Żółte śliwki mają gorszą popularność niż tradycyjne niebieskie odmiany. Ale dzięki słodyczy, plonowi i bezpretensjonalności odmiany żółtych śliwek z pewnością opanowują ogrody i osobiste działki w różnych regionach Rosji. Dowiemy się, jakie odmiany śliwek żółtych uprawiają nasi ogrodnicy i jakie są cechy technologii rolniczej odmian o żółtych owocach.
Cechy żółtej śliwki
Żółta śliwka, hybrydowa odmiana śliwki ogrodowej, jest uprawiana w taki sam sposób, jak jej niebieskie i czerwone odpowiedniki. Hodowcy uzyskali żółty podgatunek śliwek poprzez skrzyżowanie uprawianej śliwki wiśniowej i dzikiej śliwki / tarniny. Istnieją również odmiany otrzymane w wyniku sztucznej selekcji.
W wyniku skrzyżowania uprawnego i dzikiego drzewa owocowego uzyskano formę odporną na ekstremalne warunki wzrostu, odporną i bezpretensjonalną. Jednocześnie śliwki żółte są niezwykle słodkie, smaczne są świeże iw półfabrykatach - to doskonały surowiec do słodkiej konserwacji.
Korzyści i cechy żółtej śliwki:
- Drzewo jest krótsze niż odmiany śliwek niebiesko-czerwonych. Maksymalna wysokość to 7 m.
- Wśród śliwek żółtych występuje wiele odmian samozapylonych, ale w obecności zapylaczy plon znacznie wzrasta.
Śliwki żółte to niskokaloryczny owoc szeroko stosowany w dietach odchudzających. 100 g miąższu - 44 kcal lub 181 kJ. To 2% wartości dziennej.
Popularne odmiany śliwek
Na rynku śliwka żółta reprezentowana jest przez dziesiątki odmian o różnych okresach dojrzewania, plonowaniu i innych cechach. Owoce żółtych śliwek są różne:
- wymiary (zakres - średnica 18-50 mm);
- cechy smakowe;
- struktura miazgi, wodnistość itp.
Rocznica Ałtaju
Średnio wczesna odmiana o małych owocach. Główny kolor to żółto-pomarańczowy z jaskrawoczerwonym rumieńcem. Drzewo średnie lub wysokie - 3-5 m, owocuje w trzecim roku sadzenia. Odmiana jest samopłodna. Średnia wydajność - 30 kg z drzewa. Pożądane zapylacze to Bluefree lub Honey.
Owoce są bardzo smaczne, ważą 14-18 g. Średnica 2,8 cm Miąższ żółty, skórka cienka. Jeśli lato jest słoneczne, na żółtej skórze pojawia się czerwono-różowy rumieniec. Ponadto zaczerwienienia mogą rozprzestrzeniać się na całej powierzchni owocu - tak, że żółty kolor staje się niewidoczny. Odmiana bardzo mrozoodporna nadająca się do uprawy poza Uralem. Odmiana jest odporna na chorobę Clasterosporium. Wady - niestabilność owocowania, uszkodzona przez zjadacza nasion, niska odporność na suszę i możliwość transportu.
Żółty miód
Odmiana o dużych owocach i wczesnym dojrzewaniu. Pierwsze śliwki zbierane są w trzecim roku sadzenia sadzonki. Odmiana została wyhodowana w latach 50-tych przez ukraińskich hodowców. Drzewa są wysokie, z rozłożystymi koronami, osiągają wysokość 7 m. Odstęp z sąsiednimi drzewami wynosi od 3 m. Zapylacze - Renklod Kuibyshevsky lub Vengerka. Zbiory dojrzewają w zależności od regionu w połowie lipca lub sierpnia. Pierwsze zbiory w trzecim roku sadzenia. Z jednego drzewa pochodzi około 40 kg śliwek.
Owoce kuliste o masie 40-55 g. Skórka gęsta, żółta. Miąższ ma ten sam kolor. Smak ma specyficzną kwaskowatość. Bardzo smaczny, aromatyczny, ocena degustacyjna - 4,5 punktu. Odmiana przystosowana do warunków zimna i suszy. Cel jest uniwersalny. Wysoka zimotrwalosc - do minus 30 ° С. Silna odporność na większość chorób śliwek. Wady - samozapłodnienie i wysoka wysokość drzew, co utrudnia pielęgnację i zbiory.
Wcześnie
Wczesna odmiana żółtej chińskiej śliwki. Wyhodowany w latach 60. ubiegłego wieku. Drzewa średniej wysokości z koronami wachlarzowymi lub zaokrąglonymi. Owoce dojrzewają w lipcu-sierpniu. Z drzewa zbiera się około 10 kg śliwek. Pierwsze zbiory przypadają na 3-4 rok. Optymalne zapylacze - hybryda śliwki wiśniowej i kulka czerwona.
Odmiana deserowa o średniej wielkości owocach. Masa - 25 g. Śliwka ma kolor żółty, powłokę czerwonawą. Na drzewie owoce są zwykle zabarwione z różną intensywnością. Żółty, soczysty, drobnoziarnisty miąższ ma silny aromat i słodko-kwaśny smak. Ocena degustatorów - 4.5. Dobrze znosi transport. Bardzo wysoka mrozoodporność - do minus 40 ° С. Wysoka jest również odporność na suszę. Oporność na choroby jest umiarkowana, klasterosporioza nie ma na nią wpływu. Wadą jest częstotliwość zbiorów. Co 2-3 lata - przerwa w owocowaniu.
Żółta piłka
Ta wczesna odmiana należy do chińskiego podgatunku śliwek. Kwitnie wcześnie i dojrzewa. Drzewo dorasta do 3-4 m, w trakcie owocowania pokryte jest żółtymi śliwkami, ściśle przylegającymi do gałęzi - mają bardzo krótkie ogonki. Z daleka drzewo wygląda jak rokitnik z bardzo dużymi owocami. Odmiana szybko rosnąca - plonuje już w trzecim roku sadzenia. Pożądane zapylacze - hybrydowa śliwka wiśniowa lub wczesna owocująca śliwka żółta. Zbiór z drzewa - 15 kg.
Owoce żółte, liczne. Z gęstą skórą. Waga - 40-60 g. Smak przyjemny - przypomina brzoskwinię i ananasa. Najwyższa mrozoodporność - do minus 50 ° С. Wyjątkowa jakość utrzymania. Podczas transportu nie psują się, nie puszczają soku i nie gniją. Wady - niska odporność na susze, podgrzewanie szyjki korzeni, kurczenie się przy obfitych zbiorach. Ze względu na dużą wagę i ilość owoców drzewo musi pomagać - podpierać gałęzie.
Żółty chmiel
Żółta śliwka chińska, wyhodowana w latach 30-tych ubiegłego wieku na Dalekim Wschodzie. Wysokie drzewo z rozłożystą koroną. Zbiory dojrzewają na przełomie sierpnia i września. Owocuje w 4 roku przy sadzeniu jednorocznych sadzonek. Średni plon na drzewo - 12 kg.
Owoce są średniej wielkości, kuliste, lekko spłaszczone, o masie 12-14 g. Maksymalnie - 20 g. Wyraźny rowek po szwach. Kruchy, soczysty miąższ ma słodko-kwaśny smak. Aromat nie jest mocny, smak dobry. Owoc ma cienką skórkę, gorzki smak, który utrzymuje się na elementach. Wysoka zimotrwalosc, zdolność adaptacyjna pozwala tej odmianie rosnąć niemal na terenie całego kraju. Jest odporny na chorobę Clasterosporium.
Odmiana jest słabo transportowana - śliwki szybko tracą swój wygląd i inne walory handlowe. Kolejną wadą jest tłumienie i bezpłodność. Uszkodzony przez zjadacza nasion.
Złoty duży
Śliwka późno dojrzewająca, częściowo samozapłodna. Zbiory dojrzewają we wrześniu. Drzewo jest średniej wielkości, korona jest piramidalna. Odmiana należy do odmiany wysokowydajnej - gałęzie drzewa pokryte są zaokrąglonymi owocami, ściśle przylegającymi do gałęzi. Zaleca się stosowanie jako zapylaczy śliwki „Mirnaya” lub „Volzhskaya krasavitsa”. Z drzewa usuwa się do 27 kg śliwek. Owocowanie - w 4 roku.
Owoce są duże, żółte z rumianymi brzegami, ważą około 40 g. Miąższ ma słodko-kwaśny smak. Ocena degustatorów - 4,8 pkt. Powierzchnia owocu pokryta jest lekkim nalotem woskowym. Odmiana dostatecznie mrozoodporna, odporna na suszę i choroby. Dobrze znosi nawracające wiosenne przymrozki. Przechowywany w lodówce do półtora miesiąca. Odmiana nadaje się do ogrodów intensywnie uprawianych.
Kompot
Różni się krzaczastym kształtem. Wysokość - do 3 m, ze zgrabnymi, lekko wzniesionymi koronami. Pierwsze zbiory mają 4-5 lat. Na drzewie rośnie 15-20 kg śliwek. Owoce są gęsto ułożone na gałęziach.
Owoce żółte, kuliste, średniej wielkości, jednowymiarowe, o masie około 20-30 g. Zewnętrznie przypominają śliwkę wiśniową. Smak słodko-kwaśny, miąższ żółty. Plusy - stabilny plon, odporność na suszę i mróz, choroby i szkodniki.
Ranek
Wczesna odmiana o wysokiej samozapłodności. Nie są potrzebne żadne zapylacze. Zbiory dojrzewają na początku sierpnia. Owocowanie - w 4 roku. Maksymalny plon to 30 kg, średni plon to 15 kg z drzewa. Drzewo żyje około 20 lat.
Owoce są średnie do dużych. Waga - 20-30 g. Maksymalnie - 40 g. Owalne śliwki są w kolorze żółto-zielonym. Odmiana jest stosunkowo odporna na choroby i daje stabilny plon. Minus - dojrzałe owoce trudno odróżnić od niedojrzałych. Inną wadą jest niska zimotrwalosc, przy mrozach silnie wpływa na pąki kwiatowe. Odmiana nadaje się do celów przemysłowych, ale nie nadaje się do intensywnej uprawy.
Pamięć Timiryazeva
Odmiana późno dojrzewająca, samopłodna. Zbierane pod koniec sierpnia. Wysokość drzewa do 3 m. Korony są średniej gęstości. Owocowanie dopiero w 4 roku. Jedno drzewo dorasta do 35 kg. Zaleca się stosowanie zapylaczy w celu zwiększenia plonów.
Śliwki są owalne, duże. Kolor główny owocu jest jasnożółty, a kolor powłoki różowo-czerwony. Pod skórą znajduje się wiele kropek. Szew z boku jest ledwo widoczny. Jest powłoka woskowa. Miąższ drobnoziarnisty, mało soczysty, słodko-kwaśny, aromat słaby. Łodygi są krótkie. Doskonała przenośność, dobrze przechowywane. Zadowalająca odporność, umiarkowana odporność na suszę, wysoka transportowalność, dobra jakość utrzymania, uniwersalne zastosowanie. Wady - częstotliwość owocowania.
Ochakovskaya żółty
To stara odmiana średnio późna. Owoce dojrzewają pod koniec sierpnia lub na początku września. Drzewa są średniej wielkości, z wąskimi piramidalnymi koronami. Wysokość - do 4 m. Odmiana samozapylająca często opóźnia kwitnienie z powodu braku zapylaczy. Zalecane odmiany to Renklode green i Renklode Ulena. Drzewo rośnie 40-80 kg śliwek.
Owoce są podłużnie zaokrąglone, średniej wielkości - 20-30 g. Skórka żółtozielona. Wyjątkowo delikatne i soczyste śliwki. Dojrzewanie jest przyjemne, ale owoce dojrzewając szybko opadają, a jeśli pogoda jest deszczowa, pękają. Wady - względna zgodność z warunkami wzrostu, niska mrozoodporność. Odmiana często zamarza, ale szybko się regeneruje.
Mińsk
Odmiana późna niepłodna. Drzewa są energiczne, z gęstymi, zaokrąglonymi koronami. Z dorosłego drzewa zbiera się do 30 kg śliwek. Owocnikowanie następuje dopiero 6 lat po posadzeniu sadzonki. Drzewo osiąga szczytowy plon dopiero w 10 roku po posadzeniu.
Owoc ma kształt jajowaty, wagę 35-55 g. Kolor - jasnożółty, miąższ również żółty, soczysty, słodki. Dobra zimotrwalosc. Minus - nieregularne owocowanie i niska wczesna dojrzałość.
Svetlana
Odmiana późno dojrzewająca. Zbiór na początku września. Drzewo jest średniej wielkości, ze średnio gęstą koroną. Pożądane zapylacze - Pamięć Finaeva i Zhiguli. Wydajność osiąga szczyt po 10 latach - 30 kg.
Owoce są żółte, kuliste, o nieregularnym kształcie. Średni rozmiar. Średnia waga - 25 g, maksymalna - 35 g. Miąższ ma delikatną strukturę i słodko-kwaśny smak. Woskowana powierzchnia. Dobra mrozoodporność, mrozoodporność kwiatów na przymrozki wiosenne - średnia. Minus - skłonność do wypływania dziąseł, kości są słabo oddzielone od miazgi. Głównym szkodnikiem jest ćma. Odporność na suszę - średnia.
Wczesna Loshitskaya
Wczesna dojrzała odmiana samopłodna. Zbiór z drzewa - 25-30 kg. Owocowanie rozpoczyna się od 4 roku po posadzeniu.
Śliwki średniej wielkości. Masa - 35 g. Miąższ soczysty, miękki, słodki, z lekką kwaskowatością. W smaku nuty miodowe. Kolor owoców jest żółto-zielonkawy z lekkim rumieńcem. Zimotrwalosc jest wysoka.
Tatarski żółty
Drzewa są średniej wielkości, z szeroko owalnymi koronami o średniej gęstości. Plon w 4 roku. Zbiory są zbierane pod koniec sierpnia. Zapylacze - błękit Tenkovskaya, Rakitovaya, Sineglazka.
Odmiana drobnoowocowa, waga śliwek nie przekracza 15 g. Kształt szeroko owalny. Owoce są żółte, asymetryczne, z woskowym nalotem. Skórka jest cienka, miąższ żółty, średnio soczysty, o słodko-kwaśnym smaku. Odmiana dobrze znosi suszę. Minus - niska odporność na szkodniki i choroby. Dojrzałe śliwki odpadają. Po zbiorach owoce przechowuje się przez około 10 dni.
Jajko żółte
Odmiana późno dojrzewająca o charakterystycznych owocach jajowatych. Oprócz odmiany żółtej występuje również śliwka jajeczna niebiesko-czerwona. Drzewo jest wysokie - do 6 m. Owocujące - przez 5-7 lat. Dojrzewanie - początek połowy września. Jeśli drzewo jest zadbane, można z niego zebrać do 40 kg śliwek.
Owoce są dość duże - 20-30 g, ale nie są szczególnie smaczne. W smaku jest dużo kwasu. Odmiana nie lubi wilgoci - w deszczową pogodę śliwki gniją. Odmiana odporna na suszę i mróz. Źle przechowywane - nie dłużej niż tydzień. Jest to jedna z najstarszych odmian, dlatego ma wiele wad, w szczególności nie jest odporna na infekcje grzybicze.
Zasady lądowania
Śliwkę można sadzić jesienią lub wiosną. W każdym razie kolejność lądowania jest taka sama, z wyjątkiem małych niuansów. Jeśli zejście na ląd odbywa się jesienią, miejsce jest przygotowywane z dwutygodniowym wyprzedzeniem, nie później niż. Jeśli sadzenie jest wiosenne, gleba, a nawet dół są przygotowywane jesienią. Sadzenie wiosenne przeprowadza się po zakończeniu mrozów powrotnych, jesienią - półtora miesiąca przed mrozem.
Śliwki o żółtych owocach są zdolne do owocowania wszędzie tam, gdzie zdążą zimować, bezpiecznie kwitnąć i mieć czas na plon. Im krótsze lato i ostrzejsza zima, tym trudniej wyhodować żółtą śliwkę.
Wymagania dotyczące miejsca sadzenia żółtej śliwki:
- Optymalna lokalizacja w miejscu to południe lub południowy zachód.
- Preferowane południowe łagodne stoki z dobrym oświetleniem, ogrzewaniem i napowietrzeniem. Dobrym rozwiązaniem jest posadzenie go od strony południowej, jako żywopłot.
- Jeśli stanowisko znajduje się na nizinie, sadzonki sadzi się na kopcach o wysokości 0,5 mi średnicy 2 m.
- Dobrze rośnie na czarnoziemach, szarych glebach leśnych i lekkich glinach o neutralnej kwasowości. Gleby powinny mieć dobrą zdolność zatrzymywania wilgoci i przepuszczalność powietrza.
Przygotowanie gleby i sadzenie:
- Miejsce jest wykopane - o bagnecie łopaty głęboko w nim.
- Wykop otwór do sadzenia, biorąc pod uwagę rozmiar systemu korzeniowego. Zwykle bok dołu ma 70 cm, głębokość 50 cm.
- Wprowadzane są nawozy organiczne i mineralne. Humus lub kompost umieszcza się na dnie warstwą 15 cm, dodaje mocznik (20-30 g), superfosfat (30-35 g) i szklankę popiołu drzewnego.
- Po pewnym czasie sadzi się sadzonkę. Jeśli czas sadzenia przypada na jesień, drzewo sadzi się w ciągu 15-20 dni, gdy nawozy nasycą glebę.
- Po wymieszaniu kompostu z warstwą żyznej gleby (1: 1), dołek należy wypełnić pionowo umieszczoną sadzonką. Podczas sadzenia ważne jest, aby nie pogłębiać szyjki korzeniowej - powinna znajdować się w odległości 3-5 cm od powierzchni ziemi.
- Mocno zagęszczają glebę i przywiązują drzewo do podpory.
- Robią bok w kole, aby woda nie wylewała się i podlewają sadzonkę. Szybkość podlewania - około 15 litrów. Gleba jest ściółkowana.
Lepiej jest sadzić żółtą śliwkę jako jednoroczne sadzonki - lepiej się zakorzeniają i rzadziej chorują. Zalecany czas lądowania dla większości regionów Rosji to wiosna. Sadzonka sadzona jesienią często nie ma czasu na stwardnienie przed nadejściem zimy.
Subtelności wzrostu
Śliwki o żółtych owocach, jak każde drzewo owocowe, wymagają pielęgnacji. Ale duży wysiłek ogrodnika nie będzie wymagany - śliwka należy do drzew o umiarkowanej pracochłonności pielęgnacji. Już 10 dni po posadzeniu sadzonka jest podlewana - jeśli pogoda jest sucha. Jedno drzewo potrzebuje 20-30 litrów wody. Sadzonka jesienna nie wymaga pielęgnacji aż do wiosny, ale wiosną trzeba aktywnie pielęgnować.
Śliwki żyją z dobrą opieką do 30 lat. Najbardziej obfite zbiory zbierane są w wieku 5-20 lat. Najtrudniejsze lata dla drzewa i ogrodnika to pierwsze 4-5 lat. Ale po dwóch zbiorach śliwka stwardnieje, a pielęgnacja będzie minimalna.
Podlewanie i karmienie
Cechy podlewania żółtych śliwek:
- Śliwka to drzewo kochające wilgoć. Potrzebuje obfitego i regularnego podlewania - 100-120 / 50-70 litrów dla dorosłych / młodych drzew.
- Ostatni raz śliwka jest podlewana we wrześniu.
- Po podlaniu gleba jest poluzowana. Jeśli używana jest ściółka, nie ma potrzeby jej poluzowywania. Kręgi tułowia są ściółkowane trocinami, słomą, igłami, skoszoną trawą itp.
Funkcje karmienia:
- Śliwka jest rzadko karmiona - średnio raz na 2-3 lata.
- Wiosną zwykle stosuje się nawozy azotowe, jesienią - potasowo-fosforowe. Normy są zgodne z wiekiem drzewa. Zwykle jest to kilkadziesiąt gramów na metr kwadratowy.
- Jeszcze rzadziej wprowadzana jest materia organiczna - raz na 3-4 sezony. Odbywa się to późną jesienią. Norma to 10-12 kg humusu na 1 m2. m.
Pielęgnacja korony
Metody formowania koron:
- Rzadkie wielopoziomowe. Wzrosty skracają się, tworząc koronę o pożądanym kształcie. Gałęzie skierowane w stronę środka są usuwane, a także wszystkie niepotrzebne, pogrubiające koronę. 4-letnie drzewo powinno mieć 8-10 gałęzi szkieletowych - w tym celu pozostają tylko silne pędy, oddalone od pnia pod kątem 45 stopni. Pędy na wszystkich poziomach są zmniejszane o 1/3.
- Wazonopodobny. W drugim roku główny dyrygent zostaje zatrzymany. W przyszłości wiodące gałęzie, które konkurują z przewodnikiem, zostaną usunięte, aby zmniejszyć wysokość korony. Następnie usuwane są wszystkie niepotrzebne gałęzie - te położone nisko, skierowane do środka i pionowo, wierzchołki.
Prawidłowo uformowane korony dobrze przepuszczają światło, a drzewo daje wysokie plony. U zdrowego drzewa owocującego roczny wzrost wynosi 40 cm, wczesną wiosną pędy te są zmniejszone o jedną trzecią. Jeśli wzrost wynosi 25-30 cm, drzewo nie ma wytrzymałości, należy je przerzedzić, odcinając dolne boczne gałęzie z drewna w wieku do 2-3 lat. Starsze drzewa osiągają wzrost 10-15 cm, wymagają odmładzającego cięcia.
Dorosłe śliwki są aktywnie zarośnięte pędami korzeni. Pędy odbierają siłę drzewu, dlatego należy je usunąć, wykopując glebę do korzeni matki - tutaj ścinane są pędy.
Jeśli odetniesz wzrost na poziomie gleby, na jego miejscu pojawi się kilka nowych narośli.
Wzrost korzeni może być korzystny. Dzięki tym sadzonkom korzeniowym śliwkę można rozmnażać, kopiąc i przesadzając ją w nowym miejscu.
Przygotowanie do zimy
Młode sadzonki, zwłaszcza jednoroczne, wymagają izolacji:
- Gałęzie młodego drzewa zebrane są w jedną „pęczek”.
- Owiń drzewo folią lub polietylenem.
- Pień jest zakopany w ziemi, tworząc stożek o wysokości 50-60 cm.
Dojrzałe drzewa również wymagają przygotowania przed zimą - gałęzie podparte są podporami, aby nie odrywały się pod ciężarem śniegu. Dolna część drzewa pokryta jest opadłym śniegiem.
Istnieje inna opcja ogrzewania młodych sadzonek:
- Zbierz gałęzie na miotle.
- Wyścielają drzewo słupami - tworząc „dom”.
- Konstrukcja pokryta jest sianem lub matami ze słomy.
- Wiążą konstrukcję liną.
Gdy spadnie śnieg, pojawi się dodatkowa warstwa izolacyjna. Taka konstrukcja niezawodnie chroni sadzonki śliwek przed mrozem, wiatrem i oparzeniami słonecznymi. Zimą drzewom grozi kolejny atak - gryzonie. Aby je odstraszyć, mięta została umieszczona w przestrzeni między słupkami.
Zalety żółtej śliwki
Owoce żółtej śliwki są cennym produktem szeroko stosowanym w kuchni, medycynie i przemyśle spożywczym. Służą do przygotowania melasy, dżemów, marmolad, przypraw do potraw, win i innych alkoholi.
W żółtych śliwkach jest wiele:
- witaminy - A, E, C, B1, B2, B5, B6, PP;
- minerały - potas, wapń, fosfor, magnez, żelazo, krzem i inne;
- błonnik roślinny.
Owoce świeże i suszone mają wiele korzystnych właściwości, które czynią je atrakcyjnymi dla konsumentów:
- chronić naczynia krwionośne przed blaszkami cholesterolu;
- oczyścić jelita, poprawić perystaltykę jelit;
- zapobiegać miażdżycy;
- niższe ciśnienie krwi;
- wzmocnić układ odpornościowy;
- znormalizować wagę;
- pobudzają przewód pokarmowy;
- usunąć nadmiar płynu;
- zachować ostrość wzroku;
- odmłodzić ciało;
- poprawić stan skóry, włosów, paznokci;
- uzupełnić niedobór żelaza.
Opcje aplikacji dla żółtej śliwki:
- Włączenie do diet na czczo.
- Dodaj do odżywczych, przeciwstarzeniowych i złuszczających masek.
- Suszenie, konserwowanie, przygotowywanie deserów.
Recenzje ogrodników
★★★★★ Michaił R., Saratów. Śliwki uprawiam od 30 lat. Wcześniej uprawiałem głównie odmiany niebieskie i czerwone, ale w ostatnich latach zainteresowałem się śliwkami o żółtych owocach. Pierwszą rzeczą, jaką zauważyłem, był wzrost plonów innych odmian - niebieskiej i czerwonej. Po drugie, same żółte odmiany są bardzo owocne, gałęzie są po prostu pokryte żółtymi śliwkami. I po trzecie - odmiany żółte są bardzo słodkie i smaczne, o smaku miodowym. ★★★★★ Ksenia O., obwód kurskiW naszej daczy 8 lat temu posadziliśmy żółtą śliwkę - dwa drzewa różnych odmian. Jeden to Honey, drugi to Kompotnaya. Zakorzenili się doskonale, a po dwóch latach mieli już śliwki. Chociaż były małe, izolowały je na zimę. Teraz drzewa są silne, energiczne, wytrzymują wszystkie kaprysy pogody. Miód smakuje niesamowicie, latem zbieramy z niego około 50 kg śliwek. Taką ilość nawet ciężko przetworzyć, dobrze, że mamy zamrażarkę skrzyniową - zamrażamy znaczną część owoców.Ukryj Dodaj swoją recenzję
Imię, miasto Oszacowanie swoją opinię
Żółta śliwka to bardzo wydajne i bezpretensjonalne drzewo owocowe o obfitych plonach. Ze względu na łatwość pielęgnacji, wytrzymałość i wysoką odporność śliwki o żółtych owocach pewnie zyskują miejsce w ogrodach prywatnych i rolniczych.