a ich produktywność spada.
Produkcja jaj przepiórek estońskich jest niesamowita: ptaki są w stanie znosić do 5-6 jaj tygodniowo, czyli do 300 jaj rocznie. Jaja są nieco większe niż jaja przepiórek japońskich i ważą średnio 11 g. Samica rozpoczyna składanie jaj 30-40 dni po wyjściu z jaja. W pierwszym miesiącu przepiórka przynosi nie więcej niż 10 jaj, ale potem ich liczba wzrasta do 25 jaj. na miesiąc. Kiedy przepiórka zacznie latać, przeczytaj ten link.
Najintensywniejsze składanie jaj obserwuje się w pierwszych sześciu miesiącach, następnie nieznacznie spada produkcja jaj - do 86%.
Określanie płci piskląt
Możesz odróżnić mężczyzn i kobiety po ich wyglądzie i zachowaniu. Znaki są następujące:
- samce wydają głośne, przenikliwe dźwięki. Kobiety tego nie robią;
- jeśli niektóre ptaki próbują jeździć na innych, są to samce;
- między ogonem a odbytem przepiórki jest jakiś worek. Po naciśnięciu uwalnia się z niego biaława piana. Kobiety takiej torby nie mają. Ta cecha jest już wyraźnie widoczna w wieku jednego miesiąca, co umożliwia w razie potrzeby oddzielenie samców od samic.
Zadowolony
Estońskie przepiórki są bardzo bezpretensjonalne, więc mogą je hodować zarówno początkujący, jak i doświadczeni rolnicy. Oczywiście nie oznacza to, że jedzenie może być nieświeże, a ściółka brudna, ale bardzo łatwo jest dbać o ptaki.
- Przepiórki trzymane są w standardowych klatkach - 100 * 50 * 20 cm. Na takim obszarze żyje 20-30 osobników. Powierzchnia jest obliczana na podstawie wskaźnika - 110-118 mkw. cm dla każdej osoby.
Materiał klatki nie jest bardzo ważny, chociaż zaleca się montaż dachu z tkaniny zamiast z drutu. W warunkach naturalnych przepiórki skaczą wysoko w niebezpieczeństwie. Niska wysokość klatki i miękki materiał pokrycia zapobiegają obrażeniom ptaków.
- Przepiórki są płochliwe iz silnym lękiem przestają składać jaja, przestają rosnąć, chorują. Dlatego ptaki są trzymane w oddzielnym pomieszczeniu, aby inny drób lub zwierzęta nie wchodziły do nich.
- Klatka i taca muszą być okresowo czyszczone i dezynfekowane.
- Ściółka przepiórcza powinna być miękka, sucha i czysta, o grubości 5-10 cm, w miarę zabrudzenia ściółki należy ją zmieniać.
- Poidło jest umieszczone z tyłu klatki, a nie przed korytem. W przeciwnym razie woda w nim bardzo szybko ulega zanieczyszczeniu.
- Latem ptaki można trzymać na zewnątrz - w cieniu. Oczywiście zimą przepiórki są trzymane w zamkniętym, ale dobrze wentylowanym pomieszczeniu: dopływ świeżego powietrza powinien wynosić 2 metry sześcienne. m. na 1 kg żywej wagi ptaka.
Ten materiał powie Ci o opiece nad przepiórkami w domu.
Pisklęta
Okres inkubacji przepiórek estońskich trwa tylko 17 dni. Pisklęta rosną bardzo szybko i osiągają wielkość i masę dorosłych w wieku jednego miesiąca. Przeżywalność piskląt jest bardzo wysoka - do 98%.
Aby jednak uzyskać taki wynik, konieczne jest spełnienie wszystkich wymagań dotyczących treści.
Reżim temperaturowy
Bardzo ważnym warunkiem przeżycia piskląt jest utrzymanie optymalnej temperatury. W ciągu pierwszych 2 tygodni nie powinna spaść mniej niż +37 C.Z reguły używa się do tego lampy podczerwieni. W tym artykule dowiesz się o lampie podczerwieni do kurnika.
Optymalnej temperatury nie ustala termometr, ale analizując zachowanie piskląt. Jeśli przepiórki skupiają się razem i unoszą nogi, oznacza to, że jest im zimno i lampę należy zbliżyć do klatki. Jeśli odejdą dalej od lampy, to temperatura jest wysoka i należy ją obniżyć.
Po 2 tygodniach temperatura jest stopniowo obniżana, o około 3 stopnie tygodniowo. W wieku jednego miesiąca przepiórki czują się świetnie już w 20-21 C i nie potrzebują dodatkowego ogrzewania.
Należy również zwrócić uwagę na odpowiednią wilgotność - co najmniej 65-70%. W suchym powietrzu ptaki piją więcej i jedzą mniej, dlatego wolniej rosną.
Odżywianie
Przepiórka rasy estońskiej jest w stanie żywić się od pierwszych godzin życia. Najprostszym i najskuteczniejszym sposobem jest podawanie im od samego początku paszy wyjściowej - specjalnej lub dla kurczaków PC-0. Ten ostatni należy drobno posiekać przed użyciem. Pasza jest podawana przez czas nieokreślony przez 3 tygodnie. Niezjedzony pokarm jest usuwany po 2 godzinach.
Po 10 dniach przepiórkę można przenieść do wyjściowej surowej mieszanki paszowej.
Robią to w inny sposób. Na początku pisklęta otrzymują posiekane jajka na twardo - to dla nich najlepsze źródło białka. Jaja miesza się z niewielką ilością mieszanki paszowej.
Do diety można również dodać twarożek lub świeżą rybę. Pasza oparta jest na rozdrobnionym ziarnie, najlepiej kukurydzy.Pamiętaj, aby w klatce dla piskląt umieścić pojemnik z pokruszoną skorupką lub skorupką jajka. Przepiórki potrzebują wapnia od pierwszej chwili życia.
Do zacieru z jajkiem dodaje się posiekane, wstępnie parzone pokrzywy, ulubione warzywa przepiórcze.
Piją pisklęta pierwszego dnia życia. Nie wiedzą, jak to zrobić, więc na zmianę zanurzają dzioby w wodzie. Można używać tylko przegotowanej wody. Pierwszą wodę dezynfekuje się nadmanganianem potasu - należy uzyskać jasnoróżowy roztwór.
Poidła nie powinny być głębokie. Przepiórki rodzą się maleńkie i mogą utonąć w poidle. Najlepiej jest użyć modelu brodawki.
Od drugiego tygodnia życia do paszy dodaje się pszenicę i kukurydzę, które nie są już tak drobno posiekane. Po miesiącu pisklęta są przenoszone na pokarm dla dorosłych. W tym czasie stopniowo zmniejsza się udział białek w diecie.
Takie zjawisko jak kanibalizm u kurczaków występuje również u młodych przepiórek. Aby uniknąć obrażeń i śmierci piskląt, uważnie monitorują wystarczającą ilość białka w paszy i starają się zapewnić pisklętom więcej miejsca. Ponadto w wieku 2 tygodni czubek dzioba jest cięty specjalnym trymerem.
Dorośli ludzie
Obżarstwo przepiórek estońskich jest uważane za jedną z wad rasy. W rzeczywistości jest to zaleta: ptaki doskonale wchłaniają pokarm i szybko nabierają masy mięśniowej.
Dorosła przepiórka powinna otrzymywać co najmniej 33 g paszy dziennie.
Co karmić
Dorośli są karmieni 2-3 razy dziennie. Zaleca się podawanie paszy w tym samym czasie. Praktyka pokazuje, że jeśli przestrzega się określonego schematu, ptaki szybciej przybierają na wadze.
Najlepszą metodą jest gotowa pasza. Istnieje kilka opcji specjalnej karmy dla przepiórek dla ras mięsnych i jajecznych. Mieszanka paszowa dla kur niosek PK-1 i PK-5 jest idealna dla dojrzałych płciowo przepiórek - jest tańsza i nie gorzej się wchłania.
W przypadku braku lub nadmiaru wapnia mielona skorupa dla kurczaków jest dodatkowo wprowadzana lub wykluczana z paszy.
W małych gospodarstwach bardziej opłacalne jest samodzielne przygotowanie paszy. Opiera się na:
- kasza owsiana i pszenna;
- różne odmiany pszenicy;
- kukurydza;
- mączka mięsno-kostna;
- konieczne jest uwzględnienie warzyw i owoców - jabłek, marchwi, buraków.
2 razy w tygodniu do karmy dodaje się produkty białkowe - twarożek, jajka na twardo, gotowaną wątrobę. Okresowo włączaj także warzywa do diety. Konieczne jest dodawanie premiksów, aby zapewnić odpowiednią ilość składników mineralnych i witamin oraz zawsze sól.
Ptaki bardzo lubią chrząszcze majowe. Jeśli to możliwe, warto wzbogacić ich dietę o te owady.
Konieczne jest monitorowanie wody. Woda w poidle musi być zawsze i zawsze czysta.
Tryb światła
Przepiórki boją się jasnego światła, dlatego w pomieszczeniu, w którym są trzymane, a przynajmniej w klatkach, panuje zmierzch. Nadmiar światła wywołuje agresję u ptaków, zaczynają walczyć, co źle wpływa na przyrost masy ciała i produkcję jaj.
Optymalna długość godzin dziennych dla przepiórek wynosi 16-17 godzin.
Jesienią i zimą, gdy naturalne światło przestaje wystarczać, 17-godzinne godziny światła dziennego zapewniają lampy o mocy nie większej niż 40 watów. Zalecane jest włączanie i wyłączanie lamp co 3 godziny. Karmidła i poidła można oświetlać diodami LED: to oświetlenie nie drażni ptaków. Przeczytaj o karmnikach dla kurczaków tutaj.
Hodowla
Przepiórki domowe rozmnażają się wyłącznie poprzez sztuczną inkubację: samice nie mają instynktu lęgowego. Jednocześnie zapłodnienie jaj jest zwykle wysokie, ponieważ samce często i chętnie łączą się w pary.
Najprostsze i najtańsze modele wyposażone w termometr i areometr służą jako inkubator. Faktem jest, że nie ma potrzeby obracania jaj przepiórczych, więc najprostsze modele nadają się do reprodukcji.Specyfika inkubacji
Jaja należy starannie wyselekcjonować do umieszczenia w inkubatorze. Kryteria są następujące:
- czysta gładka skorupa bez szorstkości i zwiotczenia;
- średnia pigmentacja;
- prawidłowy kształt - zbyt ostre, a tym bardziej kuliste jaja są odrzucane;
- okres przechowywania wybranych egzemplarzy wynosi 1 tydzień.
W przeciwieństwie do jaj w inkubatorze, podczas przechowywania jaja są przewracane dwa razy dziennie.
Przed złożeniem jaja są czyszczone i dezynfekowane. Nie możesz ich umyć. Do czyszczenia użyj serwetki zwilżonej słabym roztworem nadmanganianu potasu.
Inkubator jest myty, dezynfekowany i suszony przed położeniem. Dodatkowo podczas podgrzewania - dzień przed inkubacją, warto sprawdzić poprawność termometru i areometru, gdyż inkubator „Kura lęgowa idealna” i kura nioska mają różne cechy. Przeczytaj o inkubatorze „Laying” tutaj.
Jajka układa się tępym końcem do góry lub poziomo. Jeśli inkubator ma funkcję automatycznego przerzucania, można go używać i włączać sprzęgło co 4 godziny. Doświadczeni rolnicy twierdzą, że nie ma różnicy w wykluwalności piskląt z obracaniem i bez.
- Pierwszego dnia utrzymuje się wysoką temperaturę - 38,2-38,4. Jest to konieczne, aby aktywować zarodek. Wilgotność utrzymuje się na poziomie 65-75%. Wentylacja nie jest jeszcze ważna, więc otwory w inkubatorze można zamknąć.
- 2-9 dni - w 3. dobie temperatura obniża się do 37,8 C. Wilgotność utrzymuje się w granicach 75% - jest to niezbędne dla prawidłowego rozwoju zarodka. Ponieważ zarodek jeszcze nie oddycha, nie ma potrzeby specjalnej wentylacji inkubatora.
Ze względu na ciemną skorupę jaja przepiórcze są bardzo trudne do przejrzenia, więc podczas składania jaj owoskopia nic nie pokazuje.
W dniach 6-7 można odróżnić zapłodnione jajo od manekina. W pierwszym przypadku w jajku jest już ciemnienie, aw drugim prześwituje.
- 10-14 dni - allantois zamyka się, pisklę zaczyna pobierać tlen z powietrza. To czas najszybszego rozwoju zarodka. Otwory wentylacyjne w inkubatorze są całkowicie otwarte. Ponieważ w tym czasie niewykorzystana wilgoć z białka wyparowuje, wilgotność w samym inkubatorze należy obniżyć do 40-45%. Temperaturę utrzymuje się na poziomie 37,8 C.
- 14-18 dni - 14-tego dnia jaja, jeśli były ułożone pionowo, układane są poziomo. Nie ma potrzeby jej odwracania. Temperatura spada do 37,4 C, wilgotność wzrasta do 75%. Ma to na celu zmiękczenie wewnętrznej powłoki skorupy. Jeśli wyschnie, pisklę nie wydostanie się z jajka i nie umrze.
Inkubacja przepiórek trwa dokładnie 16 dni w dosłownym tego słowa znaczeniu. Dlatego rolnicy zalecają składanie jaj, aby były blisko, gdy pojawiają się pisklęta. Przepiórki wylęgają się partiami, zwykle w 4 przyjęciach. Trwa to około 1,5 dnia.
Nie możesz pomóc pisklętom wydostać się z jajka. Niestety, te z kurczaków, które nie mogą się same wydostać, nie są zdolne do życia i nadal umrą w ciągu kilku dni.
Pisklęta należy usuwać do przesadzania do lęgów nie częściej niż raz na 3-4 godziny. Przepiórki powinny wyschnąć. Po posadzeniu partii ściany inkubatora spryskuje się w celu utrzymania wysokiej wilgotności.
Tabela wag
Przepiórki estońskie bardzo szybko przybierają na wadze, ale tylko przy odpowiednim odżywianiu. Średnio wskaźniki są następujące.
| Wiek, dni | Waga, g |
| 7 | 25-30 |
| 15 | 44-46 |
| 21 | 85-95 |
| trzydzieści | 170-180 |
| 45 | 190-210 |
| 60 | 220-240 |
Należy pamiętać, że samice szybciej przybierają na wadze i mają dużą masę.
Zapobieganie chorobom
Przepiórki to ptaki aktywne i ruchliwe. W przypadku choroby ich zachowanie zmienia się zauważalnie, więc dość łatwo jest odróżnić osobę zdrową od chorej. Chora przepiórka przestaje biegać po klatce, słabo reaguje na hałas i traci apetyt. Upierzenie brudzi się, puch skleja się.
Jeśli pojawią się takie objawy, chorego ptaka należy natychmiast umieścić w oddzielnej klatce. Zaleca się skontaktowanie z lekarzem weterynarii. Przepiórki rzadko chorują iw większości przypadków dobrze reagują na leczenie.
-
Do najczęstszych chorób przepiórek należy pseudo-dżuma. Ptak może zarazić się nim poprzez bezpośredni kontakt z chorym osobnikiem, a także poprzez pokarm, wodę lub odchody. Często osoba obsługująca ptaki może być nosicielem wirusa. - Inną powszechną chorobą jest ptasia cholera. Ptaki w ogóle odmawiają jedzenia, ale spożywają dużo wody.
- Pulloreza - obserwowana u młodych zwierząt. Jest to spowodowane hipotermią lub przegrzaniem. Niestety pulloroza prowadzi do nieodwracalnych zmian w ciele ptaka, a osobnik umiera - w wyniku choroby odbyt wysycha, a przepiórka umiera z zatrucia.
Oprócz pullorozy inne choroby ptaków można dość łatwo wyleczyć antybiotykami.
Niektóre dolegliwości są wynikiem nieprawidłowej treści. Tak więc w wyniku hipotermii i przeciągów pióra mogą wypadać z ptaków. Konieczne jest wyeliminowanie przeciągów i dodanie witamin z grupy B do paszy, aby poprawić sytuację.
Ubój
Do hodowli ptaków na fermie - pozyskiwania mięsa i jaj, dobierz odpowiednią rasę. Instancje muszą spełniać następujące wymagania:
-
czyste pióra wokół kloaki wskazują na zdrowie ptaka; - czyste upierzenie - potargane ptaki ze sklejonymi puchami są natychmiast odrzucane;
- brak narośli na dziobie;
- czyste mocne łapy;
- duża mobilność i aktywność, zarówno u młodych zwierząt, jak iu dorosłych.
Zaleca się pozyskiwanie jak najmłodszych ptaków, które łatwiej przystosowują się do nowych warunków.
Ubój
Rasy przepiórcze charakteryzują się okresami szybkiego przyrostu masy ciała i powolnego przyrostu masy ciała. Ważne jest, aby dyrektor biznesowy obliczył moment, w którym ptak osiągnął maksymalną wagę, aby nie karmić przepiórek na próżno. Tego rodzaju zalecenia oparte są na badaniach. Na przykład w oparciu o anatomiczne rozcinanie tusz od 4 tygodnia życia.
Jak pokazują dane, najbardziej intensywny wzrost mięśni u ptaków obserwuje się do 6 tygodni. Następnie wzrost zwalnia. W 7. tygodniu energia jest przeznaczana głównie na rozwój narządów rodnych i tworzenie tkanki tłuszczowej.
U samic narządy rozwijają się już po 6 tygodniach, ale przepiórki szybciej przybierają na wadze przed osiągnięciem tego wieku. Jeśli ptaki są hodowane do rozrodu, należy je wyselekcjonować w wieku 5-6 tygodni. W takim przypadku należy zmienić dietę, aby przepiórki nie nabrały nadmiaru tłuszczu.
Na rzeź ptaki hoduje się jeszcze przez tydzień, ale nie dłużej. Po 9 tygodniach, przy dużym poborze paszy, przepiórki nadal nie rosną.
Wideo
Film o estońskich przepiórkach i ich zawartości.
wnioski
- Przepiórka estońska i teksańska to rasy mięsne i jajowe. Przy dobrej wadze tuszy ptaki przynoszą do 300 jaj rocznie.
- Średnio samica waży 200 g, samiec 170 g, ale zdarzają się też osobniki większe - do 240 g. Mięso ptaków jest nieco tłustsze niż zwykle i bardzo smaczne.
- Estońskie przepiórki są bezpretensjonalne, łatwe w hodowli zarówno dla początkujących, jak i doświadczonych rolników. Ptaki są wyjątkowo żywotne, choć boją się zimna.
- Rozmnażanie jest możliwe tylko przez inkubację: przepiórka nie ma instynktu inkubacji. Wskaźnik przeżywalności piskląt wynosi 90-98%.
- Rasa estońska potrzebuje dostatecznego dobrego pożywienia. Tylko w tym przypadku gwarantowany jest szybki przyrost masy.