Rzodkiewka: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu

Spisie treści:

Anonim

Rzodkiewka jest bardzo popularna wśród ogrodników ze względu na jej rekordowo wczesną dojrzałość i wczesne dojrzewanie, ponieważ świeże warzywa są szczególnie cenne po długiej zimie. Aby uzyskać dobre zbiory rzodkiewki, należy przestrzegać pewnych zasad sadzenia i dalszej pielęgnacji roślin.

Daty sadzenia rzodkiewki

W zależności od odmiany, rzodkiewka może dojrzewać wcześnie, średnio, późno, podwinnie i zimą. To zależy od okresu dojrzewania, kiedy lepiej jest sadzić plon:

  • Odmiany wczesne dojrzewające sadzi się, gdy tylko ziemia ogrzeje się o 4-5 cm do +2 stopni. Zwykle dzieje się to w kwietniu, w regionach południowych - pod koniec marca. Temperatura powietrza może wynosić od +15 do +18 stopni.
    Odmiany wcześnie dojrzewające charakteryzują się szybkim dojrzewaniem, zwykle do 20 dni. Aby zawsze mieć na stole świeże rzodkiewki, każdą następną partię należy sadzić natychmiast po pojawieniu się pierwszych liści na poprzedniej.
  • Odmiany sezonowe sadzi się na początku czerwca i wymagają specjalnego podejścia, ponieważ przy długich godzinach dziennych kultura szybko przechodzi w tryb lęgowy.
  • Odmiany późne sadzi się w sierpniu lub wrześniu, w zależności od lokalnych warunków klimatycznych. Skraca się liczba godzin dziennych, co ma dobry wpływ na plon rzodkiewki.
  • Rzodkiewki sadzi się przed zimą”, aby kultura zaczęła kiełkować wraz z pierwszym ciepłem. W tym celu nasiona sadzi się w listopadzie przed mrozem, kiedy nie ma wątpliwości, że nie będzie ocieplenia, a rzodkiew nie zacznie kiełkować w nieodpowiednim czasie. Taki plon pojawia się wcześniej niż wszystkie odmiany wiosenne i daje duże, soczyste owoce.
  • Siew zimą w zamarzniętej glebie pozwala na zbiory 2 tygodnie wcześniej niż wiosną. Nasiona sadzi się w grudniu lub lutym.

Wymagania glebowe i pielęgnacja przed sadzeniem

Teren do uprawy rzodkiewki powinien być luźny, gleba lekka. Gleba gliniasta działa dobrze. Rzodkiewka rośnie również w glebie piaszczystej, ale wymaga częstego podlewania.

Rzodkiewka najlepiej rośnie w glebie o kwasowości do 7,0 pH. Aby określić kwasowość, należy wziąć garść ziemi i wlać na nią łyżkę sody: jeśli pojawią się bąbelki i cichy syk, gleba jest dość zasadowa. Jeśli nie, ale chwasty z głębokim systemem korzeniowym dobrze rosną, co oznacza, że ​​kwasowość jest wysoka. W takim przypadku konieczne jest przetworzenie terenu, a jednoczesne wapnowanie i nawożenie nie jest możliwe.

Mielony wapień jest lepszy dla gleby gliniastej, a mąka dolomitowa jest lepsza dla gleby piaszczystej.

Roślina okopowa rośnie lepiej na wysokich zagonach, dlatego jesienią lepiej przygotować miejsce o wysokości powyżej 20 cm Przed sadzeniem należy wykopać grządkę, rozbić grudki ziemi i zastosować zgniły nawóz - bynajmniej nie świeży. Doświadczeni ogrodnicy jesienią przygotowują ogród, a następnie przed siewem wystarczy go poluzować na głębokość 5 cm i obficie podlać glebę.

W zależności od czasu siewu zmieniają się wymagania dotyczące oświetlenia stanowiska. Wiosną i jesienią ważne jest, aby słońce oświetlało ogród przynajmniej w pierwszej połowie dnia. W czerwcu wręcz przeciwnie, musisz upewnić się, że rzodkiewka będzie się zacieniać przez pół dnia. Ważne jest, aby łóżko ogrodowe było chronione przed wiatrem.

Wygodne jest użycie łóżka ogrodowego dla rzodkiewki, na którym pomidory zostaną posadzone później: można uzyskać dobre zbiory roślin okopowych i przygotować miejsce na następną uprawę.

Jesienią rzodkiewki sadzi się po zebranych plonach. Rośliny okopowe dobrze rosną na rabatach ogrodowych, na których wcześniej uprawiano ogórki, pomidory, fasolę lub ziemniaki. Ale po kapuście, chrzanie, rzodkiewce, rzepie i rzeżuchy lepiej nie sadzić rzodkiewki.

Ponieważ rośliny, które rosły przed rzodkiewką, pobierały większość składników odżywczych z gleby, należy ją wzbogacić przed siewem rośliny okopowej. Na 1 mkw. m ogrodu będzie potrzebować 3 kg zgniłej próchnicy, 20-30 g siarczku potasu i superfosfatu, łyżeczki mocznika i pół szklanki popiołu. Wszystko należy wymieszać, wykopać ogród i ponownie wyrównać.

Podłoże do siewu „przed zimą” powinno być piaszczyste lub gliniaste. Musi być ustawiony ze spadkiem w kierunku południowym lub południowo-wschodnim. Ważne jest, aby miejsce to nie zostało zalane stopioną wodą.

Przygotowanie nasion do siewu

Kupując nasiona rzodkiewki, należy uważnie przeczytać opis odmiany: do jakiego siewu jest przeznaczona, jak szybko dojrzewa. Aby zapewnić jednolite przyjazne pędy, przed sadzeniem nasiona należy przesiać przez sito o podziałce 2 mm i pozostawić największe. Następnie ziarna należy posortować, usuwając stare i zniszczone. Tę pracę najlepiej wykonywać z dużym wyprzedzeniem, na przykład zimą.

Następnym krokiem jest sprawdzenie żywotności nasion. Należy je włożyć do słoika i napełnić wodą. Niektóre uniosą się w górę - oznacza to, że się nie nadają, należy je wyrzucić.

Nasiona przed siewem moczy się na jeden dzień w wodzie lub wilgotnej szmatce, podczas gdy mogą trochę puchnąć. Następnie należy je zdezynfekować jasnym roztworem nadmanganianu potasu - posłuży to jako zapobieganie wielu chorobom. Na tym etapie można dodatkowo wzbogacić nasiona w pożyteczne mikroelementy za pomocą stymulatorów wzrostu. Po tych zabiegach nasiona należy wysuszyć.

Jeśli nasiona zlewają się kolorem z glebą, można je posypać kredą - wtedy podczas siewu pomoże to równomiernie rozprowadzić je w bruździe.

Możesz przygotować sadzonki - wtedy zbiory pojawią się wcześniej, a prawdopodobieństwo zdrowych zbiorów wzrośnie. Aby wykiełkować nasiona rzodkiewki, musisz wykonać następujące czynności:

  1. Umieść mokrą gazę w pojemniku.
  2. Rozłóż nasiona równomiernie na szmatce.
  3. Zamknij gazą i zalej wodą.
  4. Owiń pojemnik nasionami w plastikową torbę - zapobiegnie to parowaniu wilgoci.
  5. Worek z pojemnikiem umieść w ciepłym miejscu.
  6. Od czasu do czasu otwieraj opakowanie, aby wpuścić powietrze.
  7. Płucz i mieszaj nasiona raz dziennie.

Po pojawieniu się białych pędów na nasionach można sadzić sadzonki.

Wszystkie te zalecenia są odpowiednie dla nasion rzodkiewki wiosennego siewu. Do siewu „przed zimą” nie warto namaczać i kiełkować nasion, w przeciwnym razie zbyt szybko wykiełkują i umrą od mrozu.

Technologia sadzenia rzodkiewki

Po przygotowaniu gleby i nasion można rozpocząć siew. W ogrodzie należy wykonać rowki o głębokości 1-2 cm i obficie zalać je ciepłą wodą. Inne szczegóły procesu mogą się nieznacznie różnić w zależności od okresu siewu.

Sadzenie wiosną

Wiosną szerokość między rowkami powinna wynosić co najmniej 10 cm, lepiej 15. Odległość między nasionami powinna wynosić co najmniej 5 cm Inną opcją jest grubo wysiew, a następnie przerzedzenie - nie najlepiej: system korzeniowy roślin nie lubi ingerencji z zewnątrz. Podczas trzebieży może ulec uszkodzeniu, roślina okopowa nie uformuje się, roślina przejdzie w tryb rozmnażania.

Siew można ułatwić, przyklejając nasiona pastą do taśmy papierowej w odpowiedniej odległości od siebie i umieszczając tę ​​taśmę w rowku.

Nasiona są pokryte luźną glebą i lekko ubite - poprawia to kontakt z glebą i sprzyja szybkiemu kiełkowaniu. Nie musisz podlewać ziemi, ale będziesz musiał ją posypać torfem lub humusem.

Aby chronić kulturę przed zimnem, łóżko przykrywa się polietylenem od 17:00 do rana. W sprzyjających warunkach pogodowych pierwsze liście pojawią się za 3-4 dni.

Istnieje metoda sadzenia nasion rzodkiewki przy użyciu kartonów z jajami. Przy kasetach należy odciąć dna otworów na jajka, mocno docisnąć paczkę do ziemi. Umieść po jednym nasionku w każdym dołku, przykryj ziemią i ubijakiem, a następnie wodą. Tak więc dla każdej rośliny powstaje piękny plon korzeni, nie ma potrzeby przerzedzania sadzonek i zmniejsza się liczba chwastów.

Letnie lądowanie

Latem rzodkiewki są rzadko sadzone. Aby zaoszczędzić miejsce i zapewnić cień niezbędny dla rzodkiewki, sadzi się je między innymi uprawami, takimi jak pomidory lub młode truskawki. Odległość między nasionami należy zwiększyć do 10 cm.

Jeśli dla rzodkiewki przydzielone jest oddzielne łóżko, to od 18:00 do rana należy je przykryć nieprzezroczystym materiałem, sztucznie skracając godziny dzienne. Jeśli nie zostanie to zrobione, roślina okopowa nie utworzy się, rozpocznie się strzelanie.

Do siewu letniego lepiej wybrać odmiany mieszańcowe o słabym strzelaniu: Białe noce, Champion lub Zlata.

Sadzenie jesienią

Odmiany późno dojrzewające sadzi się po innych uprawach. Ponieważ owoce tych odmian są duże, odległość między nimi należy zwiększyć: między sadzonkami - co najmniej 15 cm, między rzędami - 20 cm.

Lądowanie „przed zimą”

Przy siewie „przed zimą” rzędy wykonuje się w takiej samej odległości jak przy siewie wiosennym. Nasiona i gleba muszą być suche. Nasiona umieszcza się w bruzdach, przykrywa ziemią i zagęszcza. Następnie musisz wlać 2 cm torfu, a jeśli pada śnieg, wypełnij nim ogród.

Pielęgnacja zewnętrzna rzodkiewki

Roślina okopowa jest bezpretensjonalna, nawet początkujący może ją uprawiać. Ale roślina nadal wymaga opieki. Od tego zależy jakość i wielkość plonu.

Podlewanie

Rzodkiewka bardzo lubi wodę, optymalna dla niej wilgotność gleby wynosi 80%. Po wysianiu należy codziennie podlewać plon, najlepiej o tej samej porze, rano lub wieczorem. Sucha górna warstwa ziemi zniszczy młodą roślinę, a jeśli zapomnisz podlać wyhodowaną rzodkiewkę, będzie bardzo gorzka.

Nierówne podlewanie i stojąca woda mogą powodować pękanie owoców. Stojąca woda może powodować gnicie systemu korzeniowego i liści. Dlatego podlewanie powinno być jednolite, a po każdym podlewaniu łóżko należy nieco poluzować, nie dotykając kiełków.

Top dressing

Jeśli gleba została przygotowana prawidłowo, zwykle nie jest wymagane dodatkowe nawożenie. Ale jeśli gleba nie była uprawiana przed siewem lub po innych uprawach, może być potrzebne dodatkowe pożywienie.

Istnieją dwa okresy, w których szczególnie potrzebne jest karmienie rzodkiewki:

  • Pierwszy okres to pojawienie się pierwszych dwóch prawdziwych liści, co oznacza okres, w którym zaczyna się aktywny wzrost. W tym momencie roślina potrzebuje azotu. Aby zaspokoić potrzebę, należy podlać kiełki roztworem nawozu azotowego, na przykład saletry lub mocznika. Dobrze nadają się złożone nawozy uniwersalne, które zawierają nie tylko azot, ale także inne minerały.
  • Drugi okres to początek formowania się rośliny okopowej: nadal może być nie więcej niż dwa liście, ale są one już dość duże. Nad ziemią widać wyraźnie zaokrąglony korzeń. W tym okresie w górnym opatrunku powinny dominować potas i fosfor. Możesz użyć monofosforanu potasu lub złożonego nawozu o dużej zawartości tych minerałów i innych przydatnych pierwiastków.

Jeśli brakuje czasu na pierwsze karmienie, nie ma potrzeby intensywnego podlewania roślin nawozami zawierającymi azot. Lepiej jest skupić się na prawidłowym drugim karmieniu, na przykład stosując złożony nawóz o wysokiej zawartości potasu i fosforu oraz z niewielką ilością azotu.

Ważne jest, aby nie stosować nawozów chemicznych, ale biologicznych na bazie próchnicy. W roślinach okopowych szybko gromadzą się chemikalia, roślina nie ma czasu na ich pozbycie się w krótkim okresie rozwoju. Aby mieć pewność co do naturalności nawozu, możesz zrobić to sam:

  • Jako azotowy opatrunek górny można użyć wywaru z pokrzywy. Inną opcją jest pobranie dużej garści próchnicy spod łóżka ogrodowego i wymieszanie z wodą w wiadrze, aż stanie się gęstą zawiesiną. Gnojowicę należy wylać na kiełki.
  • Z popiołu rośliny mogą uzyskać fosfor i potas - zawiera on wszystkie przydatne pierwiastki śladowe, z wyjątkiem azotu, który na tym etapie nie jest potrzebny. Możesz po prostu spryskać mokre liście przesianym popiołem lub możesz wymieszać szklankę popiołu w wiadrze z wodą i podlać łóżka.

Rębnia

Rzodkiewka nie lubi ingerencji w system korzeniowy - przy nieostrożnym nastawieniu włókna roślin okopowych stają się gruboziarniste, roślina okopowa wygina się i we wczesnych stadiach może umrzeć. Dlatego zaleca się siać nasiona w pewnej odległości od siebie.

Jeśli sadzonki wyrosły gęsto lub dla określonej odmiany potrzebujesz więcej miejsca (na przykład dla czerwonego olbrzyma potrzebujesz 8-10 cm), kiełki należy przerzedzić. Lepiej to zrobić po podlaniu, ostrożnie, bez gwałtownych ruchów. Optymalny czas na przerzedzenie to moment, w którym pojawiają się pierwsze liście zarodkowe.

Choroby i szkodniki: kontrola i zapobieganie

Rzodkiewki rzadko chorują, co częściowo wynika z trwałości kultury, a częściowo z tego, że w okresie siewu (wiosną i jesienią) prawie nie ma jeszcze szkodników. Głównym zagrożeniem jest niedźwiedź i pchła krzyżowa:

  • Medvedka zwykle uszkadza pierwsze sadzonki wyhodowane w szklarniach: przenikają tam w poszukiwaniu ciepła. Pozbycie się tego szkodnika nie jest łatwe. Jeśli jest ich dużo na terenie zamkniętym, może pomóc tylko całkowita wymiana gleby. Jeśli szkodniki właśnie się pojawiły, możesz użyć specjalnych chemikaliów lub pułapki: wykop w półlitrowym słoiku z wodą lub dżemem. Medvedki na pewno tam dotrze, ale nie będą mogli się wydostać.
  • Ogrodzenie, które można umieścić na półkolistych podstawach na grządce ogrodowej, dobrze pomaga w walce z pchełką krzyżową . Innym sposobem jest potraktowanie młodych sadzonek roztworem wody i popiołu lub po prostu posypanie popiołem po podlaniu. Dla dorosłej rośliny pchła nie stanowi dużego zagrożenia, więc po kilku tygodniach można usunąć obronę.

Istnieje kilka chorób, które mogą zagrażać rzodkiewce, ale większość z nich można pokonać:

  • Bakterioza . Liście zaczynają żółknąć, a korzenie gniją i pokrywają się śluzem. Martwe rośliny należy usunąć, resztę podlać płynem Bordeaux.
  • Keela . Na korzeniu i liściach pojawiają się narośla, przez co roślina obumiera. Chore rośliny należy usunąć wraz z otaczającą glebą. Otwór wypełnić wapnem gaszonym, resztę roślin zalać roztworem puszystej limonki (500 ml na wiadro wody), litr na każdą sadzonkę.
  • Czarna noga . Liście żółkną i zwijają się, łodyga ciemnieje. Do zabiegu należy spryskać roślinę naparem z łuski cebuli: zalać 20 g łuski litrem wody i pozostawić na jeden dzień. Spryskać 2 razy z przerwą w tygodniu.

W celu zapobiegania chorobom należy wybrać odporne odmiany rzodkiewki, nie zaniedbać materiału pokrywającego i nawozów, a także przestrzegać reżimu nawadniania.

Możliwe problemy przy uprawie rzodkiewki i ich rozwiązanie

Uprawa rzodkiewki zwykle nie jest trudna. Problemy, które mogą pojawić się podczas uprawy, są zwykle związane z naruszeniem prostych zasad doboru nasion, siewu lub pielęgnacji.

Roślina nie pojawia się

Brak kiełkowania można wyjaśnić dwoma przyczynami:

  • Nasiona straciły swoją witalność . Aby uniknąć takiego problemu, przed siewem należy monitorować datę ważności nasion i sprawdzić je pod kątem kiełkowania.
  • Wysiew zbyt wcześnie w zimnej ziemi . Ważne jest, aby śledzić czas i temperaturę.

Jeśli kiełki pojawiają się, ale są blade i powolne, prawdopodobnie jest to spowodowane brakiem azotu.

Roślina wchodzi na wierzchołki, roślina okopowa nie tworzy się

Przyczyn może być kilka:

  • Brak światła . Musisz zaaranżować dodatkowe oświetlenie lub przesadzić rzodkiewki w innym miejscu.
  • Siew zbyt głęboki . Nasiona nie powinny leżeć głębiej niż 1,5-2,5 cm.
  • Za dużo azotu . Dzieje się tak, jeśli przed zasiewem umieszczono nie zgniły obornik.
  • Niedobór potasu . Może pomóc roztwór popiołu.

Rzodkiewka rośnie grubo i włóknista, ale w środku jest pusta

Zwykle powody są następujące:

  • Irracjonalne podlewanie . Podlewanie powinno być równomierne, regulowane w zależności od temperatury i gleby.
  • Siew zbyt głęboki, jak wspomniano powyżej.
  • Zastępowanie . Plony muszą być zebrane na czas.

Warzywa korzeniowe stają się gorzkie

Ten problem występuje, gdy roślinie brakuje wody.

Przestrzeganie zasad pielęgnacji rzodkiewki na otwartym polu służy zapobieganiu wydrążeniu, pękaniu i goryczce owoców.

Zbiór i przechowywanie

Konieczne jest zbieranie rzodkiewki w odpowiednim czasie, gdy osiągnie rozmiar normalny dla tej odmiany. Dojrzewanie nie zawsze przebiega równomiernie, dlatego zbiór będzie selektywny.

Rzodkiewki lepiej zbierać rano, a wieczorem łóżka trzeba dobrze podlać. Zbiór nie jest wielkim problemem: trzeba wyciągnąć korzeń z ziemi, otrząsnąć z ziemi grudki i odciąć wierzchołki na wysokości 3-4 cm od owoców. Lepiej jest przeciąć kręgosłup tuż przed podaniem.

Rzodkiewka nie jest przechowywana przez długi czas, więc nie ma sensu jej zbierać do przyszłego użytku. Aby wydłużyć okres przydatności do spożycia, korzenie należy wytrzeć do sucha, zawinąć w papier i włożyć do torby w lodówce lub piwnicy. Jeśli po przechowywaniu rzodkiewka skurczyła się i stwardniała, lepiej nie używać jej do jedzenia.

Jak uprawiać rzodkiewki na otwartym polu, opisano w tym filmie:

Rzodkiewki są łatwe w uprawie, jeśli przestrzegasz prostych zasad selekcji i przetwarzania nasion, przygotowania gleby, siewu, nawożenia i podlewania na czas, jak opisano w tym artykule. Warto zastosować się do zaleceń biorąc pod uwagę specyfikę lokalnego klimatu.