Currant Lazy: opis odmiany czarnej porzeczki, uprawa - sadzenie i pielęgnacja

Spisie treści:

Anonim

Krzewy czarnej porzeczki można zobaczyć na prawie każdej działce ogrodowej. Ta jagoda jest prawdziwym magazynem witamin i pierwiastków śladowych, a sama kultura nie jest szczególnie kapryśna i wymagająca opieki. Odmiana czarnej porzeczki Lazyburn jest jednym z najbardziej udanych eksperymentów rosyjskich hodowców.

Duże słodkie jagody zachwycą zarówno dorosłych, jak i dzieci. Technika sadzenia i rolnictwa ma wiele własnych cech, z którymi z łatwością poradzi sobie początkujący ogrodnik. Ta późna odmiana zachwyci zbiory pod koniec lata, pozwalając cieszyć się najnowszymi naturalnymi witaminami.

Charakterystyka

Porzeczka Lazy została wyhodowana przez rosyjskich hodowców na początku lat 90. w regionie Oryol. Swoją nazwę zawdzięcza późnej dacie owocowania. Duże czarne owoce pojawiają się na krzakach dopiero w sierpniu, kiedy większość odmian kończy już owocowanie.

Jako źródła rodzicielskie wykorzystano odporną na zimę odmianę Minai Shmyrev i wysokowydajną odmianę Bradthorpe. Leniwa porzeczka jest zalecana do sadzenia w regionie północno-zachodnim, w centrum, na Uralu iw regionie Wołgi. Wpisany do rejestru państwowego w 1995 roku. Przeczytaj o cechach Treasure z czarnej porzeczki tutaj.

Odchodzi

Krzewy tej odmiany wyróżniają się silnym rozwojem i dużą liczbą pędów. Gałęzie są dość grube, ciemnobrązowe, błyszczące i gładkie. Blaszka liściowa jest duża z pięcioma płatkami i lekko pomarszczoną strukturą. Kolor jest nasycony zielenią, wzdłuż krawędzi widać szerokie ząbki, brak pokwitania. Pędy są jasnozielone ze złotym wierzchołkiem.

Liście czarnej porzeczki mogą być używane do przygotowywania herbaty tonizującej, wywarów leczniczych, naparów, kąpieli.  W okresie kwitnienia w płytkach liściowych gromadzi się najwięcej witaminy C. Skład chemiczny obejmuje również magnez, wapń i potas.

Kwiaty

Pąki odmiany Lazybear pojawiają się asymetrycznie na całej długości gałęzi krzewu. Z biegiem czasu poruszają się w górę. Kolor pąków jest różowo-fioletowy, kształt stożkowaty.

Odmiana charakteryzuje się obfitym kwitnieniem rozpoczynającym się w drugiej połowie maja.

Kwiaty przypominają dzwonki z małymi, lekko czerwonawymi płatkami. Wielkość kwiatostanów jest średnia. Długość szczotek nie przekracza 6-8 cm.

Ze względu na obecność olejków eterycznych w składzie chemicznym kwiaty czarnej porzeczki mają właściwości dezynfekujące.

Owoc

Duże słodkie jagody to jedna z głównych zalet odmiany Lazytay. Owoce mają lekko brązowoczarny kolor, soczysty miąższ i średniej gęstości skórkę. Rozmiar nie jest jednolity. Waga waha się od 2,5 do 3,2 g.

Walory smakowe jagód są doskonałe. Eksperci oceniają je na 4,6-5 punktów. Smak jest słodki i świeży. Wydajność jest wysoka. Z jednego hektara można zebrać do 110 centów jagód. Płodność kształtuje się na poziomie 43-45%.

Odmiana Lazy - samozapylona. Jednak aby zwiększyć plony i poprawić smak, zaleca się sadzenie pobliskich odmian, takich jak Binar czy Belorusskaya Sweet.

Jagody tej odmiany można stosować zarówno świeże, jak i konserwowane, w postaci konfitur, kompotów, dżemów. Doskonale nadają się do suszenia i mrożenia, dzięki czemu zachowują większość swoich dobroczynnych właściwości.

Zalety i wady

Główne zalety tej odmiany to:

  • doskonała zimotrwalosc (wytrzymuje niskie temperatury do -34 ° C);
  • odporność na większość chorób;
  • wszechstronność stosowania jagód;
  • wysoka wydajność (do 8-9 kg z krzewu w okresie owocowania);
  • możliwość zbioru metodami mechanicznymi.

Jednak odmiana Lazytay, podobnie jak wiele innych gatunków, ma szereg wad. Wśród nich są:

  • różnica w końcowym dojrzewaniu jagód;
  • słaba przenośność;
  • niejednorodność wielkości owocu;
  • szybkie zrzucanie już dojrzałych jagód.

W związku z tym odmiana nie nadaje się do uprawy przemysłowej i nie jest często wykorzystywana przez duże kompleksy rolnicze.

Funkcje lądowania

Uzyskanie wysokiej jakości i obfitych zbiorów zależy od wielu czynników: od wyboru sadzonek po przestrzeganie wszystkich zasad techniki rolniczej w procesie uprawy. Przeczytaj o sadzeniu i pielęgnacji czerwonych porzeczek Marmolada tutaj.

Wybór miejsca

W sprzyjających warunkach leniwa porzeczka może z powodzeniem owocować na 1 miejscu przez 10-12 lat. Miejsce lądowania musi spełniać szereg wymagań:

  • Dobre oświetlenie. Jest to jeden z głównych warunków, ponieważ wystarczająca ilość bezpośredniego światła słonecznego wpływa bezpośrednio na plon tego gatunku.
  • Ochrona przed przeciągami. Najlepszym miejscem do sadzenia sadzonki jest płot lub płot.
  • Gleba gliniasta. Ponadto krzew będzie się dobrze rozwijał na glebach lekko bielicowych i gliniastych piaszczystych. Jednym z głównych wymagań jest niska kwasowość gleby (nie więcej niż 6-6,5 pH). Ten rodzaj gleby ma niezbędną przepuszczalność wilgoci i powietrza. W przypadku ciężkiej gleby wprowadzany jest do niej piasek rzeczny w celu poprawy przepustowości.
  • Poprzednicy są sideratami. Porzeczki najlepiej rosną na glebach po uprawie żyta ozimego lub roślin strączkowych.

Daty lądowania

Możliwe jest sadzenie pędów wszystkich odmian, w tym sybilla i egzotyczne, zarówno wiosną, jak i jesienią. Okres jesienny uważa się za korzystniejszy, ponieważ podczas wiosennych prac system korzeniowy rośliny nie ma czasu na wystarczający rozwój, a proces wegetacji rozpoczyna się wcześnie. W rezultacie młody krzew porzeczki może umrzeć.

Zalecany czas lądowania to druga połowa października. Jednak czas może się zmieniać w zależności od warunków klimatycznych, najważniejsze jest, aby mieć czas na lądowanie na 2-3 tygodnie przed nadejściem pierwszych jesiennych przymrozków. W tym czasie krzew ma czas, aby się zakorzenić i przystosować.

Podczas sadzenia wiosną należy poczekać, aż pokrywa śnieżna całkowicie zniknie, a gleba dobrze się nagrzeje.

Przygotowanie strony

Dobra przeżywalność i szybka adaptacja zależą od kompetentnego przygotowania terenu do sadzenia. Aby zapewnić „komfort” młodej sadzonce, należy wykonać następujące czynności:

  • oczyścić glebę z chwastów i pozostałości korzeni, które mogą zacząć gnić;
  • w okresie jesiennym ok. 2,5-3 tyg. przed rozpoczęciem pracy stosować nawozy w ilości 10 kg kompostu, 200 g superfosfatu i 40 g siarczanu potasu na 1 m2;
  • uformować otwory o głębokości 0,5 m w odległości 1-1,5 od siebie;
  • dodaj popiół, skorupki jaj lub kredę do każdego dołka;
  • zmieszaj 150-200 g superfosfatu z ziemią i dodaj go dodatkowo do każdego dołka.

Szerokość otworu do sadzenia powinna być 2 razy większa od systemu korzeniowego rośliny.

Podczas sadzenia w rzędach należy pamiętać, że odległość między nimi nie powinna być mniejsza niż 2,5-3 m.

Odmianę można sadzić 3 tygodnie po zakończeniu etapu przygotowawczego.

Wybór sadzonek

Jednym z czynników wpływających na przyszły plon odmiany jest dobór sadzonek wysokiej jakości. Aby zagwarantować autentyczność odmiany konieczne jest kupowanie sadzonek tylko od zaufanych sprzedawców lub z renomowanych szkółek. Dowiedz się o uprawie czerwonej porzeczki Yonker Van Tets w tym artykule.

Wybierając materiał do sadzenia, należy zwrócić uwagę na system korzeniowy. Powinien mieć wiele gałęzi i jest dobrze rozwinięty. Długość poszczególnych korzeni nie powinna być mniejsza niż 20 cm, sam pęd powinien być równy, bez guzowatości. Zdrowa sadzonka osiąga 40 cm, jeśli ma dwa lata i 25 cm, jeśli ma rok.

Najwyższy wskaźnik przeżywalności i zdolności adaptacyjnych występuje u sadzonek dwuletnich.

Aby uniknąć wysychania systemu korzeniowego podczas transportu, korzenie rośliny owija się w surowe płótno lub płótno lub posypuje mokrymi trocinami.

Instrukcje sadzenia

Pod koniec przygotowania terenu możesz rozpocząć sadzenie materiału do sadzenia. Na 2-3 godziny przed imprezą konieczne jest obniżenie systemu korzeniowego rośliny do pojemnika z wodą o temperaturze pokojowej, aby nasączyć korzenie wilgocią.

Proces sadzenia to następująca seria działań:

  • Napełnianie lądowiska 2 litrami wody.
  • Staranne rozmieszczenie korzeni na dnie dołka.
  • Ukorzenianie sadzonki pod kątem 45 °, podczas gdy szyjka korzeniowa powinna znajdować się 5-6 cm poniżej poziomu gruntu.
  • Wypełnianie dołu glebą zmieszaną z kompostem.
  • Podlewanie w ilości 2-3 litrów wody na krzak.
Następnie konieczne jest ściółkowanie gleby torfem lub posiekaną słomą i odcięcie pędu, pozostawiając nie więcej niż 3-4 duże i mocne pąki.

Pielęgnacja sadzonek

Zgodność z systemem nawadniania, terminowe przycinanie i inne środki do pielęgnacji upraw pozwolą ci uzyskać stabilne zbiory z jednego krzewu przez 15-20 lat.

Przycinanie

Prawidłowo przeprowadzone przycinanie może nie tylko wpłynąć na ogólny plon, ale także chronić krzew przed szkodnikami i chorobami.

Pierwsze przycinanie przeprowadza się natychmiast po posadzeniu sadzonki. Liczba pozostałych nerek nie przekracza 4. Następnej jesieni przycina się słabe i uszkodzone gałęzie, pozostawiając tylko mocne pędy z 3-4 zdrowymi pąkami.

Rok później krzew ścina się po raz trzeci. Ze wszystkich utworzonych gałęzi nowego porządku pozostało 4-5 najbardziej opłacalnych. W ten sposób stwarzane są możliwości wzrostu i rozwoju kultury. W czwartym roku życia przeprowadza się przycinanie sanitarne. Promuje odmłodzenie krzewu.

Podlewanie

System nawadniania jest ważnym czynnikiem wpływającym na rozwój i wzrost krzewu. Zbyt duża ilość wilgoci osłabia kwitnienie i wpływa na owocowanie, a jej niedobór spowalnia wzrost i prowadzi do więdnięcia.

W okresie od wiosny do połowy lipca podlewanie przeprowadza się 2-3 razy w ciągu 7-10 dni, w zależności od suchości gleby i warunków pogodowych. Przybliżona dawka wynosi 10-12 litrów na 1 krzak. Najlepszą porą na zwilżenie gleby jest koniec dnia. Biała Wróżka opowie Ci o pielęgnacji odmiany białej porzeczki w tym materiale.

Podlewanie jest szczególnie ważne w okresie tworzenia pąków, jednak gdy tylko jagody zaczną czernieć, należy je przerwać, w przeciwnym razie doprowadzi to do pękania skórki owocu.

Z reguły podlewanie odbywa się na 3 sposoby:

  • Tryskający. Najczęściej stosowana metoda. Jest prosty w wykonaniu, ale ponieważ ściska glebę, konieczne jest późniejsze jej poluzowanie.
  • Zalanie rowków lub bruzd. Metoda stosowana przez doświadczonych rolników, polegająca na wyrywaniu małych bruzd (do 20 cm) w strefie korzeniowej i wypełnianiu ich wodą.
  • Kamienne odbiorniki. Najdokładniejsza metoda podlewania. Taki odbiornik od razu zasila 2-3 krzewy wilgocią. Jest to specjalnie wyposażony dół o głębokości 40-50 cm z systemem drenażu, który umożliwia równomierne przenikanie wilgoci do gleby.

Top dressing

Pierwsze karmienie przeprowadza się na etapie przygotowawczym, gdy powstaje dół do sadzenia. Składniki odżywcze ułożone w dołku na krzew wystarczą na 2 lata. W trzecim roku wiosną (kwiecień) można nawozić nawozami azotowymi, np. Mocznikiem rozpuszczonym w wodzie (40-50 g na 10 l).

Sezon później, jesienią, żyzny krzew jest nawożony próchnicą, podwójnym superfosfatem i siarczanem potasu lub popiołem drzewnym. W czwartym roku życia kulturę karmi się mocznikiem w kwietniu i po zakończeniu kwitnienia.

Jesienią nie używaj nawozów azotowych. Prowokują wzrost nowych pędów, które giną podczas pierwszych mrozów.

Nawożenie hodowli fosforem, potasem i materią organiczną należy przeprowadzić z uwzględnieniem składu chemicznego gleby.

Schronienie na zimę

Leniwa odmiana czarnej porzeczki wyróżnia się dobrą zimotrwalością, jednak w regionach północnych warto zastosować dodatkowe środki, aby schronić krzew na zimę. Na początek krzew jest wiązany sznurkiem lub sznurkiem od mocnej podstawy do wierzchołka pędu, chroniąc w ten sposób krzak przed obrażeniami pod ciężarem śniegu.

Następnie gleba w strefie korzeni jest oczyszczana z chwastów, zgnilizny i ewentualnych szkodników, nawilżana i mulczowana trocinami lub słomą. Po opadach śniegu krzewy są starannie układane w stosy, aż zostaną równomiernie pokryte śniegiem. Przeczytaj o najlepszych odmianach porzeczek dla regionu moskiewskiego pod tym linkiem.

Choroby i szkodniki

Odmiana Lazybear charakteryzuje się dobrą odpornością na choroby takie jak mączniak prawdziwy i antraknoza. Jednak doświadczeni ogrodnicy nadal stosują profilaktykę przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego w marcu. Jednym z najpopularniejszych leków na mączniaka prawdziwego jest Nitrafen. Środki chemiczne należy stosować ostrożnie w okresie wegetacji.

Odmiana Lazybear jest często atakowana przez mszyce, roztocza nerek, gąsienice i ćmy. Przeciwko tym szkodnikom Actellic i Karbofos sprawdziły się dobrze.

Wszystkie środki zapobiegawcze należy przeprowadzać przy ciepłej, spokojnej i suchej pogodzie.

Zbiór i przechowywanie

Konieczne jest zbieranie owoców wszystkich odmian czarnych porzeczek, w tym Pigmejów i Wołogdy, przy suchej pogodzie. Jeśli planujesz położyć jagody do przechowywania, robi się to tego samego dnia. Porzeczki należy dokładnie posortować, usuwając resztki i niedojrzałe jagody. Następnie zebrane plony są dobrze myte i suszone.

Jednym z najłatwiejszych sposobów przechowywania jagód jest szybkie zamrażanie. Aby to zrobić, wystarczy włożyć suszone porzeczki do małych torebek lub pojemników i włożyć do zamrażarki.

Porzeczki i podczas suszenia zachowują wiele przydatnych właściwości. Jeśli wcześniej jagody były suszone na świeżym powietrzu, na słońcu, dziś kuchenka mikrofalowa, piekarnik i suszarka elektryczna staną się doskonałym pomocnikiem w tym procesie.

Innym popularnym sposobem przechowywania porzeczek w lodówce jest robienie „surowego” dżemu. Aby to zrobić, jagody przewija się cukrem w ilości 900 gramów cukru na 1 kg jagód. Okres trwałości takiego produktu może wynosić 7-9 miesięcy.

Wideo

Film o odmianie porzeczki Lazy.

wnioski

  1. Odmiana Lazytay to doskonały wybór dla ogrodników w regionach centralnych, północno-zachodnich i regionie Wołgi.
  2. On, podobnie jak odmiana Ałtaj, jest bezpretensjonalny w pielęgnacji, odporny na zimę i odporny na wiele chorób.
  3. Owoce tego gatunku są duże i słodkie. Nadaje się do zamrażania, suszenia i konserwacji w domu.
  4. Ze względu na małą przenośność leniwa porzeczka nie nadaje się do uprawy przemysłowej.
  5. Wydłużenie okresu owocowania i nierówności owoców są kompensowane wysokim plonem.