Choroby i szkodniki rzodkiewki: objawy, leczenie, zapobieganie

Spisie treści:

Anonim

Pomimo dość wysokiej odporności i szybkiego wzrostu rzodkiewki mogą być dotknięte różnymi chorobami i szkodnikami. W dalszej części artykułu dowiemy się, jak je rozpoznać, jak im zapobiegać i leczyć.

Szkodniki rzodkiewki

Soczyste korzenie i liście rzodkiewki przyciągają dużą liczbę różnych szkodników - gryzą i ssą. Okres wegetacji rzodkiewki jest krótki - około miesiąca, ale aby całkowicie zniszczyć nasadzenia, dla niektórych owadów wystarczą 2-3 dni.

Wiosenna mucha kapusta

Ten szkodnik może znacznie zepsuć plon rzodkiewki. Mucha jest szczególnie aktywna pod koniec maja, kiedy zaczynają kwitnąć czeremcha i bez. Właśnie w tym czasie ogrodnicy zaczynają siać rzodkiewki.

Mucha kapusta ma dłuższe ciało niż zwykłe muchy - około 6,5 mm. Wyróżnia się czarnym paskiem na brzuchu. Samice składają jaja w ziemi. Wyklute larwy uszkadzają korzenie rzodkiewki.

Oznaki porażki:

  • larwy gryzą dziury w roślinach okopowych;
  • larwy z roślin okopowych rosną wyżej i uszkadzają ogonki;
  • liście szarzeją, zwijają się i więdną.

Sama mucha nie szkodzi roślinom, są zjadane przez larwy. Ale trzeba walczyć z muchą, podczas gdy larwy jeszcze się nie wykluły.

Jak walczyć:

  • Aby odstraszyć muchy kapusty, na łóżkach rozsypuje się mieszankę pyłu tytoniowego, pokruszonego liścia laurowego i kamfory. Odbywa się to 3-5 dni po pojawieniu się pędów.
  • Wokół łóżek rzodkiewki sadzi się nagietki. Dobrze odstrasza również szkodniki selera i pietruszki.
  • Łóżka są ściółkowane wiórami lub trocinami.
  • Jeśli larwy zaczną atakować rośliny, używają chemikaliów - Karate, Rovikurt i innych. Polecany jest również insektycyd o szerokim spektrum działania - „Danadim Expert”, stosowany zarówno do zapobiegania, jak i do niszczenia szkodników.
  • Mieszanka octu i amoniaku pomaga poradzić sobie z larwami - 5 ml na wiadro wody.

  • Głęboka orka.
  • Usuwanie chwastów przyciągających muchy kapustne.

Pchła krzyżowa

Pchły wyglądają jak małe czarne chrząszcze. Ich twarde ciała w słońcu lśnią metalem. Są też pchły niebieskie i brązowe. Długość owada wynosi 2-3 mm. W krótkim czasie pchły są w stanie pozbyć się wszystkich wierzchołków rzodkiewki. Owady potrafią skakać, dzięki czemu szybko przemieszczają się na duże odległości.

Szkodnik chowa się w górnej warstwie gleby. Jaja pcheł są składane na opadłych liściach i resztkach roślin. Po wykluciu larwy natychmiast zaczynają zjadać korzenie. Szkodniki ssą owady, gryzą liście i korzenie rzodkiewki.

Pchła krzyżowa nie lubi wysokiej wilgotności i ciepła - w takich warunkach aktywność owada gwałtownie spada.

Znaki uszkodzeń:

  • liście są usiane mikroskopijnymi otworami;
  • tkanki giną na krawędziach uszkodzonych obszarów.

Pchły nie psują roślin okopowych, ale przenoszą choroby, które infekują inne rośliny. Owad uwielbia suche środowisko, dlatego szczególnie aktywnie niszczy rośliny z niedoborem wilgoci.

Jak walczyć:

  • Regularne podlewanie.
  • Urządzenie pułapek. Między rzędami umieszcza się cienkie deski, które są smarowane miodem lub klejem. Pchły uwielbiają skakać, więc wiele z nich przykleja się do lepkiej podstawy.
  • Chrząszcze są odstraszane przez rozsypywanie przesianego popiołu zmieszanego z suchymi liśćmi tytoniu, mielonym pieprzem i suchą musztardą na sadzonki.
  • Aby zapobiec przedostawaniu się szkodnika do łóżek, można je przykryć folią.
  • Co tydzień łóżka spryskuje się naparem z blatów mniszka lekarskiego, pomidorów lub ziemniaków rozcieńczonych octem. Na wiadro naparu - 30 ml octu.
  • W przypadku masowej inwazji chrząszczy pcheł, łóżka są traktowane chemikaliami - Decis, Aktara, Lightning.
  • Spryskiwanie szamponem pcheł dla zwierząt.
  • „Zbieranie” ręcznie chrząszczy. Do patyka przywiązuje się kawałek materiału zwilżony czymś lepkim. Powstała „flaga” prowadzona jest wzdłuż wierzchołków zbierających owady.

Pchły uwielbiają jeść młode rzodkiewki. Jeśli zaatakują młode sadzonki, mogą je zniszczyć w ciągu kilku dni.

Gąsienice motyla belyanka

Sieja to nieszkodliwy motyl o białych, rzadziej żółtych lub beżowych skrzydłach, na których znajdują się małe czarne plamki lub paski. Ludzie nazywają to kapustą. Długość motyla wynosi 5-6 cm, rzodkiewki szkodzą jej gąsienice, które wykluwają się pod koniec czerwca. We wrześniu pojawia się druga generacja. Zielono-żółte gąsienice potrafią całkowicie zjeść wierzchołki w ciągu kilku dni.

Oznaki porażki:

  • skorodowane blachy;
  • gryzione łodygi.

Jak walczyć:

  • Gąsienice można montować ręcznie. Chowają się z tyłu liści. Odwracając liście, możesz zobaczyć szkodniki.
  • Nie zaleca się obróbki rzodkiewki preparatami chemicznymi - ma zbyt krótki okres dojrzewania. Spryskane warzywo może być niebezpieczne do spożycia. Ale przy ciężkich zmianach stosuje się Actellik i inne leki.
  • Odkurz ziemię popiołem zmieszanym z cynamonem, musztardą, imbirem lub szałwią.

Babanukha

Małe czarno-zielone chrząszcze infekują wszystkie rośliny krzyżowe. Ludzie nazywają te robale „gównianym chrząszczem liściowym”. Długość ciała chrząszcza wynosi 3-4 mm. Babanukha występuje w całej Rosji, z wyjątkiem Dalekiego Wschodu i wschodniej Syberii. Chrząszcze stają się aktywne na początku czerwca.

Oznaki porażki:

  • Liście są gryzione. Chrząszcz dosłownie zdrapuje tkankę warstwami.
  • Liście stają się cienkie, zardzewiałe, odbarwione i zdeformowane.

Jak walczyć:

  • Terminowe usuwanie chwastów.
  • Wczesne sadzenie rzodkiewki.
  • Zgodność z płodozmianem.
  • Odkurzanie nasadzeń popiołem drzewnym.
  • W przypadku poważnych uszkodzeń - spryskanie Karbofosem.
  • Odkurzanie łóżek popiołem i musztardą.
  • Spryskiwanie roztworem octu - 20 ml na wiadro wody, napar z wierzchołków pomidorów, rumianku lub krwawnika.

Przestraszone chrząszcze upadają na plecy. Jeśli rozłożysz film na ziemi, możesz strząsnąć z niego babanukh.

Chrząszcz krzyżowy

Ten czerwono-czarny owad w paski jest wyraźnie widoczny na zielonych liściach. Aktywność pluskiew zaczyna się w kwietniu, kiedy budzą się ze snu zimowego i trwa do jesieni. Pluskwy są szczególnie szkodliwe dla rzodkiewki w okresie upałów. Pluskwy wysysają soki z rośliny.

Oznaki porażki:

  • na liściach - uszkodzenia mechaniczne;
  • z czasem dotknięte obszary żółkną i obumierają.

Jak walczyć:

  • Pluskwy boją się zapachu wrotyczu. Ta roślina jest sadzona w pobliżu łóżek rzodkiewki.
  • Owady można zbierać ręcznie.
  • Spryskiwanie łóżek naparami skórki rumianku lub cebuli.
  • Leczenie chemikaliami - Aktara, Belofos itp.

Mszyca

Mszyce to owady „wszystkożerne”, które nie gardzą żadnymi uprawami, w tym rzodkiewką. Owady długości 2 mm, koloru zielonego, piją sok z roślin i zarażają je różnymi patogenami.

Kolonie mszyc są utrzymywane przez mrówki. Aby usunąć mszyce z miejsca, musisz także zniszczyć lub wyrzucić mrówki.

Oznaki porażki:

  • na liściach osiadają całe kolonie małych owadów;
  • liście stają się lepkie, zniekształcone, żółte.

Jak walczyć:

  • spryskiwanie roztworem prania lub mydła smołowego - na wiadro wody pobiera się 300 g;
  • sadzenie wzdłuż łóżek cebuli, czosnku, ziół;
  • opryskiwanie naparami z igieł, skórkami pomarańczy, proszkiem musztardowym;
  • traktowanie Decis EC i innymi środkami owadobójczymi.

Pół godziny po spryskaniu łóżek spienionym roztworem mydła spłucz wierzchołki rzodkiewki wodą.

Ślimaki

Ślimaki to szaro-beżowe ślimaki. Nie mają skorupy i są bardzo żarłoczne. Ślimaki jedzą zarówno zielenie, jak i rośliny okopowe, w krótkim czasie mogą całkowicie zniszczyć pędy rzodkiewki. Długość ciała ślimaków może osiągnąć 10 cm.

Ślimaki nie znoszą ciepła i suchości. W dzień chowają się, a nocą czołgają się do łóżek.

Oznaki porażki:

  • duże dziury w liściach;
  • przez przejścia w roślinach okopowych;
  • lepkie ślady na liściach.

Usunięcie ślimaków jest niezwykle trudne, łatwiej jest zapobiec ich pojawianiu się na stronie.

Jak walczyć:

  • poluzowanie odstępów między rzędami;
  • pielenie łóżek;
  • unikanie nadmiernej wilgoci;
  • sadzenie roślin odstraszających ślimaki - czosnek lub pietruszka;
  • tworzenie linii ochronnych - można użyć żwiru, igieł sosnowych, wapna;
  • leczenie całej okolicy lekiem „Slizneed”.

Ćma kapuściana

Mały szaro-brązowy motyl nie szkodzi roślinom. Gąsienice zjadają liście. Te żarłoczne szkodniki są najpierw żółte, a następnie jasnozielone, najpierw aktywnie jedzą rośliny okopowe, a następnie wierzchołki rzodkiewki.

Owady hibernują w glebie i budzą się, gdy tylko ogrzeje się do + 10 ° C. Szkodniki nie ograniczają aktywności przez całe lato, żerują na roślinach krzyżowych do listopada. Gąsienice są szczególnie szkodliwe dla rzodkiewki podczas upalnej i suchej pogody.

Oznaki porażki:

  • przegryzione pasaże w roślinach okopowych;
  • zjedzone liście;
  • korzenie gniją, a liście blakną i wysychają.

Motyl ćma kapuściana jest niepozorny, trudno go zauważyć - wygląda jak sucha gałąź.

Jak walczyć:

  • Zaleca się rozpocząć od spryskania naparem ze skórki lawendy lub cytrusów;
  • jeśli nie można odstraszyć gąsienic naparami, uciekają się do chemikaliów - spryskują łóżka Ditoxem lub innymi środkami owadobójczymi.

Z ćmą kapustą można walczyć tymi samymi metodami, co z motylkiem wybielającym.

Chrząszcz kwiat rzepaku

Chrząszcz jest niewielkich rozmiarów - do 2,7 mm długości, ma czarne ciało z zielonkawym połyskiem. W przypadku tej cechy chrząszcz otrzymał przydomek lśniący. Chrząszcz zjada pyłek, uszkadzając znamiona i pręciki w kwiatach, dlatego przyciąga go kwitnąca rzodkiewka.

Blask hibernuje w glebie, pojawiając się na powierzchni w temperaturze + 10 ... + 12 ° C. Chrząszcz preferuje nasadzenia rzepaku, ale nie gardzi rzodkiewką, a także innymi roślinami krzyżowymi. Brokat może zmniejszyć wydajność o 30-70%. Chrząszcz jest najbardziej aktywny od maja do lipca.

Oznaki porażki:

  • kwiaty blakną;
  • pyłek spada z kwiatów.

Chrząszcz nie jest szczególnie niebezpieczny dla rzodkiewki, ponieważ jego kwitnienie kończy się jeszcze przed pojawieniem się chrząszcza kwiatowego. Ale reszta gatunków krzyżowych powinna być przed nią chroniona.

Jak walczyć:

  • metody agrotechniczne - pielenie i głębokie spulchnienie gleby;
  • opryskiwanie środkami chemicznymi - Karate, Fastak itp.;
  • rozproszenie chrząszczy - w pobliżu rzodkiewki możesz posadzić rzepak.

Środki ludowe nie dają żadnego efektu w walce z chrząszczem rzepakowym.

Rzepak rzepakowy

Ten pomarańczowo-żółty owad z przezroczystymi skrzydłami osiąga długość 7-8 mm. Należy do Hymenoptera. Na krawędziach skrzydeł znajduje się czarna wzorzysta lamówka. Mucha żywi się z tyłu liści, którymi się odżywia. Szkodnik prawie całkowicie gryzie liście, aż do łodyg.

Oznaki porażki:

  • krawędzie blach są obgryzane;
  • na wierzchołkach widoczne larwy bobrów - ciemnozielone gąsienice;
  • rzodkiewka wysycha i umiera, nie mając czasu na uformowanie roślin okopowych.

Straty plonów z rzepaku mogą sięgać nawet 95%.

Jak walczyć:

  • nasiona moczy się przed sadzeniem przez 10 minut w Karate lub Aktellika;
  • jesienią wykopuj glebę, aby zniszczyć larwy zimujące w glebie;
  • sadzenie opryskuje się Bitoksybacyliną - odstrasza dorosłe owady;
  • spryskane naparami z rumianku lub wrotyczu;
  • traktują łóżka Fastakiem, Mospilanem i innymi środkami owadobójczymi.

Ćma kapuściana

Ćma to nocny motyl o barwie brązowoszarej, osiągający długość 2 cm, o bardzo żarłocznych gąsienicach. Jedzą od 15 do 35 dni, a następnie chowają się w ziemi, aby kontynuować rozwój. Motyl nie jest groźny dla rzodkiewki wysianej wczesną wiosną, aktywność zaczyna wykazywać dopiero w maju.

Oznaki porażki:

  • gryźć ogonki;
  • przez dziury w liściach.

Jak walczyć:

  • jesienne kopanie;
  • usuwanie chwastów;
  • motyle odstrasza się bitoksybacyliną lub dendrobacyliną;
  • jeśli pojawią się gąsienice, nasadzenia spryskuje się Anometrinem, Ambush lub innymi środkami owadobójczymi o podobnym działaniu.

Wireworms i Clickers

Dziadki do orzechów to małe czarne chrząszcze, które jedzą tylko wierzchołki rzodkiewki. Owady te wywołują rozwój grzybów i szarej pleśni. Larwy chrząszczy są drutowcami i żywią się korzeniami. Żyją w glebie i mogą zepsuć całą uprawę.

Oznaki porażki:

  • duże dziury na liściach uszkodzonych przez chrząszcze;
  • rośliny okopowe gryzione przez wireworms czernieją i gniją oraz tracą smak.

Jak walczyć:

  • odkurzanie popiołem drzewnym pomaga wypędzić zatrzaski;
  • napar z popiołu jest również skuteczny przeciwko chrząszczom (400 g na 10 l wody);
  • wapno wireworm można gotować z łuskami cebuli (30 g na 5 litrów wrzącej wody) - służy do podlewania;
  • jeśli wireworms aktywnie atakują nasadzenia, możesz spryskać łóżka Bazudinem.

W celu zapobiegania wirewormom podczas siewu rzodkiewki zaleca się dodanie skórki cebuli do rzędów - odstraszy to szkodnika.

Choroby rzodkiewki

Rzodkiewka nie ma żadnych specyficznych chorób. Ta kultura jest atakowana przez infekcje grzybicze, bakteryjne i wirusowe powszechne wśród wszystkich roślin krzyżowych. Choroby są najczęściej przenoszone przez owady.

Biała rdza (leucorrhoea)

Chorobę wywołuje grzyb, który infekuje wszystkie rośliny krzyżowe. Rzodkiewka, chrzan, rzepa są szczególnie często dotknięte leucorrhoea. Jest to szczególnie niebezpieczne dla młodych sadzonek. Grzyb aktywnie rozwija się w temperaturze + 15 ° C, a także w chłodne i deszczowe dni.

Objawy:

  • jasnozielone plamy na liściach;
  • tkanki liści gęstnieją w dotkniętych obszarach, następnie brązowieją i giną;
  • po stronie sebum tworzą się krosty, które przebijają się i uwalniają tłustą powłokę;
  • łodygi są zdeformowane;
  • rośliny okopowe pokryte są naroślami;
  • rzodkiewka często zmienia kolor, nie mając czasu na zrobienie roślin okopowych, a następnie wysycha i umiera.

Środki kontroli:

  • spryskiwanie preparatami zawierającymi miedź;
  • leczenie fungicydami biologicznymi - Folikur lub innymi.

We wczesnych stadiach rozwoju skuteczne są środki ludowe - pomaga spryskiwanie sodą, nadmanganianem potasu, siarką koloidalną. Aby roztwory lepiej przylegały do ​​liści, dodaje się do nich mydło w płynie lub wiórki mydlane (3-5 ml / 10-15 g na wiadro roztworu). Opryskiwanie w celu zapobiegania odbywa się co tydzień.

Keela

Choroba atakuje rośliny okopowe i może odebrać ogrodnikom połowę plonów. Przyczyną choroby jest podmokłość gleby i wysoka wilgotność. Keela dotyczy tylko kultur krzyżowych.

Wirus Keela jest niezwykle zdolny do życia, jest w stanie pozostać aktywny w glebie przez pięć lat.

Objawy:

  • wzrosty pojawiają się na roślinach okopowych;
  • z czasem rośliny okopowe ciemnieją i gniją;
  • łodygi żółkną, wysychają i giną.

Środki kontroli:

  • dezynfekcja gleby suchym wybielaczem - 200 g na 1 mkw. m;
  • podlewanie 5% koloidalnym roztworem siarki;
  • zgodność z płodozmianem.

Na obszarach zakażonych kilem nie należy sadzić upraw podatnych na tę chorobę przez 8-10 lat. Jeśli sadzisz tam rośliny strączkowe lub rośliny psiankowate - ziemniaki lub pomidory, okres ten można skrócić do 5 lat.

Parch

Parch często atakuje rzodkiewki, rzepy i rutabagi. Parch jest wywoływany przez bakterie, które pozostają żywe w glebie. Szczególnie często choroba rozwija się na glebach suchych i słabo nawożonych.

Objawy:

  • warzywa korzeniowe gęstnieją, pojawiają się na nich białe plamy - 1 mm średnicy;
  • na roślinach okopowych pojawiają się czarne dziury z postrzępionymi krawędziami;
  • dodanie wtórnych infekcji powoduje zmiękczenie roślin okopowych.

Środki kontroli:

  • przemiana rzodkiewki z uprawami, na które ten patogen nie ma wpływu;
  • stosowanie nawozów zakwaszających glebę;
  • podlewanie rzodkiewki powinno odbywać się w ciepłe i suche dni.

Szuler

Choroba grzybicza wywoływana przez dwa patogeny. Jedną z nich są pleśnie, które żyją w glebie i wpływają na szyjkę korzeni i korzenie roślin. Drugi patogen jest bardziej agresywny, atakuje także łodygi i liście.

Objawy:

  • pleśnie powodują uszkodzenie łodygi, robi się czarna i wysycha;
  • drugi patogen powoduje pojawienie się czarnych plam na liściach - całkowicie niszczy roślinę w ciągu kilku godzin.

Środki kontroli:

  • dezynfekcja nasion przez ogrzewanie (+50 ° C);
  • czyszczenie i niszczenie zakażonych roślin;
  • podlewanie gleby roztworem nadmanganianu potasu - rozpuścić 2 g nadmanganianu potasu w 1 litrze;
  • leczenie Trichodermin - ten lek zawiera grzyb, który hamuje rozwój patogenów.

Do profilaktycznego i terapeutycznego opryskiwania stosuje się roztwór Trichodermin - 10 g leku rozcieńcza się w 10 litrach wody. Można w nim też moczyć nasiona - wystarczy 20 minut, aby je zdezynfekować.

Bakterioza naczyniowa

Wpływa na rzodkiew dorosłą - na etapie formowania roślin okopowych. Występuje przy dużej wilgotności, upale i uszkodzeniach mechanicznych. Choroba rozprzestrzenia się podczas deszczu i przenoszona jest również przez owady.

Objawy:

  • czernienie nerwów na liściach;
  • czarne plamy rozprzestrzeniające się wokół żył;
  • liście żółkną i „kruszą się”;
  • łodygi są zdeformowane;
  • wzrost roślin spowalnia.

Środki kontroli:

  • 10 dni po wzejściu sadzonki opryskano Trichodermin;
  • w początkowych stadiach choroby może pomóc leczenie Fitovlavin, w późniejszych stadiach nie można uratować roślin;
  • profilaktyczna kuracja Albit jest ogólnoustrojowym pestycydem, który chroni warzywa przed różnymi fitopatogenami;
  • zapobieganie podmokaniu gleby.

Mozaika rzodkiewki

Chorobę wywołuje wirus, który atakuje większość upraw ogrodniczych. Wirus jest przenoszony przez nasiona.

Objawy:

  • opóźnienia we wzroście i rozwoju;
  • deformacja i kurczenie się liści;
  • blaszki liściowe pokryte są żółto-zielonymi plamami - ich kształt zależy od rodzaju wirusa;
  • dotknięte tkanki, czernienie, obumieranie.

Nie ma skutecznych środków na mozaikę wirusów. Ogrodnicy mogą tylko wstrzymać rozwój choroby, usuwając zarażone okazy z miejsc.

Środki kontroli:

  • używanie zdrowych nasion;
  • zaprawianie nasion Horusem, Topazem itp.;
  • stosowanie środków owadobójczych w celu zapobiegania przenoszeniu choroby przez ryjkowce, mszyce i kleszcze;
  • wzmocnienie układu odpornościowego poprzez zrobienie opatrunku górnego.

Szara zgnilizna

Chorobę wywołuje grzyb. Rozwojowi szarej pleśni sprzyja wysoka wilgotność w połączeniu z zimnem. Nie możesz jeść owoców dotkniętych tą chorobą.

Objawy:

  • korzenie pokryte są brązowymi plamami, powyżej szaro-szarym nalotem z czarnymi plamami;
  • korzenie stają się miękkie i gniją;
  • ogonki stają się wodniste, a liście więdną.

Środki kontroli:

  • opylanie popiołem drzewnym, kruszonym węglem aktywnym lub siarką koloidalną;
  • opryskiwanie roztworem proszku musztardowego lub jodu - odpowiednio 50 g i 10 kropli na wiadro wody;
  • spryskiwanie płynem Bordeaux;
  • robienie dressingów potasowych;
  • raz w tygodniu podlewany roztworem nadmanganianu potasu;
  • sadzenie w pobliżu łóżek nagietków, nasturcji lub nagietka;
  • w przypadku masowej infekcji stosuje się Horus i Gamair, ale nawet ich użycie nie zawsze prowadzi do wyleczenia.

Mączniak

Chorobę wywołuje wirus, który infekuje wszystkie uprawy ogrodnicze. Jej rozwojowi sprzyjają wysokie spadki wilgotności, ciepła i temperatury. Grzyb jest przenoszony przez wiatr, krople deszczu, owady.

Objawy:

  • pudrowa biaława lub szara powłoka przypominająca mąkę;
  • na liściach pojawiają się brązowe plamy z czarnymi kropkami;
  • dotknięte tkanki obumierają, pojawiają się dziury;
  • deformacja blach.

Środki kontroli:

  • w celach profilaktycznych sadzonki opryskuje się naparami z popiołu lub siarki koloidalnej, jogurtem, wywarami z korzeni skrzypu;
  • traktowanie roztworem siarczanu miedzi;
  • opryskiwanie fungicydami zawierającymi miedź - Skor, Quadris, Fundazim i inne.

Mączniak rzekomy (mączniak rzekomy)

Chorobę wywołuje grzyb. Do jego rozprzestrzeniania się przyczyniają się zmiany temperatury. Peronosporoza rozwija się bardzo szybko i może zniszczyć wszystkie nasadzenia w ciągu kilku dni.

Objawy:

  • na liściach pojawiają się małe żółte plamki;
  • plamy rosną, a liście zwijają się i wysychają;
  • od wewnątrz na zewnątrz prześcieradła są napięte filcowym nalotem szaro-fioletowym odcieniu.

Środki kontroli:

  • w celu zapobiegania rzodkiewki spryskuje się roztworem kwasu borowego - 15 g na 10 litrów wody;
  • Rizoplan i Pseudobacterin również pomagają zapobiegać peronosporozie;
  • spryskać nasadzenia naparem strzał cebuli lub czosnku;
  • moczenie nasion w Bud, humacie potasu lub Photosporin-M;
  • stosować leki stosowane w walce z mączniakiem prawdziwym;
  • dotknięte rośliny opryskuje się Fitosporin-M.

Metody zapobiegania

Aby chronić rzodkiewki przed chorobami i szkodnikami, z wyprzedzeniem podejmuje się szereg środków zapobiegawczych. Większość z nich jest uniwersalna i może zapobiec wielu problemom.

Środki zapobiegawcze:

  1. Kopanie ziemi. Aplikacja piaskowa, aby stworzyć luźną strukturę. Wprowadzenie mąki dolomitowej lub wapna gaszonego o dużej kwasowości.
  2. Sortowanie i odrzucanie nasion. Dezynfekcja przed sadzeniem.
  3. Pielęgnacja roślin - terminowe podlewanie i karmienie.
  4. Terminowe opryskiwanie zapobiegawcze. Zaleca się stosowanie bezpiecznych środków ludowej.
  5. Zniszczenie chorych roślin i usuwanie chwastów.
  6. Regularne odkurzanie popiołem drzewnym.

Doświadczony ogrodnik opowie o zwalczaniu szkodników na rzodkiewkach w następującym filmie:

Choroby i szkodniki rzodkiewki są najczęściej związane z niewłaściwą pielęgnacją lub stosowaniem nasion niskiej jakości. Chociaż rzodkiewki są bezpretensjonalne, nie można lekceważyć zasad techniki rolniczej - może to doprowadzić do utraty całego plonu.